ΕΛΕΝΑ ΑΡΤΖΑΝΙΔΟΥ
για το "Ο ΣΤΥΛΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΥΛΟΙ ΤΟΥ"
από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.
Στην παραλία του Δρυού, εκεί στην όμορφη Πάρο, περνώ τα τελευταία πέντε
καλοκαίρια τις διακοπές μου. Το καλοκαίρι του 2019 καθώς απολάμβανα τη δροσιά της θάλασσας και
φυσικά παρατηρούσα γύρω μου πρόσεξα ένα παιδί, που μιλούσε γαλλικά, να
προσπαθεί με ξύλα και μικρά κλαδιά να στήσει ένα μικρό κτίριο.
Απόγευμα όταν επέστρεψα στο Σπίτι της Λογοτεχνίας στις Λεύκες, όπου και
διαμένω ξεκίνησα να γράφω .Ο ήρωας πήρε το όνομα του όταν τον φαντάστηκα ή
καλύτερα όταν μου ψιθύρισε τι ήθελε και μπορούσε να κατασκευάζει. Στύλους με διάφορα υλικά, άρα αμέσως μπόρεσα
να τον φωνάξω «Στύλιο» ή μήπως όλα έγιναν γιατί και ο μαρμαροτεχνίτης παππούς
του ήταν βαφτισμένος Στέλιος;
Με την ιστορία μου αυτή ήθελα να φωτίσω την πλευρά πολλών μικρών παιδιών
που από τα πρώτα τους χρόνια δείχνουν να έχουν κάποιο ταλέντο. Να είναι δημιουργοί
, εφευρέτες που αν συνεχίσουν παράλληλα με την υποστήριξη της οικογένειας, της
εκπαίδευσης και της πολιτείας μπορεί να είναι εκείνοι που θα παραδώσουν στο
μέλλον εφευρέσεις για το καλό της κοινωνίας.
Ο Στύλιος είναι ένας εφευρέτης, ένας μικρός ήρωας stem, που από την πρώτη στιγμή παρατηρεί και προσπαθεί να φτιάξει κατασκευές
από κάθε υλικό και κυρίως στύλους που μπορούν να σταθούν. Έχει την αμέριστη
υποστήριξη της οικογένειας και κυρίως του πατέρα του.
Ο Στύλιος και οι στύλοι του, σε εικόνες
της Ευτυχίας Ηλιάδου, εκδόσεις Ψυχογιός , σας μιλά σε πρώτο πρόσωπο και αποκαλύπτει
από την πρώτη σελίδα το ταλέντο του.
«Οταν ήμουν δύο χρόνων,
είδα ένα πελώριο πουλί να στέκεται στο ένα του πόδι. Προσπάθησα να το μιμηθώ,
μένοντας ακίνητος σαν στύλος.
Όταν έγινα τριών, σε μια ακρογιαλιά, έστησα
στύλους με ολόκευκα βότσαλα και άρχισα να τραγουδάω: «Στύλιοι, στύλιοι».
Όταν αντίκρισα πρώτη φορά τον Παρθενώνα, είχα
ήδη κλείσει τα έξι. Τότε αποφάσισα να φτιάξω τη δική μου μοναδική κατασκευή.
Στέλιος ή Στύλιος, όπως και να τον φωνάξετε,
είναι ένας λαμπρός δημιουργός».
Όπως και με τον Στύλιο, έτσι και με όλους τους
ήρωες μου που έχω ζήσει κοντά τους ,όσο διάστημα ζωντανεύουν στο χαρτί, έχω
μάθει να τους ακούω, προσπαθώ να τους καταλάβω ενώ κάθε πράξη , γεγονός απαιτεί
μελέτη από εμένα.
Κάθε ένας ήρωας και ηρωίδα μου είτε λέγεται
Ξένη, ή Μαλένα ή Κέκος ή Στύλιος με έμαθε να έχω υπομονή, να χαίρομαι , να
συναισθάνομαι , να κλαίω και να παλεύω για το δίκαιο.
Με τον Στύλιο, ονειρεύτηκα το μέλλον που
μπορούν να φτιάξουν όλα εκείνα τα παιδιά σαν αυτόν που έχουν ταλέντα και
δημιουργούν και μπορούν να παραδώσουν στον κόσμο απίστευτες δημιουργίες που
μόνο ομορφαίνουν και προχωρούν την ζωή.
Σας ευχαριστώ πολύ
Έλενα Αρτζανίδου
https://www.psichogios.gr/el/o-stylios-kai-oi-styloi-toy.html#description
Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ |
Όταν έγινα τριών, σε μια ακρογιαλιά, έστησα στύλους με ολόλευκα βότσαλα και άρχισα να τραγουδάω: «Στύλιοι, στύλιοι».
Όταν αντίκρισα πρώτη φορά τον Παρθενώνα, είχα ήδη κλείσει τα έξι. Τότε αποφάσισα να φτιάξω τη δική μου μοναδική κατασκευή.
Στέλιος ή Στύλιος, όπως και να τον φωνάξετε, είναι ένας λαμπρός δημιουργός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου