Χιόνιζε όλη νύχτα στη Βέροια και τα πάντα, σπίτια, δέντρα, θάμνοι, ήταν κουκουλωμένα κάτω από ένα ολόλευκο πέπλο που έκανε το τοπίο ονειρικό. «Να που γίνηκε το χατίρι των κοριτσιών μου και τα αυριανά Χριστούγεννα θα μας εύρουν στα κάτασπρα ντυμένους», μονολόγησε η Ουρανία κι αφήνοντας να πέσει το κουρτινάκι στο παράθυρο πήγε να ξυπνήσει τις τρεις θυγατέρες της.
Στάθηκε στην πόρτα κι έμεινε για λίγο ακίνητη με τη ματιά να τις χαϊδεύει γεμάτη τρυφερότητα. «Τα κορίτσια μου τα όμορφα» σκέφτηκε. «Οι μούσες μου». Πρώτη την πήρε είδηση κι αναδεύτηκε η Κλειώ, το στερνοπούλι της. Άνοιξε τα μάτια, «καλημέρα μάνα» της είπε και της χάρισε εκείνο το φωτεινό της χαμόγελο που έκανε την καρδιά της να πεταρίζει. Απόκοντα ξύπνησαν κι οι άλλες δυο, η Μέλπω και η Θάλεια, τανύζοντας τα χέρια για να διώξουν τον ύπνο από τα βλέφαρα.
Η μάνα τους τις κοίταξε μία μία κι ένιωσε την καρδιά της να φουσκώνει από αγάπη και συγκίνηση. Άνοιξε το παράθυρο κι ένα σύννεφο από νιφάδες όρμησε στο δωμάτιο κάνοντας τα κορίτσια να ξεφωνίσουν από ενθουσιασμό και να τρέξουν ξυπόλητα να χαζέψουν την θεόρατη μουριά της αυλής που έμοιαζε με χριστουγεννιάτικο δέντρο έτσι ντυμένη στα λευκά. Η Ουρανία πήγε κοντά τους και τις αγκάλιασε.
«Ελάτε», τους είπε. «Ελάτε να ευχηθούμε χρόνια πολλά όπως παλιά -που ανοίγαμε το χιονισμένο παράθυρο και φωνάζαμε ευχές να μας ακούσει η γειτονιά κι ο κόσμος ολάκερος. Χρόνια πολλά γειτόνοι, χρόνια πολλά φίλοι κι άγνωστοι, χρόνια πολλά κόσμε! Να είστε πάντα χαρούμενοι, αισιόδοξοι, γελαστοί και δυνατοί και να χαίρεστε την κάθε στιγμή της κάθε μέρας - γιατί είναι πολύτιμη και μοναδική κι όταν φύγει, πίσω δεν γυρνά. Γι αυτό ζήστε την με όλη σας την ψυχή και χαμογελάστε στη Ζωή -κι εκείνη θα σας αντιγυρίσει το χαμόγελο και θα σας ανταμείψει με ακόμη πιο πολλές και πιο όμορφες στιγμές! Χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα, ειρηνικά και φωτεινά Χριστούγεννα σε όλους!»
Τρία κορίτσια, τρεις αδελφές, τρεις μούσες. Η Μέλπω, η Θάλεια, η Κλειώ. Μια μάνα, η Ουρανία, που παλεύει μόνη να τις αναστήσει. Ένας γάμος στην Αμερική για την Μέλπω, ένας θυελλώδης έρωτας και πολλές ανατροπές στη ζωή της Θάλειας, μια υιοθεσία και μια σχέση κόντρα στο κατεστημένο για την Κλειώ. Και η Ουρανία, πάντα δίπλα στις θυγατέρες της, να παλεύει με θεούς και δαίμονες για να τις προφυλάξει.
Δεκαετίες ’60 και ’70 σε μια αυλή στην πάροδο Μουσών 9, στην πανέμορφη Βέροια. Μικρά, γραφικά σπιτάκια τριγύρω και μια θεόρατη μουριά στη μέση. Ποια πορεία σχεδίασαν οι Μοίρες για τα τρία κορίτσια; Σε ποια μονοπάτια άφησαν τα χνάρια τους οι Μούσες;
Διαδρομές απρόβλεπτες, πορείες τεθλασμένες. Με μόνο σταθερό σημείο αναφοράς έναν αριθμό: το εννιά στην πάροδο Μουσών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου