ΕΡΣΗ ΛΑΒΑΡΗ-Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΙΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ

Ποτέ δεν μου άρεσαν τα Χριστούγεννα. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι γιορτές γενικότερα, υποθέτω λόγω του περιβάλλοντος στο οποίο μεγάλωσα. Για όλα ευθύνεται η οικογένεια, σωστά; Ως παιδί δεν έπαιρνα δώρα, ακόμη κι όταν ήμουν τόσο δα μικρούλης. Έπαιρνα μόνο κατσάδες και ολοένα διογκούμενες απαιτήσεις, κυρίως αυξανόμενης δυσκολίας με τον κάθε χρόνο που περνούσε.

Αλλά τώρα με τον Όσσιαν έχει αλλάξει το πράγμα. Βασικά τώρα πια μου αρέσουν πολύ τα Χριστούγεννα. Και η πρωτοχρονιά, που μου ήταν παντελώς αδιάφορη όταν ήμουν μικρότερος. Μέσω του Όσσιαν, που με αγαπάει και μου το δείχνει, η επικείμενη εορταστική περίοδος έχει μετατραπεί σε μια από τις αγαπημένες μου ολόκληρου του έτους. Τώρα και δώρα παίρνω, και τρυφερότητα, και αγάπη, και αφοσίωση. Όλα είναι θέμα οικογένειας, σωστά;

Γι' αυτό λοιπόν, θέλω να ευχηθώ σε όλους σας ανεξαιρέτως τα εξής: εάν δεν έχετε αγάπη όπως η δική μου, εάν δεν είστε ήδη με το άλλο σας μισό, σας εύχομαι ολόψυχα να τα βρείτε. Να προσφέρετε σε όσους αγαπάτε, να δίνετε δεύτερες ευκαιρίες, και να επιτρέπετε στους άλλους να σας περιποιούνται όπως ακριβώς σας αξίζει. Να ανοίγετε την πόρτα σας μονάχα στην υγεία, στη χαρά, στην δημιουργικότητα και στην ουσία. Και, μιας και μιλάμε για πόρτες, προτού ανοίξετε να σιγουρεύεστε ότι κοιτάξατε από το ματάκι, επειδή μέχρι και σήμερα ο Σόλομων αποτελεί κίνδυνο. Οπότε, συν τοις άλλοις, σας εύχομαι επιπλέον και κάτι πολύ σημαντικό - και υποτιμημένο· ασφάλεια. Και, μιας και μιλάμε για ασφάλεια, ο Όσσιαν κι εγώ κοιμόμαστε ακόμη με τα σπαθιά μας στο προσκεφάλι μας. Σας συστήνω να κάνετε το ίδιο.

Ντάντε Ρίεσσεν.

Aκούγονται διάφορες φήμες για το δάσος που εκτείνεται πέρα από το βορειοδυτικά προάστια της μεγάλης πόλης του Κιάπονσκανς. Τα πελώρια δέντρα του, οι απύθμενες λίμνες του και οι απόκρημνες πλαγιές του φιλοξενούν ανεξερεύνητα μυστικά που ακόμη και η επιστημονική κοινότητα της πόλης διστάζει να προσεγγίσει. Όλα, όμως, αλλάζουν μετά την ίδρυση της Σχολής Πειραματικών Σπουδών του Κιάπονσκανς, που οικοδομείται και λειτουργεί στο εσωτερικό του δάσους.
Φιλοπερίεργοι νέοι, θαυμαστές του αγνώστου και της αδρεναλίνης, ηλικίας από δεκαεννέα έως είκοσι δύο ετών, αποφασίζουν να φοιτήσουν στη σχολή με την ελπίδα να ανακαλύψουν κάποια από τα μυστικά της περιοχής. Ανάμεσά τους οι από χρόνια φίλοι Ντάντε Ρίεσσεν και Λίλιμπεθ Έβερς. Κανένας όμως δεν έχει προβλέψει πως ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος και πιο άμεσος από τις αρχικές εκτιμήσεις της τοπικής κυβέρνησης, προχωρώντας έτσι στην πλήρη έκθεση των φοιτητών σε απειλές που θα μπορούσαν να τους οδηγήσουν ακόμη και στο θάνατο.