ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΑΚΑΣΙΔΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ

Θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους Καλά Χριστούγεννα, με υγεία και αγάπη! Εύχομαι το νέο έτος να είναι χαρούμενο, τυχερό, δημιουργικό και παραγωγικό σε όλους τους τομείς, και όλοι μαζί να επενδύσουμε εκ νέου στις ανθρώπινες αξίες!

Η Ευγενία, μια κοσμοπολίτισσα του περασμένου αιώνα, γεννημένη στην Κωνσταντινούπολη, και βασική ηρωίδα των δύο πρώτων βιβλίων της τριλογίας μου, θα ευχόταν σε όλους μας να αφήσουμε πίσω τα άσχημα και δυσάρεστα που συνέβησαν την χρονιά που φεύγει, και οπλισμένοι με θάρρος και αυτογνωσία να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις του έτους που έρχεται. Και να μην ξεχνάμε να απολαμβάνουμε τις μικρές χαρές!

Χρόνια Πολλά!!!

Μετά το τέλος του ελληνοτουρκικού πολέμου και της Μικρασιατικής Καταστροφής, η Ευγενία θα βρεθεί ολομόναχη στην Κωνσταντινούπολη, εκεί όπου ένας νέος κόσμος γεννιέται από τις στάχτες του παλιού. 
Μετά από πολλές περιπέτειες, με το ψυχικό σθένος και τη θέλησή της για ζωή θα κατορθώσει όχι μόνο να επιβιώσει, αλλά και να εισέλθει στους κύκλους της αγγλικής αριστοκρατίας. Θα ανεξαρτητοποιηθεί οικονομικά, θα συναναστραφεί με διεθνούς φήμης καλλιτέχνες και ανθρώπους του πνεύματος, θα δώσει πίσω απλόχερα όσα της χαρίστηκαν, για να καταλήξει στη Θεσσαλονίκη του ’80, όταν θα εντοπίσει τη μοναδική επιζώσα αδερφή της. 
Μια μυθιστορηματική ζωή, με πολλές ανατροπές, όπως μόνο λίγοι άνθρωποι έχουν ζήσει. 
Τι τύχη να την περιμένει την κακόμοιρη τη Νουρισάχ! Πώς να σταθεί μόνη της στον κόσμο; Δύο βήματα πιο πέρα να κάνει ολομόναχη, και την έφαγαν ζωντανή, έτσι που αναποδογύρισε ο ντουνιάς και γέμισε η Πόλη κάθε καρυδιάς καρύδι...
Εκείνη προτίμησε να προσπεράσει τα ειρωνικά βλέμματα και τα γελάκια με την ίδια ήρεμη έκφραση που τη χαρακτήριζε πάντοτε.
«Δεν είμαι η Νουρισάχ του Γιλντίζ! Όχι πια! Είμαι η Ευγενία. Η Ευγενία απ’ το Νιχώρι»

Το καλοκαίρι του 1925 η Ευγενία ταξιδεύει με κρουαζιερόπλοιο από την Αγγλία στην Κωνσταντινούπολη. Μαζί της συνταξιδεύει η θεία του συζύγου της, η περιβόητη Λαίδη Ράμσφορντ. Τα πάντα προμηνύουν ένα ήσυχο και ευχάριστο καλοκαίρι. 
Όταν όμως εκδηλώνεται μια σοβαρή μηχανική βλάβη στο πλοίο, ο καπετάνιος αναγκάζεται να τους οδηγήσει στο κοντινότερο και ασφαλέστερο φυσικό λιμάνι, στον Μούδρο της Λήμνου. 
Από την πρώτη στιγμή της άφιξής τους στο Λευκό Νησί του Ηφαίστου, περίεργα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν. Απροσδόκητες εξαφανίσεις, θάνατοι, μαγικές παραδόσεις, σεληνιακές θεότητες που αναδύονται από τους ωκεανούς της ιστορίας, πανάρχαιοι θρύλοι που ξυπνούν και απαιτούν κάποια λογική εξήγηση, ίντριγκες και μικροσυμφέροντα της μικρής τοπικής κοινωνίας, όλα πλέκονται αξεδιάλυτα μεταξύ τους, μέχρι να δοθεί η οριστική λύση του μυστηρίου.
Και στο κέντρο αυτού του συναρπαστικού ψηφιδωτού ένας απρόσμενος έρωτας. Ένα πάθος που ανατρέπει όλα όσα νομίζαμε ότι ξέραμε για την κεντρική ηρωίδα και που κανείς δε γνωρίζει πού μπορεί να οδηγήσει.
Έσκυψα λίγο περισσότερο πάνω από τους αγριεμένους θάμνους της ακονιζιάς στον φράχτη και τότε συνέβη το αναπάντεχο, το τρομακτικότερο όλων ως εκείνη τη στιγμή. Από το ανοιχτό παράθυρο δίπλα στην πόρτα πρόβαλε απότομα το κεφάλι της γριάς, παίρνοντας ένα βλοσυρό, σατανικό ύφος. Τα απύθμενα μαύρα μάτια της καρφώθηκαν με κακία στα δικά μου κι εγώ οπισθοχώρησα έντρομη. Ήμουν ανεπιθύμητη και το χειρότερο, μου έδινε την εντύπωση πως γνώριζε από την αρχή ότι την ακολουθούσα.