ΜΑΓΔΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ-ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ Τ'ΟΥΡΑΝΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

Ευχές για τους φίλους «Με αρέσει το βιβλίο αφού»
Καλές αναγνωστικές γιορτές να έχουμε! Με υγεία, δημιουργικότητα, αισιοδοξία και χαμόγελα… Αλλά καλύτερα να σας ευχηθούν  οι ήρωες και οι ηρωίδες μου  του τελευταίου μου ιστορικού μυθιστορήματος από  τις εκδόσεις Πνοή.  Θα έχουν τόσα πολλά να σας πουν… Ήρωες από τέσσερις γενιές που η κάθε μια έζησε στο πετσί της το ρατσισμό, το φασισμό, την μετανάστευση, τον πόλεμο, τις κοινωνικές ανισότητες, τις θρησκευτικές και ταξικές διαφορές. Φτωχοί-πλούσιοι, υπηρέτες-αφεντικά, καθολικοί-ορθόδοξοι  που τα χρόνια που αναφέρεται το βιβλίο ήταν πολύ έντονες. Δεν μπορούσα να διαλέξω μόνο ένα. Στριμώχνονταν θέλοντας να δώσουν ο καθένας το δικό τους μήνυμα. Τους αγαπώ όλους με τις αδυναμίες που έχει ο καθένας και δεν θα ήθελα να τους χαλάσω το χατίρι.
Ο Αλέξανδρος, ο πατέρας της οικογένειας Ντάλλα, που έζησε τον πόλεμο, τις φυλακές και τις εξορίες στα χρόνια του Χότζα, σας εύχεται να μην ζήσετε τον πόλεμο και τα βασανιστήρια που πέρασε ο ίδιος. Να μην χάσετε την πατρίδα για κανένα λόγο, να είστε πάντα ενωμένοι και να κρατήσετε τις μνήμες, τις παραδόσεις, τη  γλώσσα. Να αγωνίζεστε πάντα με νύχια και με δόντια να τα κρατήσετε ψηλά με αξιοπρέπεια. Να προσπαθείτε με αγώνα να σπάτε τις αλυσίδες που θέλουν να σας περάσουν οι τρανοί της γης. Η  γυναίκα του η Ελπίδα ή Spressa που έζησε τον βιασμό του Ζεκίρ, ψυχής και σώματος, που μπήκε στην Αντίσταση, που αγωνίστηκε να σώσει τα παιδιά της δραπετεύοντας στην Ελλάδα,  σας εύχεται να αγωνίζεστε πάντα για την λευτεριά την προσωπική ή την συλλογική με όποια θυσία κι αν χρειαστεί. Να αγωνίζεστε ενάντια στο φασισμό από όπου κι αν προέρχεται και να μην αφήσετε κανέναν να σας αφαιρέσει το δικαίωμα της ανεξαρτησίας.
Ο Ηρακλής, ο γιος του Αλέξανδρου, που έφυγε πέντε χρονών με τους γονείς του από την Βόρεια Ήπειρο, σας εύχεται ο νέος χρόνος να σας κάνει πιο δυνατούς και να μην κάνετε παζάρια στην εθνική σας ταυτότητα. Να μπολιάσετε τα παιδιά σας με ιδανικά και αξίες που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Η Σμαραγδένια σας εύχεται την νέα χρονιά και αυτές τις γιορτές  που έρχονται να ανοίξετε την καρδιά σας διάπλατα, να αγαπάτε τους ανθρώπους και να μην τους κρίνετε από την φυλή, την καταγωγή και την μόρφωση, όπως έκανε η ίδια. Να μην μισείτε κανένα παρά να αγαπάτε τον συνάνθρωπό σας. Να μην ζήσετε το μαρτύριό της, να μην χάσετε τα αγαπημένα σας πρόσωπα από ένα πείσμα. Δεν θα ήθελε να έχετε το ίδιο τέλος με εκείνη. Ο καπετάν Πέτρος σας εύχεται να μην βρεθείτε ποτέ σε θέση να παραδώσετε τα όπλα στην τυχόν δυσκολία που θα βρεθεί μπροστά σας. Πρέπει να παλέψετε και να τα καταφέρετε. Μπορεί να ήξερε να κουμαντάρει το καράβι αλλά δεν ήξερε να κουμαντάρει την οικογένεια. Φέρθηκε ανήμπορος και γι αυτό δεν θα ευχόταν να τον κάνετε πρότυπο.
Η Αντιγόνη σας εύχεται να είστε αγαπημένοι με τον σύντροφο σας, να αποφασίζετε μαζί, να μην παίρνετε επιπόλαιες αποφάσεις που μπορεί να έχουν άσχημη κατάληξη, να αγωνίζεστε για τα ιδανικά σας με πείσμα. Κι αν χρειαστεί να μεταναστεύσετε, που δεν το εύχεται η Αντιγόνη σε κανένα, μην αφήνετε το παιδί πίσω σας. Ας μη ζήσει άλλο παιδί αυτά που έζησε ο μικρός Πέτρος. Όλοι οι μετανάστες πιστεύουν, θέλουν να γυρίσουν γρήγορα πίσω και δεν θέλουν να κάνουν το παιδί τους μια βαλίτσα. Ούτε η Αντιγόνη ήξερε ότι θα μείνει 25 χρόνια στην Αμερική. Ο Αλέξανδρος, ο γιος του Ηρακλή που ήθελε να κάνει περιουσία  και να βγάλει την στάμπα του Αλβανού από πάνω του, σας εύχεται να διώξετε την απληστία από την ψυχή σας. Να είστε ευτυχισμένοι με τα λίγα και να παλεύετε για να αποδείξετε την αξία σας κι όχι να τα παρατάτε με την πρώτη ευκαιρία.
Και ήρθε η σειρά του μικρού Πέτρου να σας ευχηθεί.  Ο Πέτρος λοιπόν  που ήταν  θύμα της μετανάστευσης και  των λαθεμένων επιλογών της γιαγιάς και των γονιών του, που ωρίμασε από τις συνθήκες που μεγάλωσε,  σας εύχεται μέσα από την καρδιά του γι αυτές τις γιορτές και τον νέο χρόνο που περιμένει στο κατώφλι , να  δείτε  τους ανθρώπους με κριτήριο την καρδιά και να μπορείτε  να μοιράζεστε  μαζί τους τα απλά καθημερινά . Αρκεί να είστε  ευτυχισμένοι!. Δεν  κάνουν  τα πλούτη, ούτε οι καταθέσεις στην τράπεζα, οι μετοχές, τα ακριβά σπίτια,  τον άνθρωπο ευτυχισμένο. Τον Πέτρο τον έκανε ευτυχισμένο η Αλίκη του. Δεν ήθελε, δεν γύρευε πολλά ο Πέτρος  παρά μόνο την αγάπη, την αλληλεγγύη, τον σεβασμό, την κατανόηση… Και φυσικά την οικογένεια που του έλειψε.
Ας  μάθουμε επιτέλους όλοι μας να ζούμε μ’ αυτά τα λίγα για να μην χάσουμε άλλα σπουδαιότερα. Να θυμηθούμε  τις αξίες που μας μεγάλωσαν οι πρόγονοι μας και  να παραδώσουμε στην επόμενη γενιά  τα ιδανικά εκείνα  που θα μας ατσαλώσουν. Που θα μας δώσουν την δύναμη  να απολαύσουμε  επιτέλους μια χώρα αντάξια της ιστορίας της. Μια χώρα ανεξάρτητη χωρίς προστάτες. Αυτά θα ήθελαν να σας ευχηθούν οι ήρωες μου. Μπορούμε να αγωνιστούμε γι’ αυτά ή θα μείνουν μόνο ευχές που θα επαναληφθούν πάλι τέτοια μέρα;

Στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Χότζα καταλαμβάνει την εξουσία στην Αλβανία, κι αυτό είναι καταστροφικό για την ελληνική μειονότητα. Τα σύνορα κλείνουν, και στα χρόνια που ακολουθούν, οι εκτελέσεις, η εξορία και ο βασανισμός των Ελλήνων της Βόρειας Ηπείρου γίνονται καθημερινό φαινόμενο. Ένα ζευγάρι καταφέρνει να δραπετεύσει από την κόλαση. Βρίσκουν καταφύγιο στην Τήνο, όπου με σκληρή δουλειά καταφέρνουν να ορθοποδήσουν. Ο γιος τους ερωτεύεται την Αντιγόνη, κόρη μιας παλιάς αρχόντισσας του νησιού, αλλά ο ρατσισμός θα σταθεί εμπόδιο στη σχέση τους. Θα καταφέρει άραγε η αγάπη να ξεπεράσει τις δυσκολίες; Ένα βιβλίο για την κοινωνική ανισότητα, τις λησμονημένες πατρίδες και τους μετανάστες αυτού του κόσμου.