ΜΑΡΙΑ ΜΑΤΣΟΥΚΑ ΓΙΑ ΤΟ "ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΚΤΟΣ

 ΜΑΡΙΑ ΜΑΤΣΟΥΚΑ 

για το "ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ"

από τις εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ.

Ή ιδέα του βιβλίου ήρθε ένα πρωινό που περπατούσα στο κέντρο της Αθήνας.

Τα φρεσκοπλυμένα απλωμένα ρούχα των μεταναστών στα κάγκελα των πεζοδρομίων για να στεγνώσουν ήταν κάτι το οποίο με συγκλόνισε.

Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι κάθονταν στα σκαλάκια μιας πολυκατοικίας και κάτι  περίμεναν …Ήταν όλοι νέοι άντρες από είκοσι μέχρι σαράντα ετών.

Σκέφτηκα αμέσως πόσο τραγικό είναι να μην έχεις πατρίδα, χαρτιά, νομιμότητα, οικογένεια .

Πόσο σκληρό είναι το να πρέπει να περιμένεις στωικά κάποιον άγνωστο να έρθει να σε διαλέξει για να σου δώσει ένα μεροκάματο, αν είσαι τυχερός φυσικά και σε διαλέξει…

 

Το επόμενο βράδυ πήγαμε σε ένα γνωστό μπαρ των νοτίων προαστίων.

Άνθρωποι με το ίδιο χρώμα – ξένοι όπως και οι μετανάστες που είχα δει - διασκέδαζαν δίπλα μας, έπιναν ακριβά ποτά φορούσαν ακριβά ρούχα και τους συνόδευαν ακριβές γυναίκες.

Σκέφτηκα την τεράστια αντίθεση.

Το μυαλό μου κόλλησε κ όλο το βράδυ τους παρατηρούσα και σύγκρινα.

Η ιστορία μου είχε ξεκινήσει να χτίζεται.

Είχα τον ήρωα μου, Ο ήρωας μου ήταν  ο Τζόσουα.  Όταν επέστρεψα σπίτι ξεκίνησα να ψάχνω στο διαδίκτυο.

Το επόμενο πρωί ξεκίνησα να γράφω.

Είχα και τις ηρωίδες μου . Οι οποίες  ήταν εκείνες που θα καθόριζαν το μέλλον του Τζόσουα.

Η Ελένη είναι γήινη, πάντα υπήρξε το καλό κορίτσι. Δίχως εκρήξεις στην προσωπικότητα της είχε διαλέξει μια ήρεμη ζωή. Παντρεύτηκε τον μεγάλο της έρωτα ο οποίος όμως την  κακοποιούσε για χρόνια με την αδιαφορία του.

Ή Στεφάνια είναι ένα πλάσμα σκοτεινό, μοιάζει μονίμως να περπατά σε τεντωμένο σκοινί. Είναι ακραία, μεγαλομανής,  επικίνδυνη μα και σαγηνευτική.

Η Μόνικα είναι κακομαθημένη, όμορφη ,  απαιτητική. 

Φαινομενικά τα έχει όλα, ζει μια παραμυθένια ζωή την οποία εμείς οι κοινοί θνητοί την παρακολουθούμε μόνο  στις ταινίες και στα περιοδικά.

Συμβαίνουν πολλά στους ήρωες μου τα οποία δεν μπορώ να αποκαλύψω.

Όμως μπορώ να πω ότι είναι το βιβλίο με το οποίο είμαι πιο συναισθηματικά δεμένη. Πέρασα άπειρα ξενύχτια για να το γράψω,  οι ήρωες ερχόντουσαν στον ύπνο μου κυριολεκτικά και μου μιλούσαν. Κατά την διάρκεια της ανάγνωσης συμβαίνουν γεγονότα τα οποία  θα σας κάνουν να ουρλιάζετε από την έκπληξη της ανατροπής.

Έγραψα ένα βιβλίο  σαν αυτά που μου αρέσει να διαβάζω.  

Έχει μυστήριο, αγωνία, είναι ερωτικό και έχει στοιχειά  ψυχολογικού θρίλερ και ανατροπές  στην εξέλιξη της υπόθεσης και φυσικά είναι κοινωνικό όπως και τα δύο προηγούμενα  βιβλία μου ήταν κοινωνικά.

Είναι ευκολοδιάβαστο μυθιστόρημα  όμως είναι πολυεπίπεδο  και σε ταρακουνάει, έχει βάθος. Εγώ γενικά γράφω βιβλία τα οποία μπορούν να τα διαβάσουν όλοι και αυτό μου αρέσει, το  να μπορούν δηλαδή  να με διαβάσουν όλοι. Δεν γράφω δυσνόητα θέλω να γίνομαι κατανοητή, θέλω οι λέξεις μου να μην είναι περιττές. Δεν κάνω εκπτώσεις στη γραφή μου ούτε βάζω στολίδια για εντυπωσιασμό. Ότι γράφω είναι ζυγισμένο λέξη λέξη και μελετημένο και επίσης είναι ρεαλιστικό!

Λατρεύω τον ρεαλισμό, ίσως και για αυτό να μην μπορώ καθόλου να διαβάσω βιβλία ή να παρακολουθήσω σε ταινίες ή σήριαλ πράγματα τα οποία δεν είναι πιστευτά ή είναι πρόχειρες λύσεις για να «δέσουν» κάποια γεγονότα. Ξενερώνω απίστευτα και νιώθω εξαπατημένη όταν μου συμβαίνει.

Εγώ δεν τα κάνω αυτά. Δεν αφήνω ερωτηματικά στην πλοκή, όλα δικαιολογούνται και όλα αιτιολογούνται, ακόμα και τα πιο ακραία γεγονότα στις ιστορίες μου μπορούν να συμβούν και στην πραγματικότητα.

Άλλωστε η ιστορία του Τζόσουα βασίζεται σε πραγματικό γεγονός.

Καθώς έψαχνα εκείνο το βράδυ λοιπόν, διάβασα στο διαδίκτυο για την αληθινή ιστορία ενός μετανάστη ο οποίος φιλοξενούταν σε μια δομή εδώ στην Ελλάδα.

Ήταν πρότυπο, είχε μάθει τέλεια ελληνικά, ήταν ο καλύτερος μαθητής, ευγενικός , εργατικός όλοι τον λάτρευαν, οι καθηγητές του, οι άνθρωποι της δομής οι Έλληνες στους οποίους έκανε μεροκάματα. Ζήτησαν λοιπόν άσυλο εκείνος και οι καθηγητές του από την Ελληνική κυβέρνηση η οποία το αρνήθηκε. Έκτοτε ο συγκεκριμένος άνθρωπος αγνοείτε.

Το τι του συνέβη  κάνεις δεν ξέρει. Εγώ λοιπόν πήρα αυτό το κομμάτι της ζωής του και το έδωσα στον Τζόσουα. Ουσιαστικά η ιστορία του ξεκινάει με τον Τζόσουα να το έχει σκάσει από την δομή για να μην συλληφθεί και απελαθεί και  να έχει έρθει στην Κυψέλη κάνοντας χίλιες δουλειές για να επιβιώσει. Από μεροκάματα σε οικοδομές μέχρι τον ζιγκολό  σε Ελληνίδες με σκοπό να μαζέψει χρήματα για να βγάλει χαρτιά  και να φύγει από την Ελλάδα, ώσπου μπαίνουν αυτές οι τρεις γυναίκες που προανέφερα στη ζωή του και τα ανατρέπουν όλα.

Για να κλείσω να πω ότι είναι ένα βιβλίο που δεν απευθύνεται μόνο στο γυναικείο κοινό αλλά και στο αντρικό κοινό. Δεν είναι αυτό που λέμε γυναικεία λογοτεχνία.  Όχι σε καμία περίπτωση δεν είναι κάτι τέτοιο… Είναι ένα λογοτεχνικό ταξίδι που σπάει τα στερεότυπα, είναι άγριο, σαγηνευτικό και αληθινό.

Καλή ανάγνωση σε όλους όσους διαβάσουν την Αποπλάνηση, θα χαρώ  να γράψουν την ειλικρινή κριτική τους αλλά και να μου στείλουν προσωπικό μήνυμα αν το επιθυμούν.

Σας ευχαριστώ πολύ Άννα  που μου δώσατε την ευκαιρία  να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου.

 

Απόσπασμα

 

 «Τζόσουα, και οι δυο είμαστε θύματα της μοίρας. Εσύ, αν είχες γεννηθεί σε μια ειρηνική χώρα, δεν θα ήσουν σε αυτή τη θέση που είσαι σήμερα, κι εγώ, αν είχα γεννηθεί από καλούς γονείς, επίσης δεν θα ήμουν στη θέση που βρίσκομαι»… Δεν ήξερα τι να της απαντήσω. Περίμενα να δω πού το πάει.

«Άκου, μπορεί να είμαι αλήτισσα, όμως είμαι έξυπνη, έχω αντίληψη των πραγμάτων γύρω μου. Έχω τ’αυτιά μου ανοιχτά και τις κεραίες μου τεντωμένες για να βρω την ευκαιρία. Ναι, Τζόσουα, δεν χρειάζεσαι μόνο εσύ μια ευκαιρία σε αυτόν τον κόσμο για να σωθείς. Χρειάζομαι κι εγώ». Η βροχή είχε ξεκινήσει να μειώνεται, ισχνές σταγόνες έπεφταν αραιά, ο ρυθμικός χορός τους είχε σταματήσει. Κοίταξα τη Στεφανία, με κοιτούσε κι εκείνη, οι φλέβες στα χέρια της διαγράφονταν, είχε ένταση. Μπορούσα να διακρίνω ότι ήταν έξυπνη, το βλέμμα της έβγαζε σπίθες. Μιλούσε ωραία, περιέγραφε τα γεγονότα της ζωής της αποστασιοποιημένα, μα, όταν σε κάποια σημεία της διήγησης της η φωνή της ράγισε, δεν το άφησε να φανεί, δεν κλαψούρισε. Ήταν περήφανη. Μου άρεσε αυτό σ’ εκείνη.

Ήταν δυνατή σαν κι εμένα κατά κάποιον τρόπο, όμως εξακολουθούσα να μην καταλαβαίνω πού το πήγαινε.

«Στεφανία, τι θες από μένα;»

«Με είπες με το όνομά μου… Αυτό, να ξέρεις, είναι καλή αρχή για τη φιλία μας».

«Δεν θέλω να έχω καμία φιλία μαζί σου, πίστεψέ με, έχω αρκετά προβλήματα ήδη, δεν χρειάζομαι επιπλέον».

Η Στεφανία σηκώθηκε απότομα, έφυγε και γύρισε αμέσως με ένα κουτάκι κόκα κόλα.

«Θες;» με ρώτησε. Της ένευσα αρνητικά. Με κάρφωσε με το βλέμμα της, ήταν σοβαρή η έκφρασή της, μα ύστερα γέλασε και έπεσε με φόρα στην πολυθρόνα απέναντί μου.

Άναψε τσιγάρο, παρατήρησα τα νύχια της. Ήταν φαγωμένα στις άκρες, νύχια παιδιού. «Έχεις δίκιο να μη θες καμία επαφή μαζί μου, ούτε κι εγώ θα ήθελα, αν ήμουν στη θέση σου, μα άκουσέ με. Ίσως, αν συνεργαστούμε, να βρούμε τη λύση μαζί».

«Να συνεργαστούμε; Τι λες, κορίτσι μου; Πας καλά;»

 «Λοιπόν, Τζόσουα, άκουσέ με. Όπως σου είπα, είμαι έξυπνος άνθρωπος κι ας έχω φερθεί άσχημα στον εαυτό μου. Επίσης είμαι παρατηρητική. Τα βλέπω και τα αντιλαμβάνομαι όλα. Ξέρω τι κάνεις, ξέρω πώς τα βγάζεις πέρα. Σε βλέπω να γυρνάς εξαντλημένος από τη μία και την άλλη τα πρωινά. Περπατάς σαν σκιά μέσα από τα μικρά σοκάκια, για να μη δώσεις δικαιώματα και εκθέσεις τις κυρίες που προσφέρεις τις υπηρεσίες σου. Κι εγώ σαν κι εσένα σκιά είμαι, κρυμμένη, να βλέπω τα πάντα και να έρχομαι αντιμέτωπη μονίμως με τους δαίμονές μου. Τζόσουα, είσαι χαρισματικός. Είσαι όμορφος, η εξωτική σου ομορφιά κόβει την ανάσα κυριολεκτικά, και δεν είναι μόνο αυτό. Έχεις ποιότητα, έχεις κάτι το ανώτερο από τους άλλους. Μη με κοιτάς έτσι, δεν σου την πέφτω. Δεν είσαι του γούστου μου, μην το πάρεις προσωπικά, δεν θέλω να σε προσβάλω, αλλά πάντα μου άρεσαν οι ξανθοί με γαλάζια μάτια. Ανακουφίστηκες, βλέπω. Χαίρομαι γι’ αυτό. Επίσης είσαι έξυπνος, έχεις καταφέρει και μιλάς εξαιρετικά Ελληνικά, αυτό δείχνει ότι είσαι και επίμονος…

Και στη λαϊκή σε είχα πετύχει ένα πρωινό.

Εσύ ούτε καν με είδες φυσικά, εγώ όμως σε είδα και είδα όλες εκείνες τις γυναίκες που έκαναν σαν λυσσασμένες για πάρτη σου, καθώς συνωστίζονταν γύρω από τον πάγκο που δούλευες. Η ιδέα ξεκίνησε να χτίζεται στο μυαλό μου και οι συγκυρίες τα έφεραν έτσι ώστε να έχω ένα σχέδιο να σου παρουσιάσω».

Είχα μείνει άφωνος να την ακούω.

«Είμαι κορίτσι της γύρας, είμαι αλητάκι, τα είπα και πριν αυτά, όμως παράλληλα είμαι έξυπνη και φιλόδοξη.

Ψάχνω συνεχώς την ευκαιρία για να βγω από αυτή τη μιζέρια που ζω. Και όπως λένε, όποιος γυρίζει, μυρίζει…» Άναψε τσιγάρο, το πέμπτο κατά σειρά. Με είχε παρασύρει και την παρακολουθούσα με πραγματικό ενδιαφέρον. Ήμουν σίγουρος ότι είχε κάψει τον εγκέφαλό της από τα πολλά ναρκωτικά και ότι ζούσε σε ένα σύμπαν φαντασιώσεων.

Ανυπομονούσα όμως να ακούσω τι γύρευε επιτέλους από μένα, μου είχε εξάψει την περιέργεια, έτσι και αλλιώς δεν είχα τίποτα καλύτερο να κάνω εκείνο το βροχερό πρωινό.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Ο Τζόσουα είναι ένας άντρας όμορφος, ευγενικός, έντιμος και φιλομαθής. Έχει όλα τα προσόντα που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να διαπρέψει, υπάρχει όμως ένα τεράστιο εμπόδιο.
Ο Τζόσουα είναι παράνομος μετανάστης.
Κρυμμένος στα στενά της Ομόνοιας και της Κυψέλης, κάνει ό,τι μπορεί για να επιβιώσει.

Οι τρεις Ελληνίδες γυναίκες που θα συναντήσει στον δρόμο του είναι εκείνες που θα αλλάξουν και θα καθορίσουν την πορεία της ζωής του για πάντα.
Η Ελένη είναι γεμάτη αγάπη. Ο Τζόσουα θα την ερωτευτεί με όλη του την ψυχή. Θα τολμήσει να ονειρευτεί μαζί της τη δημιουργία οικογένειας και όλα όσα πάντα επιθυμούσε.
Η Στεφανία είναι επικίνδυνη. Σκληραγωγημένη, κυνική και χειριστική, θα προσπαθήσει να τον παρασύρει στον κόσμο της παρανομίας, προτείνοντάς του μια ακραία συνεργασία.
Η Μόνικα είναι μια κακομαθημένη κοσμική. Ζει προκλητική ζωή και φαινομενικά τα έχει όλα. Είναι πλούσια και ελκυστική, όμως, ο άσχημος χαρακτήρας της κάνει τους πάντες να απομακρύνονται γρήγορα από κοντά της. Η Μόνικα ωστόσο έχει στην κατοχή της κάτι πολύτιμο το οποίο όλοι αναζητούν…

Ένας εγκληματικός ιστός υφαίνεται, γεμάτος μυστικά, σκοτεινά κίνητρα και ερωτισμό, όπου θύτες και θύματα αλλάζουν ρόλους μέσα σε μια πολύβουη και πολύχρωμη Αθήνα που καταβροχθίζει τους αδύναμους και ευνοεί τους δυνατούς. Σε ποια κατηγορία ανήκει τελικά ο Τζόσουα; Ποια θα είναι η μοίρα του;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Μαρία Ματσούκα ζει στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και εργάστηκε ως βοηθός παραγωγής και σκηνοθεσίας σε τηλεοπτικές και θεατρικές παραγωγές.

Είναι παντρεμένη και έχει έναν γιο, τον Ραφαέλλο. Είναι μαμά πλήρους απασχόλησης, όπως λέει με περηφάνια. Λατρεύει την οικογένειά της η οποία είναι πάντα η νούμερο ένα προτεραιότητά της. Οι ώρες που γράφει είναι το πρωί, όταν ο Ραφαέλλο είναι στο σχολείο, ή το βράδυ, όταν εκείνος κοιμάται.

Η Μαρία Ματσούκα στο αναγνωστικό κοινό εμφανίστηκε το 2021 με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Μαρία Μαρσέλου με την έκδοση δύο μυθιστορημάτων από τις Εκδόσεις Ψυχογιός: Όλα όσα ψιθυρίσαμε, 2021 και Επικίνδυνη, 2022.

Η Αποπλάνηση από τις Εκδόσεις Κάκτος είναι το τρίτο της μυθιστόρημα.