Αν με ρωτήσει κανείς τι με οδήγησε στο να γράψω τη Συμφωνία των Λεόντων, θα του απαντήσω ότι ήταν μια αλληλουχία γεγονότων που οδήγησε στη γέννηση των κεντρικών ηρώων που συνηθίζω να αποκαλώ "Λέοντες". Ο Πολωνός και ο Διάολος του Έϊρε κάποιοι πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν μόνο στη σφαίρα της Χολιγουντιανής κινηματογραφικής πραγματικότητας. Θα ταίριαζαν σίγουρα οφείλω να ομολογήσω, μα για όσους πιστεύουν ότι τέτοιους σκοτεινούς τύπους συναντάμε μόνο στις ταινίες, εγώ πάντα θα τους ρωταω: "πόσο καλά γνωρίζετε τον γείτονα σας;" Η Συμφωνία ήταν ένα μυθιστόρημα με αρκετές δόσεις πραγματικότητας, μπλεγμένες μέσα στις σελίδες. Όσοι αγαπούν την περιπέτεια ελπίζω να το απόλαυσαν. Όσοι βλέπουν και πέρα από αυτή, πιστεύω ότι κράτησαν τα πιο βαθιά νοήματα του βιβλίου προς αξιολόγηση στο πίσω μέρος του μυαλού τους...
Πώς όμως ένα αυτοτελές βιβλίο καταλήγει να γίνει τριλογία; Γι' αυτό ευθύνεται αποκλειστικά η αγάπη του κόσμου που λάτρεψε τα λιοντάρια και πίστεψε ότι η ιστορία δεν τελείωσε στο πρώτο μέρος.
Το δεύτερο μέρος της Τριλογίας, "Μια ξεχασμένη χώρα" μπορεί να είναι η συνέχεια, μα θέλησα να εκθέσω στο αναγνωστικό κοινό την ανθρώπινη πτυχή των χαρακτήρων. Επίσης πέρα από το μυστήριο και την περιπέτεια, το βιβλίο είναι ένας φόρος τιμής προς το λαό των Ιγκμπο και των θυμάτων της Μπιαφρα, κάτι που αποτελούσε προσωπική μου ανάγκη. Προσωπική ανάγκη να αναδείξω και να εκθέσω τη ζωώδη πλευρά του ανθρώπινου είδους και το πόσο αχόρταγο ον μπορεί να υπάρξει εις βάρος του ίδιου μας του είδους.
Το αν τα κατάφερα ή όχι σε αυτό που στόχευα πάντως, δεν είμαι ο αρμόδιος να απαντήσω. Αυτό ας μας το πει το κοινό...
Η Ντάρια δεν ήθελε να πιστέψει ότι όλο αυτό το ζούσε. Ένιωθε ότι είχε παγιδευτεί μέσα σε κάποιο κακό εφιάλτη
και ότι από στιγμή σε στιγμή θα ξυπνούσε. Σιγουρεύτηκε ότι ήταν τελικά ξύπνια όταν άκουσε τα τελευταία λόγια
του γιατρού, και κατανοούσε απόλυτα τους λόγους που ο Στέφανος είχε αποφασίσει να σωθούν με τον θάνατό του άλλες ζωές. Δεν μπορούσε να φανταστεί κάπως αλλιώς το τέλος του, όσο κι αν ευχόταν να γεράσουν και να φύγουν μαζί, σκεβρωμένοι και αγκαλιασμένοι.
Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα ΕΔΩ |
Ένας Ιρλανδός κυνηγός κεφαλών, χαμένος κάπου στον Κόλπο του Άντεν, με μοναδική παρέα κακής ποιότητας ουίσκι και λαθραία τσιγάρα, μισθωμένος για να εκτελεί πειρατές. Κανείς δεν αναζητεί τον Λιρόι Ντάφλερ, τον «Διάβολο του Έιρε», αν δεν πρέπει να πεθάνει κάποιος. Κανείς δεν ξέρει από πού ήρθε και τι τον οδήγησε σε εκείνη την κόλαση. Μέχρι που ένα τηλεφώνημα θα ξυπνήσει φαντάσματα και θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου.
Εικόνες από το παρελθόν έρχονται να του θυμίσουν την κατάρα με την οποία γεννήθηκε: να βλέπει τον θάνατο όσων αγάπησε. Η κατάρα όμως πρέπει να σπάσει για να λυτρωθεί ο ίδιος και να μην κινδυνεύει άλλο πια εκείνη... Εκείνη, που τον αγάπησε άνευ όρων και του χάρισε την καρδιά της για πάντα.
Εκείνον, μαζί με το ολέθριο χάρισμά του.
Εκείνον, μαζί με το ολέθριο χάρισμά του.
Ένα θρίλερ που διαδραματίζεται μεταξύ τεσσάρων ηπείρων, βαμμένο με αίμα και ανεκπλήρωτους πόθους σκοτεινών ανθρώπων, συμφέροντα επιχειρηματιών, επαγγελματιών δολοφόνων και έναν μεγάλο έρωτα, με αφετηρία και τέλος την Ελλάδα.
«Κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί από την παγκόσμια κατασκοπεία, Μένια. Αν κάποιος κεντρίσει το ενδιαφέρον, έχουν τη δυνατότητα να μάθουν τα πάντα γι’ αυτόν. Κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί απ’ αυτούς».
«Ποιους “αυτούς”;»
Ο Στέφανος έβαλε τα γέλια.
«Ποιους “αυτούς”;»
Ο Στέφανος έβαλε τα γέλια.
«Οι “αυτοί” είναι οι εξουσιαστές αυτού του κόσμου. Αυτοί που ελέγχουν τα πάντα, που ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις, που ξεκινούν έναν πόλεμο και αποφασίζουν πότε θα λήξει».
Το πρόσωπό του σκλήρυνε απότομα. «Δε θα τους δεις ποτέ στην τηλεόραση. Δε θα μάθεις ποτέ για την ύπαρξή τους. Κι όμως είσαι ένα γρανάζι σε έναν μηχανισμό που εξυπηρετεί δικά τους συμφέροντα. Αν είσαι προβληματικό, βγαίνεις εκτός λειτουργίας, ανακυκλώνεσαι και αντικαθίστασαι. Εμείς, εγώ, ο άντρας σου, ο Μύρος, είμαστε αυτοί που αναλαμβάνουν να λειτουργούν όλα όπως πρέπει. Εμείς είμαστε τα όπλα τους, ώστε εσείς, τα πιόνια τους, να μη στραφείτε ποτέ εναντίον τους, κι αν ποτέ το κάνετε, φροντίζουμε να σας εξαφανίσουμε».
Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα ΕΔΩ |
Ο Στέφανος Μυρίδης, οχτώ χρόνια μετά τον χαμό του αδερφού του στο μακελειό της Βεγορίτιδας, ψάχνει ακόμα τις ισορροπίες του. Η φυγή από τους αγαπημένους του θα αποδειχτεί αναπόφευκτος μονόδρομος.
Μια αναπάντεχη συνάντηση όμως με ένα από τα φαντάσματα του παρελθόντος έρχεται για να τον παγιδεύσει σε μια παλιά ιστορία κι έναν κύκλο αίματος που πίστευε ότι είχε κλείσει. Εγκλωβισμένος σε μια δίνη γεγονότων, ο Στέφανος θα έρθει αντιμέτωπος με παιχνίδια παγκόσμιας κυριαρχίας, ανομολόγητα αμαρτήματα του πατέρα του,
το παρελθόν του και τα φλογερά βράδια με μια νεαρή Κολομβιανή στο Μεδεγίν, το περιεχόμενο μιας θυρίδας που αποτελεί ωρολογιακή βόμβα έτοιμη ανά πάσα στιγμή να εκραγεί, εκτελεστές που τον θέλουν νεκρό, όλες τις αστυνομικές δυνάμεις της Αθήνας και μια απρόσμενη προδοσία.
το παρελθόν του και τα φλογερά βράδια με μια νεαρή Κολομβιανή στο Μεδεγίν, το περιεχόμενο μιας θυρίδας που αποτελεί ωρολογιακή βόμβα έτοιμη ανά πάσα στιγμή να εκραγεί, εκτελεστές που τον θέλουν νεκρό, όλες τις αστυνομικές δυνάμεις της Αθήνας και μια απρόσμενη προδοσία.
Ο «Πολωνός» καλείται να βρει τη λύση μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα, μέσα από μια οδύσσεια που ξεκινά από την Αλόννησο και καταλήγει σε μια ξεχασμένη χώρα που κάποτε κάποιοι αποκαλούσαν Μπιάφρα…
Η Ντάρια δεν ήθελε να πιστέψει ότι όλο αυτό το ζούσε. Ένιωθε ότι είχε παγιδευτεί μέσα σε κάποιο κακό εφιάλτη
και ότι από στιγμή σε στιγμή θα ξυπνούσε. Σιγουρεύτηκε ότι ήταν τελικά ξύπνια όταν άκουσε τα τελευταία λόγια
του γιατρού, και κατανοούσε απόλυτα τους λόγους που ο Στέφανος είχε αποφασίσει να σωθούν με τον θάνατό του άλλες ζωές. Δεν μπορούσε να φανταστεί κάπως αλλιώς το τέλος του, όσο κι αν ευχόταν να γεράσουν και να φύγουν μαζί, σκεβρωμένοι και αγκαλιασμένοι.
Τελικά η αγάπη της δεν ήταν αρκετή για να του χαρίσει τη γαλήνη σε μια ήσυχη ζωή. Αλλά πώς είχε φτάσει μέχρι εκεί;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου