Η πικρή παιδική ηλικία, οι εφηβικές πληγές, οι τραγικές απώλειες ξαφνιάζουν και προβληματίζουν. Οι ομοιότητες πολλές, η αντιμετώπιση αλλάζει.
Ποιο είναι, άραγε, αυτό που κάνει τη μεγαλύτερη γυναίκα δυνατή και ορθολογίστρια; Η θέληση να παλέψει για να ξεφύγει από τη μοίρα της ή οι συγκυρίες; Είναι η ανάγκη για επιβίωση ή η άρνηση να υποταχθεί στον βιασμό της αξιοπρέπειάς της;
Με αγάπη και σύνεση η Ελισάβετ προσπαθεί να βοηθήσει τη νεότερη Μαρίνα να αποδεχθεί το παρελθόν της, να ζήσει μ’ αυτό, να μη δηλητηριάζει το παρόν και το μέλλον της. Θα μπορέσει η άδολη φιλία να γκρεμίσει τείχη και αδιέξοδα, να οδηγήσει από το σκοτάδι στο φως, από τον εφιάλτη στο όνειρο;
Με φόντο την Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών, ένα ταξίδι αυτογνωσίας και ειλικρίνειας, σκληρό και ανελέητο, με προορισμό την αποδοχή και τη συγχώρεση.
Ο τίτλος επιλέχτηκε επειδή οι αλήθειες που κρύβει το βιβλίο είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο να ομολογηθούν σ’ αυτούς που τους αφορούν.
Το εξώφυλλο μου προτάθηκε από τον εκδοτικό οίκο και το λάτρεψα, διότι είναι καλαίσθητο και συμβολικό, δυο αρετές που κατά την άποψή μου πρέπει να έχει κάθε εξώφυλλο μυθιστορήματος. Η γυναίκα στον καθρέφτη μπορεί να είναι μια από μας που ψάχνει τις κρυμμένες αλήθειες, τα λάθη και τις ενοχές της.
Το θέμα επιλέχτηκε επειδή ήθελα να αναφερθώ στη δύναμη που κρύβει ο καθένας μέσα του και καλείται να την ανασύρει σε δύσκολες ή και τραγικές στιγμές. Η βία και μάλιστα η ενδοοικογενειακή, η κακοποίηση, η έλλειψη αγάπης και οι απώλειες στη ζωή μας είναι νομίζω από τις πιο οδυνηρές.
.
Ποιες ανομολόγητες αλήθειες βασανίζουν τους ήρωες σας;
Αυτές που αν αποκαλυφθούν θα προξενήσουν μεγαλύτερο κακό και μάλιστα σε αθώους.
Γιατί μερικές φορές η αλήθεια δεν φτάνει στην επιφάνεια;
Για να προφυλάξει κάποιους που δεν έφταιξαν και που η αποκάλυψη μιας τέτοιας αλήθειας θα τους συντρίψει.
Είναι πάντα η αλήθεια λυτρωτική;
Η αλήθεια είναι πάντα λυτρωτική γι’ αυτόν που την εξομολογείται. Το θέμα είναι κατά πόσο λυτρώνει αυτούς που τη μαθαίνουν.
Ποιο το μήνυμα που απευθύνεται με το βιβλίο σας στους αναγνώστες σας;
Ο συγγραφέας, μέσα από μια φανταστική ιστορία-όπως οι Ανομολόγητες Αλήθειες- που δεν απέχει δυστυχώς από την πραγματικότητα, περιγράφει γεγονότα, καταστάσεις, συναισθήματα, σύμφωνα με τη δική του οπτική και φιλοσοφία ζωής. Αν από όλα αυτά ο αναγνώστης πάρει κάποιο μήνυμα ή αντλήσει κάποιο δίδαγμα, αυτό εξαρτάται αποκλειστικά από εκείνον. Εκείνος θα κρίνει αν υπάρχει κάτι που θα ήθελε να κρατήσει ή όχι.
Που τοποθετείται χρονικά το βιβλίο σας;
Στη σύγχρονη θα έλεγα εποχή, αλλά επειδή η ζωή των ηρώων μου δεν αρχίζει στο σήμερα ταξιδεύουμε πολλές δεκαετίες πίσω στον χρόνο.
Υπάρχει κάποιος ήρωας του βιβλίου σας που να του έχετε μία μικρή αδυναμία; που να τον ξεχωρίζετε; κι αν γιατί;
Αδυναμία έχω στις δυο γιαγιάδες που αν και αγράμματες κατέχουν τη σοφία της ζωής και το δείχνουν με τις πράξεις τους. Ξεχωρίζω όμως την Ελισάβετ για τη δύναμη και τη μαχητικότητα που κρύβει, που παλεύει σκληρά για την επιβίωση, χωρίς να χάνει την ανθρωπιά και τις ευαισθησίες της.
Πως αποφασίσατε μετά από ένα εξαιρετικό ιστορικό μυθιστόρημα να ασχοληθείτε με κάτι διαφορετικό;
Όπως ξέρετε «Οι Δρόμοι της Βροχής» ήταν η πρώτη συγγραφική μου απόπειρα. Θέλησα λοιπόν μετά από αυτό να ξεφύγω από το ιστορικό πλαίσιο και τους περιορισμούς του και να δοκιμάσω τις δυνατότητές μου σε ένα «ελεύθερο» θέμα.
Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πρόσφατα, αλλά θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο;
Όταν βάζω «τέλος» σε ένα βιβλίο δεν το στέλνω αμέσως στον εκδοτικό οίκο. Θέλω να το ξαναδώ μετά από μερικούς μήνες και να το κρίνω από τη σκοπιά του αναγνώστη, στο μέτρο που αυτό είναι δυνατό. Όσο λοιπόν το περιμένω «να σιτέψει» και όσο περιμένω την απάντηση του εκδοτικού οίκου, γράφω. Νομίζω ότι σας απάντησα ότι προετοιμάζω κάτι ακόμη.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΟΥΡΤΖΗ-ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ γεννήθηκε στο χωριό Ξυλοκερατιά Κιλκίς. Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές και πανεπιστημιακές της σπουδές στην Kτηνιατρική Σχολή του Α.Π.Θ. και στη συνέχεια εντάχθηκε στο επιστημονικό και διδακτικό προσωπικό της, από όπου και συνταξιοδοτήθηκε ως καθηγήτρια Μικροβιολογίας και Λοιμωδών Νοσημάτων. Εκτός από το διάβασμα και το γράψιμο, που είναι οι μεγάλες της αγάπες, αφιερώνει μέρος του χρόνου της στην κηπουρική, ενώ οι πεζοπορίες με συντροφιά τον σκύλο της στα πανέμορφα δάση της ορεινής Χαλκιδικής, καθώς και η συλλογή άγριων μανιταριών, αποτελούν την εκτόνωσή της.
.
Ποιες ανομολόγητες αλήθειες βασανίζουν τους ήρωες σας;
Αυτές που αν αποκαλυφθούν θα προξενήσουν μεγαλύτερο κακό και μάλιστα σε αθώους.
Γιατί μερικές φορές η αλήθεια δεν φτάνει στην επιφάνεια;
Για να προφυλάξει κάποιους που δεν έφταιξαν και που η αποκάλυψη μιας τέτοιας αλήθειας θα τους συντρίψει.
Είναι πάντα η αλήθεια λυτρωτική;
Η αλήθεια είναι πάντα λυτρωτική γι’ αυτόν που την εξομολογείται. Το θέμα είναι κατά πόσο λυτρώνει αυτούς που τη μαθαίνουν.
Ποιο το μήνυμα που απευθύνεται με το βιβλίο σας στους αναγνώστες σας;
Ο συγγραφέας, μέσα από μια φανταστική ιστορία-όπως οι Ανομολόγητες Αλήθειες- που δεν απέχει δυστυχώς από την πραγματικότητα, περιγράφει γεγονότα, καταστάσεις, συναισθήματα, σύμφωνα με τη δική του οπτική και φιλοσοφία ζωής. Αν από όλα αυτά ο αναγνώστης πάρει κάποιο μήνυμα ή αντλήσει κάποιο δίδαγμα, αυτό εξαρτάται αποκλειστικά από εκείνον. Εκείνος θα κρίνει αν υπάρχει κάτι που θα ήθελε να κρατήσει ή όχι.
Που τοποθετείται χρονικά το βιβλίο σας;
Στη σύγχρονη θα έλεγα εποχή, αλλά επειδή η ζωή των ηρώων μου δεν αρχίζει στο σήμερα ταξιδεύουμε πολλές δεκαετίες πίσω στον χρόνο.
Υπάρχει κάποιος ήρωας του βιβλίου σας που να του έχετε μία μικρή αδυναμία; που να τον ξεχωρίζετε; κι αν γιατί;
Αδυναμία έχω στις δυο γιαγιάδες που αν και αγράμματες κατέχουν τη σοφία της ζωής και το δείχνουν με τις πράξεις τους. Ξεχωρίζω όμως την Ελισάβετ για τη δύναμη και τη μαχητικότητα που κρύβει, που παλεύει σκληρά για την επιβίωση, χωρίς να χάνει την ανθρωπιά και τις ευαισθησίες της.
Πως αποφασίσατε μετά από ένα εξαιρετικό ιστορικό μυθιστόρημα να ασχοληθείτε με κάτι διαφορετικό;
Όπως ξέρετε «Οι Δρόμοι της Βροχής» ήταν η πρώτη συγγραφική μου απόπειρα. Θέλησα λοιπόν μετά από αυτό να ξεφύγω από το ιστορικό πλαίσιο και τους περιορισμούς του και να δοκιμάσω τις δυνατότητές μου σε ένα «ελεύθερο» θέμα.
Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πρόσφατα, αλλά θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο;
Όταν βάζω «τέλος» σε ένα βιβλίο δεν το στέλνω αμέσως στον εκδοτικό οίκο. Θέλω να το ξαναδώ μετά από μερικούς μήνες και να το κρίνω από τη σκοπιά του αναγνώστη, στο μέτρο που αυτό είναι δυνατό. Όσο λοιπόν το περιμένω «να σιτέψει» και όσο περιμένω την απάντηση του εκδοτικού οίκου, γράφω. Νομίζω ότι σας απάντησα ότι προετοιμάζω κάτι ακόμη.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΟΥΡΤΖΗ-ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ γεννήθηκε στο χωριό Ξυλοκερατιά Κιλκίς. Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές και πανεπιστημιακές της σπουδές στην Kτηνιατρική Σχολή του Α.Π.Θ. και στη συνέχεια εντάχθηκε στο επιστημονικό και διδακτικό προσωπικό της, από όπου και συνταξιοδοτήθηκε ως καθηγήτρια Μικροβιολογίας και Λοιμωδών Νοσημάτων. Εκτός από το διάβασμα και το γράψιμο, που είναι οι μεγάλες της αγάπες, αφιερώνει μέρος του χρόνου της στην κηπουρική, ενώ οι πεζοπορίες με συντροφιά τον σκύλο της στα πανέμορφα δάση της ορεινής Χαλκιδικής, καθώς και η συλλογή άγριων μανιταριών, αποτελούν την εκτόνωσή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου