ΔΙΠΛΟΣ
ΨΥΧΙΣΜΟΣ
Το
βιβλίο μου Διπλός Ψυχισμός ήταν για μένα ένα βιβλίο που μου πρόσφερε μεγάλη
χαρά, ψυχική λύτρωση και ικανοποίηση για πολλούς και διαφορετικούς λόγους.
Αρχικά επειδή πρώτη φορά έγραψα αστυνομικό μυθιστόρημα και έτσι θα δοκίμαζα τις
δυνάμεις μου σε άγνωστα δύσβατα μονοπάτια κι αυτό ήταν συναρπαστικό κι
ελκυστικό ταυτόχρονα. Δεύτερον επειδή ο σκοπός ήταν φιλανθρωπικός και κάποια
έσοδα θα δοθούν στην Κιβωτό του Κόσμου. Και τρίτον επειδή είμαι υπέρ της
αποιδρυματοποίησης και με την πένα μου μπόρεσα να στηλιτεύσω τα διαδραματιζόμενα στα ιδρύματα τα οποία
συνεχίζουν ακόμη να είναι κολαστήρια ψυχών.
Είχα
δυο μεγάλες αφορμές γι αυτό το βιβλίο. Από την μια την ευαισθησία μου να
υποστηρίξω έμπρακτα όλα αυτά τα «άτυχα παιδιά» που βρέθηκαν σε ιδρύματα λόγω
της εγκατάλειψης – άλλωστε η αφιέρωσή μου είναι γι αυτά ακριβώς τα παιδιά, τα
εγκαταλελειμμένα - κι από την άλλη την πρόκληση να αναλύσω τον ήρωά μου που
έτυχε να είναι υπεράνω πάσης υποψίας, επαγγελματικά πετυχημένος, παιδί που
έζησε σε ίδρυμα αλλά ωστόσο ένας ασθενής «διπλός ψυχισμός» που πολλές φορές
δρούσε απρόβλεπτα και παρορμητικά επειδή νοσούσε.
Το
ταξίδι μου μαζί με τους ιδιαίτερους ήρωές μου δεν ήταν καθόλου εύκολο, τ
ομολογώ. Καθώς έμπαινα στο πετσί τους, ριγούσα σύγκορμη και καθώς οι φόνοι
αυξάνονταν το χέρι μου έτρεμε κι αποζητούσε γρήγορα την λύτρωση. Πίστευα πως ο
φόνος θέλει τέχνη και η εξιχνίαση του φόνου τεχνίτη… γι αυτό και ο επιθεωρητής
μου Οδυσσέας Καρράς ακολουθούσε βήμα προς βήμα τα στοιχεία για να φτάσει στον «ψυχοπαθή»
που τριγυρνούσε στα νότια προάστια των Αθηνών. Ένας σύγχρονος «serial killer» που σκότωνε δίχως σταγόνα αίματος κατ
εξακολούθηση και πετούσε τα γυναικεία κορμιά στην θάλασσα. Ανατριχίλα, φόβος,
έντονα συναισθήματα και περιέργεια για το τέλος του εγκληματία κατακλύζουν τον
αναγνώστη για το ποιος και γιατί επιφέρει όλη αυτή την δυστυχία έστω και αν τα
θύματα ήταν γυναίκες της νύχτας. Πρώτη απ όλους εγώ συνέπασχα με την ροή της
ιστορίας και πολλές φορές έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται αν μια τέτοια
φανταστική ιστορία θα μπορούσε να συμβεί στην πραγματικότητα μέχρι που συνέβηκε
μετά την έκδοση του βιβλίου μου στην Κύπρο.
Το
αποκορύφωμα του βιβλίου καθώς και η υπερφόρτιση των συναισθημάτων που κρύβεται
στις τρεις επιστολές του ενόχου βρίσκεται στο τέλος όπου αναδεικνύεται και ο
ρόλος του ιδρύματος στην ψυχοσύνθεση και την πορεία του. Κανείς δεν μπορεί να
φανταστεί την καθημερινότητα αν δεν ζήσει τον εγκλεισμό μιας παιδικής ψυχής σ
ένα ίδρυμα και κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον χειρότερο εγκληματία αν δεν
γνωρίζει τις συνθήκες και το παρελθόν του.
Το
ταξίδι είναι εξίσου μαγικό διότι όλοι οι ήρωες ακροβατούν πάνω σε μια λεπτή
κλωστή… αυτή της διάκρισης του καλού και του κακού. Εν τέλει η μάνα είναι το Α
και το Ω για ένα παιδί, είναι εκείνη που επουλώνει όλες τις πληγές. Καλή σας
ανάγνωση!
Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ |
Οι περιπέτειες, οι ανατροπές, ο έρωτας, τα εγκλήματα, οι ήρωες, τα κοινά δεδομένα γίνονται ένα συνονθύλευμα που θα κυριαρχήσουν σε ολόκληρη την ιστορία και θα σας ταξιδέψουν νοερά.
Το έργο θα αγγίξει λεπτές χορδές, θα συγκινήσει, θα προβληματίσει και κυρίως θα σας συντροφεύσει σ έναν φανταστικό κόσμο. Ένα κρεσέντο ερωτικής έντασης αντικατοπτρίζει το βιτρώ της πληγωμένης ψυχής του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου