Η κ.ΒΑΛΙΑ ΜΠΑΜΠΕΤΣΑ ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ "ΑΝ ΑΚΟΥΣ ΑΠΟΨΕ ΚΡΑΤΑ ΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ" ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 5/5/2018 ΣΤΗ 15η ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΦΟΥ!!!!

To Σάββατο 5 Μαΐου 2018, 18.00-21.00 Περίπτερο εκδόσεων Ωκεανός, αριθμ. 10, κτίριο 13

Η συγγραφέας Βάλια Μπαμπέτσα θα υπογράφει αντίτυπα του βιβλίου της «Αν ακούς απόψε κράτα με από το χέρι».

Η Λίνα και η Αρετή Ιωάννου, κόρες ενός πάμπλουτου εργοστασιάρχη της Θεσσαλονίκης, ζούσαν μια ευτυχισμένη ζωή, ώσπου βρέθηκαν μπλεγμένες στο σκοτεινό παρελθόν της οικογένειας, το οποίο, χωρίς να το γνωρίζουν, καθόρισε τις ζωές τους.
    Η Λίνα, επιλέγοντας να ζει μέσα στην άγνοια, μπλέχτηκε σ’ ένα γαϊτανάκι έρωτα και αγάπης ανάμεσα σε δυο άνδρες από το οποίο βγήκε λαβωμένη. Ο Δημήτρης, ο πρώτος της έρωτας, προδόθηκε και έφυγε μακριά της και ο ʼρης, ο μυστηριώδης εραστής, ήρθε για να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της οικογένειας και να φέρει στην επιφάνεια μία συνταρακτική αλήθεια!
    Η Αρετή, ένα μοναχικό πλάσμα, ένα αερικό που γεννήθηκε για να γίνει μεγάλη συγγραφέας, κατάφερε να λάμψει. Χωμένη μέσα σε προσωπικούς εφιάλτες, παλεύοντας με την υπερευαισθησία της, είχε μόνη συντροφιά τους ήρωες και τη σιωπή της. Μέχρι που ήρθε ένα τρομερό γεγονός και σημάδεψε τη ζωή των δύο αδελφών. Η απώλεια...
    Τότε μπήκε στη ζωή της Αρετής ένας άνδρας που τη λάτρεψε. Έγινε ζητιάνος της αγάπης της, μα ο μεγαλύτερος αντίπαλός του ήταν η μοναχικότητά της...
    Θα τον άκουγε όταν θα της ούρλιαζε να του κρατήσει το χέρι ή θα τον άφηνε στο κενό, τη στιγμή που όλα θα στροβιλίζονταν;

Μέχρι τότε ας γνωρίσουμε την συγγραφέα κ.Βάλια Μπαμπέτσα μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Βάλια Μπαμπέτσα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη  Βέροια. Σπούδασε Φιλοσοφική με ειδίκευση στο Τμήμα Νεοελληνικής και Μεσαιωνικής Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Δημο-σιογραφία στο ΙΕΚ ΑΚΜΗ. Το 2011 δύο ποιήματά της, το Είσαι Εσύ και η Ευτυχία διακρίθηκαν από την Ένωση Συγγραφέων-Λογοτεχνών Ευρώπης  και εκδόθηκαν σε Ανθολογία της Ένωσης. Το 2013 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο Είναι η Αγάπη... από τις εκδόσεις Πένα και το 2016 εκδόθηκε η δεύτερη συλλογή ποιημάτων με τίτλο Μονοπάτια Λήθης από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή (iWrite). Το 2014 το ποίημά της με τίτλο Είναι η Αγάπη...μελοποιήθηκε, χορογραφήθηκε και συμμετείχε στα φεστιβάλ Τερψιχόρη και Lets Dance στη Θεσσαλονίκη. Αποτελεί μέλος της Ένωσης Συγγραφέων και Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος. 

ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη επαφή σας με το βιβλίο. Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

Οι βρεφικές επαφές μου με το βιβλίο ήταν στην πρώτη γυμνασίου. Μ’ εμένα συνέβη το εξής οξύμωρο .Πρώτα ξεκίνησα να γράφω στα δεκατρία μου χρόνια και έπειτα ξεκίνησα να διαβάζω εντατικά λογοτεχνία παρόλο που ήμουν μια άριστη μαθήτρια στα φιλολογικά μαθήματα. Το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν το << Ψέμα>> της Ζωρζ Σαρη στο δημοτικό αλλά ένα βιβλίο που θυμάμαι έντονα ως πρώτο ανάγνωσμα μυθιστορήματος ενηλίκων είναι το << Χαμένο χθες>> της Αναστασίας Καλλιοντζή.

ΕΡΩΤΗΣΗ:2)Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;

Αγαπώ πολύ την κλασική λογοτεχνία στην οποία με μύησε σε μεγάλο βαθμό η επιστήμη ( Φιλολογία) που σπούδασα.  Παρόλα αυτά μου αρέσει πολύ και η σύγχρονη λογοτεχνία με μια μεγαλύτερη προτίμηση στα ιστορικά και κοινωνικά μυθιστορήματα. 

ΕΡΩΤΗΣΗ:3)Θα μπορούσατε να μου πείτε μερικούς από τους αγαπημένους σας συγγραφείς ή σας ...βάζω δύσκολα;

   Είναι δύσκολο να ξεχωρίσω μερικούς από αυτούς. Θα αναφέρω όμως τον Νίκο Καζαντζάκη, τον Μ. Καραγάτση, τον Ο. Ελύτη και τον Τάσο Λειβαδίτη όσον αφορά την ποίηση. Από τους σύγχρονους συγγραφείς αγαπώ πολύ την κα. Ελένη Κεκροπούλου. Έχει φοβερή γραφή . Επίσης μου αρέσει πολύ ο Γιώργος Λεονάρδος και η Αλκυόνη Παπαδάκη. 

ΕΡΩΤΗΣΗ:4)Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε;

Η βαθιά ανάγκη της ψυχής. Δεν ξεκίνησα να γράφω επειδή είχα μεγάλη φαντασία ή καλή πένα. Ασχολήθηκα με το γράψιμο γιατί το είχε ειλικρινά ανάγκη μέσα μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ:5)Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου σας "Αν ακούς απόψε κράτα με από το χέρι" και γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;

    Η συγγραφή του "Αν ακούς απόψε κράτα με από το χέρι" ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2013 και τελείωσε τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς. Αυτό το βιβλίο κουβαλάει το συγκλονιστικότερο βίωμα της ζωής μου, το οποίο με κίνησε να γράψω . Ο φόβος της απώλειας που πλησίαζε με ώθησε να την αντιμετωπίσω πριν αυτή συμβεί και να ρίξω μια κλεφτή ματιά στο μέλλον. Ήταν αφόρητα επίπονο και ταυτόχρονα ανακουφιστικό. Αυτό το βιβλίο δεν υπήρχε ως ιδέα αλλά ως ανάγκη της ψυχής που έπρεπε να βρει δίοδο στις λέξεις. Τον τίτλο τον εμπνεύστηκα πριν ξεκινήσω να το γράφω. Ήταν απλά μερικές λέξεις που ψιθύρισε η ψυχή. Το εξώφυλλο έγινε σε συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο του Ωκεανού, ο οποίος άκουσε με σεβαστό την επιθυμία μου και προσπάθησε να την αποτυπώσει σ’ ένα υπέροχο εξώφυλλο που με ενθουσίασε. Αν προσέξετε το εξώφυλλο απεικονίζει ένα αερικό που ακροπατεί ανάμεσα στα επίγεια και τα ουράνια. 

ΕΡΩΤΗΣΗ:6)Μια και είναι το πρώτο σας μυθιστόρημα και δεν γνωρίζουμε τη γραφή σας τι πιστεύεται ότι προκαλεί τον αναγνώστη να σας διαβάσει,να σας γνωρίσει? Το εξώφυλλο ?Το οπισθόφυλλο? Πείτε μου δυο λόγια για την ιστορία.....

   Σίγουρα ένα δυνατό εξώφυλλο και μια ενδιαφέρουσα περίληψη στο οπισθόφυλλο κινούν τον αναγνώστη να ταξιδέψει μ’ ένα βιβλίο. Σ αυτό το βιβλίο θεωρώ ότι ο αναγνώστης μέσα από τους ήρωες θα κοιτάξει πτυχές του εαυτού του που ίσως δεν τολμά να δει. Θα μπει σε σκέψεις για γεγονότα που όλοι θα ζήσουμε κάποια στιγμή στην ζωή μας όμως αρνούμαστε πρισματικά να αποδεχτούμε. Λέω χαρακτηριστικά μέσα στο βιβλίο ότι << Υπάρχουν κάποιες στιγμές στην ζωή που πιστεύεις πως εσύ δεν θα τις ζήσεις ποτέ. >>. Σ ΄αυτό το βιβλίο λοιπόν ο αναγνώστης θα κοιτάξει κατάματα αυτές τις στιγμές, θα πονέσει, θα δακρύσει και την ίδια στιγμή θα απεγκλωβιστεί από το θηρίο του φόβου βρίσκοντας λύτρωση και ελπίδα!

ΕΡΩΤΗΣΗ:7)Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από το έργο σας και γιατί?

   Θα ήταν ψέμα αν δεν έλεγα την Αρετή, την βασική ηρωίδα μου, το μαγικό μου αερικό ! Ένα πλάσμα αλλόκοτο σαν ξωτικό ,βαθιά συναισθηματικό , κλεισμένο μέσα στο άντρο της μοναχικότητας του που βρίσκει διέξοδο μέσα στα βιβλία της και την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα γίνει σπουδαία συγγραφέας. Η Αρετή είναι ένας δύσκολος άνθρωπος που εμβαθύνει βαθιά στις καταστάσεις της ζωής, πληγώνεται, ταλαιπωρείται αλλά την στιγμή της απόλυτης καταστροφής, διαθέτει όλα τα γερά θεμέλια μέσα της για να βρει το κουράγιο κι όχι απλά να σταθεί όρθια αλλά και να πετάξει ψιλά απελευθερώνοντας την ψυχή της. Όλα αυτά βέβαια γίνονται με σύμμαχο την αγάπη, την κινητήρια δύναμη όλων!

ΕΡΩΤΗΣΗ:8)Έχουν εκδοθεί και δύο ποιητικές σας συλλογές,Είναι η Αγάπη... από τις εκδόσεις Πένα το 2013 και Μονοπάτια Λήθης από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή το 2016.Θα μας πείτε δύο λόγια και γι'αυτές;;

   Το <<Είναι η Αγάπη>> είναι το πρώτο μου συγγραφικό εγχείρημα. Περιέχει ποιήματα με όλες τις εφηβικές, ρομαντικές και ιδεαλιστικές μου ανησυχίες. Τα Μονοπάτια Λήθης που κυκλοφόρησαν το 2016 αποτελούν πιο ώριμο βήμα με ποιήματα κυρίως υπαρξιακά . Ασχολούνται με το θέμα της απώλειας, συνομιλούν μαζί του και προσπαθούν να εκλογικεύσουν όσο αυτό είναι δυνατόν , τούτο το συναίσθημα. 

ΕΡΩΤΗΣΗ:8)Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πρόσφατα , αλλά θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο? Μήπως έχετε και άλλες ανέκδοτες ιστορίες?

    Φυσικά υπάρχουν ήδη τρία ολοκληρωμένα μυθιστορήματα στο συρτάρι μου όμως αυτή την στιγμή απολαμβάνω την τεράστια χαρά που μου έχει δώσει η έκδοση του << Αν ακούς απόψε κράτα με από το χέρι>> .

ΕΡΩΤΗΣΗ:9)Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;

Μόλις τελείωσα το βιβλίο << Της ζωής τα παράξενα παιχνίδια>> του Χρήστου Τούβε. 

ΕΡΩΤΗΣΗ:10)Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που σας εκφράζει, το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία.Ίσως  είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά..

Η φράση που με εκφράζει υπάρχει ως αφιέρωση στην πρώτη μου ποιητική συλλογή και λέει << Μια διαδρομή μικρή μα της ψυχής και της ζωής η πιο μεγάλη >> αναφερόμενη βέβαια στην αγάπη. Θεωρώ ότι αυτή είναι σπουδαιότερη διαδρομή στην ζωή του ανθρώπου. Χωρίς την αγάπη μοιάζουμε με ακυβέρνητες πολιτείες, αγρίμια μέσα σε μια ζούγκλα. Το τραγούδι που λατρεύω είναι το << Το παράπονο >> σε στίχους του Ο. Ελύτη και ερμηνεία της Ε. Αρβανιτάκη. Κάθε φορά που το ακούω σκέφτομαι ότι όντως δεύτερη ζωή δεν έχει γι αυτό στην ζωή πρέπει να κάνουμε αυτό που λαχταρά η καρδιά μας, ώστε να μην φτάσει ποτέ η στιγμή που θα πούμε << Σαν να ‘μουν άλλος κι όχι εγώ, μες την ζωή πορεύτηκα.>> Με τον κινηματογράφο δεν έχω ιδιαίτερα θερμή σχέση , ωστόσο η πρώτη ταινία που μου έρχεται στο νου είναι το Seven Pounds .

 

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΑΟΡΑΤΟ ΝΗΜΑ" ΤΗΣ κ.ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 5/5/2018 ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΦΟΥ!!!

O  Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη - Livani Publishing Organization έχει τη χαρά να σας προσκαλέσει στην παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος της Ευαγγελίας Ευσταθίου

                                                  ΑΟΡΑΤΟ ΝΗΜΑ

                                             που θα πραγματοποιηθεί

                                     το Σάββατο 5 Μα'ί'ου 2018,στις 19,30,

                                               στον χώρο του Cafe Θέα/tro

     (Βασ.Γεωργίου 2Α, άνωθεν Βασιλικού Θεάτρου Θεσσαλονίκης, τηλ.2310224524).

Θα μιλήσουν η Άννα Πατέρα,δημιουργός & διαχειρίστρια της σελίδας-βιβλιοφιλικής ομάδας-blog
                                                  "ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ!!!"
                                          και η συγγραφέας Ευαγγελία Ευσταθίου.

Ο Στεφάν Ντομπρίν, πειραματόζωο κάποτε προκειμένου να μετατραπεί στην τέλεια φονική μηχανή, αναγεννιέται από τις στάχτες του και γίνεται ο χειρότερος εφιάλτης εκείνων που διέλυσαν τη ζωή του και δολοφόνησαν τον αδερφό του.

Η Ζάνα Λυμπέρη, στην προσπάθειά της να δραπετεύσει από την γκρίζα ζώνη της κοινωνίας, γίνεται ο λάθος άνθρωπος τη λάθος στιγμή και βρίσκεται στο επίκεντρο μιας αδυσώπητης σύγκρουσης.

Οι δρόμοι τους διασταυρώνονται αναπάντεχα όταν ο κύκλος της εκδίκησης ανοίγει, σε μια ξέφρενη διαδρομή από την Αθήνα ως την Αμερική και τα Καρπάθια Όρη. Ο πρώην αδίστακτος στρατιώτης με τη διαλυμένη ψυχή και η πρώην κλέφτρα που ποτέ δεν έπαψε να πιστεύει στα παραμύθια αναγκάζονται να χαράξουν μαζί την αιματηρή πορεία ως το τέλος του κύκλου, ακροβατώντας πάνω στο αόρατο νήμα που συνδέει τη ζωή με τον θάνατο, το φως με το σκοτάδι, την παράνοια με τη λογική, το μίσος με την αγάπη.

Εκείνος, η στάχτη. Εκείνη, η ζωή.

Οι δυο τους, θηρευτές και θηράματα σε μια ακατάπαυστη εναλλαγή ρόλων. Θα καταφέρει η αγάπη να γίνει το μαγικό κλειδί; Θα αντέξει το νήμα, ή θα κοπεί καθώς τα τέρατα επιμένουν να βρυχώνται;

«Θα σου δώσω, ωστόσο, μια ευκαιρία», άκουσε τον άντρα να της λέει μ’ εκείνη την ανατριχιαστικά βραχνή φωνή και με το πρόσωπό του σε απόσταση αναπνοής από το δικό της, ώστε να φαίνονται πεντακάθαρα όλες οι τρομακτικές του λεπτομέρειες. «Θα μου δώσεις ονόματα και διευθύνσεις. Θα μου πεις τα πάντα, χωρίς να παραλείψεις το παραμικρό. Κι όταν τελειώσω με όλους αυτούς, θα γίνεις εσύ ένας βρικόλακας που θα ξυπνάει μόλις πέφτει η νύχτα. Μια ζωντανή νεκρή. Κάπου αλλού, με άλλη ταυτότητα. Και με μια ονειροπαγίδα κρεμασμένη πάνω από το κρεβάτι σου, για να κρατάει μακριά τους εφιάλτες».
Αυτό ήταν.

Η Ζάνα ένιωσε χολή να της ανεβαίνει στο στόμα καθώς το στομάχι της άρχισε να τραντάζεται από τους σπασμούς. Τα πάντα σκοτείνιασαν γύρω της, και αισθάνθηκε το σώμα της να χαλαρώνει. Έκλεισε ήσυχα τα μάτια της και άφησε το κορμί της να πέσει προς τα πίσω.
Όλα ήταν καλύτερα τώρα.
Σκοτάδι πυκνό και λήθη.
Η λύτρωσή της κάποτε, η λύτρωσή της τώρα.
Δεν ήθελε να ξυπνήσει ποτέ.

Μέχρι τότε ας γνωρίσουμε την συγγραφέα κ.Ευαγγελία Ευσταθίου μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Ευαγγελία Ευσταθίου γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε στην Αθήνα, στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, και σήμερα εργάζεται ως δασκάλα στη δημόσια εκπαίδευση. Ξεκίνησε πολύ νωρίς τη συγγραφή βιβλίων, μόλις στα 12 χρόνια της. Εκτός απ τη λογοτεχνία και τα παιδιά, που αγαπά πάρα πολύ, ασχολείται με την ποίηση, τη ζωγραφική και το κολάζ, ενώ μιλά αγγλικά και ιταλικά. Είναι παντρεμένη και έχει μια κόρη και ένα γιο.

ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου "Αόρατο νήμα"  γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;;

Η συγγραφή αυτού του βιβλίου μου ξεκίνησε ένα πρωινό του Αυγούστου κι αφού είχαν ωριμάσει μέσα στο μυαλό μου οι εικόνες. Ήθελα πολύ να ασχοληθώ με το μετατραυματικό στρες κι όταν η φίλη μου μου πέταξε την ιδέα για κάποιον ήρωα αληθινά επικίνδυνο, αμέσως η σκέψη μου στράφηκε στους βετεράνους πολέμου. Το ένα έφερε το άλλο προτού καθίσω για να γράψω τη λέξη «πρόλογος». Ο τίτλος ήρθε μετά την ολοκλήρωση του βιβλίου κι αφού συνειδητοποίησα ότι από την αρχή ως το φινάλε του τα πάντα κρέμονταν σε μια κλωστή. Αόρατο λοιπόν λόγω του ήρωα που έπρεπε να κινείται σαν σκιά ισορροπώντας ανάμεσα στο τραυματικό παρελθόν του και το καταιγιστικό παρόν του. Νήμα επειδή είναι συνώνυμο της κλωστής και μου άρεσε ηχητικά καλύτερα. Το εξώφυλλο είναι επιλογή της εκδότριας κατόπιν παρότρυνσής μου να επιλέξουμε ένα άψυχο αντικείμενο αυτή τη φορά που να συμβολίζει τη μάχη με τον χρόνο, αλλά ταυτόχρονα να βγάζει κάτι ρομαντικό. Ήθελα επίσης και ένα άρωμα όπως και το φολκλόρ των ινδιάνων, πράγμα που επιτεύχθηκε με τα τρίγωνα στην κορυφή και τη βάση της κλεψύδρας.

ΕΡΩΤΗΣΗ:2)"Εκείνος η στάχτη.Εκείνη,η ζωή.Θα καταφέρει η αγάπη να γίνει το μαγικό κλειδί;

Θα αντέξει το νήμα,ή θα κοπεί..."

Πιστεύετε πως τα ...ετερώνυμα έλκονται ή για να μπορέσουν να συνυπάρξουν δύο άτομα θα πρέπει τα κοινά στοιχεία να υπερισχύουν?

Πιστεύω ακράδαντα πως πρέπει πρωτίστως να μιλήσει η χημεία. Αν είναι να υπάρξει έλξη ανάμεσα στα ετερώνυμα, καλώς να υπάρξει. Αν είναι να υπάρξει ανάμεσα στα ομώνυμα, και πάλι καλώς. Δεν μπορώ να δώσω μετρήσιμη απάντηση σε αυτό το ερώτημα, γιατί έχω δει ανθρώπους με πάρα πολλά κοινά να μην αντέχουν στο τέλος ο ένας τον άλλο, όπως έχω δει και ανθρώπους εντελώς διαφορετικούς να μην μπορούν στην πορεία της ζωής να βρουν ένα σημείο τομής για να διατηρήσουν αλώβητη τη σχέση τους. Η δική μου πίστη είναι πως είτε ετερώνυμοι είτε ομώνυμοι δυο άνθρωποι, μπορούν να κερδίσουν την ισόβια αγάπη παλεύοντας και δουλεύοντας καθημερινά τη σχέση τους, ενίοτε πολύ σκληρά.

ΕΡΩΤΗΣΗ:3)Ποια τα χαρακτηριστικά του ...τέλειου άντρα για την Ευαγγελία Ευσταθίου;;Πιστεύεται πως υπάρχουν σήμερα άντρες όπως οι πρωταγωνιστές των βιβλίων σας;;

Καταρχάς, να ξεκαθαρίσω πως πιστεύω ότι κανείς δεν είναι τέλειος. Μπορεί να προσεγγίζει κατά πολύ το ιδεώδες και το ιδανικό, συμφωνώ, αλλά τέλειος δεν μπορεί να είναι. Όλοι έχουμε αδυναμίες και ελαττώματα. Σπανίως περισσεύουν οι αρετές και σπανίως περισσεύουν μονάχα τα ελαττώματα. Ο ιδανικός άντρας λοιπόν για μένα, πέρα από την εξωτερική εμφάνιση που την περιγράφω στα βιβλία μου, πρέπει να έχει λόγο και τιμή. Να είναι δυναμικός και να έχει αυτοπεποίθηση. Το χιούμορ επίσης είναι άκρως απαραίτητο για μένα. Υψηλής ποιότητα πνεύμα και πυγμή. Να κερδίζει τον σεβασμό των άλλων αλλά και να τον εμπνέει. Να μη διστάζει να χαρίσει την καρδιά του και να υποβιβάσει τον εγωισμό του προκειμένου να κερδίσει αυτήν που αγαπά. Να είναι τίμιος και μαχητής. Να πέφτει πολεμώντας και να διεκδικεί με αποφασιστικότητα ό,τι θεωρεί πως του ανήκει. 

Και ναι, υπάρχουν τέτοιοι άντρες. Δυσεύρετοι, συμφωνώ, αλλά υπάρχουν.

ΕΡΩΤΗΣΗ:4)Το "Αόρατο νήμα" είναι το 12ο βιβλίο σας.Θα χαρακτήριζα τα βιβλία σας κυρίως αισθηματικά(διορθώστε με αν κάνω λάθος)σε συνδυασμό με το αστυνομικό στοιχείο,το μυστήριο,το μεταφυσικό....Έχετε σκεφτεί να δοκιμάσετε να γράψετε κάποιο άλλο είδος??Π.χ καθαρά αστυνομικό ή χιουμοριστικό ή ιστορικό....???

Πολύ σωστά χαρακτηρίζετε τα βιβλία μου αισθηματικά σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα στοιχεία που προαναφέρατε. Προς το παρόν δεν μπορώ να γράψω μονοδιάστατα. Μου αρέσει να συνδυάζω τα στιλ, ώστε το αποτέλεσμα να μοιάζει με κινηματογραφική ταινία, αφού αυτός είναι ο τρόπος που γράφω. Ωστόσο, δεν απορρίπτω να ασχοληθώ μελλοντικά με ένα συγκεκριμένο είδος, αφού ως άνθρωπος γενικότερα είμαι ανοιχτή στις προκλήσεις και μου αρέσει να πειραματίζομαι.

ΕΡΩΤΗΣΗ:5)Τι είναι αυτό που δυσκολεύει περισσότερο έναν συγγραφέα;;Να βρει το θέμα του,να εξελίξει την ιστορία του ή να το ολοκληρώσει;;

Και τα τρία ενέχουν μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Από τη στιγμή που θα συλληφθεί η ιδέα, η εξέλιξη της ιστορίας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πρέπει να τηρηθούν οι ισορροπίες ώστε το κείμενο να μην είναι βαρετό και να κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Να υπάρχουν ανατροπές και σωστή ανάλυση χαρακτήρων. Να αποφεύγονται οι επαναλήψεις και να χρησιμοποιούνται ευρήματα που θα δίνουν το διαφορετικό στοιχείο βιβλίο με το βιβλίο. Η ολοκλήρωση για μένα ίσως είναι το δυσκολότερο κομμάτι, γιατί παρόλο που είμαι λάτρις των χάπι εντ και οι αναγνώστες ξέρουν τι να περιμένουν από μένα, θέλω να δώσω αυτό το φινάλε με τρόπο που να διεγείρει μεγάλο εύρος συναισθημάτων και να υπενθυμίζει το μήνυμα. Θέλω να μην υπάρχουν ασάφειες σχετικά με την κατάληξη όλων των ηρώων και να παίρνει ο καθένας αυτό που του αξίζει ανάλογα με τον ρόλο του στην ιστορία. Ναι, ο επίλογος συχνά γίνεται πονοκέφαλος για μένα, αλλά μόλις μπαίνει η τελευταία τελεία, είναι απερίγραπτη η πλήρωση που νιώθω.

ΕΡΩΤΗΣΗ:6)Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πρόσφατα, αλλά θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο;Ποιο το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;;;

Όχι, δεν έχω ξεκινήσει να γράφω το επόμενο, αλλά παραδέχομαι πως μικρά συννεφάκια με εικόνες υπάρχουν στο μυαλό μου. Προκειμένου να ξεκινήσω θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί οι υποχρεώσεις της υποστήριξης του καινούριου μου βιβλίου και να μπορέσω έτσι να βρω τον χρόνο για να χαθώ πιο ήσυχη στο παράλληλο σύμπαν μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ:7)Ο καθένας έχει στο μυαλό του μια εικόνα για τους συγγραφείς της αρεσκείας του, βασισμένη στα γραπτά του και στις απαντήσεις των συνεντεύξεων που δίνουν. Μιλήστε μας λίγο για σας,για την καθημερινότητα σας,γι'αυτά που αγαπάτε να κάνετε κι αυτά με τα οποία είστε αναγκασμένη να συμβιβάζεστε. Διαφέρει πολύ η ζωή ενός συγγραφέα από αυτή των αναγνωστών του;

Θα ξεκινήσω με το τελευταίο ερώτημα. Όχι, η ζωή του συγγραφέα δεν διαφέρει και πολύ από αυτή των αναγνωστών του όταν ο συγγραφέας – στην προκειμένη περίπτωση εγώ- είναι παράλληλα μητέρα, σύζυγος, νοικοκυρά και εργαζόμενη. Ίδιος ο μόχθος και το άγχος. Ολόιδια πίεση και σίγουρα κατά πολύ ίδια ρουτίνα. Σηκώνομαι πολύ νωρίς για να γράψω όσο μπορώ και στις εφτά παρά τέταρτο ξεκινά η ιδιότητα της μαμάς και της δασκάλας. Ετοιμασία παιδιών και σχολείο μέχρι το μεσημέρι. Στη συνέχεια ξαναγίνομαι δασκάλα διαβάζοντας τα παιδιά μου, ενώ παράλληλα είμαι και νοικοκυρά συμμαζεύοντας τα ασυμμάζευτα, μαγειρεύοντας για την επόμενη μέρα και κάνοντας γενικότερα όσα κάνει μια νοικοκυρά. Το βράδυ ξαναμπαίνω δειλά στον ονειρικό μου κόσμο, αν και νοερά, προκειμένου να σκεφτώ τι θα γράψω το επόμενο χάραμα. Και τέλος, έρχεται ο λιγοστός μου ύπνος, που όμως για μένα είναι υπεραρκετός, αφού όσος χάνεται γίνεται πνευματικό και ψυχικό κέρδος γράφοντας. Πέρα από το συγγραφικό κομμάτι λοιπόν, νομίζω ότι όντως δεν διαφέρει η ζωή μου από αυτή των αναγνωστών μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ:8)Υπάρχει κάτι για το οποίο να έχετε μετανιώσει στη ζωή σας ή είστε από εκείνους που πιστεύουν ότι δεν πρέπει να μετανιώνουμε για τίποτα;;

Έχω μετανιώσει για κάποιες από τις επιλογές μου, αλλά τώρα δεν είναι δυνατό να γυρίσω τον χρόνο πίσω, οπότε συμβιβάζομαι με τις συνέπειές τους. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που δεν μετανιώνουν ποτέ, αφού κάθε ηλικία είναι διαφορετική και οι αποφάσεις λαμβάνονται ανάλογα με τη σκέψη και τις εμπειρίες τη δεδομένη χρονική περίοδο, οι οποίες ίσως να ήταν εντελώς διαφορετικές νωρίτερα ή αργότερα.

ΕΡΩΤΗΣΗ:9)Ποιο βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα, το αγαπήσατε και θα μας το προτείνατε ανεπιφύλακτα;;

Έχω να διαβάσω βιβλίο πολλούς μήνες λόγω της συγγραφής και επιμέλειας του δικού μου, αλλά σας προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε την Παναγιά της Θάλασσας του Φαλκόνες, το οποίο είναι γεμάτο μηνύματα και η γραφή του είναι εκπληκτική. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και για τη μετάφραση επίσης. Ένα υπέροχο βιβλίο από την αρχή ως το τέλος.

ΕΡΩΤΗΣΗ:10)Αγαπημένο σας είδος μουσικής;;Ακούτε μουσική κατά τη διάρκεια της συγγραφής ή προτιμάτε την ...απόλυτη ησυχία;;

Προτιμώ την απόλυτη ησυχία, όμως κατά τη διάρκεια της ημέρας μου αρέσει αφάνταστα να ακούω μουσική. Είμαι περισσότερο ροκάκι στις επιλογές μου, αλλά δεν θα πω όχι σε ένα καλό ελαφρολαΐκό ή λαϊκό, σε μια αισθαντική μπαλάντα είτε ξένη είτε ελληνική, σε ένα ωραίο κομμάτι κλασσικής μουσικής. Όπως και με τα βιβλία μου, έτσι και με τη μουσική, μου αρέσει η πολυφωνία και η εναλλαγή. Γενικότερα, είμαι ανήσυχο πνεύμα κι αυτό εκφράζεται σε όλες τις πλευρές της ζωής μου όπως και στις επιλογές μου.

Ευχαριστώ πολύ για τις υπέροχες ερωτήσεις και το βήμα που μου δώσατε.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΤΗ ΦΟΡΑ" ΤΗΣ κ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΣ ΣΙΑΦΗ ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΣΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ ΑΦΟΥ!!!

Απόψε στις 7 στο Public Ιωαννίνων έλαβε μέρος μια υπέροχη παρουσίαση του βιβλίου Ένα βήμα τη φορά της κ.Κωνσταντίνας Σιάφη Διαμάντη των εκδόσεων Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή!!!

Για το βιβλίο και τη συγγραφέα μίλησαν η κ.Βασιλική Τσουνη (συγγραφέας) και η κ.Ευτυχία Μπάλλα(απόφοιτος Ιστορικού και Αρχαιολογικού Πανεπ/στημίου Ιωαννίνων.)

Υπέροχα και τόσο μοναδικά συναισθήματα κατέκλυσαν τους παρευρισκομενους από την παρουσίαση του βιβλίου μα και από τον χαρακτήρα της συγγραφέως... Απλή, όμορφη γραφή με έντονο στοιχείο τον πόνο, την βία και το μίσος... Μια ιστορία που θα μπορούσε να είναι αληθινή αφού πραγματεύεται την κακοποίηση της κεντρικής ηρωίδας του βιβλίου από τον σύζυγό που ποτέ δεν αγάπησε.

Στο τέλος της παρουσίασης η συγγραφέας συνομίλησε με το αναγνωστικό κοινό και υπέγραψε τα αντίτυπα του βιβλίου της !!!

Η Έλενα είναι μια κοπέλα έτοιμη να ανθίσει, με όλες τις προοπτικές της νιότης, που όμως της κόβουν τα φτερά. Η παιδική της ηλικία στιγματίστηκε από την έλλειψη αγάπης, έναν πατέρα απόντα και μία μητέρα που δεν γνώρισε ποτέ. Η ζωή της κυλούσε πάντα μέσα σε όρια και υποχωρήσεις. Μοναδικό στήριγμά της, η γιαγιά της. Η αγάπη, όμως, κάποιες φορές, έχει αντίτιμο.

Σε σχέση με τη γιαγιά της, το πλήρωσε με έναν γάμο που σήμαινε τον θάνατό της. Έναν γάμο που θα την πλήγωνε σωματικά, ψυχικά, αφήνοντάς την ένα άβουλο πλάσμα. Απόλυτα παραδομένη στη μοίρα της και στη μέχρι τώρα ζωή της, χωρίς όνειρα και ελπίδες για το μέλλον. Θα μπορέσει να ξεφύγει; Θα καταφέρει να κόψει μια και καλή τα δεσμά της; Θα καταλαγιάσει, κάποια στιγμή, τον πόνο στη ψυχή και την καρδιά της; Υπάρχει, άραγε, ίαση για την κακοποίηση που θα υποστεί; Η ξαφνική φυγή της ίσως της ανοίξει νέους ορίζοντες. Ίσως καταφέρει, τελικά, να ανοίξει τα δικά της φτερά και να πετύχει το ακατόρθωτο? να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Πότε θα το καταλάβει; Ίσως ο Πέτρος να είναι αυτός που θα καταφέρει να λιώσει κάθε πάγο από μέσα της. Θα καταλήξουν μαζί;

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ,Η ΡΩΜΙΑ ΣΟΥΛΤΑΝΑ " ΤΗΣ κ.ΕΛΕΝΗΣ ΚΕΚΡΟΠΟΥΛΟΥ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4/5/2018 ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΦΟΥ!!!

Οι εκδόσεις Εκδόσεις Ωκεανός-Oceanos Publications σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου "Αναστασία,η Ρωμιά Σουλτάνα" της κ.Ελένης Κεκροπούλου την Παρασκευή 4 Μα'ί'ου 2018 και ώρα 16.00-17.00 Αίθουσα «أمل​, Ελπίδα, Amal» / Περίπτερο 13 στη 15η Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης!!
 Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Παντελής Σαββίδης,δημοσιογράφος και Τάσος Αγγελίδης-Γκέντζος,συγγραφέας,καθηγητής του Αμερικανικού Κολλεγίου Ανατόλια.

Βρείτε το βιβλίο ΕΔΩ

«Αναστασιά!»
Το κορίτσι άκουσε τη φωνή της μάνας του από το μαγερειό κι έτρεξε μέσα. «Πού είσαι, μωρή, απρόκοφτη;»
Η κοπελίτσα αναστέναξε. «Έρχομαι, μάνα», μουρμούρισε καλόβολα, δεν ξεσυνεριζόταν της μάνας της τις αυστηρές κουβέντες, τις είχε συνηθίσει και δεν την πείραζαν, κι ακούμπησε την πετσέτα πάνω στο βαρύ ξύλινο τραπέζι, όπου η μάνα μάλαζε σβέλτα και επιδέξια τη βαριά μεγάλη μπάλα της ζύμης.
Αναστασία. Έτσι έλεγαν τη μεγαλύτερη από τις τρεις όμορφες κόρες του παπα-Γιάννη, του Ορθόδοξου παπά του νησιού, σε λίγους μήνες γινόταν δεκατεσσάρων ετών, όμορφη σαν ήλιος φωτεινός…
Είχε η εικόνα της γαντζωθεί στην καρδιά του ατρόμητου Θεόφιλου και τη μάτωνε από έρωτα και ίμερο…
Και τώρα κόντρα στο πρωινό αεράκι τη φανταζόταν...Έφερνε τη
διάφανη εικόνα της μπροστά στα μάτια του, κι οι άλλοι ναύτες στο κατάστρωμα τον κοίταζαν και κρυφογελούσαν μεταξύ τους, γιατί ήξεραν για ποιόν λόγο αναστέναζε και ξαναναστέναζε χωρίς τελειωμό…
Κάπως έτσι αρχίζει η αληθινή, συναρπαστική και δραματική ιστορία της Αναστασίας, που ένας άνεμος τρελός της μοίρας, θα την αρπάξει απ? το νησί της και θα την ρίξει χανούμισσα στα πόδια του σουλτάνου Αχμέτ του Πρώτου.
Θα κυριαρχήσει στο Χαρέμι λιγότερο με την ομορφιά της και περισσότερο με τον χαρακτήρα της. Θα γίνει μεγάλη σουλτάνα, πρώτη καντινεφέντη και χασεκί, λατρεμένη και μισητή... Θα βασιλέψει στην Ιστανμπούλ σχεδόν σαράντα χρόνια, ευνοώντας τους δυστυχείς, τους κατατρεγμένους και το βασανισμένο Ρωμαίικο. Θα στηρίξει κρυφά τον Πατριάρχη Κύριλλο Λούκαρι, θανάσιμο εχθρό των Ιησουϊτών που αλωνίζουν τον ελλαδικό χώρο και προσηλυτίζουν το ορθόδοξο ποίμνιο στον Καθολικισμό. Θα αγωνιστεί για να σταματήσει τον «αδελφοκτονικό νόμο» και θα υψώσει το ανάστημά της στον απροσπέλαστο τοίχο των Ουλεμάδων. Θα κερδίσει προσωπικές μάχες. Θα υποστεί σαρωτικές ήττες. Θα μείνει στην ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ως η μεγαλύτερη σουλτάνα όλων των εποχών.
Ήταν αυτή που σταμάτησε το άθλιο παιδομάζωμα...

Μέχρι τότε ας γνωρίσουμε την συγγραφέα κ.Ελένη Κεκροπούλου μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ελένη Κεκροπούλου γεννήθηκε στον Ζυγό της Καβάλας, αλλά μεγάλωσε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας. Σπούδασε στο Καποδιστριακό πολιτικές επιστήμες και νομικά, καθώς και ξένες γλώσσες. Εργάζεται στον εκδοτικό χώρο εδώ και τριάντα έξι χρόνια ως μεταφράστρια, επιμελήτρια, εκδότρια και συγγραφέας.

Το συγγραφικό της έργο:

Παιδικά:

• Πες μου, μπαμπά, μια ιστορία, σε παρακαλώ (ιστορίες του Αισώπου για μικρά παιδιά μεταφρασμένες από το πρωτότυπο, με εικονογράφηση της Κατερίνας Βερούτσου).

Ιστορικά Μυθιστορήματα:

• Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, η Καπετάνισσα

• Αγγέλικα η Μαντενούτα

• Σαν τα Κυνηγημένα Αγρίμια

Δηλώνει μαθήτρια διά βίου, διαβάζει ακατάπαυστα τα πάντα, αλλά κυρίως τους μεγάλους Έλληνες κλασικούς και εστιάζει στη μελέτη της Iστορίας, ελληνικής και ευρωπαϊκής. Αγαπά την κλασική μουσική, την όπερα, το θέατρο, την τζαζ, το Τρίτο Πρόγραμμα, την ατμόσφαιρα των μουσείων, τους αρχαιολογικούς χώρους και τους μεγάλους περιπάτους. Είναι παντρεμένη εδώ και τριάντα τέσσερα χρόνια με τον Γιάννη Χαραλαμπάκο, σύντροφο και συναγωνιστή στη ζωή, με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά.

1)Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη επαφή σας με το βιβλίο. Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε; 

Δεν θυμάμαι, αφού το σπίτι μας είχε πάντα πολλά βιβλία. Σχεδόν σκοντάφταμε πάνω σ᾽αυτά. Το πρώτο πρώτο που θυμάμαι έντονα, όταν άρχισα εγώ να επιλέγω τους τίτλους, ήταν Ο Ναύκληρος του Ειρηνικού, του Μάριατ. 

2)Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;

Τώρα διαβάζω περισσότερο δοκίμια κάθε είδους με έμφαση όμως στην Ιστορία. Διαβάζω μυθιστορήματα κυρίως  για επαγγελματικούς λόγους και περισσότερο ξένη λογοτεχνία.

3)Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε; 

Ήταν εντελώς τυχαίο. Έγραφα βέβαια καλές εκθέσεις στο σχολείο, αλλά δεν είχα σκεφθεί ποτέ να ασχοληθώ με το γράψιμο, με εξαίρεση ένα διήγημα που βραβεύτηκε από την Διάπλαση των Παίδων. Τότε περισσότερο με γοήτευε η ζωγραφική και ίσως η κλασική μουσική. Αργότερα, εντελώς τυχαία βρέθηκα συγγραφέας βιβλίου επί παραγγελία. Δεν έλεγα ποτέ όχι στις προκλήσεις. Έτσι προέκυψε η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα. Ήταν το πορτάκι που με έμπασε στη συγγραφή από τον προθάλαμο της μετάφρασης.

4)Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου "Αναστασία,η Ρωμιά Σουλτάνα"  γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;;

Ξεκίνησε με μεγάλη φιλοδοξία και αισιοδοξία, αλλά στην πορεία τα χρειάστηκα. Αποδείχθηκε πολύ δυσκολότερο έργο  απ᾽όσο το φανταζόμουν. Ο τίτλος αυτός επιλέχθηκε διότι  ανταποκρίνεται απόλυτα στην βασική ηρωΐδα και βάζει αμέσως στο νόημα τον υποψήφιο αναγνώστη.  Οι Τούρκοι , βέβαια, την λένε Κιοσέμ και αγνοούν το ελληνικό της όνομα -σκόπιμα. Εμείς θα πρέπει να της αποδώσουμε το πραγματικό της όνομα. Αναστασία. Και φυσικά έγινε η μεγαλύτερη σουλτάνα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, παρά τις δυναμικές προκατόχους της, Χιουρέμ και Νουρμπανού και Σαφιγιέ. Σταμάτησε τον αδελφοκτονικό νόμο, και κυρίως, το παιδομάζωμα. Η  σκιώδης στήριξή της στο πατριαρχείο, έθεσε τις βάσεις για την επανεκκίνηση της ελληνικής παιδείας που από την Άλωση και μετά ήταν  εντελώς ανύπαρκτη, παρά τα όσα «χαριτωμένα» λένε μερικοί , περί μη απαγόρευσης των σχολείων και της εκπαίδευσης από την οθωμανική διοίκηση στους αιώνες της δουλείας του ελληνικού έθνους. Στην πραγματικότητα τα πρώτα σχολεία αρχίζουν να υπάρχουν από το 1627 και μετά.

5)Πρόκειται για ένα ογκώδες όπως θα το χαρακτήριζα έργο,όπως και τα περισσότερα για να μην πω όλα τα έργα σας,το οποίο συνδυάζει επιτυχημένα τα ιστορικά στοιχεία με τη μυθοπλασία.Πόσο καιρό διαρκεί η έρευνα για τα ιστορικά στοιχεία και στη συνέχεια η συγγραφή του εκάστοτε βιβλίου σας;Πόσο δύσκολο είναι να αποδώσετε τις σκέψεις,συναισθήματα,πράξεις των ηρώων σας;

Η έρευνα για το συγκεκριμένο αυτό βιβλίο διήρκεσε πάνω από πέντε χρόνια και η συγγραφή του πάνω από δύο χρόνια. Πάντα η διάρκεια εξαρτάται από την ιστορική περίοδο, την περιπλοκότητά της και το αν αποφασίσω να γράψω περισσότερο μυθοπλαστικά, παρά ιστορικά. Στο βιβλίο αυτό μυθοπλαστικά είναι ακριβώς τα συναισθήματα και οι σκέψεις των ηρώων μου. Όλα τα άλλα είναι πραγματικά. 

6)Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από τα έργα σας και γιατί;

Δεν ξέρω. Κανέναν. Ή μάλλον, έχω πάντα στο επίκέντρο της σκέψης μου το θηλυκό πλάσμα. Την γυναίκα, το φύλο αυτό το τόσο αδικημένο, ποδοπατημένο και δουλοποιημένο μέσα στους  αιώνες. Γι αυτό ίσως οι περισσότερες κεντρικές ηρωΐδες μου είναι γυναίκες. Οι άνδρες δεν έχουν ανάγκη. Είναι πολλαπλώς δικαιωμένοι.  Και ως ήρωες και ώς συγγραφείς ή ως δημιουργοί. Για παράδειγμα, ήμουν προχθές σε μια λογοτεχνική ημερίδα που οι ομιλητές, όλοι άνδρες,  «επιφανείς», μιλούσαν για τα λογοτεχνικά καφενεία διαφόρων περιόδων  από τον 19ο αιώνα και εντεύθεν, που όλοι οι διακεκριμένοι συμμετέχοντες σ᾽αυτά ήσαν άνδρες. Ακόμη και η Ελένη Ουράνη, η μόνη γυναίκα που αναφέρθηκε, αναφέρθηκε με το ανδρικό ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε: Άλκης Θρύλος. 

7)Υπάρχει κάποιο έργο σας που σας δυσκόλεψε στην ολοκλήρωση του;

Η Αναστασία. Διότι, ήταν  μεν πολλές οι πηγές που είχα, πλην όμως διίσταντο σε βασικά σημεία  τους και χρειάστηκε να κάνω άπειρες διασταυρώσεις με την βιβλιογραφία που είχα διαθέσιμη. Παράδειγμα. Το πόσα παιδιά έκανε με τον Αχμέτ η Αναστασία. Τελικά βρήκα την άκρη, αν και το θέμα αυτό με πονοκεφάλιασε πολύ. Έξι μήνες συνέκρινα τις πηγές μου και τις διάφορες ημερομηνίες γέννησης για να βγάλω άκρη.

8)Τι είναι αυτό που δυσκολεύει περισσότερο έναν συγγραφέα; Να βρει το θέμα του, να εξελίξει την ιστορία του ή το να την ολοκληρώσει;

Να διαχειριστεί την ιστορία του σε επίπεδο πλοκής, γλώσσας και δράσης. Έχω διαβάσει βιβλία που χαρακτηρίζονται αριστουργήματα και δεν είναι παρά μόνον σαν τα στάσιμα μέρη μιας τραγωδίας, χωρίς αναπαίστους και τροχαίους.  Έχουν καλή γλώσσα, αλλά μηδέν πλοκή. Έχω διαβάσει βιβλία που χαρακτηρίζονται εμπορικά του συρμού, που διαθέτουν άριστη πλοκή και φτωχή γλώσσα, που με έναν λεπτότερο γλωσσικό χειρισμό, θα μπορούσαν να γίνουν λογοτεχνικά αριστουργήματα. Το τέλειο λογοτεχνικό βιβλίο είναι σαν το γκουρμέ πιάτο. Έχει όλα τα  συστατικά στις σωστές δόσεις: αφήγηση, τόση όση… διάλογος τόσος όσος. Πλοκή, δράση, αρχή μέση κορυφαίο τέλος! Αυτά που είπε ακριβώς στην Ποιητική του ο Αριστοτέλης. 

9)Ως μεταφράστρια,επιμελήτρια και εκδότρια, πώς σας φαίνεται που έρχονται στα χέρια σας δημιουργήματα άλλων; Έχετε ζηλέψει κάποιο από αυτά;

Η λέξη ζήλεια είναι κακόγουστη. Αντίκειται στην αισθητική μου.  Εγώ αρέσκομαι στο να αμιλλώμαι. Θαυμάζω τον καλό συγγραφέα και εντοπίζω τα έξυπνα και πρωτοποριακά του στοιχεία. Τα αντιγράφω ενίοτε.  Είμαι όμως και επιεικής με τον αδέξιο συγγραφέα που νομίζει ότι έχει πιάσει τον πάπα από τα… γένεια! Έπειτα υπάρχουν συγγραφείς διαφορετικών επιπέδων για αναγνώστες επίσης διαφορετικών επιπέδων. Η κοινωνία είναι πολυδιάσταση. Ένα κρεμμύδι είναι με πολλές πτυχές.

10) Μπορεί ένας συγγραφέας στην Ελλάδα να αφοσιωθεί στην τέχνη του και να βιοποριστεί από αυτή;

Σε καμμία περίπτωση, και μην ακούτε τί λένε αυτοί που ονειρεύονται καρβέλια. Η ελληνική γλώσσα είναι πολύ μικρή, και οι Έλληνες αναγνώστες ένα πενιχρό νούμερο που το γυρεύουμε με το κιάλι. Δεν είμαστε η αγγλική γλώσσα ή η ισπανική, που κι εκεί ακόμη ελάχιστοι ξεχωρίζουν μέσα στο άπειρο πλήθος. Κι αν κάποιος κάνει μια μεγάλη επιτυχία, αν δεν τον περιλάβουν οι γνωστοί «σκιώδεις συγγραφείς» των διεθνούς βεληνεκούς εκδοτικών οίκων, θα είναι διάττων αστήρ, όπως η Κόλιν Μακάλοου με Τα πουλιά Πεθαίνουν Τραγουδώντας. Έκανε μια τεράστια, γιγαντιαία επιτυχία (σε όλον τον κόσμο επιτυχία) και μετά την έφαγε η μαύρη τρύπα με τα υπόλοιπα βιβλία της. Και στην Ελλάδα, μπορεί κάποιος να κάνει μια επιτυχία μεγάλη σε έναν τίτλο κι έπειτα να μην επαναληφθεί ξανά. Οπότε, ο καλός συγγραφέας πρέπει να έχει μια άλλη εργασία.

11)Ο καθένας έχει στο μυαλό του μια εικόνα για τους συγγραφείς της αρεσκείας του, βασισμένη στα γραπτά τους και στις απαντήσεις των συνεντεύξεων που δίνουν. Μιλήστε μου λίγο για σας, για την καθημερινότητά σας, γι’ αυτά που αγαπάτε να κάνετε κι αυτά με τα οποία είστε αναγκασμένη να συμβιβάζεστε. Διαφέρει πολύ η ζωή ενός συγγραφέα από αυτή των αναγνωστών του;

Οι συγγραφείς είναι απλά καθημερινά ανθρωπάκια με πολλά κενά: ελαττώματα, φιλοδοξίες, κακιούλες, ζήλιες, ανταγωνισμούς… Υπάρχουν ανάμεσά τους και ήσυχοι αξιοπρεπείς που ξέρουν πού πατάνε. Οι λιγότεροι. Εγώ δεν είμαι τίποτε σπουδαίο. Είμαι μια γυναίκα της διπλανής πόρτας, πλένω, μαγειρεύω, κάνω φασίνα καθημερινά (οι γείτονές μου με βλέπουν και κάποιοι δεν φαντάζονται καν ότι γράφω βιβλία), διαφωνώ συχνά με τον σύζυγο ή με τα παιδιά μου, όπως ακρβώς όλος ο κόσμος. Τίποτε το τέλειο και εξαιρετικό.  Ένα ατελές ον που ακόμη ψάχνει να βρει από πού ερχόμαστε και πού πηγαίνουμε. Απλώς εγώ διαβάζω πολύ περισσότερο από πολλούς άλλους και έχω κάνει τον βαθύ έρωτά μου επάγγελμα.

12)Υπάρχει κάτι για το οποίο να έχετε μετανιώσει στη ζωή σας ή είστε από εκείνους που πιστεύουν ότι δεν πρέπει να μετανιώνουμε για τίποτα;

Δεν μετανιώνω για τα λάθη μου. Με την έννοια ότι έχω διδαχθεί απ᾽αυτά. Αλλά έχω μάθει, όμως, πολύ καλά, να μην κάνω το ίδιο λάθος δύο φορές. Αν μη τί άλλο!

13)Τελικά, συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Γίνεσαι. Κανείς δεν γεννιέται τίποτε. Όλα χρειάζονται αγώνα και προσπάθεια συνεχή. Ο άνθρωπος οφείλει στον εαυτό του την διαρκή αυτοβελτίωση.

14)Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που σας εκφράζει, το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία. Ίσως είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά…

Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης. (Εκκλησιαστής) Ή Τα πάντα Ρει, όπως το εξέφρασε ο Ηράκλειτος

Αν θυμηθείς τ᾽όνειρό μου (από την κρυστάλλινη φωνή της Γιοβάννας, σε στίχους του Ν. Γκάτσου και μουσική Μ. Θεοδωράκη)

Μια αιωνιότητα και μια μέρα - Θ. Αγγελόπουλος