«Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να έχουν τα χρώματα και τις μορφές της ζωγραφικής. Μακάρι να λούζονται από τις λέξεις όλων των βιβλίων του κόσμου. Μακάρι να είναι η ζωή τους γεμάτη από το μαγικό φως του κινηματογράφου. Μακάρι να δημιουργούν τις ζωντανές εικόνες του θεάτρου. Μακάρι η μουσική να είναι τεράστια και δυνατή στις καρδιές και στη φαντασία τους. Και μακάρι να μπορούν μέσα από την τέχνη να κινηθούν, να πετάξουν, να χορέψουν φτιάχνοντας κάθε στιγμή σημαντική μαζί με αυτούς που αγαπάνε και τους αγαπούν. Έτσι κάθε μέρα θα είναι γιορτή και χαρά και κάθε λεπτό σημαντικό και θα κρατάει αιώνια λιώνοντας έτσι το χρόνο. Γιατί ο χρόνος είμαστε εμείς. Καλές Γιορτές!»
Λεόνα από το βιβλίο της Λέττας Βασιλείου «ΣΟΒΟΦ: Ο κινούμενος ήλιος».
«Το μικρό θήραμα αποδείχτηκε πολύ δυνατό και πολύ ύπουλο. Την είδε να μεταμορφώνεται μπροστά σε όλους με τόσο θάρρος σ’ ένα λιοντάρι! Ένα γρήγορο λιοντάρι που έκανε επίθεση στις ψυχές όλων και τις υπέτασσε. Αυτό ήταν η τέχνη λοιπόν. Υπέτασσε τους πάντες με τον πιο ύπουλο τρόπο και μετά τους έβαζε στη διαδικασία της σκέψης. Όχι, η τέχνη δεν ήταν άχρηστη. Επικίνδυνη ήταν».
Τι μορφή παίρνει ο φόβος στο μυαλό του καθενός; Σκοτάδι; Θηρίο; Ερπετό; Ήχος; Αίσθηση; Όποια μορφή κι αν παίρνει, παραμένει η ουσία του. Η ασφάλεια. Πώς φαντάζεστε μια κοινωνία φόβου; Η Λεόνα δεν χρειάζεται να τη φανταστεί. Τη βιώνει. Η άμυνα στην κοινωνία αυτή είναι το ζητούμενο. Μόνο που η Λεόνα είναι άφοβη και η άμυνα δεν είναι το χαρακτηριστικό της. Γιατί η Λεόνα γεννήθηκε για την επίθεση.
Καταπληκτικο βιβλιο.Για να αφυπνιστουμε ολοι μας.Εχω διαβασει και τα παραμυθια της ιδιας.
ΑπάντησηΔιαγραφή