Η ΑΝΝΑ ΣΠΑΝΟΓΙΩΡΓΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙ "ΑΓΙΟΙ ΤΙΠΟΤΑ" ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΕΛΛΗ ΑΦΟΥ!!!

«ΑΓΙΟΙ ΤΙΠΟΤΑ»

Κωνσταντίνος Κέλλης

Εκδόσεις ΒELL

Ναι, θα μιλήσω για το «Άγιοι Τίποτα», αλλά θα ξεκινήσω από τη σκιά. Η αλήθεια είναι πως η «Σκιά στο σπίτι» μου δημιούργησε πολλές και μεγάλες προσδοκίες από τον Κωνσταντίνο. Πήρε μια εντελώς συνηθισμένη ιστορία –αυτή του στοιχειωμένου σπιτιού- και με την μαεστρία του την έπλασε σε ένα βιβλίο πολύ ξεχωριστό. Ενώ, λοιπόν, περίμενα να «πατήσει» σε ένα παρόμοιο μονοπάτι, δεν το έκανε.

Στους Αγίους, έχουμε μια ιστορία ολοκληρωτικά αλλόκοσμη. Ένα μέρος που υπάρχει πέρα από κάθε νοσηρή φαντασία, ένα μέρος κυριολεκτικά εφιαλτικό, ιδίως σαν πέσει η νύχτα. Αισθάνεσαι τις σκιές να σε χαϊδεύουν, την ενοχλητική αποφορά του μέρους να εισχωρεί στα ρουθούνια σου και ακούς τους ψιθύρους. Εκπληκτικά σκοτεινή η ατμόσφαιρα, ολοκληρωμένη η κοσμοπλασία αυτού του αλλόκοτου τόπου. Οι χαρακτήρες είναι πλασμένοι για να επιτελέσουν τους σκοπούς τους και το δείχνουν, χωρίς να λείπουν οι ανατροπές και δίχως να φοβούνται να δείξουν τις ανθρώπινες-όσοι έχουν- αδυναμίες τους και να κάνουν λάθη.

Η γραφή είναι απόλυτα προσεγμένη. Διαβάζοντας, αποκόμισα την αίσθηση της ευθύνης, ένιωσα πως υπήρχε σκέψη ακόμη και πίσω από την πιο απλή λέξη. Οι περιγραφές των συναισθημάτων και των δυνατών σκηνών γίνονται άμεσα, κοφτά. Η αρχή δεν είναι τόσο δυναμική όσο θα την ήθελα. Μάλλον, πιστεύω πως η κυρίως δράση του βιβλίου άρχισε λίγο αργά, χωρίς αυτό να σημαίνει πως μέχρι εκείνο το σημείο δεν διαβάστηκε ευχάριστα.

Σε γενικές γραμμές, θα έλεγα πως είναι ένα must read για τους φίλους της λογοτεχνίας τρόμου. Επίσης, θα πω, πως όταν κλείσεις την τελευταία σελίδα, πέρα από την αναγνωστική απολαβή σού μένει καρφωμένο στο μυαλό το ερώτημα: Μετά τι;

Άγιοι ή Τίποτα;

Άγιοι.

Τίποτα.

«Άγιοι Τίποτα»

«Ονειρεύεσαι τους νεκρούς, αγάπη μου;» «Τους βλέπω μπροστά μου, μαμά».

Σ ένα παλιό αρχοντικό της Ξάνθης, η Ηλιάνα Αχτάρη φροντίζει την ετοιμοθάνατη μάνα της.
Σε μια καφετέρια της Κομοτηνής, ο Στέφανος Αργυρίου νιώθει την ένταση ενός ανεκπλήρωτου έρωτα.
Δύο άνθρωποι διαφορετικοί που θα συναντηθούν στο βαγόνι ενός άδειου τραίνου και θα βυθιστούν σ έναν εφιάλτη που μυρίζει λιβάνι, χιόνι και αίμα.

Ένα αλλόκοσμο μέρος τους καλεί, ψηλά στα βουνά της Βόρειας Ελλάδας. Ένα μέρος αρχαίο, όπου τα κεριά καίνε μπροστά από Αγίους δίχως ονόματα και πρόσωπα. Ένα μέρος όπου ο Θάνατος περιδιαβαίνει με ανοιχτά σαγόνια.

Η ελληνική επαρχία γίνεται ο καμβάς για ένα μυθιστόρημα λαογραφικού τρόμου και φαντασίας που θα σας συναρπάσει. Μια ιστορία απώλειας και αγάπης, ένα βιβλίο για το θάνατο και τη ζωή μαζί, από τον συγγραφέα των μπεστ σελερ Η σκιά στο σπίτι και Νεκρή γραμμή.

Γράφει η  Άννα Σπανογιώργου

Δείτε τη σελίδα της συγγραφέως ΕΔΩ

Η ΦΑΝΗ ΚΕΧΑΓΙΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ "ΝΕΑ ΦΙΝΛΑΝΔΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ" ΤΟΥ DIEGO MARANI ΑΦΟΥ!!!

Η «Νέα Φινλανδική Γραμματική» είναι ένα βιβλίο δεσποτικό, που, παρά το ότι σε επέλεξε, δε σου χαρίζεται. Σε γραπώνει από την πρώτη σελίδα, αλλά δε σε αφήνει να ανασάνεις. Σε ρίχνει στα βαθιά και σε προστάζει «κολύμπα», χωρίς να σου πετά σωσίβιο. Μια ιστορία ιστορημένη κυκλικά από φωνές ραγισμένες που παλεύουν να ορθωθούν ακέραιες μέσα από τη δίνη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, ο οποίος, όμως, παρά το ότι χρωματίζει ολόκληρο το βιβλίο με το ζόφο του, δεν είναι παρά το «μουσικό χαλί», το μπακγκράουντ μιας ιστορίας, που, μέσα στην πολυπλοκότητά της, παραμένει καθαρά ανθρώπινη.

Ο Φινλανδός γιατρός Πέτρι Φρίαρι, αυτοεξόριστος από τη χώρα που μισεί να λατρεύει υπηρετώντας στο γερμανικό ναυτικό, αναλαμβάνει να δημοσιοποιήσει την ιστορία αυτού που νόμιζε πως είναι ο Σάμπο Κάργιαλαϊνεν, με άμεση πρόθεση να εξιλεωθεί για το τραγικό λάθος και απώτερη να απαλύνει τις τύψεις του. Η ιστορία του «Σάμπο Κάργιαλαϊνεν», του ανθρώπου χωρίς μνήμη, χωρίς γλώσσα και πατρίδα, αποκαλύπτεται βήμα-βήμα ως η απεγνωσμένη προσπάθεια ενός ανθρώπου να γαντζωθεί από μια οποιαδήποτε ταυτότητα, έστω και δανεική, μέσα από τα τετράδια στα οποία καταγράφει τη γραμματική της γλώσσας που τον πείθουν πως πρέπει να ξανακατακτήσει, μια που, σύμφωνα με τον γιατρό Φρίαρι, αυτή είναι η μητρική του: τα φινλανδικά. Τον χορό ανάμεσα στην απολογία του γιατρού Φρίαρι και την ημερολογιακή καταγραφή στα τετράδια του «Σάμπο Κάργιαλαϊνεν» τον πλαισιώνουν τα απελπισμένα γράμματα της ερωτευμένης νοσοκόμας Ίλμα, που το όνομά της, όπως η ίδια δηλώνει, σημαίνει «αέρας», και οι παραληρηματικές αλήθειες του εφημέριου Κόσκελα, με την εμμονική εμβάθυνσή του στην Κάλεβαλα, το εθνικό φινλανδικό έπος.

Φωνές τόσο πυκνές, με εναλλαγές τόσο σφιχτοδεμένες, που νιώθεις την ανάγκη να πάρεις μολύβι να υπογραμμίζεις, μην τυχόν και στην επόμενη γραμμή χάσεις το νήμα της σκέψης του ήρωα, να τη ζωγραφίσεις με το μολύβι, για να μπορέσεις στο τέλος της να ξαναπαρακολουθήσεις την πορεία από την αρχή, ώστε να καταφέρεις να τη συλλάβεις.

Όμως, για να μην υπάρξει κίνδυνος παρανόησης, μια διευκρίνιση: η «Νέα Φινλανδική Γραμματική» δεν είναι ένα βιβλίο δύσκολο. Είναι απλώς ένα βιβλίο απαιτητικό που διαβάζεται οριζοντίως και καθέτως, και απαιτεί σκάλισμα σε βάθος, πίσω από το προφανές των λέξεων. Ακόμη και οι σιωπές και οι ανάσες στους διαλόγους απαιτούν την ερμηνεία τους, επιτρέποντας στον αναγνώστη να προσθέσει στο παχύ στρώμα των νοημάτων τη γαρνιτούρα που αυτός ορέγεται. Ο συγγραφέας του, Ντιέγκο Μαράνι, επινοητής της Europanto, μιας γλώσσας-παιχνιδιού αποτελούμενης από ένα κράμα γλωσσών, εργάζεται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες, στον τομέα της προώθησης της πολυγλωσσίας, οπότε το εγχείρημα είναι αντάξιό του. Ένας πολύγλωσσος Ιταλός συγγραφέας επιχειρεί την αποδόμηση και συνάμα την ανάδειξη μιας ξένης γι’ αυτόν γλώσσας, της φινλανδικής, δια στόματος ενός ήρωα που δεν έχει τη μνήμη καμιάς γλώσσας, οπότε λειτουργεί για το συγγραφέα ως tabula rasa.

Και εδώ υπεισέρχεται και το ζήτημα της μετάφρασης. Αν το θέμα, η υπόθεση και η πλοκή του βιβλίου αποτελεί ένα τόλμημα για το συγγραφέα του (έναν Ιταλό που γράφει για τη φινλανδική γλώσσα), για να συμπληρωθεί το τρίγωνο ισορροπημένα, απαιτεί εξαιρετικές γνώσεις και των δύο γλωσσών (ιταλικών και φινλανδικών), ώστε να αποδοθεί επάξια το περιεχόμενό του στα ελληνικά. Το αποτέλεσμα φαίνεται να δικαιώνει θεαματικά τη μεταφράστρια Δήμητρα Δότση. Ο πρωταγωνιστής του συγκεκριμένου βιβλίου, που θα μπορούσε να είναι ψυχολογικό θρίλερ, όπως υποστηρίζεται στο οπισθόφυλλο, ή ιστορικό μυθιστόρημα ή ψυχογράφημα, αλλά σίγουρα με κομμάτια που προσιδιάζουν σε δοκίμιο, είναι αναμφίβολα η γλώσσα. Αυτή που υπερβαίνει τα σύνορα και τους λαούς.

«Τα κανονιστικά εργαλεία μιας γλώσσας δημιουργούνται κυρίως για να εμποδίσουν την πρόσβαση των αλλόφυλλων παρά για να διευκολύνουν την κατανόησή της. Κάθε γλώσσα κρύβεται πίσω από τη μυσταγωγική τελετουργία της γραμματικής της, όπως μια μυστική αίρεση πίσω από τις μυστικές τελετές της. Όμως η γλώσσα δεν είναι κάποια θρησκεία στην οποία μπορείς είτε να πιστέψεις είτε όχι. Η γλώσσα είναι ένα φυσικό φαινόμενο και είναι ίδιον ολόκληρης της ανθρωπότητας. Η ανοησία των ανθρώπων τη χώρισε σε πάμπολλες γραμματικές και καθεμιά ισχυρίζεται πως είναι η σωστή, πως είναι ο καθρέφτης της καθαρότητας της σκέψης ενός ολόκληρου λαού. Και έτσι κάθε λαός μαθαίνει τους κανόνες της γραμματικής του και τρέφει την ψευδαίσθηση ότι μ’ αυτούς τους κανόνες θα λύσει τη δυσνόητη άσκηση της ζωής», λέει ο γιατρός Φρίαρι.

Όπως και να ΄χει, η «Νέα Φινλανδική Γραμματική» είναι ένα βιβλίο πρωτίστως ατμοσφαιρικό. Η Φινλανδία παρουσιάζεται μέσα από τη γλώσσα της, να αγκομαχά στις παρυφές του πολέμου που την πλησιάζει απειλητικά, αποτελώντας το κάδρο μέσα στο οποίο κινούνται άνθρωποι που αναζητούν εναγωνίως να κρατηθούν ή να μην κρατηθούν στη ζωή, προτείνοντας τη διατήρηση της αξιοπρέπειάς τους ως τη μοναδική ταυτότητα που θα μπορούσε να διατηρήσει το άτομο πέρα και πάνω από εθνικότητες. Η «Νέα Φινλανδική Γραμματική» είναι ένα βιβλίο πυκνό, που, εφόσον επιλέξει τον αναγνώστη του, απαιτεί από αυτόν χρόνο, σεβασμό στις λέξεις και σίγουρα επιδέχεται περισσότερες της μιας αναγνώσεις, για να δικαιωθεί σε όλο το πλάτος, το βάθος και τη βαθύτερη ουσία του.

Ενώ στην Ευρώπη μαίνεται ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος, μια νύχτα του 43 οι ναύτες του γερμανικού πλοίου Τίμπινγκεν περιμαζεύουν σε μια προβλήτα στην Τεργέστη έναν άνδρα αναίσθητο και σοβαρά τραυματισμένο. Είναι ένας άνθρωπος χωρίς ταυτότητα και χωρίς μνήμη, ένας άνθρωπος που δεν θυμάται καν τη μητρική του γλώσσα. Μια ετικέτα ραμμένη στο εσωτερικό του ναυτικού αμπέχωνου που φοράει κι ένα μαντίλι με τα αρχικά Σ.Κ. οδηγούν τον φινλανδικής καταγωγής γιατρό του πλοίου στο συμπέρασμα ότι ο τραυματίας είναι ο Φινλανδός στρατιώτης Σάμπο Κάργιαλαϊνεν. Έτσι, τον στέλνει στο Ελσίνκι με σκοπό να αναζητήσει το παρελθόν του και να βρει τη χαμένη του μνήμη. Εκεί, σε μια χώρα άγνωστη σ εκείνον αλλά πολύ γοητευτική, η αναζήτηση της ταυτότητάς του συνεχίζεται με τη βοήθεια ενός αινιγματικού λουθηρανού εφημέριου και μιας τρυφερής νοσοκόμας, μέχρι την αποκάλυψη της αλήθειας.
Άραγε υπάρχει μνήμη χωρίς γλώσσα, αναρωτιέται ο συγγραφέας; Σε ποιον βαθμό η γλώσσα καθορίζει αυτό που είμαστε, το παρελθόν και το μέλλον μας, την εθνική ταυτότητα αλλά και την προσωπικότητά μας; Ένα ψυχολογικό θρίλερ αναζήτησης και ταυτόχρονα ένα τρυφερό ταξίδι στον ψυχισμό ενός χαμένου ανθρώπου.

Άραγε υπάρχει μνήμη χωρίς γλώσσα, αναρωτιέται ο συγγραφέας; Ποια στοιχεία συνθέτουν αυτό που είμαστε, το παρελθόν και το μέλλον μας, την εθνική ταυτότητα αλλά και την προσωπικότητά μας; Ένα ψυχολογικό θρίλερ αναζήτησης και ταυτόχρονα ένα τρυφερό ταξίδι στον ψυχισμό ενός χαμένου ανθρώπου.


Βραβείο Grinzane Cavour 2001
Βραβείο Ostia Mare 2001
Βραβείο Guiseppe Desi 2001
Υποψήφιο για το Independent Foreign Fiction Prize 2012

Γράφει η Φανή Κεχαγιά

Δείτε τη σελίδα της συγγραφέως ΕΔΩ

Ο ΕΡΑΣΤΗΣ-MARGUERITE DURAS-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Άρωμα μελάνης…

Μπορεί η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου να πέρασε αλλά στο σημερινό μας άρθρο θα υμνήσουμε τον έρωτα. Τον έρωτα όχι της μιας μέρας αλλά τον έρωτα που κρατά για πάντα. Τον έρωτα που σε κάνει να ξαγρυπνάς, να αγωνιάς και να ιδρώνεις ακόμα κι όταν το ταίρι σου δεν βρίσκεται για κάποιον λόγο κοντά σου.

Μέσα από τις λέξεις, λένε πως βγαίνει πάντα η αλήθεια και τα έντονα συναισθήματα που ενεργοποιούν τον εγκέφαλο μας και ερωτευόμαστε για πάντα. Έτσι και μέσα από τις λέξεις του βιβλίου «Ο Εραστής» της μοναδικής Μαργκερίτ Ντυράς και μέσα από την μαγική γραφή της συγγραφέως, θα αισθανθείτε στο έπακρο το άρωμα του έρωτα και θα σας ταξιδέψει στην Ινδοκίνα του Μεσοπολέμου.

Ένα λευκό, δεκαπεντάχρονο κορίτσι, συνάπτει σχέση με έναν πλούσιο μεγαλύτερο της Κινέζο. Η σχέση τους εναντιώνεται στους κοινωνικές κανόνες και στις φυλετικές διακρίσεις, συνεπώς καταδικασμένη σε αδιέξοδο. Δεν είναι μόνο η ιστορία εκείνου του πρώτου αλησμόνητου έρωτα, αλλά η απόφαση της ίδιας της συγγραφέως που στα εβδομήντα της χρόνια, ανασύρει από την μνήμη της, τον έναν και μοναδικό έρωτα της ζωής της και μαζί με εκείνον και όλα τα επώδυνα συναισθήματα.

«Ο Εραστής» δεν είναι μόνο ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, αφού η αφήγηση της Ντυράς απλώνεται σε πολλά επίπεδα. Ανακαλεί την βία, την οδύνη που έζησε μέσα στην οικογένεια της, για την βαναυσότητα του μεγαλύτερου αδερφού της, για τα αντικρουόμενα συναισθήματα προς την μητέρα της και την λατρεία της προς τον μικρότερο αδερφό της.

Ένα μυθιστόρημα που θα σας παρασύρει και θα σας συγκινήσει. Θα θυμώσετε για την στενοκεφαλιά της κοινωνίας και τις προκαταλήψεις ανάμεσα στις οικογενειακές σχέσεις. Ένας ύμνος στην αγάπη, μια συγκλονιστική μύηση στον έρωτα που δυστυχώς χάνεται και έπειτα από πολλά χρόνια ζει μονάχα στην καρδιά και στις σκέψεις της Ντυράς.  

Ένα βραβευμένο και συγκλονιστικό αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα με το βραβείο Goncourt 1984.

Στην αποικιακή Ινδοκίνα του Μεσοπολέμου, ένα λευκό δεκαπεντάχρονο κορίτσι συνάπτει σχέση με έναν πλούσιο, πολύ μεγαλύτερό της, Κινέζο. Πρόκειται για έναν έρωτα που αψηφά τους κοινωνικούς κανόνες και τις φυλετικές διακρίσεις και ως τέτοιος είναι καταδικασμένος σε αδιέξοδο. Η ηρωίδα θα επιστρέψει στη Γαλλία, αλλά δεν θα τον ξεχάσει ποτέ. Πολυδιαβασμένο, πολυβραβευμένο (μεταξύ άλλων κέρδισε το Βραβείο Goncourt το 1984) και πολυμεταφρασμένο (έχει μεταφραστεί και εκδοθεί σε 43 χώρες) βιβλίο, που μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη το 1992 από τον Ζαν Ζακ Ανό, περιέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία και εντυπωσίασε το κοινό, όχι μόνο για το θέμα του αλλά και για τη γραφή του, η οποία συνδυάζει μια γλώσσα σκληρή και κυνική, με εκρήξεις λυρισμού.

Ο ηδονοβλεψίας αναγνώστης που αναζητά την αποκάλυψη των μυστικών πλευρών ενός επώνυμου προσώπου δεν θα τις βρει σε αυτό το μυθιστόρημα. Άλλωστε, εκείνο που παραμένει ουσιώδες και ενδιαφέρον δεν είναι η περιπέτεια ενός πραγματικού προσώπου, αλλά η περιπέτεια της γραφής της Μαργκερίτ Ντυράς. Ο μύθος στον "Εραστή" έχει την αυθεντικότητα του δικού της ερωτικού λόγου, εκπορεύεται από την πλευρά ενός "ανθισμένου κοριτσιού" που έγινε κιόλας εβδομήντα χρονών. Ανακαλώντας τον έρωτα πάνω από την άβυσσο του χρόνου, το χάρισμα της γραφής γονιμοποιεί και αναδεικνύει την μέχρι θανάτου δύναμη του πόθου. Στον "Εραστή" και ίσως σε ολόκληρο το έργο της Ντυράς".

(από τον πρόλογο της Χριστίνας Ντουνιά)

Γεννήθηκε στην Σαϊγκόν, στην Γαλλική Ινδοκίνα (σημερινό Βιετνάμ) στις 4 Απριλίου 1914. Οι γονείς της έφτασαν στην Ινδοκίνα εξαιτίας μιας καμπάνιας για την εργασία στις αποικίες. Ο πατέρας της πέθανε λίγο μετά. Η δύσκολη ζωή της υπήρξε πηγή έμπνευσής για τα έργα της. Στα 17 της πήγε στην Γαλλία για να σπουδάσει μαθηματικά, αλλά τα παράτησε και σπούδασε πολιτικές επιστήμες και νομική. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δούλευε για την κυβέρνηση του Βισύ, αλλά ταυτόχρονα ήταν μέλος της Γαλλικής Αντίστασης και γι' αυτό στάλθηκε στο Μπούχενβαλντ, απ' όπου μετά βίας επέζησε.

Πολύ νωρίς στη ζωή μου ήταν πια πολύ αργά.

(από το βιβλίο της «Ο Εραστής»)

Βασιλική Τσούνη – Συγγραφέας.

Βρείτε τη Βασιλική Τσούνη στο f/b ΕΔΩ

Ο ΣΙΜΟΣ ΚΕΡΑΣΙΔΗΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ ΕΠΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΗΣ ΖΥΡΑΝΝΑ ΖΑΤΕΛΗ ΑΦΟΥ!!!

Eδώ και τρεις δεκαετίες είμαι fan της Ζυράννας Ζατέλη και του μαγικού μυθοπλαστικού σύμπαντός της. Διάβασα όλα της τα πονήματα και περιμένω με αγωνία το τρίτο μυθιστόρημα της τριλογίας "Ραμάνθις". Για όσους δεν γνωρίζουν την απαράμιλλη γραφή της με το πολυτονικό σύστημα, θα παραθέσω μερικά αποσπάσματα από το αριστούργημά της "Και με το φως του λύκου επανέρχονται". Θα σας αιχμαλωτίσει σε μία ατμόσφαιρα από την οποία θα αργήσετε πολύ να απελευθερωτείτε.
"Την Ιουλία την κυνηγούσαν σκιές..." "Κλεινόταν σ' ένα δωμάτιο (έχοντας στην αρχή τον νου της και στις σκάλες, μην ανέβει κανείς και την πιάσει, αργότερα τον έχασε) κι έβγαζε από τον ποδόγυρο του φουστανιού της, απ΄τον στηθόδεσμο ή άλλο εσώρουχο, ή από κάποια κρυφή εσωτερική τσέπη, το γράμμα του, εκείνο το μοναδικό χαρτί με τις λίγες μελανές λέξεις - λέξεις που είχαν αόρατα διαρραγεί, διασταλλεί και θαμπώσει απ΄τη μόνιμη πια επαφή τους με κάτι λίγο-πολύ νωπό, οργανικό..." "Όλα όσα είχε λοιπόν για να συντηρεί μια τέτοια αγάπη και τις τύψεις της ήταν αυτό το χαρτί - και τα πηγάδια κάτω απ' τις λέξεις γίνονταν τώρα τρισβαθύτερα...".
"Οι λαγοί δεν ήταν όνομα κάποιας τοποθεσίας, ήταν οι ίδιοι οι λαγοί που αφθονούσαν τέτοιο καιρό στα λειβάδια και, μόλις νύχτωνε κι έβγαινε το φεγγάρι, ιδίως αν ήταν ολόγιομο, έβγαιναν κι αυτοί κι έπαιζαν με τα λαγουδάκια τους στο φεγγαρόφωτο..." "Η Ιουλία τα είχε δει - μία φορά μόνο, αλλά τα είχε δει, όταν ήταν ακόμα μικρότερη, πέντε ή έξι χρόνων..."
"Πρώτος τους είδε ο Αργύρης..." "Είν' εκεί!... Τους είδα!..."
"Στην αρχή κανείς δεν είπε τίποτα - ό, τι ζώα και να 'ταν στο κάτω-κάτω, η χάρι τους στα παιχνίδια ήταν ανυπολόγιστη... Μα σιγά-σιγά καταλάβαιναν (ο Ησύχιος και η Φεβρωνία με τον τρόπο τους, τα παιδιά με τον δικό τους) πως, οπωσδήποτε, τα ζώα αυτά δεν ήταν λαγοί. δεν ήταν καν κουνάβια ή αλεπούδες. Και τους περιέλουσε όλους κρύος ιδρώτας: ήταν... λύκοι".

Αν πάρεις δέκα σκυλιά και πας και τα αφήσεις σε έναν αγριότοπο, σε μιά ερημιά απ όπου δέν περνάει ψυχή ζώσα, τα σκυλιά αυτά μέσα σε λίγες εβδομάδες θα ξαναγίνουν λύκοι...
Με την ανεξιχνίαστη περιστροφή που θα ακολουθούσε ένα ηλιοτρόπιο της νύχτας, η τέχνη της Ζ.Ζ. -επαληθευμένη χαρμόσυνα σε αυτό το τρίτο της βιβλίο, που είναι και το πρώτο της μυθιστόρημα- αποδεικνύει ότι μπορεί κανείς να γράφει σαν να προσπαθεί να λύσει τα μάγια του κόσμου ή σαν να ξορκίζει τη λύση τους.
Το διάχυτο θέμα αυτών των ιστοριών: πώς γεύεται κανείς το μέλι πάνω στο τσεκούρι, είναι και η απάντηση στη συναρπαστική αδυναμία της αφηγήτριας: ανίκανη να αντέξει το μαράζι της σιωπής, γιατρεύει τη σιωπή της με τη λογοτεχνία.
Ο αναγνώστης έχει τη σπάνια τύχη να μπεί σέ έναν εραλδικό κόσμο, όπου οι άνθρωποι υπάρχουν σαν διαλυμένα είδωλα, τα οποία εμπλέκονται στο αφηγηματικό υφάδι με τον αινιγματικό τρόπο που μιά μουσική φράση παρεισφρέει αναπάντεχα σε ένα ζωγραφικό πίνακα.

Γράφει ο Σίμος Κερασίδης.

Βρείτε τον συγγραφέα ΕΔΩ

Η ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΜΕΛΙΣΣΑ-ΧΑΛΙΚΙΟΠΟΥΛΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΓΑΒΑΛΑ ΑΦΟΥ!!!

Ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση της κυρίας Πατέρα, αποφάσισα να γράψω για ένα βιβλίο που με συγκίνησε τόσο ως ψυχολόγο όσο και ως συγγραφέα. Ο Κόκκινος Σταυρός της Μαρίας Γαβαλά, εκδόσεις Πόλις, 2018(σελ.480) είναι ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα με πολλαπλές αναγνώσεις και επίπεδα. Η συγγραφέας με μια μεστή και στιβαρή γλώσσα, χρησιμοποιεί τη φόρμα του ιστορικού μυθιστορήματος για να θίξει προβλήματα από τις περιόδους του Μεγάλου Πολέμου, της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και της Ναζιστικής διακυβέρνησης, έως αυτά που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας, όπως η μετανάστευση των νέων επιστημόνων, οι ενδοοικογενειακές συγκρούσεις και οι διαπροσωπικές δυσκολίες στις ερωτικές σχέσεις. Μέσα από μια παράλληλη αφήγηση παρακολουθούμε αφενός τα προβλήματα μιας σύγχρονης γυναίκας, της Γερμανο-Ελληνίδας Αριάδνης Χόπε, φοιτήτριας στη Δρέσδη, και αφετέρου την τραγική ζωή της ζωγράφου/θύματος των ναζιστικών θηριωδιών Γκέρτρουντ Φλεκ. Η Αριάδνη μελετά τη ζωγράφο αυτή στη μεταπτυχιακή της διατριβή, ερευνώντας τη σχέση ανάμεσα στην Τέχνη και τις δυνατότητες των ασθενών με ψυχικά προβλήματα, που έχουν πλέον ιδρυματοποιηθεί, λόγω της μακροχρόνιας νοσηλείας τους σε Ψυχιατρικές Κλινικές. Οι Ναζί δεν διστάζουν να στήσουν θαλάμους αερίων και μέσα στα ιδρύματα αυτά, προκειμένου να εφαρμοστεί το περιβόητο πρόγραμμα ευθανασίας. Ο τίτλος του βιβλίου αναφέρεται στο σύμβολο που έμπαινε δίπλα στα ονόματα όσων ασθενών επέλεγαν οι ‘ιατροί’ τους να οδηγήσουν σε θάνατο. Προσωπικά, με συγκίνησε η ψυχική δύναμη των πρωταγωνιστών και δευτεραγωνιστών του βιβλίου, που ορθώνουν το ανάστημά τους στις δυσκολίες της ζωής τους, αποδέχονται τις ιδιαιτερότητές τους και προσπαθούν με διάφορους τρόπους να αντιδράσουν, να οδηγηθούν σε μια συναισθηματική αποφόρτιση ενοχών ή προβλημάτων και να αποκτήσουν αυτογνωσία. Επιλέγω τέλος ένα απόσπασμα από το βιβλίο, ως φόρο τιμής στα θύματα της ναζιστικής παραφροσύνης, αλλά και ως παρακαταθήκη για το μέλλον της ψυχικής υγείας όλων μας: «Κανέναν δεν επιτρέπεται να απαλλάξουν από τα βάσανα της ζωής, με τη μέθοδο της ευθανασίας. Τα βάσανα είναι συνυφασμένα με την ανθρώπινη μοίρα, και το να οδηγείς έναν άνθρωπο στον θάνατο, ξεγελώντας τους άλλους με τη δήθεν γενναιοδωρία σου, στην πραγματικότητα επειδή τον θεωρείς άχρηστο για την κοινωνία και μπελά, είναι στυγερό έγκλημα». Χρυσούλα Μελισσά-Χαλικιοπούλου, Ψυχολόγος-Συγγραφέας

Κοιτάξτε, αυτή την υπέροχη ζωγραφιά την έφτιαξα εγώ. Τι δροσερά και ευωδιαστά λουλούδια! Όμως, δεν θα επιτρέψω σε κανέναν δόκτορα να τρυπώσει στην κόρη του ματιού μου. Είναι η ιδιοκτησία μου, η εκκλησία μου, το άβατό μου.


Η Αριάδνη Χόπε, Ελληνογερμανίδα φοιτήτρια, σπουδάζει Ιστορία της Τέχνης στο Πολυτεχνείο της Δρέσδης. Το θέμα της μεταπτυχιακής εργασίας της είναι η σχέση ανάμεσα στην Τέχνη και στις εκφραστικές δυνατότητες ψυχασθενών, χρονίως ιδρυματοποιημένων, που εξοντώθηκαν από τους ναζί, με σκεπτικό τη "διά νόμου εξόντωση άχρηστων ζωών".

Ένα από τα πολλά και ποικίλα ερωτήματα που απασχολούν την σπουδάστρια, είναι το εξής: τι προσπαθούσε να πει, σε συνθηματική γλώσσα, στους θεατές των πινάκων της η διαταραγμένη πνευματικά Μπέρτα Γκέρτρουντ Φλεκ (1870-1940), έγκλειστη σε ψυχιατρικά άσυλα, κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της, και θύμα της εθνικοσοσιαλιστικής ευγονικής; Εκ παραλλήλου, τα μυστικά που πιθανόν κρύβονται σε αυτά τα λιγοστά έργα ζωγραφικής γίνονται αντικείμενο πολύ προσεκτικής ανίχνευσης και μελέτης.


Ο "Κόκκινος σταυρός" είναι ένα μυθιστόρημα πάνω σε αληθινά και επινοημένα πρόσωπα, σε πραγματικά και φανταστικά γεγονότα, με δραστικές επεμβάσεις, έτσι ώστε το ιστορικό στοιχείο περιπλέκεται με το μυθιστορηματικό, όπως ακριβώς το παρόν συναντά το παρελθόν και ενίοτε συνοδοιπορεί μαζί του. Ένα αδιάσπαστο σύνολο, ένα πολύπτυχο, με μεγάλη σημασία να δίνεται στη φυσιογνωμία των ξεχωριστών χρονικών περιόδων. Οι δύο εποχές, η ιστορική (Μεγάλος Πόλεμος, Βαϊμάρη, Ναζιστική Γερμανία) και η σύγχρονη συνυπάρχουν, άλλοτε σαν θεατρικά δρώμενα και άλλοτε σαν κινηματογραφικά έργα καταδίωξης. Οι εξομολογήσεις των προσώπων είναι ο μίτος που τα οδηγεί προς την αυτογνωσία, την ελάφρυνση του βάρους των ενοχών και, ενδεχομένως, προς την αποφόρτιση και την ανακούφιση.

Γράφει η Χρυσούλα Μελισσά-Χαλικιοπούλου.

Δείτε τη σελίδα της συγγραφέως ΕΔΩ

Η ΑΝΝΑ ΦΩΤΙΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙ Ο ΠΟΥΑΡΟ ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ AGATHA CHRISTIE ΑΦΟΥ!!!

Κοντός, εκκεντρικός, σχολαστικός, εριστικός, με έντονο και ενισχυμένο τον εγωκεντρισμό του, ο Ηρακλής Πουαρό δεν είναι κανένας άλλος από τον γνωστό λογοτεχνικό χαρακτήρα του Βέλγου ερευνητή αστυνομικών ιστοριών της Αγκάθα Κρίστι.
Η επίλυση των μυστηρίων - εγκλημάτων για τον ίδιο είναι ένας τρόπος ζωής, καθώς ως Βέλγος πρόσφυγας στην Αγγλία και λάτρης της άνετης και καλής ζωής βγάζει τα προς το ζην ως ιδιωτικός ντετέκτιβ αστικών υποθέσεων. Ο τρόπος του πρωτοποριακός και άκρα αντισυμβατικός. Η λύση όλων των εγκλημάτων προέρχεται από τα φαιά κύτταρα του εγκεφάλου του!
Γι’ αυτό δεν χρειάζεται να μετακινείται αλλά με την επαγωγική του σκέψη, κάθεται σε μια πολυθρόνα και μπαίνει στο μυαλό του δολοφόνου, καθώς «συγκεκριμένοι άνθρωποι κάνουν συγκεκριμένα εγκλήματα».
Ο ανυπόφορος, σύμφωνα με την άποψη της δημιουργού του, χαρακτήρας του ξεδιπλώνεται περίτεχνα μέσα στις έντεκα απολαυστικές ιστορίες του βιβλίου «Ο Πουαρό ερευνά» των εκδόσεων Ψυχογιός. Η ευφυία του, η παρατηρητικότητά του, οι ερωτήσεις που φαντάζουν άστοχες και άκαιρες, η σιγουριά ότι έχει πάντα δίκιο κυριαρχούν στα άλυτα για τους κοινούς θνητούς, όπως του δια βίου φίλου του Άρθουρ Χέιστινγκς, πρώην αξιωματικού του Βρετανικού Στρατού, μυστήρια.
Για τους λάτρεις των ιστοριών της Αγκάθα Κρίστι το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί ένα χαλαρωτικό διάλειμμα από την καθημερινότητα καθώς καλούμαστε να συμμετάσχουμε σε ένα κυνήγι θησαυρού για την εύρεση μιας χαμένης διαθήκης, να ανακαλύψουμε αν είναι πραγματικότητα ο θρύλος που συνοδεύει τους αιγυπτιακούς τάφους, να βρούμε τον απαχθέντα πρωθυπουργό της Αγγλίας πριν τη Σύνοδο των Συμμάχων και οχτώ ακόμη υποθέσεις που μοιάζουν ανεπίλυτες.

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ

«Τι θες να κάνω; Όταν κάποιος είναι μοναδικός, το ξέρει!» 

Ο Ηρακλής Πουαρό έχει γίνει διάσημος – έχει γίνει μόδα, όπως λέει ο ίδιος. Όλοι έρχονται σ’ αυτόν για να επιλύσει τις υποθέσεις τους. Λαμπερά διαμάντια και απειλητικές επιστολές, τεθλιμμένες χήρες, ευγενείς, διαρρήκτες, χαμένες διαθήκες, πολυτελή ξενοδοχεία κι ένας αιγυπτιακός τάφος – το γοητευτικό σύμπαν του Πουαρό συγκεντρωμένο σ’ αυτή τη συλλογή των περιπετειών του, την πρώτη που δημοσίευσε η Άγκαθα Κρίστι.  

Έντεκα απολαυστικές ιστορίες, έντεκα μυστήρια που φαντάζουν άλυτα, αλλά κανένα δε θα μπορέσει να αντισταθεί ως το τέλος στα «μικρά φαιά κύτταρα» του δαιμόνιου ντετέκτιβ!

Γράφει η Άννα Φωτίου

Βρείτε τη συγγραφέα ΕΔΩ

ΤΟ ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ-ΙΩΑΝΝΑ ΓΚΑΝΕΤΣΑ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΙΚΑΣ

ΙΩΑΝΝΑ ΓΚΑΝΕΤΣΑ
για το "ΤΟ ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ"
από τις εκδόσεις ΝΙΚΑΣ.

Αγαπημένε φίλε των λέξεων,

Σου γράφω χωρίς να θυμάμαι να σου πω πότε ξεκίνησα πρώτη φορά να γράφω «Το άνθος της ζωής» (Εκδόσεις ΝΙΚΑΣ). Αν ήταν ένα χιονισμένο βράδυ χειμώνα, ένα δειλινό του Αυγούστου, μια ζεστή νύχτα άνοιξης ή ένα βροχερό πρωινό φθινοπώρου. Και δεν ξέρω αν έχει τόση σημασία, μιας και η συγγραφή αυτού του βιβλίου υπήρξε χρονοβόρα και χρειάστηκε να αλλάξουν αρκετές εποχές έως ότου μπει η τελευταία τελεία.

Ούτε μπορώ να σου γράψω με σιγουριά αν με παίδεψε περισσότερο η έρευνα των φυτών που αναφέρονται στο βιβλίο και η σύνδεσή τους με τον έρωτα, η αναζήτηση πληροφοριών για τη Σκοτία και τους Βοτανικούς Κήπους όπου εκτυλίσσεται η ιστορία, ή η αμφιταλάντευση των ηρώων μέσα στην καθημερινότητα τους.

Προσπάθησα να αναδείξω την ευμετάβλητη φύση της προσωπικής ταυτότητας και την ανθρώπινη τρωτότητα και να πω μιαν αλήθεια, ό,τι παρά την απομυθοποίησή του σήμερα, ο έρωτας εξακολουθεί να είναι το προσωποποιημένο πάθος για τη ζωή.

Χρησιμοποίησα την περιγραφή των σκέψεων και συναισθημάτων, των ψυχικών διαθέσεων, των φαντασιώσεων, των μύχιων επιθυμιών και των άλογων παρορμήσεών των ηρώων έχοντας ως στόχο να ψυχογραφήσω τις λέξεις και να χαρτογραφήσω τα συναισθήματα. Θέλω να πιστεύω ότι «Το άνθος της ζωής» είναι η καταγραφή προσωπικών συγκρούσεων, ερωτημάτων, φλεγόμενων σωμάτων και ιδρωμένων συνειδήσεων.

Ο Οδυσσέας Ανδρινός είναι ένας σύγχρονος άνθρωπος, ένας πτυχιούχος ερευνητής γεωπόνος που αποφασίζει να μετακομίσει στο Εδιμβούργο και να εργασθεί στον Βασιλικό Βοτανικό Κήπο. Η επιθυμία του για τη συνάδελφό του Φρέγια τον οδηγεί στην αναζήτηση μιας πιο βαθιάς και ουσιαστικής εμπειρίας, η οποία θα νοηματοδοτήσει τον έρωτα στη ζωή του και θα τον αναγκάσει να αναμετρηθεί με τους φόβους του, να πάρει τα ρίσκα του, να έρθει αντιμέτωπος με τον εαυτό του, την αυτοεικόνα του και τα βαθύτερα συναισθήματά του.

Ο έρωτας στο βιβλίο είναι η έξοδος του Οδυσσέα, όπως κάθε ανθρώπου που ερωτεύεται βαθιά άλλωστε, έξω από τα στενά όρια του εαυτού του. Στο πέρασμα τεσσάρων εποχών ενός έτους βλέπει τον εαυτό του να μεταμορφώνεται εξ αιτίας των συναισθημάτων του για τη Φρέγια και οδηγείται θέλοντας ή μη σε έναν δρόμο χωρίς επιστροφή, το δρόμο της αυτογνωσίας.

Κάπου εδώ ίσως σκέφτεσαι, φίλε αναγνώστη, πως όλα αυτά ακούγονται ωραία ή ίσως σαχλά, μα η αλήθεια είναι πως είναι απλώς ο δικός μου τρόπος να σου μιλήσω για όσα συμβαίνουν στο βιβλίο μου «Το άνθος της ζωής».

Το δίχως άλλο, υπάρχουν πολλοί τρόποι να γράψει κάποιος λογοτεχνία, όπως υπάρχουν πολλοί τρόποι να διαβάσει κάποιος λογοτεχνία. Όμως κάθε τρόπος πρέπει πρώτα απ’ όλα και πριν απ’ όλα να επιτυγχάνει να βάζει τις λέξεις στην κατάλληλη σειρά με σκοπό να διεισδύσουν στον κόσμο σου, φίλε αναγνώστη.

Ο χρόνος θα δείξει κατά πόσο εγώ και εσύ συναντηθήκαμε εκεί μέσα, στο άνθος της ζωής. Είθε.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Όταν ο Οδυσσέας μετακόμιζε στο Εδιμβούργο για να εργαστεί ως γεωπόνος-ερευνητής στον Βασιλικό Βοτανικό Κήπο, δεν περίμενε πως στο πρόσωπο της συναδέλφου του, της Φρέγια, θα γνώριζε τον έρωτα. Τα συναισθήματά του, γεμάτα εντάσεις, διλήμματα και αναπάντητα ερωτήματα, τον ωθούν σε ένα ταξίδι προς την αυτογνωσία.

"Το Άνθος της ζωής" είναι ένα ερωτικό ψυχογράφημα που εξιστορεί με ρεαλιστικό βλέμμα τα πανάρχαια διλήμματα της καρδιάς που -σε πείσμα των καιρών-συνεχίζει να ερωτεύεται. Με φόντο τον κόσμο της φύσης και τη σύνδεσή της με τη φιλοσοφία, οι ήρωες ανακαλύπτουν τα πολλά πρόσωπα του έρωτα αλλά και τον ίδιο τους τον εαυτό σε έναν κύκλο τεσσάρων εποχών, όπου κάθε εποχή ανατρέπει την προηγούμενη.
Πόσο εύκολο είναι να διαχειριστεί κανείς τις αλήθειες, ιδίως αν αυτές πονούν; Πώς μπορεί ο έρωτας να βοηθήσει στη βαθύτερη γνώση του εαυτού μας; Τελικά ποιο είναι το ωραιότερο άνθος όλων, "Το άνθος της ζωής";

ENTROPY-ΛΙΛΛΥ ΣΠΑΝΤΙΔΑΚΗ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

Η δεκαεφτάχρονη Ελίζαμπεθ Μπάνκς ζει στην Αμερική των '90ς,συγκεκριμένα στο Μιλγουόκι, μαζί με τους γονείς και τη γιαγιά της,πιστεύει ότι θα πεθάνει στα δεκαταεβδομα γενέθλια της, αγαπά-αναζητά την ελευθερία και δεν θέλει να συμβιβαστεί με τη ζωή που της ετοιμάζει η οικογένεια της:σπουδές,δουλειά,γάμος,παιδιά,θάνατος.
Διαφέρει από τους συνομήλικους έφηβους της εποχής,ντύνεται στα μαύρα,αγαπά τη hard rock μουσική και λατρεύει τον Κέρτ Κομπέιν.
Δεν θέλει να πάει στον χορό αποφοίτησης και να εμφανιστεί  με το dress code που ισχύει και αποφασίζει να κάνει την ανατροπή.Θα εμφανιστεί όπως αυτή αισθάνεται άνετα,προκαλώντας σχόλια και θα τολμήσει να ανέβει στη μηχανή ενός άγνωστου και να αναζητήσει την ελευθερία που τόσο ποθεί.
Η Ελίζαμπεθ-Λιζ θα αναγεννηθεί, θα μεταμορφωθεί,θα αλλάξει ακόμα και το όνομα της και ως Μαντ Ντα Σίλβα θα ακολουθήσει τον Έλιοτ και την ομάδα του, τους Riots Machine.Θα ταξιδέψει μαζί τους σε διάφορες πολιτείες όπως Σικάγο,Κάνσας,Κολοράντο,Λος Άντζελες κ.α. ,θα γνωρίσει και άλλες ομάδες μοτοσυκλετιστών,τη ζωή που ζουν,και τους άτυπους κανόνες που διέπουν τη ζωή και τη σχέση των μελών τους.Θα ζήσει επιτέλους την ελεύθερη ζωή που τόσο ποθούσε,θα πιει,θα καπνίσει,κι όχι μόνο τσιγάρα,θα αναμετρηθεί με τα όρια της κι ενίοτε θα τα ξεπεράσει!!!!
Η συγγραφέας με γλώσσα λιτή,απλή ενίοτε ωμή,έχοντας γράψει το έργο της σε πρώτο πρόσωπο μου δημιούργησε την αίσθηση πως τα πάντα διαδραματιζόταν μπροστά στα μάτια μου,το ζούσα κι εγώ έντονα,στιγμές-στιγμές νιώθοντας πως ήμουν η Λιζ-Μαντ!!!Μου θύμισε αναζητήσεις,απορίες της εφηβείας μου και ταυτόχρονα την υπέροχη αίσθηση του ταξιδιού με μηχανή(είναι ξεχωριστή εμπειρία που ευτύχησα να τη ζήσω με τον σύζυγο μου,πιστεύω όσοι έχουν ταξιδέψει με μηχανή το καταλαβαίνουν απόλυτα!! 😃).
Ένα μυθιστόρημα δρόμου στην Αμερική της δεκαετίας του '90 γεμάτο τρέλα και ελευθερία(όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο),το οποίο προτείνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε-ζήσετε έχοντας μουσική υπόκρουση τα υπέροχα τραγούδια που αναφέρονται στο βιβλίο!!!Προσωπικά το λάτρεψα!!!!

Και όπως συνηθίζω στις απόψεις μου παραθέτω ένα (από τα πολλά😉) αγαπημένο απόσπασμα:
"Πάντα κυνηγούσα αυτό που δεν ήξερα τι είναι.Δεν ήξερα πως να το πιάσω.Μερικές φορές ήμουν σίγουρη ότι,αντί να είμαι θύτης,ήμουν θύμα.Θύμα του ίδιου μου του εαυτού.Ήταν η φύση μου τέτοια,που δεν μπορούσα να στεριώσω.Δεν ξέρω από που προερχόμαστε ή που πηγαίνουμε.Δεν πιστεύω σε έναν θεό αλλά σε πολλούς και σε κανέναν.Η αγάπη είναι για μένα η κινητήριος ενέργεια.Μπορεί να κινήσει βουνά και να καταστρέψει το σύμπαν.....
Θυμάμαι ότι ο μπαμπάς μου ήταν πρώτος αυτός που μου είπε να πιστεύω στην αγάπη.Εν αγνοία του,με οδήγησε στο να αντιληφθώ τα πάντα διαφορετικά:η αγάπη είναι η δύναμη που ενώνει αλλά και χωρίζει ,η αγάπη ήταν αυτή που οδηγούσε σε πόλεμο,σε θρησκείες και σε αφορισμούς.Για μένα,η αγάπη καθοδηγεί τα ζώα,τη φύση,τα δέντρα.Γιατί, λοιπόν ήθελαν να της δώσουν πρόσωπο και ιδιότητα και όνομα και νόμους;Απλώς είναι."(σελ.194)

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Η Ελίζαμπεθ Μπανκς είναι δεκαεφτά χρονών και δεν πρόκειται να συμβιβαστεί στη ζωή που της έχουν ετοιμάσει: κολέγιο, σπουδές, δουλειά, γάμος, παιδιά, θάνατος.

Αντιστέκεται.

Θέλει μουσική, βόλτες, ελευθερία. Προπάντων ελευθερία –είναι το οξυγόνο της. Έτσι, μόλις βρίσκει την ευκαιρία, η Ελίζαμπεθ την αρπάζει από τα μαλλιά. Καβαλάει τη μηχανή ενός αγνώστου και χάνεται, σε μια εποχή που τα πάντα ήταν πιο απλά και πιο πιθανά.

Η Ελίζαμπεθ Μπανκς δεν υπάρχει πια. Πλέον είναι η Μαντ Ντα Σίλβα, και το όνομα δεν το έχει επιλέξει τυχαία. Φτιάχνει τη δική της πραγματικότητα, γνωρίζει ανθρώπους που θα τη φέρουν αντιμέτωπη με το σκοτάδι μέσα της, ξεπερνάει τα όρια του εαυτού της…

Ένα μυθιστόρημα δρόμου στην Αμερική της δεκαετίας του ’90, γεμάτο τρέλα και ελευθερία.

"ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΝΤΙΚΡΥ" του Θοδωρή Δεύτου σε Ιωάννινα και Άρτα ΑΦΟΥ!!!

Παρουσίαση βιβλίου ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΝΤΙΚΡΥ,Ιωάννινα και Άρτα.
Την Κυριακή 3 και την Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε  η παρουσίαση του βιβλίου του συγγραφέα κ.Δεύτου Θεόδωρου στα Ιωάννινα και Άρτα αντίστοιχα.Αρκετός κόσμος βρέθηκε κοντά του για να γνωρίσει το νέο του βιβλίο.Οι ομιλητές τόσο στα Ιωάννινα όσο και στην Άρτα προσπάθησαν να μας μεταφέρουν στην ιστορία του βιβλίου και το κλίμα της εποχής όπου διαδραματίζεται η ιστορία και το πέτυχαν.Ο κ.Δεύτος συνομίλησε με τους αναγνώστες και υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου του.
Ευχόμαστε "Το πέρασμα αντίκρυ" να είναι καλοτάξιδο κ.Δεύτο .Χαρήκαμε που σας συναντήσαμε από κοντά και συνομιλήσαμε μαζί σας.

Από τα Γιάννενα Βασιλική Τσουνη ΑΦΟΥ!!!

Από την Άρτα  Κωνσταντίνα Σιάφη Διαμάντη  ΑΦΟΥ!!!

Σύντομο βιογραφικό για τον Θοδωρή Δεύτο.

Ο Θεόδωρος Ι. Δεύτος γεννήθηκε στο Περιστέρι Πωγωνίου Ιωαννίνων το 1957. Αποφοίτησε από το Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1980 και, στη συνέχεια, δίδαξε σε φροντιστήρια έως το 1987, οπότε και διορίστηκε στη δημόσια εκπαίδευση, την οποία υπηρετεί μέχρι σήμερα. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 2004, με το λαογραφικό βιβλίο Ο ηπειρώτικος γάμος, ενώ το 2006 εξέδωσε το ιστορικό μυθιστόρημα Μη ρωτάς γιατί (1947-1956). Από το 2002 είναι πρόεδρος της Ένωσης Ηπειρωτών Ιλίου. Στις δημοτικές εκλογές του 2006 εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος στο δήμο Ιλίου, και είναι αντιπρόεδρος του πολιτιστικού οργανισμού του δήμου. Είναι παντρεμένος και έχει δύο κόρες.

1955. Πέντε νέοι Βορειοηπειρώτες προσπαθούν να διαφύγουν στην Ελλάδα αλλά έρχονται αντιµέτωποι µε τις αλβανικές περιπόλους και το ηλεκτροφόρο συρµατόπλεγµα κατά µήκος της συνοριογραµµής. Μόνο ο Οδυσσέας καταφέρνει να γλιτώσει και να περάσει αντίκρυ... Καταλήγει στην Αµερική, τα χρόνια περνούν, αλλά δεν παύει να αγωνιά για τη µοίρα των δικών του και της Όλγας, του µεγάλου του έρωτα. Να ’ναι άραγε ζωντανοί ή άφησαν την τελευταία τους πνοή στις απάνθρωπες φυλακές του Σπατς;

1989. Η πτώση του τείχους του Βερολίνου αποτελεί έναυσµα για την κατάρρευση του σκληρού καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα. Μετά από τριάντα τέσσερα χρόνια, το πέρασµα αντίκρυ έχει αρχίσει να ανοίγει και ο Οδυσσέας αποφασίζει να αφήσει την οικογένειά του πίσω στην Αµερική και να επιστρέψει στο χωριό του. Η καταβύθιση στα γεγονότα του παρελθόντος και η απρόσµενη συνάντηση µε αγαπηµένα πρόσωπα θα αλλάξουν την πορεία της ζωής του για πάντα...

Ένα συγκλονιστικό µυθιστόρηµα που βασίζεται σε µαρτυρίες και πραγµατικά γεγονότα.

ΚΛΗΡΩΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΟΥΡΑΝΙΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ"-ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΜΙΚΡΟΠΟΥΛΟΣ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ BOOKDREAM

ΕΧΟΥΜΕ ΚΛΗΡΩΣΗ ΑΦΟΥ!!!!

ΚΛΗΡΩΣΗ :Δευτέρα 18/2/2019

1)Αφήστε ένα σχόλιο σας στην Σελίδα μας ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥστην ανάρτηση με την κλήρωση του βιβλίου ΟΥΡΑΝΙΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΤΟΥ  ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΜΙΚΡΟΠΟΥΛΟΥαπό τις εκδόσεις  Bookdream!!!!

2)Κοινοποιήστε (ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ) στον τοίχο σας, και μπείτε στην κλήρωση που θα πραγματοποιηθεί στις 18 Φεβρουαρίου!!!

3) Like στη ΣΕΛΙΔΑ μας ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ

4)Η κλήρωση είναι για τα μέλη της ομάδας μας οπότε αν δεν είστε ήδη μέλος μπορείτε να γίνετε κάνοντας αίτημα ΕΔΩ.

5)Like στη σελίδα ΑΦΘΑΡΤΑ & ΑΔΙΑΒΛΗΤΑ-Οκτώ Βιβλία Αλήθειας.

Κερδίστε extra συμμετοχές:

1) Κάνoντας tag τους φίλους σας στη ανάρτηση της κλήρωσης στη ΣΕΛΙΔΑ μας ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ.

2)Αν έχετε gmail ακολουθήστε-κλικ στο ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ(ακόλουθοι)- το blog μας για να ενημερώνεστε για τα νέα μας💓

Μπορείτε να  διεκδικήσετε ένα αντίτυπο και στο λογαριασμό μας στο Instagram ΕΔΩ!!

ΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΡΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΘΑ ΑΚΥΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ

4) 2 τυχεροί/ες( 1 τυχερός θα προκύψει από τη σελίδα μας στο facebook και 1 τυχερός από το προφίλ μας στο instagram)που θα αναδειχθούν μέσω του προγράμματος https://www.random.org/ θα κερδίσουν από ένα αντίτυπο του βιβλίου ευγενική προσφορά του συγγραφέα !!
ΠΡΟΣΟΧΗ:Ο διαγωνισμός ισχύει για κατοίκους ΕΛΛΑΔΑΣ!!

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Στη δύση της δεύτερης χιλιετίας η ανθρωπότητα εισήλθε σε μια μεγάλη μεταβατική περίοδο παρακμής των αξιών, που όμως θα οδηγήσει τελικά, με άνωθεν παρέμβαση, σε έναν πνευματικά αναγεννημένο άνθρωπο. Για αυτή την εξέλιξη του ανθρώπου είναι αναγκαίο να προηγηθούν η γνώση του εαυτού, η γνώση γύρω από τον εαυτό και τέλος η γνώση πέρα από τον εαυτό. Είναι δηλαδή αδύνατο να ανακαλύψει κανείς το απέραντο συμπαντικό γίγνεσθαι, το αόρατο και το νοητό, χωρίς να μελετήσει τον άνθρωπο ή αντίστροφα, να μελετήσει τον άνθρωπο χωρίς να μελετήσει το σύμπαν. Ακριβώς ως αρωγός στη συμπαντική ανέλιξη του ανθρώπινου γένους έρχεται το παρόν έργο, που είδε το φως πριν από την αυγή του 21ου αιώνα. Σε μια σειρά από οκτώ βιβλία που επανεκδόθηκαν αναπλασμένα και εμπλουτισμένα αλλά αδιάβλητα, το 2018, ενωμένα σε ένα τόμο υπό τον τίτλο ΑΦΘΑΡΤΑ & ΑΔΙΑΒΛΗΤΑ - Οκτώ βιβλία αλήθειας, προστίθεται πλέον και το παρόν ένατο βιβλίο Ουράνια Θαύματα - Κρυμμένες Αλήθειες, που κυκλοφορεί για πρώτη φορά. Όλο το έργο "Άφθαρτα και αδιάβλητα" ερευνά την άφθαρτη Αλήθεια και τις αυθεντικές πηγές της, την αναδεικνύει και την κάνει αισθητή στο παρόν. Συγχρόνως, επιτυγχάνει να μυήσει τον αναγνώστη στ8ις αναρίθμητες όψεις του πολυδιάστατου ανθρώπινου και κοσμικού γίγνεσθαι μέσα από ανυπολόγιστης αξίας συμπαντικές διδαχές, παραινέσεις και αγγέλματα.