“«Τα Χριστούγεννα το χωριό ξαναζωντανεύει. Τα κρεβάτια ζεσταίνονται απ’ τα
κορμιά που επέστρεψαν, οι φούρνοι ψήνουν διπλάσια ψωμιά, τα παραθύρια ανοίγουν,
ακούγονται σταράτες αντρικές φωνές, μυρίζει τσιγάρο στο σπίτι. Σαν το μύθο της
Περσεφόνης, έξι μήνες χειμώνας, έξι
μήνες καλοκαιρία, μισό χρόνο πάνω, τον άλλο μισό στα έγκατα της γης,
έτσι και το χωριό ζει έξι μήνες στέρηση κι αγωνία, μητριαρχία κι εγκλωβισμό κι
άλλους έξι μήνες ισορροπία των φύλων και
μοίρασμα, πατριαρχία και οικογενειακή ζωή».
(απόσπασμα από το βιβλίο
της Αντιγόνης Σδρόλια «Της Μηχανής Το Φόρεμα»)
Ευχή από τη συγγραφέα: Χριστούγεννα για μένα είναι προσμονή, αντίστροφη μέτρηση
κι επαναπροσδιορισμός. Με ζάχαρη άχνη και στολίδια∙ ή και χωρίς αυτά.
Εύχομαι σε όλους υγεία και δημιουργικότητα.
«Τη φαντάστηκε να τον ντύνει κι αυτή με τη σειρά της. Να του περνά τη φαρδιά, αδιάβροχη ολόσωμη στολή του δύτη, στεγανή κι αεροστεγή, προσεκτικά μην τον γδάρει το σκάφανδρο. Να στερεώνει τον χάλκινο θώρακα ψηλαφώντας με τα χέρια της το στήθος του. Να του στεριώνει στους ώμους τη βαριά ατσαλένια περικεφαλαία και να την κλειδώνει στη μεταλλική πλάκα. Φηλί-κλειδί κι εκεί κι εγγύηση επιβίωσης. Να τον φιλάει από το γυάλινο παραθυράκι της περικεφαλαίας και να προσεύχεται στην Παναγιά να τον φυλάει».
Ο Λιθουανός ανθρωπιστής Κάρολος Φλέγελ, συγκλονισμένος από τους «χτυπημένους» σφουγγαράδες της Καλύμνου, οργανώνει διεθνή εκστρατεία ενάντια στο σκάφανδρο. Στο Τρίκερι, ο Βαγγέλης και ο Κωνσταντής ανταγωνίζονται για την καρδιά της Λεμονιάς αλλά και για την επικράτηση του σκαφάνδρου.
Από το Τρίκερι, την Κάλυμνο και τη Σύμη, μέχρι το Τάρπον Σπρινγκς της Φλόριντα, ο Κάρολος Φλέγελ φαίνεται να κινεί τα νήματα πάντα στο πλευρό των αδικημένων. Όπλα του ο λόγος, η πένα, το πνεύμα. Είναι όμως ισχυρά, ώστε να νικήσουν τα τέρατα της πλεονεξίας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου