ΘΑΛΕΙΑ ΨΑΡΡΑ
για το "ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΥ"
από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.
Πόσος
χρόνος μπορεί να χαθεί προτού η αλήθεια γίνει κραυγή; Τι δίνει σε έναν άνθρωπο
το θάρρος να δραπετεύσει από τη σιωπή και πως γίνεται ο έρωτας, να κρυφτεί τόσο
καλά πίσω από το ψέμα και να διαλύσει προσδοκίες, όνειρα, ψυχή και αξιοπρέπεια;
Αυτά
τα τρία ερωτήματα στοίχειωσαν το μυαλό μου από την πρώτη στιγμή που άκουσα την
ιστορία της Δανάης, η οποία μπορεί στην πραγματική ζωή να μην κατηγορήθηκε ψευδώς
για κάποια ανθρωποκτονία όπως συνέβη στην ιστορία του βιβλίου, όμως πιστέψτε
με, πέρα από τον εφιάλτη του εγκλεισμού, όσα πέρασε από τότε που πήρε την πρώτη
της ανάσα μέχρι και σήμερα, είναι πολλά περισσότερα από όσα τόλμησα να γράψω.
Παρόλα
αυτά, το «Δικαίωμά μου», δεν είναι μια αυτούσια αληθινή ιστορία. Δεν αφορά μόνο
τη Δανάη, αλλά είναι το σύνολο αρκετών αληθινών γεγονότων, όπου με τη βοήθεια
της μυθοπλασίας συνυπάρχουν σε μία ενιαία πλοκή. Κοινός παρονομαστής όλων, είναι κάθε μορφής
βία που μπορεί να στιγματίσει τη ζωή ενός ανθρώπου. Βία σωματική, βία
ψυχολογική, βία λεκτική, που με τη συνοδεία του φόβου καταστρατηγούν το ψυχικό
σθένος και τη δύναμη του να παλέψει για τα αυτονόητα, όπως είναι το δικαίωμά
του να ζει ευτυχισμένος. Κατά τη συγγραφή αυτού του βιβλίου, προσπάθησα να μη
σταθώ μόνο στα γεγονότα αλλά να στρέψω το φακό της προσοχής λίγο πιο βαθιά. Στα
συναισθήματα, τα προσωπικά βιώματα, τις εμπειρίες που διαμορφώνουν έναν άνθρωπο
και οδηγούν τις επιλογές του προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, είτε αυτός
είναι ο θύτης, είτε είναι το θύμα. Στόχος μου, ήταν να ανακαλύψουμε παρέα το
παρασκήνιο που υπάρχει μέσα μας. Να βουτήξουμε με θάρρος στα σκοτάδια μας και
να βγούμε εξαγνισμένοι για να συναντήσουμε το φως.
Για
τη δική μου ψυχή, ο σκοπός επετεύχθη, αφού όσο πόνεσα με αυτό το βιβλίο άλλο
τόσο το ένιωσα να με λυτρώνει. Αν έχω κατορθώσει να μεταφέρω στις σελίδες του,
λίγη από την ένταση με την οποία βίωσα κάθε μου συναίσθημα κατά τη συγγραφή του
ώστε να αγγίξει και εσάς, αν όσοι επιλέξετε να το διαβάσετε νιώσετε κάπου
ανάμεσα στις γραμμές του πως νικάτε έστω και ένα σας σκοτάδι, τότε, θα δηλώνω
πραγματικά ευτυχισμένη.
Σας
ευχαριστώ πολύ,
Θάλεια
Ψαρρά
Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ |
Η Δανάη ανάσαινε για είκοσι χρόνια το χνότο της βίας στο πρόσωπό της. Κατηγορήθηκε για έναν φόνο που δεν έκανε, αντιμετώπισε τον εφιάλτη του εγκλεισμού και κλήθηκε να ισορροπήσει στο τεντωμένο σκοινί που χωρίζει τη λογική από την παράνοια.
Ό,τι λυγμός γεννηθεί σήμερα θα μείνει ανάμεσα στο μαξιλάρι μου κι εμένα. Δε θα του κάνω εξομολογήσεις αυτή τη φορά· θα του ορκιστώ μονάχα. Εκείνο ξέρει πως οι όρκοι που γεννιούνται την ώρα των λυγμών είναι οι πιο αληθινοί· και σήμερα θα ορκιστώ να ζήσω! Είναι δικαίωμά μου!
Πόσος χρόνος μπορεί να χαθεί προτού η αλήθεια γίνει κραυγή; Πώς το ψέμα, με το προσωπείο του έρωτα, καταρρίπτει τις προσδοκίες; Τι δίνει σε έναν άνθρωπο το θάρρος να δραπετεύσει από τη σιωπή;
Ένα βιβλίο εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα ενδοοικογενειακής βίας, που έχει στόχο να χαράξει στην ψυχή του αναγνώστη ένα μονοπάτι που οδηγεί από το σκοτάδι και τον φόβο στο φως και στη λύτρωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου