Τα λόγια είναι φτωχά σύμφωνα με όλα όσα βίωσα και αισθάνθηκα! Μία ιστορία που σε καθηλώνει από τις πρώτες σελίδες. Η συγγραφέας στήνει το σκηνικό με μεγάλη μαεστρία, περιγράφει όλα όσα έζησε και ζει η ηρωίδα με τέτοιο τρόπο που δεν μπορείς να μείνεις απαθής και φυσικά αγωνιάς μέχρι το τέλος ώστε να αποκαλυφθεί η αλήθεια που όσο και αν πονάει άλλο τόσο λυτρώνει. Σε όλη την διάρκεια, δεν μπορώ να κρύψω πως εκτός από την αγωνία που με είχε κυριεύσει πολλές φορές συγκινήθηκα, όμως το τέλος ήταν εκείνο που τα δάκρυα μου έτρεχαν ασταμάτητα! Δυνατή ιστορία με την ηρωίδα της, την Γλυνού, που αγάπησα σαν να ήταν δικός μου άνθρωπος...μα νομίζω δεν γίνεται να μην αντιληφθείς το μεγαλείο της ψυχής της! Η Ελευθερία Μεταξά με μάγεψε και με έκανε να σκεφτώ πως ... Μέσα στην σκοτεινή πλευρά της ζωής, υπάρχει και το φως που αν και είναι στο τέλος της διαδρομής, θα το φτάσουμε αρκεί να το θέλουμε!
«Απήγαγαν την κόρη μας.
Ο Ηλίας λέει ότι μόνο εσείς μπορείτε να τη βρείτε».
Με αυτά τα λόγια ο Μιχάλης και η Στεφανία Βαρλάμη προσπαθούν να πείσουν την Έλσα Γληνού, την άλλοτε διακεκριμένη ψυχολόγο και στενή συνεργάτιδα του αστυνόμου Ηλία Παππά, να επιστρέψει στην ενεργό δράση και να βοηθήσει στις έρευνες για την ανεύρεση της κόρης τους, Λένας.
Η Έλσα, όμως, αρνείται να βγει απ’ τη σκοτεινή άβυσσο στην οποία έχει εδώ και χρόνια βυθιστεί. Θεωρώντας τον εαυτό της υπεύθυνο για τη δολοφονία του συζύγου και της κόρης της, προσπαθεί να ξεχαστεί στο αλκοόλ και δεν θυμίζει πλέον σε τίποτα τη δυναμική γυναίκα που συνέβαλε στην εξιχνίαση αποτρόπαιων εγκλημάτων.
Όταν τελικά αποφασίζει, εξαιτίας ενός μοιραίου γεγονότος, να συμμετάσχει στις έρευνες, θα βρεθεί αντιμέτωπη όχι μόνο με τους απαγωγείς αλλά και με το ίδιο της το παρελθόν. Ένα θανάσιμο παιχνίδι ξεκινάει, φέρνοντας στο προσκήνιο καλά κρυμμένα μυστικά, λάθη και πάθη που απειλούν τη ζωή της Λένας, του μικρού κοριτσιού με τα μαύρα σαν τον έβενο μαλλιά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου