ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ-ΦΑΝΗ ΓΕΩΡΓΟΛΟΠΟΥΛΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

ΦΑΝΗ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ
για το "Σχετικά με τον Μιχάλη" από τις εκδόσεις Πνοή.















Σκέφτηκα να αλλάξω τους ρόλους και να γράψω εγώ ως απλή αναγνώστρια του βιβλίου μου «Σχετικά με το Μιχάλη» από τις εκδόσεις ΠΝΟΗ, ένα γράμμα στη συγγραφέα Φανή Γεωργολοπούλου.
«Κα Φανή Γεωργολοπούλου διάβασα το βιβλίο και έκανα όλο αυτό το ταξίδι με ξυπόλητα τα πόδια της ψυχής και του μυαλού στη ζωή του Μιχάλη. Ενός Μιχάλη που η καλή του η τύχη  του έδωσε όλα απλόχερα εκτός από ένα, την αγάπη. Η μητέρα έχει φύγει από τη ζωή και ο πατέρας δεν προλαβαίνει να παίξει,να νοιαστεί, γιατί έχει δουλειές. Η ματιά της συγγραφέα, άναψε προβολείς που φώτισαν μέσα από το πρόσωπο του Μιχάλη, του μικρού ήρωα, όλα εκείνα τα παιδιά που στερήθηκαν την αγάπη. Η γιαγιά μου έλεγε ότι τα παιδιά κοιμούνται καλύτερα όταν τρώνε αγάπη. Σαν αναγνώστρια έμαθα πως η μοίρα κάθε ανθρώπου έχει κι αυτή το μερτικό της. Έμαθα πως η αδιαφορία δεν έχει γένος και πως οι γονείς δεν γεννιούνται, γίνονται.
Δε θα πω ότι με συνεπήρες με το βιβλίο σου, θα πω ότι με συνέφερες, γιατί με έφερες σ’ ένα άλλο σκεπτικό.
Διαβάζοντάς το, βλέπει κανείς τις ευαισθησίες και τις λεπτές αποχρώσεις που προσπαθείς με πινελιές να δώσεις.
Αφουγκράζοντας τις σελίδες του έβαλα ένα συρματόπλεγμα. Από τη μία ο λόγος της συγγραφέως και από την άλλη η πορεία της, η σκέψη της που βγαίνει μέσα από το λόγο. Αλλά και τη σκέψη που κρύβεται πίσω απ’ το λόγο. Αναλογίζομαι πόσα παιδιά άραγε βρίσκονται στη θέση που Μιχάλη. Βολοδέρνει μέσα στα αδιέξοδα του και ψάχνει ένα βλέμμα, ένα χέρι, μια καρδιά. Προσπαθεί να σβήσει τις γραμμές στην άμμο.
Προσπαθώ να μπω στη ψυχολογία του ήρωά σου και να δω τα γιατί και τα πώς στη συμπεριφορά του, τις περισσότερες φορές κακή. Ανεπίτρεπτη για ένα άνθρωπο που υποτίθεται ότι πήρε αγωγή και συνεχίζει να παίρνει παιδεία στα καλύτερα σχολεία.
Και ξαφνικά εκεί που βλέπει κανείς μέσα στο βιβλίο σου την περιπλοκότητα και τον χειμώνα έρχεται η άνοιξη, η ελπίδα, το φως. Γεμίζει χαμόγελα ο αέρας. Είναι μια αληθινή ιστορία που αγγίζει όλους μας γονείς και παιδιά.
Κλείνω το γράμμα και ευχαριστώ τη συγγραφέα Φανή Γεωργολοπούλου για τη γερή δαγκωματιά που πήρα από το βιβλίο».

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Ο Μιχάλης ξεκίνησε τη ζωή του μ’ ένα χρυσό κουτάλι στο στόμα. Δεν ασχολήθηκε ποτέ κάποιος μαζί του, αλλά ό,τι ήθελε το είχε μ’ ένα τηλεφώνημα. Άλλα παιδιά στην ηλικία του δημιουργούσαν, αγωνίζονταν και χαίρονταν με ό,τι έκαναν, εκείνος όμως δεν χρειαζόταν να προσπαθήσει για κάτι. Τα θεωρούσε όλα δεδομένα, γι’ αυτό απαιτούσε όλο και περισσότερα.
Ώσπου μια συνάντηση άλλαξε τον κόσμο του. Ένας άνθρωπος με εντελώς διαφορετικές παραστάσεις κατάφερε να δώσει στον Μιχάλη το σημαντικότερο δώρο: τη χαρά της ζωής.