ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΣΙΑΦΗ-ΔΙΑΜΑΝΤΗ
για το "ΟΣΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ"
από τις εκδόσεις ΕΞΗ.
Ήταν Άνοιξη όταν άρχισα να γράφω το
"Όσα η καρδιά προστάζει" και είχα βιώσει μια πολύ άσχημη
περίοδο της ζωής μου χάνοντας πολύ ξαφνικά και απρόσμενα αγαπημένους μου
ανθρώπους, ωστόσο η γέννηση του δεύτερου γιού μου την ίδια σχεδόν περίοδο μας
έφερε χαρά. Τα συναισθήματα όλων ήταν τόσο ανάμεικτα, πόνος και χαρά μαζί. Από
τη μία η απώλεια και από την άλλη ο ερχομός ενός μωρού. Σίγουρα δεν αναπλήρωσε
την απουσία τους, όμως μου έδωσε την δύναμη να συνεχίσω και να δω κάποια
πράγματα με άλλη ματιά αλλά και να αναθεωρήσω αρκετά άλλα...Ο κύκλος της ζωής!
Ειλικρινά δεν ξέρω ποιο
ακριβώς ήταν εκείνο το ερέθισμα που με έκανε να σκεφτώ την ιστορία της
Μαριλένας και του Μίνωα, πάντως γεννήθηκε εκεί που δεν το περίμενα και δεν με
άφηνε να ησυχάσω. Με βοήθησε να ξεφύγω αρκετές φορές από τον πόνο της απώλειας
που βίωνα και ταξίδευα με τους ήρωες μου. Άρχισα να γράφω σε ένα τετράδιο όλες
τις σκέψεις μου και σιγά σιγά διαμόρφωσα τους χαρακτήρες με τα δικά τους
προβλήματα που έπρεπε να τους βρούμε ένα τρόπο να λυθούν, αλλά και το που θα
ήθελα να εξελιχθεί η ιστορία τους. Ξεκίνησα λοιπόν από την Πρέβεζα τον τόπο
καταγωγής μου και τους πήγα Χανιά, έναν αγαπημένο προορισμό.
Η Μαριλένα ήταν ένα θύμα της αγάπης. Προδόθηκε, πόνεσε, έκλαψε και εκεί που πίστεψε πως όλα τελείωσαν για εκείνη βρέθηκαν κάποιοι και την βοήθησαν να σταθεί στα πόδια της. Μπορεί να φαινόταν αδύνατη όμως με τους σωστούς ανθρώπους δίπλα της κατάλαβε πόσο απόθεμα ψυχής έχει μέσα της και φυσικά πόσο αγάπη μπορούσε να δώσει. Ο Μίνωας από την άλλη, κουβαλούσε και εκείνος μία πονεμένη ιστορία στις πλάτες του και η Μαριλένα ήταν εκείνη που του έδωσε μία νέα πνοή στην ζωή του. Ο ένας βοήθησε τον άλλον με τον τρόπο του και η δύναμη της αγάπης είναι τέτοια που μπορεί να σε κάνει να ξαναγεννηθείς μέσα από τις στάχτες σου!
Ήταν ένα ταξίδι
συναισθημάτων για εμένα, που βίωσα έντονα αρκετές φορές. Αντιλήφθηκα με τον
δικό μου τρόπο την δύναμη της αγάπης, αλλά και το πόσο πιο εύκολα μπορείς να
ξεπεράσεις προβλήματα ή να τα ζήσεις πιο ανώδυνα όταν έχεις ανθρώπους δίπλα σου
που νοιάζονται για εσένα και σε αγαπούν. Αγάπησα την Μαριλένα και πόνεσα μαζί
της, ένιωσα την δύναμη της ψυχής της, αλλά και την αγωνία της για το παιδί της.
Λάτρεψα τον Μίνωα που στάθηκε βράχος δίπλα της. Την αγάπησε και της το έδειξε
με κάθε τρόπο. Πάλεψε με μαζί της και βγήκαν και οι δυο νικητές.
«Υπάρχουν άνθρωποι
ακόμη που παλεύουν για την αγάπη και πιστεύουν σ’ αυτήν» είναι η φράση που
διαλέγω από το βιβλίο και αυτό γιατί η ρομαντική μου φύση με κάνει ακόμη να
πιστεύω στην αγάπη και στο μεγαλείο της.
 |
| Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ |
Δεν φτάνει να θέλεις να αγαπήσεις, πρέπει και να μπορείς…
Πρέβεζα λίγα χρόνια πριν
Ο γάμος της ήταν ό,τι είχε ονειρευτεί και μία απρόσμενη εγκυμοσύνη ολοκλήρωσε την ευτυχία της. Πόση δύναμη έχει ο έρωτας, που πολλές φορές σε κάνει να εθελοτυφλείς; Πόσα μυστικά μπορεί να κρύβονται πίσω από έναν άνθρωπο που μέχρι χθες ήταν όλη σου η ζωή; Όταν οι μάσκες πέφτουν, όλα καταρρέουν. Ένα διαζύγιο και μία απόφαση που την καθιστά ακατάλληλη ως μητέρα είναι η χαριστική βολή. Χωρίς το παιδί της ήταν ένα τίποτα. Μια διαλυμένη ύπαρξη χωρίς θέληση για ζωή, χωρίς ελπίδα για το αύριο.
Χανιά λίγους μήνες πριν
Τον είδε για πρώτη φορά μέσα στο πλοίο. Το βλέμμα του μαρτυρούσε πως έκρυβε μια πονεμένη ιστορία. Όμως το χαμόγελό του έβγαινε μέσα από την καρδιά του και λειτούργησε σαν βάλσαμο στην ψυχή της. Ο Μίνωας θα σταθεί δίπλα της και θα τη βοηθήσει να βγει από τα σκοτάδια της ψυχής της. Η Μαριλένα θα αφεθεί λυτρωτικά στην αγκαλιά του αναζητώντας την αγάπη που τόσο στερήθηκε.
Ένας έρωτας γεννιέται μέσα από τις στάχτες. Δύο άνθρωποι που πόνεσαν πολύ στη ζωή τους, θα πορευτούν μαζί στον γκρεμό, που πολλές φορές σκέφτηκαν να περάσουν. Όμως, το παρελθόν τους το συνδέουν αόρατες κλωστές…
Το αύριο τι θα φέρει κανείς δεν ξέρει. Το σίγουρο είναι ότι οι πληγές γιατρεύονται και σε κάνουν πιο δυνατό και αποφασισμένο να ζήσεις ξανά… να ζήσεις όσα η καρδιά προστάζει…
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε ένα γραφικό χωριό της Πρέβεζας, την Πέτρα, όπου μένω με την οικογένειά μου. Είμαι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών. Σπούδασα Νοσηλευτική και εργάστηκα ως Διοικητικός Υπάλληλος στην περιφέρεια Πρεβέζης. Μου αρέσει να περιτριγυρίζομαι από βιβλία, λουλούδια και καλούς φίλους. Λατρεύω τα ταξίδια και τη θάλασσα, μα πάνω απ’ όλα, τα παιδιά μου.
Το πρώτο μου συγγραφικό έργο είναι το «Ένα Βήμα τη Φορά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου