ΕΛΕΝΑ ΑΡΤΖΑΝΙΔΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "Η ΦΛΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

 ΕΛΕΝΑ ΑΡΤΖΑΝΙΔΟΥ

για το "Η ΦΛΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ"

από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Πως  εμπνευστήκατε το νέο βιβλίο σας "Η Φλο στο δρόμο";

Παρατηρώντας τις αλλαγές στο περιβάλλον ,στην φύση ,στο κλίμα και κυρίως άρχισα να παρακολουθώ και να μελετώ όταν η Φλο, η ηρωίδα μου, μου συστήθηκε και άρχισε να μου ψιθυρίζει.

 

Τι σας ώθησε να καταπιαστείτε με το συγκεκριμένο θέμα;

Οι ραγδαίες αλλαγές στον πλανήτη χρόνια τώρα  και φυσικά οι μετακινήσεις των πληθυσμών για όλα τα δύσκολα που η ζωή γεννά ήταν η αφορμή και η αιτία της γέννησης της ιστορίας μου Η Φλο στον δρόμο. Στο δρόμο γιατί το ποτάμι ξεχείλισε. Το ποτάμι της ιστορίας μου συμβολίζει πολλά, όταν το διαβάσουν οι αναγνώστες και οι αναγνώστριες  θα το καταλάβουν και πολλά ακόμη θα προσθέσουν.

 

Θα θέλετε να μας πείτε  δυο λόγια να για τους ήρωες σας;

Η Φλο είναι παιδί του πλανήτη, η αγάπη της για τα ζώα, την φύση διακρίνεται από την πρώτη σελίδα .Δυναμική αλλά και παιδί που ξέρει να συνομιλεί με κάθε πλάσμα .Η μητέρα της, όπως κάθε μητέρα, γίνεται η ασπίδα για το παιδί της, όπως ακριβώς  και όλες οι μητέρες που ακολουθούν μαζί με τα παιδιά τους τις ηρωίδες. Οι άνδρες μένουν πίσω να κρατούν τα χαρακώματα ή καλύτερα για να δημιουργήσουν  φράγματα ώστε να προλάβουν τα γυναικόπαιδα να διασωθούν. Το ποτάμι που για αυτό όλα συμβαίνουν μας συστήνεται στο τέλος αναζητώντας  το δικό του δρόμο και κουβαλώντας αντικείμενα που δείχνουν την ζωή που υπήρχε. Ποτάμι όμως και ο πόλεμος ,οι αρρώστιες και πολλά ακόμη.

 

Ποια ήταν τα  συναισθήματα σας κατά τη γραφή και ποια κατά την έκδοση;

Φόβος, αγωνία, ένταση αλλά και την αδρεναλίνη στα ύψη. Συγκίνηση όταν η ηρωίδα αποφασίζει να  πάρει μαζί της  και να διασώσει δύο πλάσματα.

Η έκδοση όπως πάντα άψογη , με υψηλή αισθητική και  με την σφραγίδα των εκδόσεων Ψυχογιός . Η ιστορία μας ,μια ιστορία για όλες τις ηλικίες, ένα εικονοβιβλίο με καταπληκτική εικονογράφηση της Ρένιας Μεταλληνού. Η τεχνική της αποκαλυπτική και άκρως ευρηματική και στην απόδοση των δευτεραγωνιστών.

Θα θέλατε να μας πείτε μια χαρακτηριστική φράση, μια μικρή παράγραφο ή ένα μήνυμα του βιβλίου;

«Φλο, Φλο, βιάσου παιδάκι μου. Γρήγορα, μας περιμένει δρόμος», φώναξε η μαμά.

«Ο δρόμος πάντα μας περιμένει» , της απάντησα, έβαλα γρήγορα το σακίδιο στην πλάτη μου και περπάτησα μαζί της μέχρι έξω.

 

 Γιατί μας προτείνετε να το διαβάσουμε;

Μα για να ανοίξει η κουβέντα , να κατανοήσουν τι είναι αυτό που λέμε «Κλιματική αλλαγή;Γιατί συχνά πυκνά ακούν και βλέπουν στην οθόνη και στο Tablet  γυναικόπαιδα να φεύγουν από τον τόπο τους, από την πατρίδα τους; Να δουν αληθινά την φύση και να βρεθούν κοντά της .Να αντιληφθούν την αξία του κάθε πλάσματος, να κοιτάξουν αληθινά και ίσως τότε να προλάβουμε κάποια δυσάρεστα γεγονότα που εμείς οι άνθρωποι έχουμε προκαλέσει.

 

Δύο λόγια, σκέψεις-συναισθήματα για το τελευταίο σας δημιούργημα...

Η Φλο, μου έδειξε και άλλους δρόμους, με ταρακούνησε στην απόφαση της  να μην φύγει μόνη. Ζήλεψα τη δύναμη της και την αποφασιστικότητα της. Πήρα μάθημα ζωής από τον αγώνα της/τους για επιβίωση, αλλά και την πίστη της/τους ότι υπάρχει ελπίδα εφόσον το παλεύεις και αγωνίζεσαι για αυτό.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Η Φλο ξαφνικά βρίσκεται μαζί με τη μαμά της στον δρόμο. Τρέχουν για να σωθούν από το ποτάμι που απειλεί να παρασύρει τα πάντα. Μαζί τους και άλλες, πολλές μητέρες και παιδιά, αλλά και δύο πλάσματα που μόνο η Φλο γνωρίζει. Άραγε θα σωθούν; Ποιοι και πώς! 

Μια ιστορία επιβίωσης, ελπίδας και δύναμης. 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η ΕΛΕΝΑ ΑΡΤΖΑΝΙΔΟΥ γεννήθηκε στη Δυτική Γερµανία. Στα εννιά της χρόνια ήρθε στο Μαυρονέρι του Νοµού Κιλκίς και αργότερα στη Θεσσαλονίκη, όπου τελείωσε το Λύκειο της Αµερικανικής Γεωργικής Σχολής. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Νηπιαγωγών Καρδίτσας και του Παιδαγωγικού Τµήµατος Νηπιαγωγών του ΑΠΘ. Συνταξιοδοτήθηκε το 2020 από την εκπαίδευση. Ασχολήθηκε µε τη συγγραφή χρονογραφηµάτων στην εφηµερίδα Μακεδονία της Θεσσαλονίκης. Δίδαξε παιδική λογοτεχνία στα Εργαστήρια του Βιβλίου του Ιανού. Το 1996 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο στις Εκδόσεις Πατάκη, ενώ από το 2005 µέχρι σήµερα είναι στις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Το βιβλίο Με λένε Πρόµις συµπεριλήφθηκε στον κατάλογο The White Ravens για το 2007. Είναι δηµιουργός του βραβευµένου από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου ιστολογίου www.filanagnosiaprogram.blogspot.com. Το 2020 συµπεριλήφθηκε το έργο της Η Ξένη στον Ρήνο στη Βραχεία Λίστα του Βραβείου Εφηβικού Βιβλίου από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, ενώ το 2021, το έργο της Ο Στύλιος και οι στύλοι του, βρέθηκε στη Βραχεία Λίστα του Βραβείο «Πηνελόπη Μαξίμου» σε συγγραφέα βιβλίου αφήγησης βραχείας φόρμας για παιδιά από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Με αφορµή το µυθιστόρηµά της Γκασταρµπάιτερ – η οδυνηρή φυγή, η σκηνοθέτιδα Κωστούλα Τωµαδάκη τής πρότεινε να λάβει µέρος στο ντοκιµαντέρ «Η Μητέρα του Σταθµού», που µέσα στο 2022 θα προβληθεί σε αίθουσες του εξωτερικού και εσωτερικού, κυρίως σε φεστιβαλ, ενώ θα προβληθεί και στην ΕΡΤ, που είναι χορηγός του. Το εικονογραφημένο βιβλίο της, Θα έδινα τα πάντα, συμπεριλήφθηκε στο Βραχεία Λίστα του Βραβείου σε εικονογράφο και σε συγγραφέα εικονοβιβλίου από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου το 2022. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν άλλα δεκαέξι βιβλία της.

ΜΑΡΙΑ ΛΟ'Ι'ΖΙΔΟΥ ΓΙΑ "ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

 ΜΑΡΙΑ ΛΟ'Ι'ΖΙΔΟΥ 

για  "ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟ"

από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Καθόμουν ένα απόγευμα και κοίταγα τα σύννεφα. Ήταν γεμάτα βροχή και πλησίαζαν. Παλιά, θα ενθουσιαζόμουν. Θα φορούσα τις κατακόκκινες μπότες μου κι ας μου ήταν ένα μέγεθος μεγαλύτερες. Θα πηδούσα μέσα στις λίμνες που θα άφηνε πίσω της η βροχή. Στο χωριό μου, τα σύννεφα ξαπόσταιναν πάντα. Και ύστερα, πιο ανάλαφρα συνέχιζαν τον δρόμο τους. Τα σύννεφα του Χειμώνα, έχουν μια γλυκάδα μέσα τους. Μεταφέρουν τα Χριστούγεννα. Ένα μικρό, φρεσκοκομμένο δέντρο στηνόταν στη γωνιά του καθιστικού που καμάρωνε τα λαμπιόνια του. Οκτώ φιγούρες  κάθονταν γύρω του και έλεγαν ιστορίες. Κι αν κοβόταν το ρεύμα, τότε η νύκτα φωτιζόταν περισσότερο  από γέλια, αινίγματα και παιχνίδια. Δεν θυμάμαι καν τι δώρο έπαιρνα τα Χριστούγεννα. Δεν είχε καμιά σημασία.

Εκείνη τη μέρα, τα σύννεφα δεν μου είχαν κάνει καμία εντύπωση. Σκεφτόμουν πως αν έβρεχε, η μπουγάδα πάλι δεν θα στέγνωνε και ίσως να έπρεπε τελικά να μαγειρέψω σούπα. Δεν είχα πια κατακόκκινες μπότες. Και  δεν θυμάμαι καν πότε είδα τελευταία φορά τις λίμνες βροχής. Το δέντρο περίμενε ακόμη στην αποθήκη, παρέα με τα αμέτρητα στολίδια που έμειναν κλεισμένα στις κούτες τους. Και το καθιστικό; Πόσες φιγούρες να χωράει φέτος; Πόσα δώρα να έπαιρνα; Πότε θα πήγαινα στα καταστήματα; Θα χρειαστώ κι άλλα λαμπιόνια φέτος;

 Άρχισα να σκέφτομαι πού να χάθηκε αυτό που με μάγευε τότε τις γιορτές. Και τα παιδιά; Θα έχουν κάτι πολύτιμο να θυμούνται όταν μεγαλώσουν;

Η ιστορία του Χριστούγεννου άρχισε να ξετυλίγεται σιγά σιγά μπροστά μου. Αν ήταν ένα και μοναδικό Χριστούγεννο που είχε τη δύναμη να μαζεύει τους ανθρώπους κάτω από το δέντρο και να ανταλλάζουν ευχές; Κι όταν το Χριστούγεννο είχε χάσει τη δύναμή του, το μόνο που θα μπορούσε να το σώσει ήταν η ανιδιοτελής ευχή ενός παιδιού: «Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να είχαν ένα Χριστούγεννο κοντά τους να μην φοβούνται το σκοτάδι». 

Ίσως το Χριστούγεννο να μην είναι τελικά μια ιδέα. Ίσως να είναι μια αληθινή ιστορία. Πάντα στο εμείς δεν λάμπουν τα πρόσωπά μας; Στο εμείς δεν κρύβεται και η δύναμη του; Αυτή που μας κάνει να απλώνουμε το χέρι στον άλλο; Αυτή που χαρίζει Αγάπη;  Ίσως απέναντι στα Θαύματα, πρέπει να στεκόμαστε μικροί. Αλλιώς μας φοβίζει το σκοτάδι.

«Όταν ξέρεις να αγαπάς, όταν νιώθεις την ώρα που αγκαλιάζεις, όταν τολμάς να ελπίζεις, τότε είσαι πολύ πιο γενναίος από όσο νομίζεις. Γενναιότερος από κάθε σκοτάδι»

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Η ιστορία του Χριστούγεννου γεννήθηκε στην χούφτα ενός μικρού χεριού. Κάποιοι λένε πως έμοιαζε με λάμψη, κάποιοι με μελωδία, μα όλοι συμφωνούν πως το Χριστούγεννο ανέδιδε ζεστασιά. Μέχρι που στην πόλη έφτασαν καινούρια πράγματα, τα καινούρια πράγματα έφεραν καινούριες συνήθειες και το Χριστούγεννο δεν το θυμόταν πια κανείς. Σχεδόν κανείς… ώσπου απλώθηκε ένα βαθύ, πυκνό, σκοτάδι. Μπορεί η ευχή ενός παιδιού να ξυπνήσει ξανά τη δύναμη του Χριστούγεννου;
Μια ιστορία για το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η ΜΑΡΙΑ ΛΟΪΖΙΔΟΥ κατάγεται από την Κύπρο. Είναι παντρεμένη και έχει δύο μικρά παιδιά. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Κύπρου στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής κι έπειτα ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης στο Λονδίνο. Τώρα εργάζεται ως δασκάλα στα δημοτικά σχολεία της Κύπρου. Ασχολείται με την παιδική λογοτεχνία και ποίηση. Παράλληλα, δραστηριοποιείται ως εμψυχώτρια σε ομίλους παιδικής λογοτεχνίας. Το 2015 κέρδισε διάκριση στον διαγωνισμό Ανέκδοτου Παιδικού Παραμυθιού του Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού και Νεανικού Βιβλίου.

ΕΛΕΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΣΤΙΣ ΝΟΤΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ SILK.

 ΕΛΕΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

για το "ΣΤΙΣ ΝΟΤΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ"

από τις εκδόσεις SILK.

Το νέο μου βιβλίο, «Στις Νότες του Έρωτα» είναι βασισμένο στις δικές μου αναμνήσεις και εμπειρίες από τα ταξίδια μου στο Νάσβιλ του Τενεσί, την Πόλη της Μουσικής των ΗΠΑ.

Η έμπνευση γι’ αυτήν την ιστορία γεννήθηκε ένα βράδυ του Νοεμβρίου το 2005, σ’ ένα μπαρ του Νάσβιλ, όταν ένας καουμπόι μου προσέφερε το χέρι του και μου ζήτησε να τον ακολουθήσω στην πίστα. Μαγική στιγμή που γέννησε μια… μαγική ιστορία γεμάτη κάντρι μουσική, συναισθήματα και νότες. 

Ως μέλος του CMA (Country Music Association) είχα εντρυφήσει στο μουσικό είδος, ένα μουσικό είδος που μιλά στην ψυχή μου.

Λένε πως ένα τραγούδι της κάντρι μουσικής είναι μία ιστορία επενδυμένη με μελωδία. Το βιβλίο μου είναι μία ιστορία αγάπης που θα γινόταν το πιο μελωδικό και ερωτικό τραγούδι. Μια ιστορία για δεύτερες ευκαιρίες στη ζωή και τον έρωτα, για δύο ανθρώπους πληγωμένους με τον δικό τους τρόπο που ο καθένας αναζητεί τα βήματά του στη ζωή. Ο ένας γίνεται η απάντηση στα ερωτήματα του άλλου και η δεύτερη ευκαιρία μετά τον πόνο και την προδοσία.

Στις «Νότες του Έρωτα» αποτύπωσα την ουσία του Νάσβιλ, της κάντρι και των ανδρών του Νότου. Είναι γνήσιοι, αυθεντικοί. Είναι παραδοσιακοί άντρες, που αγαπούν αληθινά. Ερωτεύονται παράφορα και δίνονται απόλυτα. Η οικογένεια έχει μεγάλη αξία στη ζωή τους. Υπάρχει ένας συντηρητισμός και εξ ου και οι ενοχές που μπορεί να επηρεάσουν τις επιλογές τους. Αντίστοιχα και οι γυναίκες, είναι γνήσια θηλυκές και όχι επιτηδευμένες. Είναι απόλυτες γυναίκες που στηρίζουν τον άντρα τους και γίνονται η δύναμή του.

Η Έλενα και ο Τζορτζ  ζουν μια μαγική ιστορία αγάπης και μας δείχνουν ότι ο έρωτας μπορεί να συνθέσει τις πιο όμορφες μελωδίες.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Στη μουσική πρωτεύουσα της Αμερικής,το Νάσβιλ, η Έλενα και ο Τζορτζ θα έχουν μια δεύτερη ευκαιρία, για ένα νέο ξεκίνημα…

Υπάρχουν δεύτερες ευκαιρίες στον έρωτα;

Το βράδυ που η Έλενα Στεργίου κατακτά την κορυφή στη μουσική καριέρα της, βλέπει τον κόσμο γύρω της να γκρεμίζεται, καθώς ο αρραβωνιαστικός της την εγκαταλείπει λίγους μήνες πριν από το γάμο τους. Αναζητώντας ένα διάλειμμα από τη δημοσιότητα και επιδιώκοντας να κάνει μια νέα αρχή, χιλιάδες μίλια μακριά από την Αθήνα και όσα την πληγώνουν, βρίσκει καταφύγιο στο Νάσβιλ, τη μουσική πόλη των ΗΠΑ. Εκεί θα γνωρίσει έναν νέο τρόπο ζωής και ένα μουσικό είδος που θα μιλήσει στην ψυχή της. Το μόνο που δεν περιμένει να βρει είναι έναν νέο έρωτα.

Ο Τζορτζ Κόνινγκ μπορεί να φαίνεται ένας απλός αγρότης, αλλά υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς στη μουσική βιομηχανία του Νάσβιλ. Τώρα ζει απομονωμένος σ’ ένα ράντσο, με τις σκιές και τα σημάδια του, αφού εγκατέλειψε τη λαμπερή καριέρα του μετά τον τραγικό χαμό της συζύγου του. Μόλις αντικρίζει την άγνωστη γυναίκα διαισθάνεται τον κίνδυνο, αλλά αποφασίζει να πάρει το ρίσκο: να ερωτευτεί κι ας χάσει, για ακόμη μια φορά. Άλλωστε είναι μαθημένος στον πόνο και την απώλεια.

Και τώρα έρχεται η στιγμή να βρει τα βήματα στην κλειδωμένη καρδιά της Έλενας –ενώ η μουσική παίζει στο ρυθμό του έρωτα…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Έλενα Αντωνίου είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Λάρισα, κατάγεται από τη Μήλο και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Λατρεύει τις ερωτικές ιστορίες, ενώ γράφει και η ίδια από την εφηβική ηλικία. Αγαπά τα ταξίδια, τα βιβλία, τις ρομαντικές κομεντί και την κάντρι μουσική. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται σε διαδικτυακά μέσα ως news editor. Είναι μέλος της RWA –της Αμερικανικής Ένωσης Συγγραφέων Αισθηματικού Μυθιστορήματος. Τον Οκτώβριο του 2017, το Καθώς Έπεφτε η Νύχτα εγκαινίασε τη συνεργασία της με τη ΧΑΡΛΕΝΙΚ. Ακολούθησαν τα Πέρα από τις Σκιές, Έρωτας στις Φλόγες του Πολέμου, Στην Τελευταία Στροφή, Τα Δάκρυα του Πάθους, Μετά τα Δάκρυα του Πάθους, Μια Σταγόνα Έρωτα και To Τίμημα της Εκδίκησης.
Επικοινωνήστε με τη συγγραφέα
στο Facebook: elenantoniouwriter
στο Twitter: @ElenAntoniou02
και στο Wattpad: https://www.wattpad.com/user/elenanton5

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ "ΧΟΡΕΨΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

 ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ

για το "ΧΟΡΕΨΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ"

από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Εμπνεύστηκα το «Χόρεψε μαζί μου» από τη δική μου σχέση με την κόρη μου. Κάποιες φορές δεν καταλαβαινόμαστε. Εγώ δεν καταλαβαίνω πόσο σημαντικό είναι για εκείνη να μοιράζεται μαζί μου όλα αυτά που την απασχολούν ή την ενθουσιάζουν. Κι η Σοφία δεν καταλαβαίνει ότι η κούραση και το άγχος μπορεί πότε-πότε να μου «κλείνουν τα αυτιά». Κάτι τέτοιο συμβαίνει με τις ηρωίδες της ιστορίας, τη δεκατετράχρονη Ισμήνη και τη μαμά της. Όπως λέει η Ισμήνη:

 «Για τη μαμά, είμαι πάντα το μικρό κορίτσι που προσπαθεί να βρει τη θέση του στον κόσμο των ακουόντων. Μπορεί να μην ξέρω ποια είμαι, αλλά σίγουρα δεν είμαι αυτό το κορίτσι.

Τον αληθινό εαυτό μου νιώθω ότι δεν είχα ποτέ τον χρόνο να τον ανακαλύψω. Κάθε μέρα που ξεκινά μοιάζει με μια ατελείωτη λίστα υποχρεώσεων. Σχολείο: τικ. Διάβασμα: τικ. Λογοθεραπεία: τικ. Ειδική αγωγή: τικ. Όσα όμως τικ κι αν βάλω, την επόμενη μέρα αυτά έχουν σβηστεί κι αρχίζω πάλι από την αρχή.»

 Οι ηρωίδες θα συγκρουστούν, αλλά από τη σύγκρουση θα βγουν πολλά θετικά. Η Ισμήνη θα ανακαλύψει την αγάπη της για τον χορό (και για ένα αγόρι!), αλλά και θα κατανοήσει καλύτερα τη μαμά της. Εκείνη, με τη σειρά της, θα αποδεχτεί ότι το παιδί της μεγάλωσε κι ότι η κώφωση δε θα έπρεπε να σταθεί εμπόδιο στο να κυνηγήσει τα όνειρά του.

 Η συγγραφή και αυτού του βιβλίου ήταν για μένα ένα ταξίδι όχι μόνο αυτογνωσίας, αλλά και διεύρυνσης της οπτικής μου. Πώς μπορώ να προσεγγίσω και να κατανοήσω την κώφωση; Πώς ένα κωφό άτομο βιώνει τη μουσική και τον χορό; Ποια είναι η σημασία της κουλτούρας και του χορού hip hop; Πέρασα πολλές ώρες διαβάζοντας και συζητώντας με ειδικούς για αυτά κι άλλα θέματα.

 Ας το διαβάσουν τα (προ)εφηβάκια για να πιστέψουν ακόμα περισσότερο στον εαυτό τους. ΟΛΑ έχουν ταλέντα κι αξίζει να τα ανακαλύψουν και να τα καλλιεργήσουν, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια. Ας το διαβάσουμε και οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί για να αφήνουμε χρόνο και χώρο στα παιδιά να εξερευνούν τις ικανότητες και τα «θέλω» τους, πέρα και έξω από τις σχολικές υποχρεώσεις. Τους αξίζει να αντλούν ικανοποίηση από αυτά που κάνουν και να ζουν μια ζωή ολοκληρωμένη. Όπως αξίζει και σε μας τους ενήλικες άλλωστε. Δεν είναι ποτέ αργά να ανακαλύψουμε τα δικά μας ταλέντα και «θέλω».

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Για πρώτη φορά στη ζωή μου, ξέρω τι θέλω να κάνω: να χορεύω. Η μαμά απλά θα πρέπει να το αποδεχτεί. Να καταλάβει ότι δεν μπορεί να παίρνει όλες τις αποφάσεις για μένα, δεν μπορεί να ελέγχει τα όνειρά μου. Τα βράδια, όταν κλείνω τα μάτια, το μόνο που βλέπω είναι τον εαυτό μου πάνω σε μια σκηνή. Και κάτω, κάπου ανάμεσα στους θεατές, είναι πάντα ο Άρης και μου χαμογελά.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Χριστίνα Αποστολίδη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Επικοινωνία & Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κι εργάζεται στον χώρο του marketing. Τα τελευταία χρόνια, ζει με την οικογένειά της στο Ηράκλειο της Κρήτης. Εκτός από ιστορίες για παιδιά κι εφήβους, γράφει επίσης παιδικά τραγούδια. Από τις εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν τα βιβλία της ΠΑΡΤΙ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ (Κατάλογος The White Ravens 2023, Βραχείς Κατάλογοι διαγωνισμών Ελληνικού Τμήματος ΙΒΒΥ 2023) και ΧΟΡΕΨΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ (Έπαινος διαγωνισμών Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς 2021).