“Μη με ξεχάσεις σ’ αγαπώ” της Σόνιας Αλεξίου στο Cafe theatro (άνωθεν του Βασιλικού Θεάτρου).
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
Φρόσω Αποστόλου-Συγγραφέας
Πέγκυ Αλεξίου-Δικηγόρος
Έλσα Παζολίδου-Διαχειρίστρια της ομάδας “Βιβλιοαρώματα”
Μέχρι τότε ας γνωρίσουμε την συγγραφέα κ.Σόνια Αλεξίου μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!!
Η Σόνια Αλεξίου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1988. Σπούδασε Νοσηλευτική στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης, ενώ ασχολήθηκε παράλληλα και με τον τομέα της γραφιστικής. Εργάστηκε για ένα διάστημα ως νοσηλεύτρια, ενώ τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως υπάλληλος τροφοδοσίας στη Σ.Σ.Α.Σ.(Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων).
Παράλληλα, ασχολείται, ως αυτοαπασχολούμενη, με την τέχνη της γραφιστικής επεξεργασίας. Είναι παντρεμένη, έχει ένα παιδί και ζει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη. Λατρεύει να περνάει χρόνο με την οικογένειά της, ενώ πιστεύει πως η μεγάλη αγάπη της, η λογοτεχνία, την οδήγησε τελικά στη συγγραφή, που είναι πια αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας της.
ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη επαφή σας με το βιβλίο. Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Θυμάμαι, από παιδάκι ακόμη τη μαμά μου να μου διαβάζει βιβλία κι εγώ να ανυπομονώ να χαθώ καθημερινά στις σελίδες τους. Ίσως αυτό να ήταν καθοριστικό για την αγάπη μου για αυτά. Το πρώτο μου βιβλίο το διάβασα όταν ήμουν δέκα χρονών. Ήταν η “Μωβ ομπρέλα” της Άλκη Ζέη και ήταν υπέροχο.
ΕΡΩΤΗΣΗ:2) Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;
Γενικά προτιμώ κάθε είδους βιβλίο, το οποίο μπορεί να μου μεταφέρει συναισθήματα και να με κάνει να μην μπορώ να το αφήσω από τα χέρια μου, αν και δεν μπορώ να κρύψω μία μικρή αδυναμία στις κοινωνικές και αισθηματικές ιστορίες.
ΕΡΩΤΗΣΗ:3)Θα μπορούσατε να μου πείτε μερικούς από τους αγαπημένους σας συγγραφείς ή σας ...βάζω δύσκολα;
Εντάξει, θα μπορούσα να πω πως μου βάζετέ δύσκολα… μιας και υπάρχουν πολλοί συγγραφείς των οποίων τα έργα αγαπώ και κατάφεραν να με αγγίξουν. Μπορώ να αναφέρω την κυρία Μαντά και Κράλλη που είναι οι δύο μεγάλες μου αδυναμίες, ενώ δεν μπορώ να ξεχάσω την πρώτη φορά που έπιασα στα χέρια μου κάποιο βιβλίο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Μοναδικός.
ΕΡΩΤΗΣΗ:4)Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε;
Δεν μπορώ να ορίσω συγκεκριμένη αιτία ή χρονικό διάστημα ως εφαλτήριο της συγγραφής, μιας και από την παιδική μου ακόμη ηλικία αποτέλεσε για εμένα τρόπο έκφρασης. Ήταν και είναι η καθημερινή μου απόδραση από την πραγματικότητα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:5)Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου σας "Μη με ξεχάσεις Σ' αγαπώ" και γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;
Το “Μη με ξεχάσεις σ’ αγαπώ” είναι το πρώτο μου ολοκληρωμένο έργο. Δημιουργήθηκε σε μία χρονική περίοδο κατά την οποία ήθελα πολύ να “ταξιδέψω”, όχι μόνο στα μέρη που περιγράφω σε αυτό, αλλά και μέσα από τους ήρωες και την ιστορία τους. Ο τίτλος δεν θα μπορούσε να είναι άλλος, αφού αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του βιβλίου, όμως δυστυχώς δεν μπορώ να πω περισσότερα για αυτό. Το εξώφυλλο απεικονίζει το Παρίσι, μια πόλη στην οποία εκτυλίσσονται σημαντικές σκηνές του βιβλίου, οι οποίες καθόρισαν την πορεία και το τέλος του.
ΕΡΩΤΗΣΗ:6)Μια και είναι το πρώτο σας βιβλίο και δεν γνωρίζουμε τη γραφή σας τι πιστεύεται ότι προκαλεί τον αναγνώστη να σας διαβάσει, να σας γνωρίσει? Το εξώφυλλο? Το οπισθόφυλλο? Πείτε μου δυο λόγια για την ιστορία...
Προσωπικά, ως αναγνώστρια θα μου έκανε εντύπωση και θα μου προκαλούσε συναισθήματα ο τίτλος, ενώ το όμορφο, “ταξιδιάρικο” εξώφυλλο με την πόλη του φωτός θα με έκανε να γυρίσω στο οπισθόφυλλο και να διαβάσω την περίληψη του βιβλίου. Το μυστήριο που εκπέμπει ακόμη και αυτή θα με προκαλούσε να το διαβάσω ολόκληρο, εύχομαι το ίδιο να κάνει στους αναγνώστες. Η ιστορία μας ξεκινά στο Δουβλίνο, όταν η πρωταγωνίστρια ξυπνάει μέσα στη νύχτα και βρίσκει στο σαλόνι της έναν άγνωστο, γοητευτικό άντρα να απολαμβάνει το ποτό του. Ποιος είναι; Πως μπήκε στο σπίτι; Πως γνωρίζει τόσα για εκείνη; Μια ιστορία γεμάτη αγάπη, μυστήριο αλλά και ίντριγκες ξεκινά, εύχομαι όποιος τη διαβάσει να την απολαύσει όσο εγώ όταν την έγραφα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:7)Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από το έργο σας και γιατί?
Δεν μπορώ να πω πως ξεχωρίζω κάποιο χαρακτήρα του βιβλίου μιας και ο καθένας παίζει το δικό του σημαντικό ρόλο στην ιστορία, αποτελώντας μοναδικό κομμάτι της, αν και… μία μικρή αδυναμία υπήρχε εξ αρχής στον κεντρικό ήρωα, όμως αυτό είναι κάτι που προσπαθώ να κρατάω κρυφό από τους υπόλοιπους χαρακτήρες!
ΕΡΩΤΗΣΗ:8)Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πρόσφατα , αλλά θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο? Μήπως έχετε και άλλες ανέκδοτες ιστορίες?
Μάλιστα, έχω ξεκινήσει το επόμενο βιβλίο το οποίο είναι τελείως διαφορετικό ως προς το περιεχόμενο από το “Μη με ξεχάσεις σ’ αγαπώ”. Είναι ένα κοινωνικό βιβλίο το οποίο πραγματεύεται τις ιστορίες των πέντε κεντρικών ηρώων του, οι οποίες μας αποδεικνύουν ένα πράγμα : “Τα αμαρτήματα και τα εγκλήματα όσο δελεαστικά και αν είναι, ποτέ δεν φέρνουν την ευτυχία”.
ΕΡΩΤΗΣΗ:9)Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;
Οι προετοιμασίες της πρώτης παρουσίασης του “Μη με ξεχάσεις σ’ αγαπώ” καθώς και η συγγραφή του επόμενου βιβλίου μου, μονοπώλησαν το ενδιαφέρον μου το τελευταίο διάστημα, όμως ανυπομονώ να ξεκινήσω την ήδη μεγάλη λίστα βιβλίων που έχω σκοπό να διαβάσω στο εγγύς μέλλον.
ΕΡΩΤΗΣΗ:10)Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που σας εκφράζει, το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία. Ίσως είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά..
Μία φράση που μου αρέσει και πιστεύω σε αυτή είναι η εξής : “Η αγάπη και το χαμόγελο είναι πάντα ο ευκολότερος δρόμος προς την ευτυχία” Η αγαπημένη μου ταινία είναι το ημερολόγιο. Όσες φορές και να το έχω δει, πάντοτε με συγκινεί, με αγγίζει και με κάνει να ερωτευτώ μαζί με τους πρωταγωνιστές. Η αγαπημένη μου μουσική - τραγούδι το οποίο με ταξιδεύει πάντα είναι το “under Paris skies”, το οποίο και με συντρόφευσε σε όλη τη διάρκεια της συγγραφής του “Mη με ξεχάσεις σ’ αγαπώ”.
Κυρία Πατέρα θα ήθελα τελειώνοντας να σας ευχαριστήσω πολύ για τη συνέντευξη την οποία και απόλαυσα, καθώς και για την ζεστή φιλοξενία στο blog σας. Συγχαρητήρια για την υπέροχη δουλειά που κάνετε. Σας ευχαριστώ πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου