Δέκα έξη διηγήματα, είκοσι πέντε ήρωες και καμιά δεκαριά δευτερεύοντες χαρακτήρες, αποτελούν τη μικρή, μικτή κοινωνία από γηγενείς και αλλοδαπούς -ανώνυμους, επώνυμους, άνεργους, εργαζόμενους, ανέστιους ή βολεμένους, μοναχικούς ή κοινωνικούς, ταλαιπωρημένους ή ευνοημένους. Μια κοινωνία αντιθέσεων παρελαύνει από τις σελίδες του βιβλίου μου «Ένας από μας», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.
Οι καρδιές των ηρώων, φορτωμένες δώρα ή μίσος, σμίγουν άλλοτε ευκαιριακά κι άλλοτε για πάντα. Η ανάγκη για μια καλύτερη ζωή γίνεται το άστρο της Βηθλεέμ που οδηγεί τα βήματα τους. Ο Κοσμάς, ο Αργύρης, η Έλενα, ο Ομάρ, η Σβετλάνα, ο Λίμπαν…., όλοι, ανεξαιρέτως, κάτι περισσότερο επιθυμούν, κάτι περισσότερο επιδιώκουν να κατακτήσουν από το λίγο που τους δόθηκε. Αυτό το κάτι, που αποτυπώνει η Μαρίνα με τον καλύτερο τρόπο, γίνεται και η δική μου ευχή για την καινούργια χρονιά.
«Εύχομαι τα βήματα σας να περπατούν πάντα στο δρόμο των ονείρων σας»
Και το εύχομαι ολόψυχα! «Καλή χρονιά!».
Σ’ έναν κόσμο ρευστό, μεταβαλλόμενο, τραγικά επικίνδυνο μερικές φορές, οι ήρωές μας, ντόπιοι ή αλλοδαποί, μοιάζουν να μετεωρίζονται καθώς παλεύουν με τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες της νέας εποχής. Δοκιμάζονται, αλληλεπιδρούν κι αλληλοεπηρεάζονται, αλλά κυρίως αναμετρώνται με τον ίδιο τους τον εαυτό και την ηθική τους υπόσταση στην προσπάθειά τους να παραμείνουν όρθιοι.
«Τσακίζει ο πόνος αν σταθείς σ’ ένα παρελθόν που πληγώνει, σ’ ένα “γιατί” χωρίς απάντηση».
Οι καρδιές των ηρώων, φορτωμένες δώρα ή μίσος, σμίγουν άλλοτε ευκαιριακά κι άλλοτε για πάντα. Η ανάγκη για μια καλύτερη ζωή γίνεται το άστρο της Βηθλεέμ που οδηγεί τα βήματα τους. Ο Κοσμάς, ο Αργύρης, η Έλενα, ο Ομάρ, η Σβετλάνα, ο Λίμπαν…., όλοι, ανεξαιρέτως, κάτι περισσότερο επιθυμούν, κάτι περισσότερο επιδιώκουν να κατακτήσουν από το λίγο που τους δόθηκε. Αυτό το κάτι, που αποτυπώνει η Μαρίνα με τον καλύτερο τρόπο, γίνεται και η δική μου ευχή για την καινούργια χρονιά.
«Εύχομαι τα βήματα σας να περπατούν πάντα στο δρόμο των ονείρων σας»
Και το εύχομαι ολόψυχα! «Καλή χρονιά!».
Σ’ έναν κόσμο ρευστό, μεταβαλλόμενο, τραγικά επικίνδυνο μερικές φορές, οι ήρωές μας, ντόπιοι ή αλλοδαποί, μοιάζουν να μετεωρίζονται καθώς παλεύουν με τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες της νέας εποχής. Δοκιμάζονται, αλληλεπιδρούν κι αλληλοεπηρεάζονται, αλλά κυρίως αναμετρώνται με τον ίδιο τους τον εαυτό και την ηθική τους υπόσταση στην προσπάθειά τους να παραμείνουν όρθιοι.
«Τσακίζει ο πόνος αν σταθείς σ’ ένα παρελθόν που πληγώνει, σ’ ένα “γιατί” χωρίς απάντηση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου