ΜΕΝΙΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ "Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

 ΜΕΝΙΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

για το  "Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ" 

από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Ο Αρχάγγελος των βράχων ήταν ένα βιβλίο που με βρήκε μόνο του! Βρέθηκα πριν λίγα χρόνια στη Μυτιλήνη για να καλύψω την άφιξη του Πάπα κι εκεί, σε ένα σκηνικό που παρέπεμπε σε ταινία κι όχι στην πραγματικότητα, αντίκρισα εικόνες που με έκαναν να βουρκώσω. Στις δομές των προσφύγων λοιπόν είδα χιλιάδες πρόσφυγες, άντρες, γυναίκες, μικρά παιδιά, άλλα σε καρότσια, της γης οι κολασμένοι, οι άμοιροι, χωρίς πατρίδα, χωρίς οικογένεια, χωρίς ελπίδα, προσπαθούσαν απλώς να επιβιώσουν. Δανεικές ζωές, δανεικά ρούχα και παπούτσια, όλα δανεικά…

Συγκλονίστηκα μπροστά στη μαύρη πραγματικότητα! Κι έβαλα ένα στοίχημα με τον εαυτό μου. Να πιάσω αυτό το δύσκολο και δυσπρόσιτο θέμα, το οποίο πολλοί βάζουν κάτω από το χαλί για να μην ενοχλεί την αισθητική τους. Το προσφυγικό, μια τεράστια πληγή της σύγχρονης κοινωνίας.

Ήθελα αυτό να είναι το εικοστό βιβλίο μου γιατί ένιωθα ότι το χρωστούσα σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Πήγα λοιπόν ξανά στη Μυτιλήνη, μπήκα στις δομές, συναναστράφηκα μ’ αυτούς τους δυστυχισμένους ανθρώπους και η έκπληξή μου ήταν τεράστια. Ένας από τους κεντρικούς ήρωες, ο Ιρανός Ασκάν, με έκανε να κοκκινίσω με όσα μου είπε. «Στην πατρίδα μου ήμουν γιατρός που έσωζε ζωές. Εδώ είμαι ένα σκουπίδι. Γιατί έτσι μας βλέπουν. Σαν σκουπίδια που λερώνουν τον τόπο!»

Η ιστορία διαδραματίζεται στο νησί του Αρχάγγελου, της Σαπφούς, του Ελύτη, του Μυριβήλη, του Θεόφιλου. Όλα ξεκινούν στα παράλια της Μυτιλήνης, εκεί που το θεριό, η θάλασσα, καταπίνει ανθρώπους σκορπώντας πένθος και πόνο. Ο Ασκάν, γιατρός από το Ιράν, καταφέρνει να βγει στα βράχια  από τα άγρια κύματα, έχοντας δει να πνίγονται η μητέρα κι η αδελφή του. Η ζωή τον διαλύει και του επιφυλάσσει κι άλλα δεινά. Βλέπει ανθρώπους να τον αντιμετωπίζουν σαν μίασμα, ένα σκουπίδι που πρέπει να πεταχτεί.

Η Ευρυδίκη, δασκάλα στις δομές προσφύγων, του δείχνει ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι. Ο πατέρας της, ένας αρτηριοσκληρωτικός συνταγματάρχης, τη διώχνει από το σπίτι θεωρώντας ότι τον διασύρει με τη στάση της. Τότε η ζωή σκηνοθετεί μια ιστορία που θα έκανε και τους πιο ασυγκίνητους να λυγίσουν. Υπάρχει και αστυνομική χροιά που το μετατρέπει σε θρίλερ, ένα μυστήριο με δύο δολοφονίες και δίπλα-δίπλα η ψυχή, η ανθρωπιά, η απανθρωπιά, η αχαριστία, η δικαίωση, ο θρίαμβος της ζωής.

Επέλεξα να βάλω στο βιβλίο και υπαρκτούς ήρωες. Τον βαρκάρη Ραφαήλ και την αδελφή του Ελένη, που ζουν στη Μελίντα, τη βιβλιοπώλισσα Βάλια, τη δασκάλα Ευρυδίκη, τον γιατρό Ασκάν. Κι εκείνο που κράτησα ήταν η κουβέντα του βαρκάρη που με συγκλόνισε: «Χάσαμε την ανθρωπιά μας, σκληράναμε και γινήκαμε πετσιά. Μάθαμε να ζυγίζουμε τους ανθρώπους ανάλογα με το χρώμα τους, την πατρίδα τους, την τσέπη τους, τη δουλειά τους, την όψη τους, ακόμη και τη θρησκεία τους. Βουλιάξαμε. Και πρέπει να ντρεπόμαστε».

Είδα την αγωνία των ανθρώπων να επιβιώσουν, μια αγωνία που έμοιαζε με επιθανάτιο ρόγχο, αφού, όπως έλεγαν, ένιωθαν ζωντανοί-νεκροί!

Εκεί στις δομές, αυτοί που γνώρισα, ο Ασκάν, η Ευρυδίκη, η Αντέλ, η Ναντίν, όλοι οι ήρωες, άρχισαν να χορεύουν στο μυαλό μου όταν επέστρεψα στην Αθήνα.

Όλο αυτό το έντονο σκηνικό κέντρισε τη φαντασία μου κι έτσι προχώρησα, δίνοντας μια ιστορία αφιερωμένη στις ψυχές που χάθηκαν τόσο άδικα στα παγωμένα νερά, παλεύοντας να σώσουν τη ζωή τους, αλλά και στους ανθρώπους που άπλωσαν χέρι βοήθειας στης γης τους κολασμένους.

Κι όσο έγραφα, το μυαλό μου έτρεχε στη Μικρασιατική καταστροφή, τότε που χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν κυνηγημένοι και ξεριζωμένοι, ψάχνοντας στον ήλιο μοίρα.

Αν ο άνθρωπος δεν σκύψει στον άνθρωπο, αν δεν λειτουργήσει με ενσυναίσθηση, το μέλλον θα είναι πολύ πιο σκοτεινό και απάνθρωπο…

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα ΕΔΩ

Παράλια της Μυτιλήνης, εκεί όπου το θεριό, η θάλασσα, καταπίνει ανθρώπους σκορπώντας πένθος και πόνο. Ο Ασκάν, γιατρός από το Ιράν, καταφέρνει να βγει στα βράχια από τα άγρια κύματα, έχοντας δει τη μητέρα και την αδελφή του να πνίγονται. Η ζωή τον διαλύει και του επιφυλάσσει κι άλλα δεινά. Βλέπει ανθρώπους να τον αντιμετωπίζουν σαν μίασμα, ένα σκουπίδι που πρέπει να πεταχτεί. Η Ευρυδίκη, δασκάλα στις δομές προσφύγων, του δείχνει ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι, στηρίζοντας της γης τους κολασμένους. Ο πατέρας της, ένας αρτηριοσκληρωτικός συνταγματάρχης, τη διώχνει από το σπίτι θεωρώντας ότι τον διασύρει με τη στάση της! Τότε η ζωή σκηνοθετεί μια ιστορία που θα έκανε και τους πιο ασυγκίνητους να λυγίσουν.

Ένα θρίλερ, ένα μυστήριο με δύο δολοφονίες και δίπλα δίπλα η ψυχή, η ανθρωπιά, η απανθρωπιά, η αχαριστία, η δικαίωση, ο θρίαμβος της ζωής, με φόντο το νησί του Αρχάγγελου, της Σαπφούς, του Ελύτη, του Μυριβήλη, του Θεόφιλου.

ΕΝΑΣ ΥΜΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΗ ΣΑΡΩΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ, ΠΟΥ ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΛΜΥΡΑ ΛΕΙΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΚΟΦΤΕΡΑ ΒΡΑΧΙΑ.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο ΜΕΝΙΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ δεν ασχολήθηκε με αποτρόπαια εγκλήματα, μετά τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θράκης, παρά μόνο πολύ αργότερα, στα μυθιστορήματά του. Τον είχε κερδίσει ήδη η δημοσιογραφία, την οποία ταλαιπωρεί επί σαράντα τέσσερα συναπτά έτη. Ξεκίνησε μαθητής λυκείου ακόμα από το Φως, μύρισε το μελάνι στις εφημερίδες Βραδυνή, Έθνος, Ελεύθερος Τύπος, Αθλητική, Sportime, Derby, στα περιοδικά Εικόνες, Nitro, Active, Επίκαιρα, βούτηξε στα ερτζιανά (ΕΡΑ, Sport FM, Sentra FM, SPORT 24), ήταν στο Mega Channel, στο Open TV και ξανά στο Mega. Έκανε τρεις φορές τον γύρο της Ευρώπης, φτάνοντας ως τη Νότια Αφρική, με εκατοντάδες ρεπορτάζ και χιλιάδες βίντεο, όλα με ένα δικό του χρώμα. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και του ΠΣΑΤ, από τον οποίο έχει βραβευτεί τέσσερις φορές για τηλεοπτικά θέματα. Παραμένει έφηβος και εκρηκτικός, συνεχίζει να ονειρεύεται, να χαμογελάει, να σαρκάζει και να αυτοσαρκάζεται, και πιστεύει στην… άσπρη μέρα.

ΜΑΡΙΑ ΓΑΒΡΙΕΛΑΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΟΙ ΜΟΙΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑΣ" ΑΠΟ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΞΗ

 ΜΑΡΙΑ ΓΑΒΡΙΕΛΑΤΟΥ

για το "ΟΙ ΜΟΙΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑΣ"

από τις εκδόσεις ΕΞΗ.

Καλησπέρα σας.

Σήμερα θα διαβάσετε από εμένα ένα γράμμα καρδιάς που αφορούν τις δικές μου Μοίρες, τις ΜΟΙΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑΣ που είχα την τύχη για άλλη μια φορά να αγκαλιάσετε άλλο ένα βιβλίο μου και να το κάνετε κομμάτι της καρδιάς σας.

Το βιβλίο αυτό όσο και να σας φανεί παράξενο ξεκίνησε σαν έμπνευση από μια μπάλα. Ναι, ακριβώς όπως το διαβάσατε, μια μπάλα. Και αν εκείνη την στιγμή που αυτή η μπάλα έγινε η αφορμή να γεννηθεί ένα καινούργιο βιβλίο εντελώς διαφορετικό από αυτό που κρατάτε στα χέρια σας, τώρα πια με βεβαιότητα μπορώ να πω πως η ζωή μπάλα είναι και γυρίζει και στα γυρίζει ανάποδα πολλές φορές και ίσως και να αξίζει κιόλας.

Έτσι λοιπόν οι ήρωες μου η Δάφνη και ο Δημοσθένης έμελλε να γίνουν οι δικοί μου πρωταγωνιστές σε μια ιστορία ζωής που ξεκινάει από την Καρύταινα. Δύο εγκλήματα έγιναν η αφορμή να διαλυθεί η ζωή της Δάφνης αλλά και να καταστρέψει και την ζωή του Δημοσθένη. Μπορεί το ένα έγκλημα να εξιχνιάστηκε και να αθώωσαν αυτούς τους δύο νέους όμως το μίσος της προδοσίας που πέρασε ως τα μύχια της ψυχής τους ήταν πολύ δυνατό ώστε να διαγράψουν μια ιστορία ζωής διαφορετική από αυτήν που ονειρεύτηκαν.

Το πάθος, η παρόρμηση του νεαρού της ηλικίας, η ερωτική απογοήτευση, ο εγωισμός ήταν στοιχεία που ίσως οι Μοίρες εκμεταλλεύτηκαν ώστε να τους δώσουν ένα μάθημα ζωής σε παράλληλους δρόμους ως την στιγμή που έκριναν εκείνες πως αυτοί οι παράλληλοι δρόμοι έπρεπε να ενωθούν ώστε να επέλθει η δικαιοσύνη και η γαλήνη στις ψυχές των ηρώων.

Πολλά τα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τις ζωές τους, όπως ο Εμφύλιος στην Ελλάδα, ο Μαύρος Σεπτέμβρης το 1955 στην Κωνσταντινούπολη, και μετέπειτα η Δικτατορία στην Ελλάδα και η βραδιά του Πολυτεχνείου.

Πόσα και πόσα ποικίλα συναισθήματα ένιωσα κατά την γραφή αυτού του βιβλίου. Ακροβατούσα σε τεντωμένο σκοινί μαζί με τους ήρωες μου, προσπαθώντας μαζί τους να βρούμε τις ισορροπίες μας . Και πόση μεγάλη η ικανοποίηση όταν είδα πως αυτό το βιβλίο θα εκδοθεί και θα μοιραστείτε εσείς οι αναγνώστες όλα όσα εγώ βίωσα καθώς το έγραφα.

Θα με ρωτήσετε τώρα εσείς που δεν το έχετε διαβάσει, γιατί θα σας πρότεινα τις ΜΟΙΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑΣ! Μα φυσικά γιατί εσείς που αγαπάτε τα βιβλία ‘’ζωής’’ όπως λέω εγώ, θα έχετε την ευκαιρία να κάνετε ένα  νοερό ταξίδι, ζώντας σε κάθε σελίδα τις εναλλαγές των  συναισθημάτων των ηρώων μου αλλά και των δικών σας συναισθημάτων.  Ήταν πρόκληση για μένα να ζήσω σαν γυναίκα, σαν μάνα, σαν άνθρωπος όλες τις δύσκολες σκηνές του βιβλίου που θα είναι κοινότυπο να πω πως μοιάζουν με σκηνές αρχαίας τραγωδίας αλλά έτσι είναι . Και  κυρίως να ανακαλύψετε πόσο μπορεί να δοκιμαστεί ένας άνθρωπος μέσα από τα παιχνίδια που παίζει η Μοίρα ακόμη και στις ζωές των χάρτινων ηρώων που στήνουμε εμείς οι συγγραφείς. Μέσα από την μυθιστορηματική πλοκή η ζωή της Δάφνης και του Δημοσθένη θα μπορούσε να ήταν και αληθινή….ή μήπως τελικά  είναι αληθινή;;;;;;;

Όχι, δεν θα σας απαντήσω σε αυτό γιατί νομίζω οι δικές μου Μοίρες δεν μου το επιτρέπουν!

Έτσι λοιπόν στο συγγραφικό ταξίδι με τις ΜΟΙΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑΣ που η ψυχή μου τα βράδια που έγραφα έφευγε από το σώμα μου και ταξίδευε  από την Καρύταινα ως την Αμερική για να ζήσει την απώλεια ανθρώπων από τον σφαγιασμό ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη, μέχρι την Δικτατορία μετρώντας ζωντανούς- νεκρούς, τα συναισθήματα μου κοντραρίστηκαν με την λογική αλλά πιο πολύ με το Άδικο, για να διαπιστώσω για άλλη μια φορά, πως όσες προσωπικές απώλειες και αν μετρήσουμε στην διάρκεια της ζωής μας, όσο άδικα πολλές φορές η Μοίρα και αν μας φερθεί η Αλήθεια, η Ελπίδα και η Αγάπη θα βγουν από  το σκοτάδι και θα είναι ο φάρος που θα οδηγεί τις ζωές μας. Αυτό να μην το ξεχάσετε ποτέ!

Και τελειώνοντας θέλω να πω σε όλους εσάς πως  αφήνω την ψυχή μου αποτυπωμένη σε αυτό το βιβλίο με την ευχή κάθε συναίσθημα μου και κάθε μήνυμα που θέλω να περάσω  να γίνουν  το εισιτήριο ενός γεμάτο εικόνες νοερού ταξιδιού που γυρίζοντας την τελευταία σελίδα να έχετε την ίδια γαλήνη στην ψυχή όπως  εγώ όταν πληκτρολόγησα το πολυπόθητο ΤΕΛΟΣ  !

 

Σ΄ευχαριστώ πολύ αγαπημένη Άννα Πατέρα, καθώς και όλους εσάς που μέσα από την δράση του « ΜΕ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ, ΑΦΟΥ» που όλα αυτά τα χρόνια αγαπήσατε κάθε δημιουργική δουλειά μου όπως και τώρα με τις ΜΟΙΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑΣ.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ 

Tα μάτια της Δάφνης βούρκωσαν, μόλις αντίκρισε την τεράστια πινακίδα του κτιρίου. Μέχρι να αποκαλυφθεί η αλήθεια, το αναμορφωτήριο θα ήταν η φυλακή της. Τι ήταν χειρότερο δεν ήξερε. Ότι δεν την πίστεψε κανείς ή εκείνος. Εκείνος που είχε αγαπήσει βαθιά και που πίστεψε ότι θα τη γλύτωνε από τη μαρτυρική ζωή που πέρναγε κοντά στη θεία της, από όταν σκοτώθηκαν οι γονείς της.

Την ίδια στιγμή, ο Δημοσθένης μέσα από τις στρατιωτικές φυλακές παρακαλούσε τον Θεό να σωθεί για να μπορέσει να δει τη Δάφνη στο απόσπασμα. Τη γυναίκα που λάτρεψε και τον πρόδωσε με τον χειρότερο τρόπο.

Μία σκευωρία που οδήγησε σε ένα άσβεστο μίσος. Από την Καρύταινα στην Αμερική και από την Αθήνα στην Κωνσταντινούπολη. Δύο ψυχές σε παράλληλους δρόμους ζωής, γεμάτους απώλειες και πόνο, λες και κάποιος ήθελε να τις τιμωρήσει, γιατί δεν πίστεψαν στη δύναμη της αγάπης τους.

Όμως, η ελπίδα υπάρχει στον δρόμο του καθενός, όσο δύσκολος και αν είναι, γιατί η μοίρα δοκιμάζει, καταδικάζει, μα σαν έρθει η ώρα, αποδίδει δικαιοσύνη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Μαρία Γαβριελάτου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε και εργάστηκε στον τομέα της αισθητικής κοσμετολογίας. Αγαπημένη της ενασχόληση αποτελούσε ανέκαθεν η κατασκευή έργων τέχνης. Όμως πάντα τη διεκδικούσε η συγγραφή. Από τα εφηβικά της χρόνια κατέγραφε τις σκέψεις της, αλλά και τις ιστορίες που ξεπηδούσαν από τη φαντασία της.

ΓΙΩΡΓΟΣ Σ. ΠΟΛΙΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΙΟΥΛΙΑ - Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ Σ. ΠΟΛΙΤΗΣ

για το "ΙΟΥΛΙΑ - Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ"

από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Η ιδέα της συνέχειας του προξενιού της Ιουλίας είχε πλέον ωριμάσει. Θέλησα να δημιουργήσω ένα μυθιστόρημα το οποίο να μπορεί να διαβαστεί και από αναγνώστες που είχαν διαβάσει το ‘Προξενιό’, αλλά και από εκείνους που δεν έτυχε.

 Αξίζει να σημειωθεί ότι το έργο συγγράφηκε σε ένα μόλις μήνα και ολοκληρώθηκε δεκαπέντε μέρες αργότερα. Ήταν σαν να υπήρχε ολοκληρωμένο στο μυαλό μου…

 Οι βασικοί ήρωες είναι η Αλεξάνδρα, ο Δημητρός και φυσικά η Ιουλία η οποία αφού ανακάμπτει, επιστρέφει δυναμική στο κτήμα ώστε να αποδώσει τα του καίσαρος.

 Η Αλεξάνδρα αναλαμβάνει πρωτεύοντα και δραστικό ρόλο στην υπόθεση αφού καλείται να επιλύσει το μυστήριο ενός φόνου στα χρόνια της κατοχής αλλά και να κρατήσει τον άντρα της από τον ιστό μιας νέας και πολύ γοητευτικής γυναίκας που απειλεί να της τον πάρει..

 Το μυθιστόρημα αυτό ψυχογραφεί λιγότερο και ‘τρέχει’ περισσότερο. Είναι τόσο πολλά τα γεγονότα, τόσο επιτακτικές οι ανάγκες δράσης του κάθε εμπλεκόμενου, τόσες οι ανατροπές, που δεν έμεινε χώρος για εκτενή αναφορά συναισθηματικών αναλύσεων.

 Αν μπορούσα να ξεχωρίσω κάτι ελάχιστο από το έργο θα διάλεγα και πάλι μία αποστροφή των σκέψεων της Ιουλίας «…Όχι. Κανείς δεν τιμωρεί από αγάπη. Όλοι το κάνουν από την επιταγή ενός νόμου, ενός δικαιώματος και μιας βαθιάς ανεξιχνίαστης επιθυμίας επιβολής για συνέτιση, για υποχρεωτική ταγή στις θεωρήσεις μιας ομάδας ανθρώπων. Οικογένειας ή κοινωνικού συνόλου…»

 Με το έργο αυτό ολοκληρώνεται ο κύκλος της Ιουλίας για την οποία όμως ευελπιστώ πως θα υπάρξουν μικρά μεμονωμένα κεφάλαια που θα παρακολουθούν τη ζωή της σε κάποιο επόμενο (τρίτο) έργο με πρωταγωνίστρια την Αλεξάνδρα σε ρόλο ερευνήτριας και νέους ήρωες που θα την πλαισιώνουν διαμορφώνοντας οριστικά και τη δική της ζωή…

 Θέλω να ευχηθώ καλή ανάγνωση σε όσους επιλέξουν να διαβάσουν το βιβλίο και παραμένω πάντα στη διάθεσή τους για κάθε διευκρίνηση.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα ΕΔΩ

Μετά την αθώωσή της και την απαλλαγή της από την κατηγορία της δολοφονίας του άντρα της, Γιωργίκη Προβιού, και της τρίχρονης κόρης της, η Ιουλία διεκδικεί πλέον και πάλι τη ζωή της.
Παράλληλα, η δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Γκίκα και ο δικηγόρος Δημητρός Ατζαλίνας, οι οποίοι κατάφεραν να την αθωώσουν, μπλέκονται σε μια ιστορία που συνδέει το παρελθόν με το παρόν. Έτσι, η Αλεξάνδρα βρίσκεται ξαφνικά υπόλογη ως προς το κίνητρο ανάληψης της υπόθεσης της Ιουλίας, ενώ ο Δημητρός έρχεται αντιμέτωπος με μια αδικοπραξία και το μυστήριο ενός φόνου κατά την περίοδο της Κατοχής, όπου εμπλέκονται παλιοί του γνώριμοι.
Ο έρωτας της Μαντώς για τον Δημητρό θα περιπλέξει την ήδη μπερδεμένη κατάσταση, και η Αλεξάνδρα, που διεκδικεί τον σύζυγό της, αναρωτιέται αν θα καταφέρει να βρει την ηρεμία που χρειάζεται ώστε να υπερασπιστεί τον εαυτό της και να συνεχίσει τη ζωή της.
Κανένας δε γνωρίζει από πού ξεκινάει η αλήθεια και πού τελειώνει το ψέμα. Φωνές από το παρελθόν στοιχειώνουν το μέλλον όλων. Μόνη διέξοδος η εύρεση της αλήθειας, που τα γεγονότα και οι πιθανότητες δείχνουν ότι θα μείνει κρυφή για πάντα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ Σ. ΠΟΛΙΤΗΣ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Σπούδασε  αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων και ζωγραφική, και αργότερα παρακολούθησε επί δύο χρόνια σειρά σεμιναρίων φιλοσοφίας, ψυχολογίας και πολιτικής οικονομίας στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται αποκλειστικά με τη συγγραφή μυθιστορηματικών και θεατρικών έργων, ενώ συγχρόνως αρθρογραφεί στον περιοδικό Τύπο και στο Διαδίκτυο. Μυθιστορήματα του ιδίου: Ήφαες, Αδελαή; (2011), 24 στιγμές ακραίου πάθους (2017), Το γράμμα που δεν διαβάστηκε ποτέ (2018). Θεατρικά έργα που ανέβηκαν σε θεατρικές σκηνές των Αθηνών: Κορίτσι Διαμάντι, Το Λαχείο. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματά του ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ ΤΗΣ ΙΟΥΛΙΑΣ, το οποίο προβάλλεται σε τηλεοπτική σειρά με μεγάλη επιτυχία, ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΦΙΛΙ και Ο ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ.

 

 

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΞΑ ΓΙΑ ΤΟ "Η ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ

 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΞΑ

για το "Η ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ"

από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.

Αφορμή για το βιβλίο «Η κόρη της λήθης» στάθηκε μια εκδρομή πριν από πολλά χρόνια στη γραφική Κλειτορία. Είχαμε πάει εκεί με μια παρέα φίλων και επισκεφθήκαμε το υπέροχο Σπήλαιο των Λιμνών. Ενώ, λοιπόν, η ξεναγός μάς μιλούσε για το σπάνιας ομορφιάς σπήλαιο, γυρνάει ένας από τους φίλους και μου λέει: «Για σκέψου, τώρα, να έβγαινε μέσα από τα νερά ένα πτώμα!». Τι ήθελε να το πει; Από τη στιγμή εκείνη, εγώ έπαψα να ακούω την ξεναγό κι άρχισε στο μυαλό μου να σχηματίζεται η βασική ιδέα του βιβλίου. Και σαν να μην έφτανε αυτό, αποφάσισα, όταν η περιήγηση τελείωσε, να θέσω κάποιες ερωτήσεις στην ξεναγό, αφού χρειαζόμουν κάποιες πληροφορίες για την ιστορία που μόλις είχε γεννηθεί στον νου μου. Τη ρωτούσα, λοιπόν, αν το σπήλαιο έχει φύλακα, μέχρι ποια ώρα πραγματοποιούνται επισκέψεις, αν η είσοδος κλειδώνεται, αν υπάρχουν άλλες είσοδοι εκτός από τη βασική και διάφορα άλλα, τα οποία εγώ θεωρούσα απαραίτητα. Αυτό που δεν είχα αντιληφθεί (παρασυρμένη από τον οίστρο της δημιουργίας, τρομάρα μου!) ήταν ότι η κοπέλα είχε αρχίσει να κάνει βήματα προς τα πίσω και ότι με κοιτούσε κάπως φοβισμένη. Ευτυχώς, το αντιλήφθηκε κάποιος από την παρέα και της εξήγησε ότι είμαι συγγραφέας και ότι μάλλον θέλω να γράψω κάτι σχετικό με το σπήλαιο. «Άντε, βρε κοπέλα μου (ευγενέστατη η γυναίκα, δεν μπορώ, να πω! Πήρε τέτοια τρομάρα και, παρόλα αυτά, με αποκάλεσε κοπέλα!), κι εγώ φοβήθηκα ότι είσαι σατανίστρια και κάνεις όλες αυτές τις ερωτήσεις για να έρχεστε εδώ με την ομάδα σου για να κάνετε τελετές!» μου είπε η ξεναγός. (Όχι, για να δείτε πώς μπορεί να παρεξηγηθεί ένας άνθρωπος στα καλά καθούμενα!)

Έτσι, η παρεξήγηση λύθηκε και την ίδια κιόλας μέρα, ενώ η υπόλοιπη παρέα απολάμβανε τις βόλτες της στα γραφικά σοκάκια της Κλειτορίας, εγώ στρώθηκα στο γράψιμο. Μερικούς μήνες μετά, ολοκληρώθηκε το μυθιστόρημα, το οποίο πρωτοκυκλοφόρησε το 2016 με τίτλο «Σπασμένος καθρέφτης». Σήμερα, επανακυκλοφορεί αναθεωρημένο από τις εκδόσεις Μίνωας, με την ίδια βασική πλοκή, αλλά πιο ώριμη ματιά και γραφή και με νέο τίτλο: «Η κόρη της λήθης».

Λίγα λόγια για την ιστορία: η Νατάσα Βάλβη, σπηλαιολόγος, της οποίας το πραγματικό όνομα είναι Αναστασία Στεφάνου, επιστρέφει μετά από χρόνια στην Κλειτορία, όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια, με πρόφαση τη συμμετοχή σε μια αποστολή διάνοιξης του Σπηλαίου των Λιμνών. Ο στόχος της, όμως, είναι να ανακαλύψει τον πραγματικό ένοχο για τη δολοφονία της νεαρής Ιωάννας, η οποία διαπράχτηκε όταν η Νατάσα ήταν παιδί. Ένοχος τότε είχε κριθεί ο πατέρας της, ο διάσημος σπηλαιολόγος Ισίδωρος Στεφάνου, που καταδικάστηκε και αυτοκτόνησε στη φυλακή. Η Νατάσα, αποφασισμένη να αποκαταστήσει το όνομα του πατέρα της και να βρει την αλήθεια, έρχεται αντιμέτωπη όχι μόνο με τα φαντάσματα του παρελθόντος αλλά και με μια μυστηριώδη, πανέμορφη κοκκινομάλλα, τη Μόιρα, που έχει έρθει στην Κλειτορία για να διεκδικήσει όσα πιστεύει ότι δικαιωματικά της ανήκουν. Η Μόιρα, μοιραία και αδίστακτη γυναίκα, στήνει έναν κλοιό θανάτου γύρω από τη Νατάσα, η οποία βρίσκεται ξαφνικά στην ίδια ακριβώς θέση με τον πατέρα της: διώκεται για εγκλήματα που δεν έχει διαπράξει. Βρίσκοντας έναν αναπάντεχο σύμμαχο στο πρόσωπο του ψυχίατρου Παντελή Παπαδήμα, αδελφού ενός από τα υποτιθέμενα θύματά της, θα προσπαθήσει να αποδείξει την αθωότητά της και να οδηγήσει στη δικαιοσύνη τον πραγματικό ένοχο. Για να το κάνει, όμως, θα πρέπει να αναμετρηθεί με το παρελθόν και να φέρει στο φως μυστικά που θα ανατρέψουν ολόκληρη τη ζωή της…

Η «Κόρη της λήθης» είναι ένα μυθιστόρημα που αγαπώ πολύ και νιώθω αφάνταστη χαρά που οι εκδόσεις Μίνωας αποφάσισαν να προβούν στην επανέκδοσή του. Η Νατάσα, η Μόιρα, ο Παντελής και οι υπόλοιποι ήρωες της ιστορίας ξεκινούν, λοιπόν, ένα νέο ταξίδι που ευελπιστώ ότι θα τους οδηγήσει στις καρδιές των αναγνωστών. Ακολουθήστε τους, για να σας μυήσουν στα μυστήρια που κρύβουν τα παγωμένα νερά του Σπηλαίου των Λιμνών…

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα  ΕΔΩ

Με πρόφαση τη συμμετοχή της στη διά νοιξη του Σπηλαίου των Λιμνών, η Αναστασία Στεφάνου επιστρέφει στην Κλειτορία ως Νατάσα Βάλβη. Πραγματικός σκοπός της είναι να ανακαλύψει τον άνθρωπο που δολοφόνησε πριν από χρόνια τη νεαρή Ιωάννα και να αποκαταστήσει το όνομα του πατέρα της, που καταδικάστηκε άδικα για τον φόνο και αυτοκτόνησε στη φυλακή.

Όταν διαπράττεται ένα νέο έγκλημα και στο χέρι του θύματος ο αστυνόμος Ρήγας βρίσκει το τσαλακωμένο σημείωμα «Η κόρη του φονιά είναι εδώ», η Νατάσα αντιλαμβάνεται με τρόμο ότι το παρελθόν εξακολουθεί να την καταδιώκει… Ακολουθεί και δεύτερη δολοφονία και εκείνη, κατηγορούμενη πλέον, προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά της. Όμως, η μυστηριώδης Μόιρα είναι αποφασισμένη να την καταστρέψει, υφαίνοντας γύρω της περίτεχνα έναν θανατηφόρο ιστό…

Θα καταφέρει να φτάσει η Νατάσα στην αλήθεια και να αποδώσει δικαιοσύνη ή το μυστικό θα μείνει για πάντα θαμμένο στο Σπήλαιο των Λιμνών;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Ελευθερία Μεταξά γεννήθηκε στο Αιγάλεω το 1970. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, της Δραματικής Σχολής Διομήδη Φωτιάδη και του τμήματος Δημοσιογραφίας του Εργαστηρίου Ελευθέρων Σπουδών ΑΝΤ1. Εργάστηκε ως ηθοποιός, λαμβάνοντας μέρος σε θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές, ως ασκούμενη δημοσιογράφος στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 και ως φιλόλογος σε φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης.

Σήμερα ασχολείται με τη συγγραφή αστυνομικών μυθιστορημάτων, με τη μετάφραση και την επιμέλεια βιβλίων και με μεταγλωττίσεις ξένων τηλεοπτικών σειρών. Είναι μέλος της Π.Ε.Λ. (Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών) και μιλάει Αγγλικά. Το διήγημά της με τίτλο Το τελευταίο ταξίδι απέσπασε έπαινο στον 34ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό της Π.Ε.Λ. Από τις εκδόσεις Ωκεανός κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Όταν μιλούν τα φεγγάρια, Μαύρα, σαν τον έβενο, μαλλιά, Μην κοιτάξεις πίσω, Σπασμένος καθρέφτης και Ποιος σκότωσε την Ιφιγένεια;, ενώ από τις εκδόσεις Μίνωας τα μυθιστορήματα Τα τρία πρόσωπα της Εκάτης, Αθώοι Ένοχοι, Μαύρα σαν τον έβενο μαλλιά (επανέκδοση), Το χέρι του Θεού, Ο θησαυρός της Σμύρνης και Ίχνος στον καθρέφτη.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΖΟΓΚΑ ΓΙΑ ΤΟ "ΠΑΛΜΙΤΑ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

 ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΖΟΓΚΑ

για το "ΠΑΛΜΙΤΑ"

από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Μα ποια είναι η Παλμίτα; Πού γεννήθηκε, και γιατί ονομάστηκε έτσι; Πώς συνδέονται δύο ιστορίες που εξελίσσονται σε διαφορετικό χώρο και χρόνο, και γιατί το τάνγκο χορεύεται από δύο;

Αλλά ας πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή.

Η Παλμίτα είναι η καρδιά του φοίνικα. Λατρεύω τους φοίνικες, γιατί είναι ένα δέντρο με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που θυμίζει τη θάλασσα, τη Μεσόγειο, τον κήπο της Εδέμ – δεν είναι τυχαίο που εμφανίζεται τόσες φορές στη Βίβλο! Πρόκειται για ένα αρχαίο σύμβολο ανθεκτικότητας και θριάμβου. Με τις ιδιαίτερες αυτές ιδιότητές του, ο φοίνικας ζει διακόσια χρόνια, αν δεν μπει μέσα του το κόκκινο σαράκι και φτάσει μέχρι την καρδιά του και τη ροκανίσει, αποτελειώνοντάς το.

Με αφορμή λοιπόν δύο ερωτικές ιστορίες που λαμβάνουν χώρα, η μία στο Μπουένος Άιρες στη δεκαετία του ’70, λίγο πριν τη Χούντα, και η δεύτερη στην Αθήνα, λίγο πριν την πανδημία, επινόησα δύο ζευγάρια πολύ διαφορετικών ανθρώπων, που ερωτεύονται σφόδρα και αποφασίζουν να ζήσουν μαζί, μια ανάσα πριν από δύο μεγάλες ιστορικές κρίσεις, που ανατρέπουν τον κόσμο τους. Ταυτόχρονα όμως, πέρα από τη ζωή, αλλάζουν και οι ίδιοι οι ήρωες, που αρχίζουν σταδιακά να αποκαλύπτονται: οι άνδρες μπορεί να μην είναι μόνο τρυφεροί, αλλά και βίαιοι, οι γυναίκες μπορεί να μην είναι μόνο δυνατές, αλλά και ευάλωτες. Ο έρωτας μας μεταμορφώνει, αλλά κανείς δεν ξέρει ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα.

Πάνω απ’ όλα, όμως, όσο έγραφα αυτό το βιβλίο, αναρωτιόμουν: κατά πόσο οι πράξεις και οι σκέψεις μας είναι δικές μας; Μήπως πορευόμαστε ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο μοτίβο, μήπως αναπαράγουμε το πρότυπο των γονιών μας, επαναλαμβάνοντας το πρώτο μοντέλο αγάπης που γνωρίσαμε στη ζωή μας; Και τί μπορεί να μας βοηθήσει να το αντιληφθούμε, αν μια σχέση είναι βαθιά δυσλειτουργική, για να σπάσουμε τις προγονικές αλυσίδες και να απελευθερωθούμε;

Για να επανέλθω όμως, στον συμβολισμό και τον τίτλο του βιβλίου: όταν το έγραφα, στο μυαλό μου ο φοίνικας δεν συμβόλιζε μόνο το γνωστό δέντρο. Συμβόλιζε και το μυθικό πουλί, που αναγεννάται από τις στάχτες του. Παλμίτα, λοιπόν, είναι η κάθε γυναίκα που επιβιώνει από μια κακοποιητική σχέση σώζοντας την πολύτιμη καρδιά της, για να μπορέσει να αναγεννηθεί θριαμβεύτρια και κυρίαρχη της ζωής της.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΪΡΕΣ, 1974. Λίγο πριν απ’ το πραξικόπημα. Μια γυναίκα και ένας άντρας, σε ένα γύρισμα της τύχης.
ΑΘΗΝΑ, 2018. Λίγο πριν απ’ την πανδημία. Ένας άντρας και μια γυναίκα, σε μια εξομολόγηση εκ βαθέων.
Υπάρχει κεραυνοβόλος έρωτας; Κι αν ναι, από τι εξαρτάται; Από την τρέλα μιας μέρας, ή από το πεπρωμένο της καρδιάς, όπως τραγουδούν οι ποιητές του τάνγκο;
Δύο ερωτικές ιστορίες που στροβιλίζονται στον δικό τους ρυθμό, όσο οι άντρες και οι γυναίκες, με τα λάθη και τα πάθη που τους ενώνουν, τυλίγονται σε κόμπους πιο σφιχτούς από την αγάπη, πιο ισχυρούς από τον πόθο, πιο αέναους από τον θάνατο, καταραμένους σαν το διαγενεακό τραύμα, να επαναλαμβάνονται στο διηνεκές – μέχρι να καούν για να ξαναγεννηθούν.
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΧΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΔΥΟ.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΖΟΓΚΑ γεννήθηκε στην Αργεντινή, μεγάλωσε στην Ελλάδα, έζησε στην Ιταλία και την Ισπανία. Έχει εργαστεί σε φεστιβάλ, καλλιτεχνικές παραγωγές (σε θέατρο και κινηματογράφο) και πολιτιστικά προγράμματα, και έχει συνεργαστεί με περιοδικά και εφημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει σπουδάσει Θεατρολογία, Κινηματογράφο και Πολιτιστική Διαχείριση. Εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο, το μυθιστόρημα Ελένα Μοράδο / El enamorado, στην τρυφερή ηλικία των είκοσι πέντε. Η συλλογή διηγημάτων Κιντσούγκι κυκλοφόρησε το 2019. Έχει συμμετάσχει στο συλλογικό βιβλίο για παιδιά Οι Καλύτερες Ιστορίες με Σκύλους και Γάτες, ενώ έχει ασχοληθεί και με τη συγγραφή σεναρίων. Το σενάριό της Έσσεται Ήμαρ κέρδισε το Βραβείο Οδυσσέας και συμμετείχε στο Script Station της Μπερλινάλε, ενώ το σενάριο μικρού μήκους Φθινοπωρινά Χριστούγεννα συμμετείχε στο φεστιβάλ Κλερμόν-Φεράν. Τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται στον χώρο της επικοινωνίας. Αυτό είναι το τρίτο της βιβλίο. 

ΕΛΕΝΗ ΓΑΛΗΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΕΡΩΤΕΣ ΑΠΟ ΠΗΛΟ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ

 ΕΛΕΝΗ ΓΑΛΗΝΟΥ 

για το "ΕΡΩΤΕΣ ΑΠΟ ΠΗΛΟ"

από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ.

Έρωτες από πηλό, είναι ο τίτλος του 11^ου βιβλίου μου, που κυκλοφόρησε στις 6 Μαρτίου 2024. Ο τίτλος προέκυψε επειδή υπάρχει ένας γλύπτης που δημιουργεί πήλινους Έρωτες, αγγέλους και Αφροδίτες, προσπαθώντας να τους δώσει ομορφιά και ζωή. Θα συναντήσουμε όμως και έρωτες από πηλό, έρωτες δηλαδή που δεν θα πετάξουν ποτέ ψηλά γιατί είναι εφήμεροι και ψυχροί, όπως ο πηλός. Όμως ο έρωτας έχει πολλές μορφές, και στην ιστορία μας θα συναντήσουμε και έρωτες δυνατούς και παντοτινούς, που ακόμα και αν έμειναν ανεκπλήρωτοι, δεν έπαψαν να υπάρχουν.

Κανείς δεν φανταζόταν πού θα οδηγούσε ένα παιχνίδι, λέει ο υπότιτλος. Όλα ξεκινούν από ένα απλό παιχνίδι, που οδηγεί τρεις νέους ανθρώπους σε μια ακραία πράξη. Ένα έγκλημα, που μπορεί να μην έγινε από πρόθεση, όμως αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ούτε δικαιώνει την πράξη. Και οι τρεις, ο καθένας από τη δική του πλευρά, φέρουν ένα σοβαρό μερίδιο ευθύνης.

Αμοργός και Αθήνα, οι δυο τόποι που διαδραματίζεται το μεγαλύτερο κομμάτι του μυθιστορήματος. Η ιστορία είναι σύγχρονη όπως και οι χαρακτήρες. Ξεκινάει από την Αθήνα στο παρόν, κάνει μια αναδρομή για να δούμε από κοντά τα γεγονότα στην Αμοργό και επιστρέφει πάλι στο σήμερα. Οι κεντρικοί ήρωες είναι τρεις νέοι. Η Έλσα και ο Μάρκος είναι ζευγάρι, και η Φαίδρα είναι η κολλητή τους. Οι τρεις τους πηγαίνουν διακοπές στην Αμοργό. Εκείνο το καλοκαίρι των είκοσι τριών τους χρόνων θα τους στιγματίσει για πάντα.

Ένας ακόμα βασικός ήρωας είναι ο Ζαν Κλοντ, ο πενηντάχρονος γοητευτικός Γάλλος γλύπτης που μένει στην Αμοργό, στο διπλανό σπίτι. Ο Ζαν Κλοντ είναι ονειροπόλος, λαμπερός, αυθόρμητος, καλλιτέχνης στην ψυχή και στη ζωή, λάτρης του έρωτα και του ωραίου. Είναι από τους ανθρώπους που μπορούν να σου αλλάξουν τη ζωή μέσα σε λίγες στιγμές. Από τις προσωπικότητες που αφήνουν το στίγμα τους ανεξίτηλο χωρίς να το επιδιώκουν. Η παρέα μαζί του θα ωθήσει τους τρεις νέους να δουν τη ζωή και από άλλη σκοπιά. Ο καθένας τους θα εμπλακεί με διαφορετικό τρόπο μαζί του και…

Δεκατρία χρόνια μετά, ο Μάρκος, η Φαίδρα και η Έλσα θα ξανασυναντηθούν στην Αθήνα. Αυτή τη φορά η τράπουλα θα είναι αλλιώς μοιρασμένη. Μέσα από τις πράξεις και τις συμπεριφορές τους ξεδιπλώνονται καινούργια γεγονότα, ενώνονται με τα παλιά και φέρνουν για ακόμα μια φορά τα πάνω κάτω. Τα μυστικά θα αρχίσουν να βγαίνουν στο φως, οι ενοχές θα ζωντανέψουν ξανά και η εκδίκηση θα πάρει τη σκυτάλη. Η προδοσία θα ρίξει τη σκιά της αλλάζοντας αρκετές φορές τις αποφάσεις τους. Ένα μοιραίο γεγονός θα ακυρώσει όσα σχεδίαζαν να κάνουν και τότε… Θα περιπλανηθούμε σε πολλά ανατρεπτικά γεγονότα και θα πιστέψουμε πολλά διαφορετικά πράγματα μέχρι να έρθει η ώρα να μάθουμε ολόκληρη την αλήθεια.

Στην ουσία, γύρω από ένα έγκλημα γυρίζει η ιστορία, όμως το μυθιστόρημα δεν έχει αστυνομικό χαρακτήρα. Δεν ψάχνουμε ποιος είναι ο ένοχος, πώς έγινε το έγκλημα ή πού. Αυτά τα γνωρίζουμε, και μάλιστα καλά. Αυτό που θα μας απασχολήσει περισσότερο είναι η συμπεριφορά και οι κρυφές σκέψεις των ηρώων. Εστιάζω στην ψυχή τους, στους προβληματισμούς τους, τις αυταπάτες τους, τις ενοχές, τους φόβους και τις επιθυμίες τους. Στις πράξεις που κάνουν σπρωγμένοι από τις ανασφάλειές τους. 

Μέσα από την ιστορία προσπαθώ να αναδείξω σύγχρονα προβλήματα και να σκιαγραφήσω κοινωνικές συμπεριφορές που χαρακτηρίζουν τη δύσκολη εποχή που ζούμε. Οι φόβοι που συχνά αρνούμαστε να κοιτάξουμε στα μάτια, η απάθεια, οι μειωμένες αξίες, η ματαιοδοξία, η βία, η απάτη, το ψέμα, η ζήλια, η ανάγκη για προβολή και δόξα, το κυνήγι του χρήματος, ο εγωισμός.

Με αφορμή τα επαγγέλματα δύο ηρώων, βρίσκω εύφορο έδαφος να μιλήσω για την πολιτική, τη διαφθορά, τις μηχανορραφίες, την τηλεόραση, την αναγνωρισιμότητα, την εφήμερη δόξα. Και με αφορμή μία ακόμα ηρωίδα, να μιλήσω για τις γυναικείες φυλακές Ελαιώνα Θήβας. Θα πω ωστόσο, ότι μένω ελάχιστα στις συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές. Όσα θέλω να θίξω, τα δίνω αποσπασματικά μέσα από τις αναμνήσεις της ηρωίδας μου και κάποιες μικρές αναφορές. Το ζητούμενο δεν είναι η φυλακή και οι συνθήκες εγκλεισμού, όσο το πώς γίνεται ο άνθρωπος εκεί μέσα και το τι τον περιμένει εδώ έξω όταν αποφυλακίζεται.

Η φιλία επίσης θα μας προβληματίσει έντονα. Είναι θλιβερό όμως, ότι στις μέρες μας ακόμα και αυτή η πολύτιμη αξία είναι σε έκπτωση. Οι περισσότερες φιλίες σε κάποιο όφελος αποσκοπούν, λες και είναι κι αυτές φτιαγμένες από πηλό.

Ένα από τα πολύ βασικά σημεία του βιβλίου είναι οι τύψεις και οι ενοχές. Άραγε λυτρώνεσαι όταν πληρώνεις για μια πράξη που έφταιξες; Κι αν δεν πληρώσεις, το ξεχνάς ή το κουβαλάς μέσα σου μην μπορώντας να απαλλαγείς από το βάρος της συνείδησής σου;  Αυτή η ιστορία σε αρπάζει από το χέρι και σου δείχνει μια μεγάλη αλήθεια: Όσο βαθιά κι αν θάψεις μια ενοχή, από τη συνείδηση δεν μπορείς να την κρύψεις.

Και έτσι είναι. Ο ένοχος νομίζει ότι γλίτωσε, αλλά η ελευθερία δεν περιορίζεται πίσω από τα κάγκελα, φυλακίζεται από την ίδια του τη συνείδηση. Ο μεγαλύτερος και σκληρότερος κριτής είναι τελικά ο εαυτός μας.

Υπάρχουν ωστόσο και άλλοι ήρωες όπως η Μιμή, μια φίλη του Ζαν Κλοντ που παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας. Η Χαρά, η μητέρα της Έλσας, μια απλή γυναίκα που καλείται να επιλέξει ανάμεσα στη γυναίκα και τη μάνα, κουβαλώντας το δικό της ξεχωριστό μυστικό που συγκλονίζει. Η κυρία Ευγενία, η γιαγιά της Έλσας, που φιλοξενεί στο σπίτι της τα παιδιά το μοιραίο καλοκαίρι στην Αμοργό. Θα συναντήσουμε επίσης τον Χουάν Ντελγάδο, έναν Ισπανό σκηνοθέτη που βάζει κι αυτός τη δική του ξεχωριστή πινελιά στην ιστορία. 

Το βιβλίο το έχω αφιερώσει στις ψυχές που ζουν για την τέχνη, και δεν είναι τυχαίο. Σε αυτό το βιβλίο περιγράφω το μεγαλείο και το χάος που κουβαλάει στην ψυχή και στο μυαλό του ένας αληθινός καλλιτέχνης. Ένας καλλιτέχνης που ζει και εκφράζεται μέσα από την Τέχνη είναι ένα ανεξάντλητο κεφάλαιο και συγχρόνως πολύ  συναρπαστικό. Δεν μπορούν να τον κατανοήσουν όλοι. Τον θαυμάζουν, τον προσεγγίζουν, τον σχολιάζουν, όμως είναι αδύνατον να μπουν στη φιλοσοφία και στο μυαλό του, να τον νιώσουν και να τον ακολουθήσουν. Στον Ζαν Κλοντ, αν και τον έκανα ακραίο χαρακτήρα, του έδωσα αρκετά δικά μου καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά, που λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν και ακόμα πιο λίγοι έχουν κατανοήσει.  

Κλείνοντας, θα πω ότι η ιστορία ρέει γρήγορα και η αγωνία έχει το δικό της μαγικό ραβδί. Εκεί που φαντάζεσαι πού περίπου θα πάει, ακριβώς εκεί κάτι άλλο συμβαίνει και σε εκπλήσσει. Στις 563 σελίδες αυτού του βιβλίου ανοίγω μια πόρτα και προσκαλώ τους αναγνώστες μου να μπουν και να ξεχαστούν, να ταξιδέψουν και να χαλαρώσουν, έστω και για λίγο. Να περάσουν λίγες ώρες μακριά από τις έγνοιες και τα προβλήματά τους. Και δεν είναι λίγα όσα απασχολούν τον καθέναν μας σήμερα.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Οι έρωτες από πηλό δεν πετούν ψηλά.
Οι παθιασμένοι έρωτες γερνούν ανεκπλήρωτοι.
Οι πήλινοι Έρωτες μένουν μισοτελειωμένοι…

Η Έλσα με το αγόρι της, τον Μάρκο, και τη φίλη της Φαίδρα πηγαίνουν διακοπές στη γιαγιά της, στην Αμοργό. Η παρουσία του γοητευτικού Γάλλου γλύπτη στο διπλανό σπίτι έλκει αμέσως το ενδιαφέρον τους. Είναι ονειροπόλος, αυθόρμητος, καλλιτέχνης στην ψυχή και τη ζωή, λάτρης του έρωτα και του ωραίου.
Η παρέα μαζί του αποδεικνύεται συναρπαστική. Μέχρι τη λάθος στιγμή. Ένα παιχνίδι και μια ανομολόγητη πράξη φέρνουν την απόλυτη ανατροπή. Οι δαίμονες ξυπνούν. Κανείς δεν πιστεύει αυτό που έχει συμβεί. Το γεγονός βαραίνει και τους τρεις, όμως το πληρώνει μόνο ένας.

Η φιλία τους κλονίζεται ανεπανόρθωτα.
Δεκατρία χρόνια αργότερα όλα έχουν αλλάξει.

Η Έλσα αναζητά ψήγματα της παλιάς φιλίας με τη Φαίδρα και τον Μάρκο, ενώ παράλληλα τους δοκιμάζει. Κρατάει ένα μεγάλο μυστικό που αν το μάθουν…
Ωστόσο, το πιο ανατρεπτικό μυστικό δεν το γνωρίζει κανένας τους. Κι αυτός που το αποκρύπτει, έχει τους δικούς του σκοτεινούς λόγους που δεν μιλά.
Όταν οι αλήθειες σωπαίνουν, οι ζωές των ανθρώπων γεμίζουν σκοτάδια.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Ελένη Γαληνού γεννήθηκε στην Αθήνα, κατάγεται από τη Μυτιλήνη και κατοικεί στο Μαρούσι. Σπούδασε στη Σχολή Βακαλό Διακοσμητική και Γραφικές Τέχνες. Δημιούργησε δύο προσωπικές σειρές χιουμοριστικών σκίτσων που έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά. Ασχολείται με τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, την ποίη­ση και τη στιχουργική. Το 2007 πραγματοποίησε την πρώτη ατομική έκθεση ζωγραφικής με θέμα Σύννεφα. Ακολούθησαν δύο ομαδικές εκθέσεις στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων. Η αγάπη της για τη λογοτεχνία και τη συγγραφή ξεκινάει πολλά χρόνια πριν. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Έχει συμμετάσχει στα συλλογικά έργα: Η Πόλη Φοβάται, με το διήγημα «…για ένα τσιγάρο», και Η κρυφτή γυναίκα, με το διήγημα «Η μαγική εικόνα». Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: Όταν στέρεψε η αντοχή (2013), Πέρα από τις κόκκινες γραμμές (2014), Ακόμη θυμάμαι (2015). Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα: Όσα δεν έγιναν λέξεις (2016), Μυστική Διαθήκη (2018), Αιώνιοι Ψίθυροι (2019), Η Κατάρα των Μάγιερ (2020), Σε Μαύρο Φόντο (2021), Χρυσάφι και μέλι (2022), Δώδεκα ημέρες θύελλας (2023). Επικοινωνία με τη συγγραφέα: eleni8047@gmail.com Facebook: Ελένη Γαληνού-Eleni Galinou Instagram: eleni.galinou

ΕΥΓΕΝΙΑ ΒΟΥΤΣΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΠΕΝΤΕ ΧΕΙΜΩΝΕΣ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΞΗ

 ΕΥΓΕΝΙΑ ΒΟΥΤΣΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ 

για το "ΠΕΝΤΕ ΧΕΙΜΩΝΕΣ"

από τις εκδόσεις ΕΞΗ.

Σας παρουσιάζω το νέο μου βιβλίο με τίτλο «ΠΕΝΤΕ ΧΕΙΜΩΝΕΣ» από τις εκδόσεις ΕΞΗ, το οποίο εμπνεύστηκα από διηγήσεις δικών μου ανθρώπων για τη Σμύρνη  της Μικράς Ασίας και την καταστροφή της.

Θέλοντας να αποκτήσω μια σφαιρικότερη ιστορική γνώση, διάβασα αρκετά ιστορικά βιβλία για να μπορέσω να αποδώσω τα γεγονότα εκείνης της εποχής.

Στο διάστημα αυτό είχα καταλήξει στην ιστορία που θα διηγηθώ και άρχισα τη συγγραφή με ενθουσιασμό.

Οι ήρωες του βιβλίου, η οικογένεια Χαρισιάδη και ιδιαίτερα η κόρη τους Εριέττα έδωσαν πνοή στη γραφή μου.    Μέσα από τις σελίδες του, διηγούνται  την ιστορία τους , πως ζούσαν  στην πανέμορφη Σμύρνη, τις χαρές, τις λύπες, τους έρωτες, τον πόλεμο,  το θάνατο, τον ξεριζωμό από τα πάτρια εδάφη τους  και  την απέραντη μοναξιά  σε μια άλλη πατρίδα.

Γράφοντας ένιωσα να συμπάσχω με τους ήρωες του. Πόνεσα πολύ με  την δυστυχία τους  και τα όσα τραγικά τους συνέβησαν. Ένιωσα την απέραντη θλίψη τους για την απώλεια των αγαπημένων τους και τον ξεριζωμό από την πατρίδα τους, όπως και τη δύναμη ψυχής που είχαν.

Τελειώνοντας  το βιβλίο αισθάνθηκα μεγάλη ικανοποίηση, και είμαι ευγνώμων στις εκδόσεις ΕΞΗ για την έκδοσή του.

Το μήνυμα του βιβλίου μου είναι ότι πρέπει να προχωράμε μπροστά στη ζωή παρά τα εμπόδια και τις δυσκολίες , βρίσκοντας  μέσα μας τη δύναμη να μένουμε όρθιοι, όπως οι ήρωες του βιβλίου.

Σας προτείνω να το διαβάσετε γιατί η ιστορία του θα σας ταξιδέψει σε μια άλλη εποχή. Θα μάθετε   πως  ήταν η  Σμύρνη και θα γνωρίσετε  τους ήρωες και τη ζωή τους.  Πιστεύω ότι θα  τους  αγαπήσετε θα σας συγκινήσουν και εύχομαι να το απολαύσετε.

Καλή ανάγνωση

 

 

 

Με εκτίμηση,

 

Ευγενία Βουτσινά Βασιλειάδου

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Σμύρνη 1920. Τίποτα δεν προμηνύει τον όλεθρο που πλησιάζει. Κάποιοι θα χάσουν για πάντα όσα αγαπούν, άλλοι θα προσπαθήσουν με όση δύναμη τούς έχει απομείνει να κρατήσουν τα όσα οι φλόγες θα απειλούν και θα υπάρχουν κι εκείνοι που θα ξαναβρούν τα πατήματά τους με μοναδικό σκοπό να ζήσουν όσα η ζωή τούς άφησε απομεινάρια.

Η Εριέττα, μια κοπέλα μεγαλωμένη αρχοντοπούλα, δεν μπορεί να φανταστεί σε ποια μονοπάτια θα την οδηγήσει η ζωή. Μέσα στις φλόγες μιας πυρκαγιάς, που θα την κάνει να χάσει τα πάντα, ενός ξεριζωμού, που θα την οδηγήσει στην απόλυτη μοναξιά, και ενός χαμένου παραδείσου, που θα τη στοιχειώνει για πάντα, θα παλέψει να επιβιώσει, αλλά και θα απαιτήσει από τη ζωή όσα βίαια της πήρε.

Οι διαδρομές που θα ακολουθήσει είναι εκείνες που θα χαράξουν τις ρυτίδες στο πρόσωπό της. Εκείνο το ίδιο πρόσωπο που ίσως καταφέρει να αντικρύσει ξανά τις χαμένες πατρίδες…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, έφτιαχνα ιστορίες και τις διηγούμουν στα παιδιά της γειτονιάς μου, στην όμορφη Πάτρα, όπου και γεννήθηκα. Μεγαλώνοντας μαγεύτηκα από τις ιστορίες των άλλων και μέσα από τα βιβλία λάτρεψα τη λογοτεχνία και την ποίηση. Μετέπειτα, όταν μετακόμισα πια στην Αθήνα, όπου σπούδασα και απέκτησα τη δική μου οικογένεια, η συγγραφή από όνειρο έγινε πραγματικότητα.