ΕΥΗ ΡΟΥΤΟΥΛΑ-Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΙΛΥΡΑ

Γέμισαν την πλατεία του Αγίου Μάρκου μας με βοιδοκεφαλές. Και εγώ αναρωτιέμαι: τι τους έφταιξαν τα έρμα τα ζωντανά; Ρεμπελιό ήθελαν αυτοί να κάνουν και ξεσήκωσαν τον κόσμο! Έξι χρόνια κράτησε το ρεμπελιό στο Τζάντε και οι Βενετοί προβλεπτές τίποτα δεν μπορούσαν να κάνουν για να ηρεμήσει η κατάσταση. Φουγκαρία έβαλαν στα αρχοντόσπιτα και αναγκάστηκα να πάρω τη φίλια μια και να φύγουμε στο μετόχι μας στον Πισινόντα. Και εκείνη τη στιγμή κάποιοι της άρπαξαν τον χρυσό σταυρό της. Μπιζαντίνικος ήταν και δώρο από τη νόνα της, τη μάνα μου πάει να πει. Και η συγχωρεμένη η μάνα μου τον είχε ρεγάλο από την γκλοριόσα ρετζίνα της Ιγκλετέρας, την Ελισάβετ. Και τώρα που το σκέφτομαι, ξέρετε αλήθεια τι μιράκολο ήταν αυτές οι γιορτές στο παλάτι του Γκρένουιτς; Για τα Χριστούγεννα, έψηναν πάνω από χίλιες πέρδικες και πιτσούνια, το κρασί έρρεε άφθονο και όλοι χόρευαν τη βόλτα. Ο παπάκης μου ήταν πρέσβης της Γαληνότατης στην Λόντρα και έπαιρνε μέρος σε όλες τις φιέστες. Σας εύχομαι και εγώ, ψυχούλες μου, μέσα από την ίνιμα μεα, να περάσετε όμορφα Χριστούγεννα και η ζωή σας όλη να κυλήσει σαν μια φιέστα, σαν αυτές που δίνονταν τότε στα όμορφα παλάτια της Ιγκλετέρας!

Από το βιβλίο ¨Ο Άρχοντας της Μεσογείου, εκδόσεις Φιλλύρα

Φιλύρα, Μάιος 2017

Τα πρώτα μεταχριστιανικά χρόνια, ένας γέρος χρυσοχόος, που έφτιαχνε σταυρούς, δαχτυλίδια και περιδέραια για τους άρχοντες και τις αρχόντισσες του Βυζαντίου, έφτιαξε και έναν χρυσό σταυρό και τον διακόσμησε με πολύτιμους λίθους, ρουμπίνια και ζαφείρια, προσφορά του στην Παναγία. Αυτός ο σταυρός, ξεκινώντας από τη Βασιλεύουσα το 654, διέτρεξε στεριές και θάλασσες και έγραψε την ιστορία της εποχής και των ηρώων της, αλλάζοντας ιδιοκτήτη ανά διακόσια χρόνια. Στόλισε αυτοκράτορες, παλάτια, βασιλείς, αλλά και απλούς ανθρώπους. Με τη δύναμή του, πρoσέφερε σαυτούς που τον απόκτησαν, πολεμικές νίκες, τύχη, και ευημερία. Από το Κίτιον της Κύπρου, στην Κόρινθο του Λέοντα Σγουρού, στην ενετοκρατούμενη Ζάκυνθο, στα παλάτια του Λονδίνου και στον εμφύλιο σπαραγμό της Αμερικής, το ιερό κειμήλιο χάριζε την εύνοιά του στους ιδιοκτήτες του, πριν καταλήξει στον τελευταίο του σταθμό: στο Βυζαντινό Μουσείο της Θεσσαλονίκης.