Βιβλιο

Βιβλιο
ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ!!! και η αγάπη μου αυτή με ώθησε στη δημιουργία αυτού του ιστολογίου όπου θα μοιράζομαι την αγάπη μου αυτή παρουσιάζοντας σας τις απόψεις μου για τα βιβλία που με ταξιδεύουν καθώς και προτάσεις ,νέες κυκλοφορίες καθιερωμένων και πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων καθώς και βιβλιοπαρουσιάσεις στην πόλη μου Θεσσαλονίκη ΑΦΟΥ !!!

Τετάρτη 26 Μαΐου 2021

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΧΝΙΑΣ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ.


 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ

για το "ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΧΝΙΑΣ"

από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.








Μία   λέξη   αρκεί, λέγεται, για να πυροδοτήσει τη φαντασία του συγγραφέα.   Στην   περίπτωση μου οι λέξεις ήταν πολλές και αιχμηρές, απ’ αυτές που οι αιχμές τους αφήνουν σημάδια και ερωτήματα.   Τι είδους άνθρωποι ήταν αυτοί που  προκάλεσαν   και εκτέλεσαν κάθε είδους αγριότητα και βαναυσότητα, κατά τη διάρκεια των τριών βουλγάρικων κατοχών  της Ανατολικής Μακεδονίας; Πόση αντοχή,  καρτερία και  θάρρος διέθεταν όσοι  υπέφεραν τα πάνδεινα, χωρίς να χάνουν τις ελπίδες τους για καλύτερες μέρες; Οι απαντήσεις δύσκολες και αποκαρδιωτικές. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι   να υποκλιθείς με σεβασμό και σε αυτούς που άντεξαν, αλλά και σε όσους υπέκυψαν  στο μοιραίο . 

 Μελέτησα και  τα δυο συγγράμματα τα οποία έφτασαν στα χέρια μου μέσω φίλων. Μέσα από το σύγγραμμα του Κ. Βακαλόπουλου  «Οι Ιστορικές Μεταμορφώσεις του Απόδημου Ελληνισμού» αναδύθηκε η οδύσσεια της οικογένειας των ηρώων του βιβλίου μου  η οποία με συγκίνησε   και μου έδειξε για άλλη μια φορά  ποια είναι αυτά που κρατούν όρθιους τους ανθρώπους σε δύσκολες περιόδους.    Διαβάζοντας τα «Τετράδια της Βουλγαρικής Κατοχής της Ανατολική Μακεδονίας»,  του Ιστορικού και Λογοτεχνικού Αρχείου Καβάλας, δεν μπορείς παρά να συγκλονιστείς, να αγανακτήσεις και να οργιστείς με τις θηριωδίες  που διαπράχτηκαν κατά τη διάρκεια της δεύτερης βουλγάρικής κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας, όπως προκύπτουν από τις μαρτυρίες των επιζώντων.

          Όλα αυτά ήταν περισσότερο από αρκετά για να με ωθήσουν να πιάσω μολύβι και χαρτί και να σχεδιάσω το νέο ιστορικό  μου μυθιστόρημα, «ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΧΝΙΑΣ». 

   Η βουλγάρικη κατοχή της Ανατολικής Μακεδονίας, το 1916-18, αποτελεί το τραγικό σκηνικό στο οποίο κινείται, μετακινείται και παλεύει   να  επιβιώσει, η ξεριζωμένη οικογένεια του Θρακιώτη Αντώνη Καραντρέα. Η ομηρία του Αντώνη, η εξοντωτική  εργασία, οι απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης στα βουλγάρικα στρατόπεδα αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια στο κορμί και στην ψυχή του. Θα ξαναβρεί τον βηματισμό του μιας  και κατάφερε να γυρίσει;      

Οι άντρες  που έβγαιναν ένας-ένας από το τρένο με κινούμενους σκελετούς έμοιαζαν, με κακόμοιρους ζητιάνους…..   Δεν μπορεί ο   πατέρας να κατάντησε έτσι, σκεφτόταν ο Αντρέας και ένιωθε το στήθος του να σφίγγεται…   δεν μπορεί   να κατάντησε … μια γκρίζα σκιά.

  Η οδύσσεια της οικογένειας συνεχίζεται με την αρρώστια του μικρού γιου  Φώτη και την αιχμαλωσία του πρωτότοκου Αντρέα κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο. Πως θα βιώσει  ο Αντρέας τα τέσσερα χρόνια της αιχμαλωσίας;

  Αγαπημένοι μου γονείς…..  .    Με τι λόγια ακουμπάς στο χαρτί την είδηση της αιχμαλωσίας σου και τη στέλνεις στους γονιούς σου…       Πίεσε   το χέρι του. Πίεσε το μυαλό του να σκεφτεί λογικά.   ….  Το μυαλό έδωσε μια σπρωξιά στο χέρι, το ανάγκασε να αρχίσει να γράφει και να γράφει….  

Θα σταθεί ξανά στα πόδια του, αφού στην πατρίδα τον περιμένουν καινούργιες συμφορές; Θα συνεχίσει να αγωνίζεται για καλύτερες μέρες ή απογοήτευση θα τον ωθήσει  στην απόφαση να ξενιτευτεί; 

     Η αγάπη,  η φιλία και ο έρωτας θα παίξουν  σημαντικό ρόλο στις αποφάσεις του  Αντρέα, αλλά  καθοριστική θα είναι η ανάγκη του για μια πατρίδα, για έναν τόπο που θα μπορεί   να ονομάζει τόπο «του», να τον κάνει αφετηρία μιας νέας μεστής από αισθήματα ζωής.Το δάκρυ που συνοδεύει την απάντηση που δίνει στον δεκάχρονο εγγονό του αποκαλυπτικό.      

 Πατρίδα Αντρίκο μου,  είναι εκεί όπου χτυπάει η καρδιά μας, εκεί που ζουν όσοι αγαπώ και με αγαπούν.  

      Η αλήθεια και η τραγικότητα των ιστορικών γεγονότων συμπορεύεται με   το οδοιπορικό της οικογένειας των ηρώων, στο μεγαλύτερο μέρος του, αληθινό. Το πλέξιμο γεγονότων και μυθοπλασίας  έγινε  με σεβασμό, τόσο στην Ιστορία, όσο και στην οδύσσεια της οικογένειας Καραντρέα, αλλάζοντας ονόματα, τόπους και κάποιες καταστάσεις, για ευνόητους λόγους.

Ελπίζω   ότι έπλασα ένα ιστορικό μυθιστόρημα το οποίο θα σας ταξιδέψει και θα σας συγκινήσει.Οι κριτές όμως θα είστε εσείς, που θα κρατήσετε τις «ΕΠΟΧΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΧΝΙΑΣ» στα χέρια σας και θα τις αφιερώσετε λίγο από τον χρόνο σας.

 

    Σας ευχαριστώ  θερμά

                                                               Ελευθερία Μπουρτζή-Χατζοπούλου

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ


Οι Βαλκανικοί, ο Μεγάλος Πόλεμος, η βουλγαρική κατοχή της Ανατολικής Μακεδονίας συνθέτουν ένα τραγικό σκηνικό στο οποίο παλεύει να επιβιώσει η ξεριζωμένη οικογένεια του Θρακιώτη Αντώνη Καραντρέα. Η ομηρία του Αντώνη και η εξοντωτική εργασία στα βουλγαρικά στρατόπεδα αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια στο κορμί και στην ψυχή του. Θα καταφέρει να ξεφύγει από τις φρικιαστικές θύμησες και
να ξαναβρεί τον εαυτό του, όπως εύχονται οι δικοί του;

Η οδύσσεια της οικογένειας συνεχίζεται με την αρρώστια του μικρού γιου Φώτη και την αιχμαλωσία του πρωτότοκου Αντρέα κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο. Πώς θα βιώσει ο Αντρέας τα τέσσερα χρόνια της αιχμαλωσίας; Τι εμπειρίες θα κουβαλά στις αποσκευές του γυρνώντας; Πώς θα σταθεί στα πόδια του, αφού στην πατρίδα τον περιμένουν καινούργιες συμφορές; Θα βρει το κουράγιο να συνεχίσει να αγωνίζεται
για καλύτερες μέρες; Ο έρωτας, η αγάπη, η φιλία και η ανάγκη για μια πατρίδα θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην πορεία του και θα γίνουν η βάση για αποφάσεις ζωής.

Ένα φορτισμένο συγκινησιακά οδοιπορικό στους τόπους που βίωσαν τη φρίκη τριών βουλγαρικών κατοχών, ένα προσκύνημα στους τάφους όσων μαρτύρησαν, μια σταγόνα σεβασμού σ’ εκείνους που πόλεμοι, κατοχές και συνθήκες τούς ανάγκασαν να αλλάξουν βηματισμό, σχέδια και πορεία ζωής, αλλά κατάφεραν να σταθούν όρθιοι.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΟΥΡΤΖΗ-ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ γεννήθηκε στο χωριό Ξυλοκερατιά Κιλκίς. Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές και πανεπιστημιακές της σπουδές στην Kτηνιατρική Σχολή του Α.Π.Θ. και στη συνέχεια εντάχθηκε στο επιστημονικό και διδακτικό προσωπικό της, από όπου και συνταξιοδοτήθηκε ως καθηγήτρια Μικροβιολογίας και Λοιμωδών Νοσημάτων. Εκτός από το διάβασμα και το γράψιμο, που είναι οι μεγάλες της αγάπες, αφιερώνει μέρος του χρόνου της στην κηπουρική, ενώ οι πεζοπορίες με συντροφιά τον σκύλο της στα πανέμορφα δάση της ορεινής Χαλκιδικής, καθώς και η συλλογή άγριων μανιταριών, αποτελούν την εκτόνωσή της. 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου