Μία αληθινή ιστορία που
δεν σε αφήνει ασυγκίνητο ζώντας τα βιώματα των ηρώων. Η συγγραφέας σε μεταφέρει
με μαεστρία τριάντα χρόνια πίσω το 1991 στον εμφύλιο στην Γεωργία. Εκεί όπου οι
Έλληνες ήταν ξένοι, όπως και ξένοι ήταν και στον τόπο τους.
Έζησα
τα διλήμματα και τον πόνο των ηρώων για τον ξεριζωμό τους, αλλά και την θλίψη
που βιώσαν καθώς έχασαν ξαφνικά και για πάντα, αγαπητά πρόσωπα από την ζωή
τους. Μάζεψαν όμως και πάλι τα κομμάτια της ψυχής τους και συνέχισαν. Βίωσα
έντονα μέσα από τις περιγραφές, την αγωνία για το άγνωστο αύριο που ξημερώνει
και τον κίνδυνο που τους περίμενε σε όλη την διαδρομή, μέχρι τον τελικό τους
προορισμό, την Ελλάδα.
Η
μικρή Ελίσσω, η κεντρική ηρωϊδα, που από ένα μικρό κορίτσι έγινε μεγάλη γυναίκα
μέσα από την ιστορία, σε συγκινεί με τις σκέψεις τις αλλά και όλα εκείνα τα
αισθήματα που νιώθει να την στοιχειώνουν χωρίς να γνωρίζει το γιατί. Εκείνη ήταν
που έχασε τα περισσότερα μέσα σε μια στιγμή. Την βλέπουμε μέσα από την ιστορία
να αγωνιά να μάθει ποια είναι, ποιο ήταν το παρελθόν που σβήστηκε, μα πάνω απ’
όλα αγωνιά για να νιώσει την αγάπη και την ασφάλεια που είχε για ελάχιστα, αλλά
οι μοίρα είχε άλλα σχέδια και συνέχιζε να της τα στερεί.
Όλοι
τους έχασαν κάτι, παιδί, γονείς, φίλους, αγάπες, δουλειές, σπίτια, κάποιοι
συνέχισαν με πόνο ψυχής και κάποιοι έμειναν στάσιμοι. Κάποιοι ήρωες στην
ιστορία μας έδειξαν την όχι ωραία τους ανθρώπινη πλευρά, κάποιοι την μεγάλη
τους καρδιά και κάποιοι άλλοι μας δίδαξαν το μεγαλείο της συγχώρεσης.
1991, Γεωργία. Ο εμφύλιος πόλεμος ξεσπά. Ο φόβος αναγκάζει τους Έλληνες να ξεριζωθούν βάναυσα από τον τόπο τους. «Είστε ξένοι, πηγαίνετε πίσω στην πατρίδα σας». Η οικογένεια της Ελισσώς αναζητώντας μια καλύτερη μοίρα πουλάει τα πάντα με σκοπό να επιστρέψει πίσω στην Ελλάδα. Μια πικρή σκέψη είναι ριζωμένη στην καρδιά και το μυαλό «Στα ξένα είμαι Έλληνας και στην Ελλάδα ξένος».
Το ταξίδι ξεκινά. Μια περιπλάνηση μέσα στο σκοτάδι και τον πόνο, που χάραξε με το ζοφερό της μελάνι ανεξίτηλες πληγές στις αναμνήσεις και άφησε πίσω διαλυμένες ψυχές και παιδιά που δεν έφταιξαν σε τίποτα. Τραγικότερη μορφή όλων, η Ελισσώ, που λίγο πριν τα ελληνικά σύνορα, η μάνα της, μέσα στην απόγνωση της, τη δίνει σε δύο άγνωστους, με την υπόσχεση να βρεθούν ξανά…
Η Ελισσώ μεγαλώνει ζώντας μια ψεύτικη ζωή. Όμως, πόσα ψέματα μπορούν να χωρέσουν στο σακίδιο της ζωής; Τα όνειρα της αρχίζει να στοιχειώνει η εικόνα ενός μικρού παιδιού. Και τότε ένα δάκρυ κυλούσε από τα μάτια της, μα το σκούπιζε πριν το δει κανείς, πριν το νιώσει ακόμα και η ίδια.
Μία παράνομη υιοθεσία, η εξαφάνιση ενός παιδιού και μνήμες βυθισμένες στη λήθη υφαίνουν αυτή τη συγκλονιστική ιστορία. Προδοσία, αγάπη, έρωτας και ξεριζωμός είναι το νήμα της. Και το χρώμα του νήματος κόκκινο, σαν τα μαλλιά της Ελισσώς, της κόρης που δεν αγαπήθηκε…
«Εγώ γεννήθηκα χωρίς πατέρα. Χωρίς μητέρα. Γεννήθηκα μία μέρα όταν ήμουν οκτώ χρονών, μέσα σ’ ένα αυτοκίνητο και είχα για θέα ένα πανέμορφο λιβάδι»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου