ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ,ΜΕ αρέσει η γραφή του Γιώργου Τζιτζικάκη ΑΦΟΥ.ΜΕ αρέσουν τα βιβλία του γιατί όπως έχω αναφέρει ξανά, προτείνοντας βιβλίο του, διαβάζοντας τα μου θυμίζουν δικές μου σκέψεις, βιώματα, συναισθήματα.
ΜΕ άρεσε κι ο "Ανεμόγερτος" του. Σε αρκετά σημεία έφερε το δάκρυ στα μάτια, ταυτίστηκα μαζί του πολλές φορές και, ναι, θα ακολουθήσω τη φιλική συμβουλή που δίνει στο τέλος του βιβλίου "Ζήσε! Δεν έχει δεύτερη διαδρομή!"
Θα προτιμήσω να μη σκέφτομαι αυτά που χάνω αλλά εκείνα που κερδίζω. Δεν βάζω πλέον στο ζύγι εκείνα που δεν κατάφερα -ξέρω δεν αξίζει να τα ζυγίζω - οπότε τα παρατώ σε μια γωνιά, και λέω Γ@μ@ το ! (βάζουμε @ μια και παίζουν αναφορές τριγύρω 😉 ) και δεν χάνω στιγμές απ'τη ζωή μου...Άλλωστε, όπως συνηθίζω να λέω (από κάπου ίσως το δανείστηκα κι αυτό 😉) η ευτυχία είναι στιγμές....
Ξέρω πως δεν είμαι η μόνη που της συνέβησαν ατυχίες, σκάω λοιπόν ένα χαμογελάκι ή μάλλον πολλά μια και θεωρώ πως το χαμόγελο ξορκίζει κάθε κακό (αυτό είναι δικό μου 😍) και συνεχίζω τη φρενήρη διαδρομή που λέγεται ζωή.
Αγάπησα τον Ανεμόγερτο ,για την αλήθεια, την ειλικρίνεια και την ευθύτητα του. Μην ψάχνετε στα ελληνικά λεξικά να βρείτε τη λέξη, είναι αποκλειστικό δημιούργημα του Τζιτζικάκη, και με μια λέξη κατάφερε να τα πει όλα. Χαίρομαι που ανακάλυψα πως όποια δύναμη κι αν τον φύσηξε, τον έγειρε, τον δίπλωσε, τον λύγισε, τον κοπάνησε δυνατά δεν κατάφερε, εντέλει, να τον σπάσει. Όπως προανέφερα ταυτίστηκα μαζί του, ανεμόγερτη κι εγώ στη ζωή μου, αλλά ναι, βρε Γιώργη, κουβαλάμε δυνάμεις εντός μας που ούτε εμείς οι ίδιοι δεν γνωρίζουμε το μέγεθος και τις ικανότητες τους και ίσως πρέπει να χτυπηθούμε ανελέητα για να καταλάβουμε πόσο τελικά μπορούμε να αντέξουμε.
Είμαστε όλοι "Ανεμόγερτοι" και είμαστε ακόμα εδώ! Είμαστε πολλοί που πονάμε και το κρύβουμε καλά! Σ'ευχαριστώ για το ταξίδι και σ' έχω προσθέσει ήδη στις προσευχές μου.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ο Ανεμόγερτος είναι ένα μυθιστόρημα γεμάτο τρυφερότητα που, άλλοτε κωμικά και άλλοτε τραγικά, εξιστορεί τον αγώνα ενός ανθρώπου να αναμετρηθεί με την αδικία, να ζυγίσει τις δυνάμεις του και να προχωρήσει τη ζωή του. Αποτελεί καταγραφή βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα και μιλάει για την παγίδα των προσδοκιών, τις συνέπειες ενός κρυμμένου τραύματος και τη διατήρηση της ελπίδας.
Ο ήρωας αυτού του βιβλίου είναι ένας άνθρωπος που βίωσε την απώλεια και την ολοκληρωτική καταστροφή των ονείρων του. Όταν συνέβη αυτό, αναγκάστηκε να αποδεχτεί την ήττα του –κάτι που θα μπορούσε να τον τρελάνει και εν μέρει το κατάφερε–, ενώ υπομένοντας τον πόνο του, κατέφυγε σε μια άλλη πραγματικότητα ώστε να μπορέσει να ζήσει. Στην πορεία, αναμετρήθηκε με δεκάδες ατυχίες που του συνέβησαν, γνώρισε απίθανους τύπους (φίλους μα και εχθρούς) και όλο αυτό τον δίδαξε πώς να διαχειριστεί τον εαυτό του, το τραύμα του, τις αλλεπάλληλες κρίσεις πανικού και την κατάθλιψη.
Ένα βιβλίο που εξυμνεί τη ζωή και μιλά για όλες εκείνες τις φορές που αδικούμαστε, γονατίζουμε, και σηκωνόμαστε πάλι στα πόδια μας ώστε να κερδίσουμε μια επόμενη μάχη.
Ο ήρωας αυτού του βιβλίου είναι ένας άνθρωπος που βίωσε την απώλεια και την ολοκληρωτική καταστροφή των ονείρων του. Όταν συνέβη αυτό, αναγκάστηκε να αποδεχτεί την ήττα του –κάτι που θα μπορούσε να τον τρελάνει και εν μέρει το κατάφερε–, ενώ υπομένοντας τον πόνο του, κατέφυγε σε μια άλλη πραγματικότητα ώστε να μπορέσει να ζήσει. Στην πορεία, αναμετρήθηκε με δεκάδες ατυχίες που του συνέβησαν, γνώρισε απίθανους τύπους (φίλους μα και εχθρούς) και όλο αυτό τον δίδαξε πώς να διαχειριστεί τον εαυτό του, το τραύμα του, τις αλλεπάλληλες κρίσεις πανικού και την κατάθλιψη.
Ένα βιβλίο που εξυμνεί τη ζωή και μιλά για όλες εκείνες τις φορές που αδικούμαστε, γονατίζουμε, και σηκωνόμαστε πάλι στα πόδια μας ώστε να κερδίσουμε μια επόμενη μάχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου