ΧΡΥΣΗ ΜΑΡΟΥΣΗ-ΚΑΘΕ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΚΡΥΒΕΙ ΜΙΑ ΕΞΩΠΟΡΤΑ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ OWNBOOK

Χριστούγεννα. Κομβικό σημείο για την ιστορία του ανθρώπου, καθοριστικό και για τη δική μου. Μια μέρα που η λαμπρότητά της δεν εγγυάται από μόνη της τίποτα. Μπορεί να είναι σκοτεινή, μπορεί να είναι και φωτεινή. Από εμάς εξαρτάται. Είναι στο χέρι μας, θέμα επιλογής, πράξεων και διάθεσης ο φωτισμός της. Τι θα συνοδεύσει τη γιορτή; Το φως απ’ τα λαμπιόνια του δέντρου; Εκείνο της τηλεόρασης; Το φως των ρεσώ του γιορτινού τραπεζιού; Των κεριών του ναού; Ή το απόλυτο σκοτάδι; Γιατί ναι, αλήθεια, ακόμα και στα πιο σκοτεινά μέρη μας περιμένει το φως, είναι φορές όμως που στα πλέον φωτεινά κρύβεται βαθύ σκοτάδι… Γύρω μας και μέσα μας. Εύχομαι λοιπόν, φέτος να μην αρκεστούμε σε αυτά και μόνο τα εξωτερικά φώτα, μα να επιλέξουμε όλοι μας να γεμίσουμε τις ψυχές και τις μέρες μας με φως αληθινό, φως θεϊκό! Καλά Χριστούγεννα μέσα απ’ την καρδιά μου, Πάρης!

Εγώ ήμουν ο Μινώταυρος. Εγώ κι η Αριάδνη. Απ’ την αρχή στα χέρια μου κρατούσα το μίτο και τη μοίρα του Θησέα, του δόλιου εαυτού μου. Δικός μου κι ο λαβύρινθος. Εγώ ήμουν ο λαβύρινθος. Εγώ τον κατασκεύασα, μόνος μου μπήκα μέσα, με αφέλεια αφέθηκα να περιηγηθώ στους διαδρόμους του. Δυο χρόνια. Πόσο απλό ήταν να βγω. Αν εμπιστευόμουν την Αριάδνη, αν δεν φοβόμουν τον Μινώταυρο, αν ελευθέρωνα το μίτο. Αν ήξερα απλώς τότε πως κάθε λαβύρινθος κρύβει μια εξώπορτα…