ΛΙΤΣΑ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΥ-ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΤΗΣ ΘΕΜΙΔΟΣ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

«…Αφού έφερε δυο βόλτες γύρω τους, κάθισε στα πισινά της πόδια και τους κοίταξε μ εκείνο το διαπεραστικό βλέμμα της. Τα μάτια της Τουρκ αλλάζουν χρώματα: χρυσοκίτρινα, χρυσοπράσινα, πράσινα σαν τα δικά του, γκριζοπράσινα σαν της Ντιάνας… Στα πανώρια μάτια της περνούν σκηνές της ζωής του. Τότε, τώρα, αύριο… Το γουργουρητό της είναι ψυχοθεραπευτικό. Μέσα στην τόση σκοτεινιά του βλέπει ακτίνες φωτός, που εκπέμπουν τα μάτια της Τουρκ…» Αφού, Ναι, το βρήκατε: Είμαι η μαυροκαστανή γατούλα Τουρκ. Το όνομά μου σημαίνει: Ισχυρή, Δυνατή. Έκανα μια μεγάλη διαδρομή σε τρία μυθιστορήματα: Ένιωσα την ‘Πνοή’-‘Όταν χτυπά η καρδιά του πεπρωμένου’, περιπλανήθηκα ‘στο Βασίλειο της Μοίρας’ και τέλος κρατώ ‘το Μαντήλι της Θέμιδος’. Είμαι φρουρός μυστικών , με το μυστήριο και τη μαγεία , που μου αρμόζει. Ενθαρρύνω , προστατεύω και προειδοποιώ τους ήρωες, που με αγαπούν και με εμπιστεύονται. Είμαι ο ‘από μηχανής θεός’ ! Αφού Ευχαριστήσω την κυρία Άννα Πατέρα για το βήμα που μου προσφέρει, Εύχομαι με τη θετική μου αύρα: Χρόνια Πολλά, Καλότυχα, Ονειρεμένα, Ιδανικά , Δίκαια , με ή χωρίς ‘Το Μαντήλι της Θέμιδος’!

Γιατί η Θέμις έχει δεμένα τα μάτια της με μαντήλι;
Μια παιδική απορία, που ανατρέχει και ανατρέπει σύμβολα και συμβολισμούς…
Οι ήρωες εναρμονίζονται στους χτύπους της καρδιάς του πεπρωμένου…
Η Πνοή της ψυχής τους, η αύρα από τον μυστικισμό Ανατολής και Δύσης καθορίζουν το ταξίδι τους στο Βασίλειο της Μοίρας…
Σταθμοί σε τόπους, που μαγεύουν και μιλούν…
Παράξενοι άνθρωποι, διαισθήσεις, περασμένες μνήμες, που δε γνώριζαν ότι έχουν…
Πρόσωπα, παραμύθια, θρύλοι και γεγονότα από το παρελθόν ενώνονται στο παζλ του παρόντος και γράφουν Σενάρια στο θέατρο της ζωής για το μέλλον…
Όνειρα, ποίηση, έρωτας, ελπίδα…
Συναισθήματα και πάθη σε ρώσικη ρουλέτα…
Υπερβάσεις, δόξα, δίκη στη ζυγαριά και το ξίφος της Θέμιδος…
Μέχρι την κάθαρση των παθημάτων, τη λύτρωση εαυτών, τη δικαίωση με ή χωρίς το Μαντήλι της Θέμιδος…