Πρωταγωνιστούν γυναίκες,γυναίκες δυνατές ή φαινομενικά αδύναμες που όμως στην πορεία βρίσκουν τη δύναμη για να διεκδικήσουν ότι ποθούν,ότι επιθυμούν.Η κ.Λαπατά μετά από μεγάλη έρευνα στις ανθρώπινες σχέσεις ,στα πάθη,στις αδυναμίες των ανθρώπων μας παραθέτει τα καθέκαστα της ζωής των πρωταγωνιστριών που γνωρίσαμε στο πρώτο βιβλίο Λέγκω Δούκα,Κοραλία Βογιατζόγλου, καθώς και νεότερες ηρωίδες όπως η Ελισάβετ Δούκα,η Οδύσσεια Βαρβαρέσου ...Εκτός όμως από τις γυναίκες αυτές που προέρχονται από ονομαστές οικογένειες της εποχής, μας συστήνει και άλλους ήρωες όπως ο Βαρνάβας Καψοκώλης ιερέας της Πλάκας,η ιερόδουλη Ζηνοβία Σπίνου,η μαμή Μόρφω,η μαγείρισσα Δαρεία,ο Ευτύχης Φλώρος ο ορνιθοφονιάς και με την ξεχωριστή,λογοτεχνική γραφή της αναπαριστά την κοινωνία των Αθηνών στα μέσα του 18ου αιώνα και δημιουργεί μια μοναδική ηθογραφία.Τόσο οι πρωταγωνιστές,όσο και οι δευτεραγωνιστές πλαισιώνουν μια βαθύτερη ανθρωπολογική προσέγγιση,σε επίπεδο υπαρξιακό ,ερωτικό,συναισθηματικό.Η κ.Λαπατά αποτυπώνει τη θλίψη,την αγωνία,τις ανθρώπινες σχέσεις περίτεχνα με τέτοιον τρόπο που γινόμαστε μύστες της δικής της θεώρησης του κόσμου.
Μεγάλη πρωταγωνίστρια όμως είναι η Αθήνα του 1840-1875 που κάνει την πιο ειρηνική της επανάσταση,που το Σεπτέμβριο του 1843 αποκτά Σύνταγμα,το 1862 καθαιρεί τον Βαυαρό βασιλιά και αποκτά νέο βασιλιά τον Δανό Γεώργιο Α'.Την Αθήνα της Πλάκας,των Αέρηδων,του Ελαιώνα,της Ερμού,
την Αθήνας των ανακτόρων,των αρχοντικών αλλά και των φτωχόσπιτων,τους χωματόδρομους,τις λάσπες.
Την Αθήνα της Ακρόπολης ,της Ακρόπολης "......που δεν βλεπόταν σε μία ώρα,η Ακρόπολη που ήταν σημείο ιερό,τόπος αγιασμένος,η Ακρόπολη που θέλει μέρες να την επισκέπτεσαι για να την κατανοήσεις,και πάλι δεν θα τα καταφέρεις εντελώς,πάντα θα μένει κάτι που θα πρέπει να ξαναδείς.Της Αρχαίας Αγοράς όπου ο Σόλων είχε διατυπώσει τον πρώτο νόμο της κοινωνικής δικαιοσύνης ,που εκεί αργότερα με τον Κλεισθένη είχαν εγκαθιδρύσει τη δημοκρατία.Την Αθήνα ,την κοιτίδα του πολιτισμού,γιατί ο Ελληνισμός είναι πολιτισμός και γιατί πολιτισμός είναι ήθος,είναι ύφος,είναι στάση ζωής ,κι όλα αυτά τα θαυμαστά και άξια,φαντάσου είχαν συμβεί σ'εκείνη την Αθήνα της αρχαιότητας,κι ας είχαν ξεπέσει κάποιες αξίες στους αιώνες που ακολούθησαν....(σελ.246).Ένα ξεχωριστό ιστορικό μυθιστόρημα που ειλικρινά δεν ξέρω τι αγάπησα περισσότερο το ιστορικό κομμάτι ή τη μυθοπλασία-ηθογραφία της εποχής...μάλλον τα αγάπησα εξίσου και πολύ!!!!
ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Υπάρχουν κάτι στιγμές έσχατες, που αλλάζουν τη ζωή. Όχι μόνο τη δική σου, αλλά και όσων βρίσκονται γύρω σου. Και υπαίτιος είσαι εσύ. Κατόπιν, τίποτα δεν μπορεί να είναι το ίδιο.
Η κρίση που ξεσπά στο πολιτικό μέτωπο της Ελλάδας του 1843 και συνεχίζεται στα επόμενα χρόνια εισβάλλει και στην προσωπική ζωή μιας σπουδαίας οικογένειας της μετεπαναστατικής Αθήνας, με αποτέλεσμα η απόγονος Ελισάβετ Δούκα, φιγούρα ακριβοθώρητη, διάφανη όπως το υγρό στοιχείο, που είχε τη δύναμη με την αφτιασίδωτη ποιότητά της να βγάζει τους Αθηναίους από την καθημερινότητα, διχασμένη ερωτικά, να υποπέσει σε ένα μεγάλο «λάθος» το οποίο σημαδεύει ανεξίτηλα και με τραγικές συνέπειες τη ζωή πολλών προσώπων…
Η Φιλομήλα Λαπατά, με πρόθεση κοινωνικής ακτινοσκόπησης και με επιμέρους ήρωες που έχουν λόγο, αναπαριστά μια γκραβούρα της Αθήνας του 1840-1875 σε ένα αυτοτελές, πολυπρόσωπο, απολαυστικό και απρόβλεπτο μυθιστόρημα πάνω στον διχασμό: εσωτερικό, πολιτικό, ερωτικό. Υπαρξιακοί προβληματισμοί, ηθικά διλήμματα και η αιώνια πάλη του Καλού με το Κακό γύρω από τις έννοιες της ταυτότητας, της πατρίδας και της οικογένειας. Επιμέρους γεγονότα που δένουν με την κεντρική ιστορία, ευρηματική πλοκή και φαντασμαγορικοί χαρακτήρες, ελαττωματικοί καλοί και χαρισματικοί κακοί συνθέτουν το δεύτερο μυθιστόρημα της ιστορικής τριλογίας ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου