«Πρώτη χρονιά χωρίς το παιδί μου, χωρίς το μωρό μου. Πια δεν
είναι μωρό, δεν είναι παιδί αλλά ένας ολόκληρος άντρας, φοιτητής στο πρώτο
έτος, όμορφος, ψηλός, δυνατός (του μοιάζει στην όψη, τιμωρία μου αιώνια,
ευτυχώς η ψυχή του είναι ένα κρύσταλλο). Και αντί να νιώθω πιο ελεύθερη, έτοιμη
για οτιδήποτε, για περιπέτειες και βόλτες, μου λείπει αυτή, μου λείπει η ζωή
μας , μου λείπει η ζωή; Όχι. Δε θα πέσω σε μια απελπισία που θα της ήταν
αφόρητη, όχι δε θα πέσω στα μάτια μου. Η ζωή είναι πάντα εδώ, πάντα δυνατή,
πάντα άπειρη, μας χαρίζεται, μας δίνεται καθετί σημαντικό δωρεάν, σε αφθονία,
σε ένα απλόχερο χάρισμα, σε μια μικρή δόση του παραδείσου. Όχι, δεν είμαι
αχάριστη. Πήρα κι έδωσα, δίνω και παίρνω ακόμα, θα συνεχίσω έτσι για πάντα,
αυτό θα είναι ότι πιο σημαντικό έχω αναλάβει. Να ζω, να ζω, να χαίρομαι, να
εύχομαι. Ναι μέσα από την καρδιά μου, τώρα και αύριο και πάντα, Χρόνια πολλά».
Από το βιβλίο μου
«Για Πάντα» από την Άνεμος Εκδοτική, η μια από τις δυο πιο βασικές ηρωίδες, η
μαχητική, ζωηρή, η σχεδόν άπληστη για τη ζωή Μάρω.
η αρχαιολόγος Ελένη, η οικονομολόγος Μάρω και ο συλλέκτης Πέτρος ζουν, παθιάζονται, μαλώνουν, συμφιλιώνονται, εξελίσσονται και λυτρώνονται κυνηγώντας τα όνειρα και τους στόχους τους.
Τρία ανθρώπινα νήματα ζωής άρρηκτα δεμένα μεταξύ τους με στιγμές πολύτιμες, με αναμνήσεις αλησμόνητες, με εμπειρίες μοναδικές και συναισθήματα αναλλοίωτα στον χρόνο που, παρά τις αναμενόμενες αντιθέσεις, τις απρόσκλητες έριδες και τις επιφανειακές διαφορές τους, συμπορεύονται αμετάβλητα διαχρονικά σαν μία ψυχή, με εφόδια τη βαθιά φιλία και την αμείωτη αγάπη τους.
Μέχρι το ένα από τα τρία νήματα να κοπεί απρόσμενα, άδικα και πρόωρα.
Ένα σαγηνευτικό χρονικό περιπλάνησης και ταξιδιών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μέσα σε μια πραγματικότητα που μεταβάλλεται διαρκώς, από την ανεμελιά της δεκαετίας του ’80 μέχρι την εξέλιξη και την ωρίμανση της δεκαετίας του 2000, αλλά κυρίως στα κατάβαθα της ανθρώπινης ψυχής και των πιο κρυφών και ανεκπλήρωτων πόθων της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου