Η ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΛΕΥΚΗΣ ΠΟΛΗΣ-ΕΥΑ ΓΚΑΡΘΙΑ ΣΑΕΝΘ ΝΤΕ ΟΥΡΤΟΥΡΙ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ αλλά η αλήθεια είναι πως αναλογικά  δεν πολυδιαβάζω αστυνομικά μυθιστορήματα,αλλά περισσότερο ιστορικό-κοινωνικό-αισθηματικά😀
Φέτος όμως στις διακοπές επέλεξα περισσότερο αστυνομικά 💣👮Κάτι το περιβάλλον (είμαι σε κάμπινγκ,ιδανικό σκηνικό δεν συμφωνείται;;;)κάτι η διάθεση η επιλογή ...μονόδρομος!!!

Η σιωπή της λευκής πόλης είναι το πρώτο βιβλίο της τριλογίας της Λευκής Πόλης της Ισπανίδας Εύας Γκαρθία Σάενθ Ντε Ουρτούρι (αν και ...σιδηρόδρομοι,λατρεύω τα Ισπανικά ονόματα!!!💗).

Ο διάσημος αρχαιολόγος Τάσιο Ορτίθ ντε Θαράτε καταδικασμένος για εγκλήματα που συγκλόνισαν τη Βιτόρια της Ισπανίας πριν 20 χρόνια,πρόκειται να βγει με άδεια από τη φυλακή,όταν οι φόνοι ξανααρχίζουν. Δυο εικοσάχρονα παιδιά,ένα αγόρι και ένα κορίτσι,εντοπίζονται νεκρά στο Παλαιό Καθεδρικό.Και τα δύο είναι νεκρά,φέρουν τσιμπήματα μελισσών στο λαιμό κι αγγίζουν το μάγουλο ο ένας του άλλου.Τελετουργία πανομοιότυπη με τις 8 δολοφονίες για τις οποίες είχε καταδικαστεί ο Τάσιο.Την υπόθεση αναλαμβάνουν ο νεαρός αστυνομικός Ουνάι Λόπεθ  ντε Αγιάλα,γνωστός ως "Κράκεν",ειδικευμένος προφάιλερ,είχε παρακολουθήσει τις προ εικοσαετίας δολοφονίες και είναι ένας από τους λόγους που τον οδήγησαν σ'αυτήν τη θέση στο σώμα,μαζί με τη συνεργάτιδα και φίλη του Εστιμπαλιθ. Μια πρόσφατη προσωπική τραγωδία όμως τους εμποδίζει να το δουν ως άλλη μία υπόθεση!Ο χρόνος τρέχει,ακολουθεί κι άλλος φόνος ζευγαριού κι αναβρασμός-φόβος-τρόμος επικρατεί στην πόλη της Βιτόρια.

Όπως αναγράφεται και στο οπισθόφυλλο πρόκειται για ένα καθηλωτικό,σκοτεινό θρίλερ,όπου θρύλοι,αρχαιολογία και οικογενειακά μυστικά συνθέτουν ένα πυκνό μυστήριο.Κι όπου ο μεγαλύτερος πρωταγωνιστής είναι η ίδια η Βιτόρια,η γοητευτική πρωτεύουσα της Χώρας των Βάσκων.
Και θα συμπληρώσω πως προσωπικά την λάτρεψα από τις κινηματογραφικές περιγραφές της συγγραφέως,μου δημιούργησε την αίσθηση πως σεργιάνιζα στα στενά της,στα μνημεία της,πως συμμετείχα στις γιορτές της,την "γνώρισα" σε έναν μικρό βαθμό,μακάρι να μπορέσω να την επισκεφτώ κάποια στιγμή.Για την ώρα θα το κάνω μέσω της ταινίας που θα αναζητήσω και τη συνέχεια της τριλογίας για την οποία ανυπομονώ.
Λυπάμαι που δεν μπορώ να αναφέρω περισσότερα για την πλοκή(φοβάμαι θα κάνω σπόιλερ ΑΦΟΥ) απλά θα πω πως προσωπικά με κάλυψε απόλυτα με την σφιχτοδεμένη,καθηλωτική πλοκή του και ήταν το καλύτερο από τα αστυνομικά που διάβασα το τελευταίο διάστημα.Συστήνεται ανεπιφύλακτα ΑΦΟΥ!!!

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ο χαρισματικός αρχαιολόγος Τάσιο Ορτίθ ντε Θάρατε, καταδικασμένος για τα εγκλήματα που τρομοκράτησαν τη Βιτόρια πριν από δύο δεκαετίες, πρόκειται να βγει από τη φυλακή, όταν οι φόνοι ξαναρχίζουν. Στον Παλαιό Καθεδρικό ένα ζευγάρι εικοσάχρονων εντοπίζονται νεκροί. Είναι γυμνοί κι έχουν και οι δύο τσιμπήματα μελισσών στον λαιμό. Και δε θα είναι οι μόνοι. Ο νεαρός αστυνομικός Ουνάι Λόπεθ ντε Αγιάλα, ο «Κράκεν», όπως τον φωνάζουν όλοι, ειδικευμένος προφάιλερ, θέλει πάση θυσία να σταματήσει τους φόνους. Μια πρόσφατη προσωπική τραγωδία, όμως, τον εμποδίζει να τους δει ως άλλη μια υπόθεση. Οι μέθοδοί του δυσαρεστούν την Άλμπα, την επικεφαλής της έρευνας, με την οποία διατηρεί μια αμφιλεγόμενη σχέση. Και στο μεταξύ, ο χρόνος τρέχει εναντίον τους και η απειλή παραμονεύει σε κάθε γωνιά της πόλης. Ποια θα είναι τα επόμενα θύματα;

Ένα καθηλωτικό, σκοτεινό θρίλερ, όπου θρύλοι, αρχαιολογία και οικογενειακά μυστικά συνθέτουν ένα πυκνό μυστήριο. Κι όπου ο μεγαλύτερος πρωταγωνιστής είναι η ίδια η Βιτόρια, η γοητευτική πρωτεύουσα της Χώρας των Βάσκων.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΡΓΙΩΡΗΣ ΓΙΑ "ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΟΡΤΑ" ΑΠΟ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΡΓΙΩΡΗΣ
για το "ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΟΡΤΑ"
από τις εκδόσεις ΠΝΟΗ.











Αρχή για να γραφτεί το «Σπίτι με την κόκκινη πόρτα» ήταν η επιθυμία μου να φτιάξω έναν ήρωα, που δεν θα διέθετε τις προβεβλημένες αρετές, τις οποίες συναντάμε συχνά στα μυθιστορήματα. Δίχως γραμμωμένο κορμί, πράσινα μάτια και θεληματικό πηγούνι. Έναν ήρωα εμφανισιακά αδιάφορο –έως και άσχημο– με  διαταραγμένη ψυχοσύνθεση, που θα προκαλούσε τόση απέχθεια, που σταδιακά να γινόταν συμπαθής! Ήθελα από την αρχή να βασίσω την ιστορία πάνω σε έναν τέτοιο τύπο και να τον προωθήσω σε πρωταγωνιστή. Ομολογώ ότι η διαδικασία της δημιουργίας του κυρίου Αδαμόπουλου, αποδείχτηκε πιο ενδιαφέρουσα από όσο την υπολόγιζα αρχικά. Η προσπάθεια να φέρω στον κόσμο έναν κακότροπο τύπο με χίλια δυο ελαττώματα, γέννησε την ανάγκη να δικαιολογήσω και την προέλευση αυτών. Το ένα έφερνε το άλλο κι όλα μαζί δένονταν κρίκοι σε μια αλυσίδα, που αποτελούσε τη ζωή και τον χαρακτήρα του κυρίου Αδαμόπουλου. Πεποίθησή μου είναι ότι υπάρχει πάντα μια γενεσιουργός αιτία πίσω ακόμα κι από τις χειρότερες πράξεις των ανθρώπων. Τίποτα δεν γίνεται ξαφνικά, σε μία νύχτα. Κάποιος που φτάνει να αντλεί ευχαρίστηση από τον φόνο, έχει πίσω του πολλά χέρια που τον έχουν ωθήσει προς αυτήν την κατάσταση. Είναι το αποτέλεσμα πολλών «καλών» προθέσεων. Το «Σπίτι με την κόκκινη πόρτα» έχει χτιστεί πάνω σε αυτές ακριβώς τις «καλές» προθέσεις κι ο ένοικός του έχει γαλουχηθεί με αυτές...

Βαγγέλης Μαργιωρής | Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα|εκδόσεις Πνοή

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα ΕΔΩ

Όταν κλείνει η κόκκινη πόρτα, οι κανόνες στο σπίτι είναι απλοί. Υπάρχει αυτός και η μοναξιά του, η πιο ιερή πραγματικότητα στον κόσμο. Ο κύριος Αδαμόπουλος είναι μόνος από επιλογή και νιώθει ευλογημένος γι’ αυτό. Όταν κλείνει η κόκκινη πόρτα, οι κανόνες έξω από το σπίτι είναι πολλοί και σύνθετοι. Ο κύριος Αδαμόπουλος είναι εκτεθειμένος σε όλους· στους γείτονες, στους συναδέλφους, στους προϊσταμένους. Ανίκανος να αντιμετωπίσει τη ζοφερή πραγματικότητα, καλεί σε βοήθεια τον παιδικό του φίλο, τον Κώστα. Και πράγματι, από κείνη την ημέρα η ζωή του παίρνει διαφορετική τροπή. Αυτό θα ήταν καλό για τον κύριο Αδαμόπουλο, αρκεί οι αλλαγές να μην άφηναν πίσω τους τόσα πτώματα…

ΣΚΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ-ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΕ-ΜΑΙΡΗ ΚΟΝΤΖΟΓΛΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

"Χρυσάφι ατόφιο που, κατά λάθος –αλλά μπορεί και εσκεμμένα–, μέσα του έπεσε λίγη σκουριά.
Το κόκκινο της σκουριάς τού έδωσε τη γλύκα, την πλάνη της αμαρτίας.
Και έτσι, καθώς τίποτα δεν υπάρχει ατόφιο, ούτε χρώμα ούτε χαρά, μα ούτε και λύπη, όλοι σταλάξαμε λίγη σκουριά στη ζωή μας.
Σκουριά και χρυσάφι είναι όλα."

Με τη λογοτεχνική της γραφή από ατόφιο χρυσάφι,(ρεαλιστική,ρομαντική,με πινελιές εύστοχου χιούμορ που τόσο λατρεύω)χωρίς ίχνος σκουριάς η κ.Κόντζογλου με .... πήρε από το χέρι και μαζί με την οικογένεια Αγγελή Βαμβακά "βίωσα" σημαντικά ιστορικά γεγονότα  όπως την καταστροφή των Ψαρών,την έλευση του Όθωνα στην Ελλάδα,το πρώτο Σύνταγμα,την εξέγερση το 1862 κατά της Βασιλείας κ.α, έμαθα στοιχεία που δεν γνώριζα κι είχα την αίσθηση πως τα "ζούσα" κι εγώ,ήμουν παρούσα,συμμετείχα με κάποιο τρόπο....

Όπως ακριβώς παρακολουθούσα τη ζωή των μελών της πρωταγωνίστριας οικογένειας Βαμβακά και αφουγκραζόμουν-έβλεπα-άκουγα-ένιωθα όσα ο καθένας βίωνε,σκεφτόταν,αισθανόταν,έπρατε...

Συγκλονιστική η περιγραφή της μάχης των Ψαρών,είχα την αίσθηση πως ήμουν στο πλάι του Αγγελή,της Αυγουστίνας κι έκανα δικά μου τα συναισθήματα τους.....
Μαγική η περιγραφή του αμπελιού,του σταφυλιού,του Ποτού:

"'Ενα αμπέλι γιομάτο βαριά τσαμπιά, η γλύκα τρέχει από τις χρυσαφένιες ρώγες.Τις ρώγες μιας γυναίκας ....
Τα μπερδεύω κάπως...
Ένα αμπέλι,μια γυναίκα κι ο τρυγητής.
Το αμπέλι είναι η ζωή.
Η γυναίκα ο έρωτας.
Ο τρυγητής είμαι εγώ που άρπαξα κάθε ευκαιρία..."(σελ.256)

"'Οταν είχαμε παρουσιάσει για πρώτη φορά το Ποτό με είχαν ρωτήσει ποια γεύση ήθελα να του δώσω."Τη γεύση του έρωτα στην αρχή,της αμαρτίας στο τέλος"....
...Γιατί η πρώτη γουλιά είναι πάντα ένα ξάφνιασμα,όπως ξάφνιασμα είναι κι ο έρωτας ,όσες φορές κι αν τον έχεις νιώσει.Μια αμυδρή,ανήσυχη γλύκα που όλο δυναμώνει.όπως ακριβώς νιώθεις όταν ερωτεύεσαι και δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις τι είναι αυτό το ευχάριστο που σου συμβαίνει.
Σιγά σιγά ανακαλύπτεις πράγματα.Σε λίγα δευτερόλεπτα σκάνε στο στόμα σου κι άλλες γεύσεις,εκλύονται πολλά αρώματα.Μοσχάτο,σταφύλι,δαμάσκηνα,γλυκόριζα,βρεγμένο ξύλο,ακριβός καπνός...Και σε κατακλύζουν συναισθήματα,εμπειρίες,αναμνήσεις,απολαύσεις πρωτόγνωρες.
Στη δεύτερη γουλιά όλα δυναμώνουν,γίνονται απανωτές εκρήξεις στον ουρανίσκο,στο αίμα κυκλοφορεί μια φλόγα που μόνο στα δευτερόλεπτα της ύψιστης ηδονής αισθάνεσαι,πειρατής ο έρωτας,κουρσεύει τις αισθήσεις και αιχμαλωτίζει τον άνθρωπο.
Στην τρίτη...Στην τρίτη ξέρεις πως θα είσαι για πάντα αφοσιωμένος σ'αυτό το Ποτό,όπως και στον έρωτα πάντα θα αποζητάς αυτό που σε βγάζει από τον εαυτό σου.'Ετσι ποτέ δεν ησυχάζεις,δεν ηρεμείς,το θέλεις πάλι και πάλι όπως την αμαρτία.Που όσο κι αν την απωθείς,δεν μπορείς να ξεχάσεις πόση γλύκα έχει"(σελ.98-99).

Και παραφράζοντας την παραπάνω(αγαπημένη για εμένα παράγραφο)θα περιγράψω πως εγώ "είδα" το Νεγρεπόντε.Η πρώτη γουλιά,οι πρώτες σελίδες ξάφνιασμα!!Γροθιά στο στομάχι η περιγραφή της μάχης των Ψαρών μέσω του Αγγελή.Γλύκα ο έρωτας-η βαθιά αγάπη Τερέζας-Αγγελή,φλόγα ο έρωτας της Βικτωρίας για τον Αντώνη(σα να είδα χθες στη θάλασσα το άσπρο μαντίλι της).Κι όσο προχωρά η ανάγνωση σε κατακλύζουν συναισθήματα,εμπειρίες,αναμνήσεις...Με την περιγραφή του αμπελιού ξύπνησαν μνήμες παιδικές μια και ο παππούς μου είχε αμπέλια,και θυμήθηκα τη διαδικασία του τρύγου,το άρωμα του μούστου,τη γεύση του γλυκού κρασιού....Θαύμασα όσα κατάφερε ο πρόσφυγας Αγγελής,ένιωσα την αγάπη της Αυγουστίνας για το Ζέφυρο,χάρηκα που ξανασυνάντησα μαζί με τον Αντώνη τον Πρόδρομο Χατζηαβράμογλου και ξύπνησαν υπέροχες αναμνήσεις,θαύμασα την Τερέζα για το δυναμισμό της, για το πως αγκάλιασε τα παιδιά του Αγγελή,κι ένιωσα τον κεραυνοβόλο έρωτα της Αυγουστίνας για.......
ωχ μάλλον αρχίζω και παρασύρομαι και θα κάνω αποκαλύψεις που δεν θα έπρεπε!!!
Σταματώ εδώ με τον προτροπή να τα ανακαλύψετε μόνοι σας διαβάζοντας το εξαιρετικό αυτό βιβλίο που για μένα είναι στις κορυφαίες θέσεις της λίστας μου με τα βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2020.
Ένα βιβλίο από ατόφιο χρυσάφι:λογοτεχνική γραφή,αριστοτεχνικά πλεγμένη ιστορία-μυθοπλασία,που θα το απολαύσετε σελίδα-σελίδα,γουλιά-γουλιά.Κι αν στάλαζα λίγη σκουριά μέσα θα ήταν το γεγονός πως πρέπει να περιμένω μέχρι τον Οκτώβριο για τη συνέχεια.....
Ευχαριστώ Μαίρη για το υπέροχο ταξίδι στην από το ατόφιο χρυσάφι λογοτεχνία,στο χρόνο,το χώρο(Νεγρεπόντε,Αθήνα,Πειραιά),την Ιστορία,τις αισθήσεις,τα συναισθήματα!!!

ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Το πρώτο μέρος της διλογίας: "Σκουριά και χρυσάφι"

Τα Ψαρά και η θυσία των κλεισμένων στο γενοβέζικο Κάστρο. Το ενετικό Νεγρεπόντε, η Χαλκίδα με τα «τρελά νερά», που είναι πια ελληνική. Ο Πειραιάς ανερχόμενο λιμάνι και εμπορικό κέντρο. Η Αθήνα, υπό τη σκιά του Παρθενώνα, πρωτεύουσα του βασιλείου.

Σ’ αυτά τα μέρη και στη φωτιά των γεγονότων του πολυτάραχου 19ου αιώνα θα ζήσουν τα μέλη της οικογένειας του Αγγελή Βαμβακά, επιζώντα της καταστροφής των Ψαρών.
Ο γιος του Αντώνης, με σύμμαχο την ετεροθαλή αδελφή του Αυγουστίνα, αγαπημένη Δεσποινίδα των Τιμών της Αμαλίας, θα αλλάξει τη μοίρα της πολυμελούς οικογένειας, δημιουργώντας «το καλύτερο ποτό του κόσμου».

Οι Βαυαροί βασιλιάδες και οι οπλαρχηγοί του ’21, οι Φαναριώτες, οι πολιτικοί·βασιλόφρονες και αντιφρονούντες·, οι εφοπλιστές, οι έμποροι, οι εργάτες και οι ξωμάχοι, στο οικογενειακό αυτό έπος, θα γίνουν η φιλοσοφική λίθος που μετατρέπει τα πάντα σε χρυσάφι, για να γεννηθεί ένα ποτό εξίσου πολύτιμο.

Χρυσάφι ατόφιο που, κατά λάθος –αλλά μπορεί και εσκεμμένα–, μέσα του έπεσε λίγη σκουριά.
Το κόκκινο της σκουριάς τού έδωσε τη γλύκα, την πλάνη της αμαρτίας.
Και έτσι, καθώς τίποτα δεν υπάρχει ατόφιο, ούτε χρώμα ούτε χαρά, μα ούτε και λύπη, όλοι σταλάξαμε λίγη σκουριά στη ζωή μας.
Σκουριά και χρυσάφι είναι όλα.

ΚΛΗΡΩΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΙΣΚΙΟΙ ΣΤΟ ΦΩΣ"-ΑΡΤΕΜΙΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΧΑΛΗ ΣΙΔΕΡΗ

ΕΧΟΥΜΕ ΚΛΗΡΩΣΗ ΑΦΟΥ!!!!

 ΚΛΗΡΩΣΗ :ΤΕΤΑΡΤΗ 5/8/2020

1)Αφήστε ένα σχόλιο σας στην Σελίδα μας ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ στην ανάρτηση με την κλήρωση του βιβλίου ΙΣΚΙΟΙ ΣΤΟ ΦΩΣ  της 'Αρτεμις Παπανδρεου   από τις  Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη - Ekdoseis Michali Sideri

2)Κοινοποιήστε (ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ) στον τοίχο σας, και μπείτε στην κλήρωση που θα πραγματοποιηθεί στις 19 Αυγούστου!!!

3) Like στη ΣΕΛΙΔΑ μας ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ

4)Η κλήρωση είναι για τα μέλη της ομάδας μας οπότε αν δεν είστε ήδη μέλος μπορείτε να γίνετε κάνοντας αίτημα ΕΔΩ.

Κερδίστε extra συμμετοχές:

1) Κάνoντας tag τους φίλους σας στη ανάρτηση της κλήρωσης στη ΣΕΛΙΔΑ μας ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ.

2)Αν έχετε gmail ακολουθήστε-κλικ στο ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ(ακόλουθοι)- το blog μας για να ενημερώνεστε για τα νέα μας💓



ΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΡΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΘΑ ΑΚΥΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ

1 τυχερή/ος που θα αναδειχθεί μέσω του προγράμματος https://www.random.org/ θα κερδίσει  ένα αντίτυπο του βιβλίου ευγενική προσφορά από τις Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη - Ekdoseis Michali Sideri

ΠΡΟΣΟΧΗ:Ο διαγωνισμός ισχύει για κατοίκους ΕΛΛΑΔΑΣ!!Οι κάτοικοι Αττικής παραλαμβάνουν από το κατάστημα του εκδοτικού , οι κάτοικοι περιφέρειας παραλαμβάνουν στην διεύθυνση που δηλώνουν με κούριερ,ενώ αν το δώρο δεν παραλειφθεί και επιστραφεί η αποστολή δεν επαναλαμβάνεται  !!!

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ο φόβος της σκιάς του την είχε γραπώσει στα νύχια του. Η λογική της, στην αρχή, αντιστεκόταν σθεναρά. Όμως η αντίδραση έγινε θυμός, ο θυμός ενοχή και η ενοχή απόγνωση που θόλωσε το βλέμμα. Η απελπισία είχε τυλίξει γύρω της ένα μαύρο σεντόνι και στραγγάλιζε κάθε κύτταρο του μυαλού της. Μα, μέσα της, η ψυχή σάλπιζε ελευθερία. Μια απόλυτη στιγμή παράνοιας την έφερε αντιμέτωπη με την ψυχρή ανάσα του θανάτου. Το επεδίωξε. Τότε, όμως, η ζωή όρισε τους δείχτες του ρολογιού της να κινηθούν αντίστροφα. Μηδένισε το κοντέρ της. Και πήρε να μετρά από την αρχή. Με καινούργια νήματα στον αργαλειό της, με νέα υφάδια και στημόνια ξεκίνησε να υφαίνει όνειρα, να υφαίνει χαρά, έρωτα, δημιουργία… Ξεκίνησε να τη ντύνει, επιτέλους, με χρώματα…
Οι ίσκιοι που την κυνηγούν, όμως, θ’ αφήσουν την ψυχή της να λιαστεί στο φως; Ή μήπως θα γίνουν χειρότεροι κι από εφιάλτες;

ΑΡΤΕΜΙΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΙΣΚΙΟΙ ΣΤΟ ΦΩΣ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΧΑΛΗ ΣΙΔΕΡΗ

ΑΡΤΕΜΙΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
για το "ΙΣΚΙΟΙ ΣΤΟ ΦΩΣ"
από τις εκδόσεις ΜΙΧΑΛΗ ΣΙΔΕΡΗ.

Όταν γράφω ένα βιβλίο, πέρα από την γλαφυρή γραφή και την γρήγορη ροή της ιστορίας που έχω σκαρφιστεί, θέλω να περνώ μηνύματα μέσα από το κείμενο. Μηνύματα αθόρυβα, κρυμμένα μέσα στις φράσεις, που δεν έχουν στόχο τον εντυπωσιασμό. Μηνύματα «εύπεπτα» κατά την ανάγνωση, ριζούλες που βλασταίνουν στην ψυχή και δημιουργούν συναισθήματα και προβληματισμούς.

 Στο συγκεκριμένο βιβλίο στόχος ήταν να μιλήσω για  την γυναίκα και την δύναμή της. Για την γυναίκα εκείνη που βιώνει «ίσκιους» μέσα σ’ ένα γάμο, που νιώθει φυλακισμένη, μπερδεμένη, υποταγμένη σε λάθος λογική, που μηδενίζει καθημερινά τη ζωή και την προσωπικότητά της. Κι αυτό γιατί ο φόβος τής έχει κλείσει το διακόπτη της νόησης. Την έχει μετατρέψει σε ένα άτολμο ον.  Κι όμως, αυτή η γυναίκα, αυτό το ανθρώπινο κουρέλι, έχει τόση δύναμη μέσα της που, πραγματικά, θα τρόμαζε, αν την γνώριζε.

Εμείς οι γυναίκες είμαστε περίεργα πλάσματα. Θεωρούμε κάποιες φορές πως η ζωή μας έχει αδικήσει. Ίσως και να το έχει κάνει. Μα αυτό που πρέπει να σκεφτόμαστε πάντα, είναι πως μόνο εμείς έχουμε τη δύναμη να τα αλλάξουμε όλα, αν το θελήσουμε, εάν συντρέχει λόγος να το κάνουμε. Η δύναμη λοιπόν για να πετύχουμε τα πάντα βρίσκεται μέσα μας. Ίσως, κάποιες φορές, σε λανθάνουσα κατάσταση. Ίσως ναρκωμένη. Μια σπίθα χρειαζόμαστε για ν’ ανάψουμε τον πυρσό που θα φωτίσει το διάβα της ζωής μας. Στο χέρι μας είναι. Στο μυαλό μας. Εμείς καθορίζουμε τη ζωή μας. Εμείς και την πορεία της. Φτάνει να έχουμε ή ν’ αποκτούμε με το πέρασμα του χρόνου αυτοεκτίμηση. Αυτή η λέξη είναι το κλειδί για να πάμε τη ζωή  μας πιο πέρα. Δεν είμαστε το ασθενές φύλλο. Είμαστε το δυνατό. Μπορούμε να κάνουμε θαύματα. Και για να το πετύχουμε πρέπει να προσπαθήσουμε χωρίς μοιρολατρία να αδράξουμε τη ζωή μας. Με τσαγανό, με στόχους και όραμα. Να βλέπουμε σαν πρόκληση τις δυσκολίες. Είναι σχολείο. Μας διδάσκουν. Μας δυναμώνουν. Μας ατσαλώνουν. Κι ας έχουμε πονέσει. Κι ας  έχουμε γεμίσει πληγές. Αυτές, όταν θα γιάνουν, θα μας γεμίσουν αυτοπεποίθηση πως καταφέραμε όσα δεν τολμούσαμε ούτε να αναλογιστούμε. 

Τέσσερις οι βασικοί ήρωες του βιβλίου. Πρωταγωνίστρια η Μελίνα. Μια γυναίκα που μόλις έχει διαβεί το κατώφλι των σαράντα χρόνων, μια γυναίκα όμορφη, που έθαψε τα όνειρά της για έναν γάμο που σχεδόν της επέβαλλαν, που υποτάχτηκε με το χρόνο σε μια λογική που δεν της άρμοζε, που επέτρεψε σε λάθος άνθρωπο να ανοιγοκλείνει την ψυχή της με τα κλειδιά του εαυτού της που η ίδια, ερήμην της,  χάρισε…. Μια γυναίκα που σε μια στιγμή απόλυτης ερήμωσης συναισθημάτων προσπάθησε να ξεγλιστρήσει απ’ αυτό τον κόσμο…. Όμως, η ζωή είχε υφάνει άλλα σχέδια για κείνη. Κι εδώ έρχεται η δεύτερη ηρωίδα της ιστορίας. Η Μελπομένη. Ηλικιωμένη γυναίκα, που γίνεται ο φύλακας άγγελος της Μελίνας και αλλάζει τη ρότα της…

Υπέρμετρος εγωισμός, θυμός, οργή και κυριαρχία, κάποιες από τις λέξεις που συνθέτουν τον χαρακτήρα του τρίτου ήρωα, του Ανδρέα. Ένας ζωντανός εφιάλτης που δεν βάζει όριο πουθενά…

Ακριβώς στο άλλο άκρο κινείται ο τέταρτος ήρωας του βιβλίου, ο Κωνσταντίνος, ένας άνδρας που είναι …ο «ευσεβής» πόθος κάθε γυναίκας…

Δεν θέλω να πω περισσότερα γιατί θα προδώσω μυστικά. Το μόνο που θα προσθέσω είναι πως οι σελίδες του βιβλίου κατακλύζονται από αγωνία που κρατά τον αναγνώστη καθηλωμένο ως την τελευταία του σελίδα, αλλά και από αγάπη, από έρωτα, από δοτικότητα και προσφορά, από εικόνες και συναισθήματα που τυλίγουν τους ήρωες και κατά ένα μαγικό τρόπο μεταφέρονται μέσα από τα μάτια που διαβάζουν στην επιδερμίδα που ριγεί, στην ψυχή που σφίγγεται… στο χαμόγελο, αλλά και στο δάκρυ.

Οι «Ίσκιοι στο φως» είναι ένα βιβλίο ρεαλιστικό, αλλά το στοιχείο που επικρατεί είναι εκείνο της αισιοδοξίας. Δεν ήταν σκοπός μου να γράψω για δύσκολα που να δημιουργήσουν μια μιζέρια στον αναγνώστη. Ο σκοπός μου ήταν να συνθέσω την ψυχική εκείνη ανάταση που χρειάζεται, ώστε να του δημιουργηθεί η σπίθα μέσα του. Να ψάξει εσωτερικά, να δουλέψει με τον εαυτό του, να βρει λάθη και σωστά, να τα αξιολογήσει και να πάει ένα βήμα παρακάτω τη ζωή του. Τόσο η γυναίκα αναγνώστρια, όσο και ο άνδρας.

 Υπάρχει μια φράση στο κείμενο. Μια φράση που έχω γράψει για την ηρωίδα μου:   «Γιατί ν’ αφήνω τη ζωή μου να κρυώνει στο πούσι του νου μου, αφού έχω ήλιους που μου τη ζεσταίνουν;» (σελ.336) Το μήνυμα είναι κανένας άνθρωπος, καμιά γυναίκα εν προκειμένω, να μην υπομένει στωικά μια μοίρα που δεν της αξίζει. Καμιά γυναίκα να μην καταδυναστεύεται από έναν άνδρα ανάξιό της, έναν άνδρα που δεν την σέβεται, που δεν την υπολογίζει, που τη θεωρεί res (πράγμα). Η ζωή που μας χαρίστηκε με τη γέννησή μας ήταν από μόνη της μια μεγάλη ευλογία. Αλλά είναι σύντομη. Ένα μικρό πέρασμα. Ας αφήσουμε το αποτύπωμά μας με όποιο τρόπο θεωρούμε καλύτερο. Ας βάλουμε στόχους. Ας διεκδικήσουμε όνειρα. Ας παλέψουμε για αυτά. Έχουμε τόσα όμορφα πράγματα να κάνουμε από το να καθόμαστε μοιρολατρικά και να αναθεματίζουμε την κακή μας την τύχη. Και το πιο σημαντικό. Την τύχη μας την ορίζουμε εμείς. Εμείς κρατάμε τα ηνία μας. Εμείς οδηγούμε το άρμα της ζωής μας. Στο χέρι μας είναι να φωτίσουμε τον πυρσό της ζωής μας και να οδηγούμαστε πάντα εκεί όπου υπάρχει το φως.

Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ για την φιλοξενία.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Ο φόβος της σκιάς του την είχε γραπώσει στα νύχια του. Η λογική της, στην αρχή, αντιστεκόταν σθεναρά. Όμως η αντίδραση έγινε θυμός, ο θυμός ενοχή και η ενοχή απόγνωση που θόλωσε το βλέμμα. Η απελπισία είχε τυλίξει γύρω της ένα μαύρο σεντόνι και στραγγάλιζε κάθε κύτταρο του μυαλού της. Μα, μέσα της, η ψυχή σάλπιζε ελευθερία. Μια απόλυτη στιγμή παράνοιας την έφερε αντιμέτωπη με την ψυχρή ανάσα του θανάτου. Το επεδίωξε. Τότε, όμως, η ζωή όρισε τους δείχτες του ρολογιού της να κινηθούν αντίστροφα. Μηδένισε το κοντέρ της. Και πήρε να μετρά από την αρχή. Με καινούργια νήματα στον αργαλειό της, με νέα υφάδια και στημόνια ξεκίνησε να υφαίνει όνειρα, να υφαίνει χαρά, έρωτα, δημιουργία… Ξεκίνησε να τη ντύνει, επιτέλους, με χρώματα…
Οι ίσκιοι που την κυνηγούν, όμως, θ’ αφήσουν την ψυχή της να λιαστεί στο φως; Ή μήπως θα γίνουν χειρότεροι κι από εφιάλτες;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Άρτεμις Παπανδρέου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Βόλο. Έζησε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια σε μια οικογένεια που της εμφύσησε την αγάπη για τα γράμματα, την εντιμότητα και το δίκαιο. Η αγάπη για τη συγγραφή συνυπήρχε με την αρχή της ζωής της, αφού κατάγεται από λογοτεχνική οικογένεια. Στόχος της ήταν το Πανεπιστήμιο αφού, εκτός από την πρόοδό της, οι εκθέσεις της πάντα διακρίνονταν για το ύφος και τον λόγο τους. Όμως, ο έρωτας την κράτησε πίσω, καθώς ο γάμος και το πρώτο παιδί ήρθαν νωρίς. Έτσι οι περγαμηνές και τα πτυχία έμειναν ανεκπλήρωτες επιθυμίες στο πίσω μέρος του μυαλού της.
Σήμερα εργάζεται στην πόλη του Βόλου, στην τεχνική εταιρεία που έχουν ιδρύσει, από κοινού, με τον σύζυγό της και μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στα γραφεία, στις τεχνικές υπηρεσίες, στην αγάπη των παιδιών και των δυο μικρών εγγονιών της, αλλά και στη συγγραφή μυθιστορημάτων. Από τον Μάρτη του 2018 δραστηριοποιείται ως Γραμματέας του φιλανθρωπικού Σωματείου «Ελληνική Μέριμνα Βόλου» που αποτελεί καταφύγιο για την κακοποιημένη γυναίκα, τη μάνα και το παιδί σε κίνδυνο.

ΔΑΦΝΗ ΜΠΕΡΜΠΕΡΗ-ΚΡΥΣΤΑΛΛΗ ΓΙΑ ΤΟ "ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ 'ΜΑΘΕΣ ΕΣΥ!" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ

ΔΑΦΝΗ ΜΠΕΡΜΠΕΡΗ-ΚΡΥΣΤΑΛΛΗ
για το "ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ'ΜΑΘΕΣ ΕΣΥ!"
από τις εκδόσεις ΠΗΓΗ.

Πάντα έρχεται μια στιγμή στη ζωή μας που στέκεται ικανή να ανατρέψει όλα όσα θεωρούμε δεδομένα. Ένας χωρισμός, μια σοβαρή ασθένεια, η απώλεια ενός αγαπημένου μας προσώπου...Μια τέτοια στιγμή γεννήθηκε μέσα μου η ιδέα του βιβλίου αυτού. Κι έφερε μαζί της πολλές ανατροπές σε σκέψεις, σε θέλω, σε πιστεύω, σε χαρακτήρες!

   Ο Έκτορας, ο ήρωάς μου, γεννήθηκε και ζει σε ένα μικρό και όμορφο νησί. Από την παιδική του ακόμα ηλικία συναντά πολλά εμπόδια, αγκάθια που ματώνουν την ψυχούλα του. Όμως, έρχεται η αγάπη σαν αντιστάθμισμα των δυσάρεστων γεγονότων να απαλύνει τις πληγές του. Η αγάπη σε όλες τις εκφάνσεις της, πατρική, φιλική, ερωτική.

   Ένα βροχερό πρωινό της εφηβικής του ηλικίας συναντά την Αλεξάνδρα, ένα πανέμορφο κορίτσι που του κλέβει την καρδιά. Ένα κορίτσι που θα γίνει η σύντροφος της ζωής του, η μία και μοναδική, αυτή που θα γεμίσει την ψυχή του. Κι ύστερα, έρχεται η κόρη του η Δανάη, που καλύπτει τα κενά του και ομορφαίνει περισσότερο τις στιγμές του.

   Όμως, τα νερά της ζωής του ταράσσονται και πάλι και οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη. Ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας της Δανάης θα τον φέρει αντιμέτωπο με δαίμονες του παρελθόντος. Θα αντλεί καθημερινά δύναμη από την κόρη του και την Αλεξάντρα, καθώς και από τη γυναίκα που του στάθηκε σε δύσκολες στιγμές, τη γιαγιά Αντιγόνη. Έχοντας ως κινητήριο δύναμη την αγάπη θα προσπαθεί να είναι αισιόδοξος και να μην εγκαταλείπει τον αγώνα.

   Κάθε φορά που όλα θα δείχνουν μαύρα και σκοτεινά, η ελπίδα και η αισιοδοξία θα ρίχνουν τις ακτίνες τους και θα σκορπούν το φως διώχνοντας μακριά τα σκοτάδια του νου και της ψυχής.

   Η ζωή, εξάλλου, δεν είναι μόνο άσπρο ή μαύρο. Είναι ένας συνεχής κι αδιάκοπος αγώνας. Ο άνθρωπος διαθέτει τεράστια αποθέματα δύναμης και η ζωή τού δείχνει με τον τρόπο της πώς να τα χρησιμοποιεί.

   Το 'Αυτό που μου 'μαθες εσύ' είναι ένα βιβλίο μεστό από συναισθήματα. Έρωτας, αγάπη, χαρά, λύπη εναλάσσονται διαδοχικά στο γαϊτανάκι που λέγεται ζωή. Μέσα από το βιβλίο εξυμνείται η αγάπη σε κάθε μορφή και ο αναγνώστης μαθαίνει πως για χάρη της μπορούμε να αντέξουμε τα πάντα. Μαθαίνει ότι η ζωή δεν είναι μόνο ευχάριστες στιγμές, ότι πρέπει να εκτιμούμε όσα έχουμε και να είμαστε αισιόδοξοι. Γιατί, για να χρησιμοποιήσω και μια φράση του Έκτορα, ό,τι μας παίρνει η ζωή με τον έναν τρόπο,μας το χαρίζει με κάποιον άλλο!

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Ο Έκτορας συναντάει την Αλεξάνδρα ένα βροχερό φθινοπωρινό πρωινό και την ερωτεύεται με την πρώτη ματιά. Ο έρωτάς τους είναι αμοιβαίος και τα όνειρα για μια κοινή ζωή πολλά. Κι εκεί που όλα δείχνουν ότι ένα μωρό θα σφραγίσει την ευτυχία τους, η μοίρα σαν ζηλιάρα ερωμένη θα στήσει τα δίχτυα της και θα τους παγιδεύσει. Θα μπορέσουν άραγε να γλιτώσουν από τα σχέδιά της; Θα καταφέρουν να σταθούν απέναντί της και να την αντιμετωπίσουν; Τι είναι εκείνο που θα ωθήσει τον Έκτορα να παλέψει με όλες του τις δυνάμεις για το “αύριο”;

Η ιστορία ενός πατέρα που παρά τις αντιξοότητες δεν το βάζει κάτω και μαθαίνει μέσα από το πρόβλημα υγείας της κόρης του ότι η ζωή είναι πολύτιμη και αξίζει ο καθένας να παλεύει γι’ αυτήν ακόμα κι αν νιώθει ότι όλα συνηγορούν προς το αντίθετο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ονομάζομαι Δάφνη Μπερμπέρη-Κρυστάλλη. Γεννήθηκα το φθινόπωρο του 1979 στην πόλη των Σερρών, όμως μεγάλωσα στην Καβάλα, όπου και ζω μέχρι σήμερα με τον σύζυγό μου και τα δύο μας παιδιά. Η μεγάλη μου αγάπη για την Ιστορία με οδήγησε στην Κομοτηνή, όπου αποφοίτησα από το Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Για κάποιο χρονικό διάστημα ασχολήθηκα με τη δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση. Λατρεύω το διάβασμα και στον ελεύθερο χρόνο μου χάνομαι στον κόσμο ενός καλού βιβλίου.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΟΥΖΟΥΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟ "Ο ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ "

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΟΥΖΟΥΜΗΣ
για το "Ο ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ"
από τις εκδόσεις ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ.

Αγαπητοί φίλοι της ομάδας «Με αρέσει το βιβλίο Αφού!» έχω τη χαρά να μοιράζομαι μαζί σας το νέο μου αστυνομικό μυθιστόρημα «Ο Γόρδιος Δεσμός των Αγγέλων» (Εκδ. Υδροπλάνο). Θα ήταν μεγάλη μου χαρά, αν το διαβάσετε, να πληροφορηθώ τη γνώμη σας…

Η έμπνευση ήρθε όταν είχα συγκεντρώσει στο αρχείο μου τέσσερις διαφορετικές ιστορίες αστυνομικής πλοκής και αδυνατούσα να επιλέξω μόνο τη μία για να την αναπτύξω σε μυθιστόρημα. Έτσι, κατόπιν χρονοβόρας και επίμονης δουλειάς, συνένωσα εκείνες τις ιστορίες και διαπίστωσα ότι το δέσιμο μεταξύ τους ήταν τόσο σφιχτό, όσο -μεταφορικά μιλώντας- ένας σύγχρονος γόρδιος δεσμός. Έπειτα… έπιασα στυλό!

Οι οικογενειακές σχέσεις που προκύπτουν μέσα από συγκρούσεις και εκρηκτικές χημείες ήταν η κινητήριος δύναμη που με έπεισε πως αξίζει κανείς να τις θίξει σε μυθιστορηματική πλοκή. Ωστόσο, η ευαισθητοποίηση, ο σεβασμός στον θεσμό της οικογένειας και η απόλυτη προσοχή στα «λεπτά» σημεία με θωράκισαν και με οριοθέτησαν δημιουργικά ως προς την όλη δομή, πλοκή και εν τέλει έκβαση της ιστορίας.

Στο βιβλίο υπάρχουν πολλοί χαρακτήρες, πρώτοι και δεύτεροι καθώς και αρκετοί που συμβάλλουν στην εξέλιξη της δράσης. Πρόσωπα της διπλανής πόρτας, αλλά και υψηλής κοινωνίας. Άλλοι ήρωες φέρουν πολυτάραχο βίο και βεβαρυμμένο ηθικό μητρώο, ενώ άλλοι πλούσιο συναισθηματικό κόσμο και πορεία στη ζωή με γνώμονα ιερές αξίες και ανθρωπιστικά ιδεώδη. Σίγουρα όλοι είναι αγαπημένοι μου, ωστόσο δεν εθελοτυφλώ, ούτε προσποιούμαι τον υπεράνω. Ξεχώρισα τους τέσσερις κεντρικούς, φυσικά την Εύα και αναμφισβήτητα τον αστυνόμο μου, Αλέξανδρο Δαμίγο.

Αν η ψυχή μου ήταν φαγητό, τότε θα ήταν ένα μπελαλίδικο φαγητό, διότι είχε πολλά υλικά και άφθονη ώρα παρασκευής. Απ’ τη μια το μυστήριο, η ίντριγκα, το σκοτάδι, η λύπη και ο θρήνος και απ’ την άλλη η χαρά, η ικανοποίηση, η λύση, η δικαίωση! Άξιζε όμως, διότι το ψυχικό μου στομάχι χόρτασε για τα καλά!

Θέλοντας να ξεχωρίσω μονάχα μία φράση, δυσκολεύτηκα αρκετά. Ενδεικτικά όμως θα πρότεινα την… «Ο σκόρπιος έχει το δηλητήριο στην ουρά του και η αξία ενός σονέτου είναι στον τελευταίο του στίχο». Με μεστότερο λόγο… Το τέλος είναι άλλοτε πικρό κι άλλοτε γλυκό. Η διαφορά έγκειται στην ανθρώπινη συμπεριφορά…

Σας προτείνω να το διαβάσετε μέχρι τέλους, για να ταξιδέψετε μαζί μου σε κόσμους γήινους αλλά και εσωτερικούς. Σε κόσμους, όπου η Ηθική κλονίζεται και απομένει μονάχα ο χρόνος για να επαναξιολογήσει συμπεριφορές και δράσεις. Άλλωστε ο χρόνος είναι ο καλύτερος ράφτης. Ειδικότητά του; Οι επιδιορθώσεις! Δεν συμφωνείτε;

Εν κατακλείδι, όσον αφορά στα συναισθήματά μου, αδυνατώ να πω πολλά και να αναλωθώ σε φαμφάρες. Ίσως η φράση «είμαι ευτυχισμένος» τα λέει όλα…

Εις το επανιδείν…

Κυριάκος Κουζούμης

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα ΕΔΩ

Ιάκωβος Ρωμανός, Στέφανος Γαλανός, Νάντια Κωστέα και Μενέλαος Απέργης είναι οι μέτοχοι ενός κολοσσού που εμπορεύεται φάρμακα μα και φαρμάκια και ακούει στο όνομα Σπίρανς.

Στις έντεκα το πρωί είναι προγραμματισμένη μία σύσκεψη ανάμεσα στους μετόχους και τα στελέχη της εταιρείας. Για ανεξήγητο και αναπάντεχο λόγο όμως, κάποιος δεν θα δηλώσει το «παρών». Έντρομες, αλαζονικές μα και ενοχικές ματιές θα διασταυρωθούν πάνω απ’ το οβάλ τραπέζι στο γραφείο του προέδρου…

Το μπαούλο του χρόνου θα ανοίγει αργά και βασανιστικά και σαν ένα άλλο κουτί της Πανδώρας θα φέρνει στην επιφάνεια αρκετά φαντάσματα. Όλα τους, το ένα μετά το άλλο θα σφίξουν με συγκίνηση και τιμή το χέρι της αλήθειας μα και της δικαίωσης…

Φορώντας την καμπαρντίνα του και έχοντας δεμένα τα χέρια του πίσω απ’ τη μέση ο αστυνόμος Αλέξανδρος Δαμίγος θα παρουσιαστεί σαν από μηχανής θεός, που με όπλα την υπομονή και την επιμονή θα αναζητήσει το διότι σε κάθε γιατί. Όλα τους θα τον αφήσουν ενεό, συγκλονίζοντάς τον πρωτόγνωρα.

Μυστήριο, ψέματα, πάθη, αλαζονεία, τύψεις αλλά και πόθος, διαστροφή, σιωπή και κραυγές είναι κάποιοι από τους κόμπους ενός άλλου γόρδιου δεσμού που ενώνει τα έργα και τις ημέρες των μετόχων της Σπίρανς.

Άραγε, οι κόμποι εκείνου του γόρδιου δεσμού θα μεταμορφωθούν σε θηλιά γύρω απ’ τον λαιμό του αστυνόμου ή ο ίδιος θα καταφέρει να τους λύσει σαν ένας άλλος Μέγας Αλέξανδρος;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Κυριάκος Κουζούμης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΝΤ-1, στην κρατική τηλεόραση της ΕΡΤ καθώς και στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ. Έγραφε στη στήλη του Πολιτισμού στην εφημερίδα «Η Ελλάδα αύριο» καθώς και στο περιοδικό έντυπο «Επίκαιρα». Εργάστηκε επίσης στον τηλεοπτικό σταθμό Έψιλον (δελτίο ειδήσεων). Παρουσίασε ντοκιμαντέρ στον ΟΤΕ History. Συνεχίζει να γράφει σε ειδησεογραφικά sites.

Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Από τις εκδόσεις Σαββάλας κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα «Σμαραγδένια Φυλακή» και «Όρκος Σιωπής» ενώ από τις εκδόσεις «Ωκεανός», τα μυθιστορήματα «Το Τελευταίο Χειροκρότημα» και «Η Δικαίωση της Αθωότητας».

Τρόποι επικοινωνίας:

E-mail: kyriakos_av@yahoo.gr

Ιστότοπος:

www.kyriakoskouzoumis.com