ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΣΟΥΝΗ
για το " ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΜΙΓΚΕ"
από τις εκδόσεις ΜΑΤΙ.
Η συγγραφή του βιβλίου " Το Άρωμα του Μιγκέ" ξεκίνησε πριν περίπου ενάμιση χρόνο. Μια εξομολόγηση ψυχής, ένας μοναδικός άνθρωπος μου κατέθεσε την δική του ιστορία που από την πρώτη κιόλας λέξη με γοήτευσε και με μάγεψε όσο κι αν πόνεσα και έζησα κι εγώ μαζί της όλα τα δεινά που προέκυψαν στην συνέχεια.
Ένα βιβλίο, μια ιστορία αληθινή που σε αιχμαλωτίζει από την πρώτη κιόλας σελίδα. Τα συναισθήματα για μένα ανάμεικτα και τόσο αληθινά αφού με τους ήρωες μου έζησα και εγώ κάθε πορεία της ζωής τους. Πόνεσα, έκλαψα, προσπάθησα να επιφέρω την λύτρωση για όλους ακόμα κι αν εκείνοι ήταν κακοί. Προσπάθησα να τους δικαιολογήσω για όσα έπραξαν και για όσους αδικήθηκαν μα τους αγάπησα όλους και τον καθένα προσωπικά για τον χαρακτήρα τους. Έτσι άλλωστε δεν είναι η ζωή; Όλοι γεννήθηκαν από τις στάχτες τους και από τις συμφορές που τους χάρισε απλόχερα η ζωή και οι καταστάσεις. Προσπάθησαν να σταθούν γερά στα πόδια τους μα κάποιοι γονάτισαν. Το κουβάρι της μοίρας μπλέκεται περίτεχνα για τον καθένα και όλοι μαζί με τις επιλογές τους φτάνουν στο σημείο να καταστρέψουν πολλές ζωές. Κάποια κατάρα και ο θάνατος τους ακολουθεί μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη. Όλα αυτά είναι βγαλμένα μέσα από την ζωή όπως και οι ήρωες μου. Πήρα πολλά από εκείνους και με έκαναν πιο δυνατό άνθρωπο. Όταν νιώθεις και ανοίγεις καλά τα μάτια σου και κοιτάς και σε άλλες κατευθύνσεις, μαθαίνεις πολλά. Μαθαίνεις να αγαπάς, να μην κρίνεις τον άλλον, να μην εθελοτυφλείς, να βλέπεις την πραγματικότητα και να πορεύεσαι με όσα σου δίνει η ζωή, με την μόνη προϋπόθεση να μην κάνεις ποτέ κακό. Ακόμα κι αν αυτός είναι ο χειρότερος εχθρός σου. Αν κοιτάζεις τους ανθρώπους στα μάτια, όπως και τους ήρωες σου αποδέχεσαι και παραδέχεσαι πολλά. Ένα βιβλίο γραμμένο από τις "σελίδες" της ζωής. Της σκληρής και ανελέητης ζωής που σε κάθε σου λάθος, σε κάθε σου σφάλμα εκείνη σου ανταποδίδει τα έσχατα αφού έσφαλες. Υπάρχουν θύματα και θύτες, αγάπη και μίσος, φως και σκοτάδι, ζωή και θάνατος.
για το " ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΜΙΓΚΕ"
από τις εκδόσεις ΜΑΤΙ.
Η συγγραφή του βιβλίου " Το Άρωμα του Μιγκέ" ξεκίνησε πριν περίπου ενάμιση χρόνο. Μια εξομολόγηση ψυχής, ένας μοναδικός άνθρωπος μου κατέθεσε την δική του ιστορία που από την πρώτη κιόλας λέξη με γοήτευσε και με μάγεψε όσο κι αν πόνεσα και έζησα κι εγώ μαζί της όλα τα δεινά που προέκυψαν στην συνέχεια.
Ένα βιβλίο, μια ιστορία αληθινή που σε αιχμαλωτίζει από την πρώτη κιόλας σελίδα. Τα συναισθήματα για μένα ανάμεικτα και τόσο αληθινά αφού με τους ήρωες μου έζησα και εγώ κάθε πορεία της ζωής τους. Πόνεσα, έκλαψα, προσπάθησα να επιφέρω την λύτρωση για όλους ακόμα κι αν εκείνοι ήταν κακοί. Προσπάθησα να τους δικαιολογήσω για όσα έπραξαν και για όσους αδικήθηκαν μα τους αγάπησα όλους και τον καθένα προσωπικά για τον χαρακτήρα τους. Έτσι άλλωστε δεν είναι η ζωή; Όλοι γεννήθηκαν από τις στάχτες τους και από τις συμφορές που τους χάρισε απλόχερα η ζωή και οι καταστάσεις. Προσπάθησαν να σταθούν γερά στα πόδια τους μα κάποιοι γονάτισαν. Το κουβάρι της μοίρας μπλέκεται περίτεχνα για τον καθένα και όλοι μαζί με τις επιλογές τους φτάνουν στο σημείο να καταστρέψουν πολλές ζωές. Κάποια κατάρα και ο θάνατος τους ακολουθεί μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη. Όλα αυτά είναι βγαλμένα μέσα από την ζωή όπως και οι ήρωες μου. Πήρα πολλά από εκείνους και με έκαναν πιο δυνατό άνθρωπο. Όταν νιώθεις και ανοίγεις καλά τα μάτια σου και κοιτάς και σε άλλες κατευθύνσεις, μαθαίνεις πολλά. Μαθαίνεις να αγαπάς, να μην κρίνεις τον άλλον, να μην εθελοτυφλείς, να βλέπεις την πραγματικότητα και να πορεύεσαι με όσα σου δίνει η ζωή, με την μόνη προϋπόθεση να μην κάνεις ποτέ κακό. Ακόμα κι αν αυτός είναι ο χειρότερος εχθρός σου. Αν κοιτάζεις τους ανθρώπους στα μάτια, όπως και τους ήρωες σου αποδέχεσαι και παραδέχεσαι πολλά. Ένα βιβλίο γραμμένο από τις "σελίδες" της ζωής. Της σκληρής και ανελέητης ζωής που σε κάθε σου λάθος, σε κάθε σου σφάλμα εκείνη σου ανταποδίδει τα έσχατα αφού έσφαλες. Υπάρχουν θύματα και θύτες, αγάπη και μίσος, φως και σκοτάδι, ζωή και θάνατος.
Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ |
Κύθηρα, χωριό Μυλοπόταμος, 1928
Η Εριφύλη Ανδριανού γεννά το δεύτερο παιδί της, που σαν αντικρίζει το φως της μέρας, τα πάντα αλλάζουν, αφού το κακό έχει πια εισβάλει στο σπιτικό της. Οι χωριανοί μιλούν για κατάρες και για μάγια. Για εκείνες τις μαύρες Ερινύες που, αν τις ακολουθήσεις πιστά, σου τρυπούν το μυαλό και σε παρατούν αβοήθητο, στην άκρη του δύσβατου μονοπατιού, να ξεψυχάς μόνος. Το βαθύ σκοτάδι την έχει περικυκλώσει και αφήνει πίσω της μια και καλή όσους την αγαπούν. Τον άντρα της Φώτη και την κόρη της Αριστούλα, που ζει μονάχα για ένα της χάδι. Πλέον για παρέα της έχει το μίσος και το αρρωστημένο της μυαλό.
Ηράκλειο Κρήτης, γυναικείες φυλακές Αλικαρνασσού, 2006
Οι ώρες μετρούν αντίστροφα για την Αριστούλα Ανδριανού, που στα γεράματά της καταλήγει στη φυλακή. Για συντροφιά της έχει μόνο μια δεσμοφύλακα, στην οποία διηγείται όλα τα δεινά που της έφερε η μοίρα. Καθώς της εξιστορεί τα γεγονότα που τη στιγμάτισαν, ο πόνος και ο φόβος περικυκλώνουν το ζαρωμένο της κορμί. Το κελί της κάθε στιγμή γεμίζει από τους αναστεναγμούς της, αφού θυμάται όσους βεβήλωσαν την αγνότητά της, όσους της στέρησαν τον έρωτα. Είναι χρέος της όμως να ελευθερώσει την αλήθεια, για να βρει η ψυχή της επιτέλους τη συγχώρεση και τη λύτρωση, για να αφήσει πίσω της για πάντα τις πύλες της κολάσεως.
Η ζωή της Αριστούλας Ανδριανού είναι γραμμένη σε τούτες τις σελίδες. Μονάχα όποιος τολμήσει να περάσει τούτο το κατώφλι της βίας, της απαξίωσης και της απόλυτης σιωπής, θα νιώσει πως όταν Εκείνη κλαίει, τα δάκρυα μεταμορφώνονται σε λουλούδια που ανθίζουν μόνο για έναν λόγο… την αληθινή αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου