Το βιβλιοπωλείο Mindthebook (25ης Μαρτίου 93, Εύοσμος) και οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ - PSICHOGIOS PUBLICATIONS, σας προσκαλούν σε μία συνάντηση με τη συγγραφέα Ρένα Ρώσση Ζαΐρη, με αφορμή το νέο της βιβλίο "Αστέρια στην Άμμο".
Για το βιβλίο θα μιλήσει η Θάλεια Ψαρρά - Συγγραφέας.
Η κυρία Ρώσση-Ζαϊρη θα συνομιλήσει με το κοινό της και θα υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου της.
ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου «Αστέρια στην άμμο»;
Είναι παράξενος, είναι μαγικός ο τρόπος με τον οποίο το ένα μυθιστόρημα με οδηγεί σε κάποιο άλλο. Τα «Δίδυμα Φεγγάρια», είναι ένας σταθμός στη συγγραφική μου καριέρα. Την αγαπήσατε τόσο αυτή την αληθινή ιστορία, που μιλάει για τον έρωτα, την αναπνοή του Θεού πάνω στη γη. Από την πρώτη στιγμή που κυκλοφόρησε μέχρι και σήμερα, με εμπιστεύεστε, μου ανοίγετε διάπλατα την καρδιά σας. Μου γράφετε την ιστορία της ζωής σας. Χαρές και λύπες, δοκιμασίες και συμφορές, ψέματα κι αλήθειες πονεμένες, όλα όσα γευτήκατε. Με την παράκληση να γίνουν μυθιστόρημα.
Με συγκινείτε απίστευτα. Όμως είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο να επωμιστώ το βάρος μιας τέτοιας ευθύνης.
Βρισκόμουν για εκδήλωση βιβλίου σε μια από τις αγαπημένες μου πόλεις κάπου στην ηπειρωτική Ελλάδα, όταν συνάντησα τον άνθρωπο που έμελε να γίνει ήρωάς μου. Ήταν ένας ψηλός ευθυτενής ηλικιωμένος άντρας. Θα πρέπει να πλησίαζε τα ογδόντα του χρόνια, ίσως και να τα ξεπερνούσε. Κι όμως εξέπεμπε λάμψη, γοητεία και μια απίστευτη ηρεμία. Μου έδωσε το χέρι του, μου συστήθηκε. Τα μάτια του ήταν βουρκωμένα.
«Έχω διαβάσει τα ‘Δίδυμα Φεγγάρια’, κόρη μου, και έχω μαγευτεί. Τώρα που βρίσκομαι στη δύση της ζωής μου, μια χάρη θέλω. Να γράψεις και τη δική μου ιστορία. Να την κάνεις βιβλίο. Όχι, όχι για μένα. Αλλά γιατί πρέπει να μάθουν όλοι για τ’ αστέρια…»
«Για τ’ αστέρια;» τον ρώτησα παραξενεμένη.
Ήταν κάποιος αστρονόμος κι είχε μια ενδιαφέρουσα ζωή; Προσπαθώντας να βρω κάποιον ευγενικό τρόπο να του αρνηθώ, τον άφησα να μιλήσει για λίγο. Και τότε μαγεύτηκα. Η ιστορία του με συγκίνησε απίστευτα. Με τα αλλεπάλληλα ταξίδια μου στην Ελλάδα, τον ξέχασα. Έτσι τουλάχιστον νόμισα. Γιατί η ιστορία του κλωθογύριζε στο μυαλό μου, γινόταν σιγά σιγά κομμάτι μου. Χωρίς καλά καλά να το συνειδητοποιήσω, ακολουθούσα τα δικά του ψίχουλα, αυτά που είχε ρίξει στο διάβα μου, σαν να ήταν ο δικός μου προσωπικός «Κοντορεβιθούλης». Κι έτσι, θέλοντας και μη, βούτηξα στ’ «Αστέρια στην άμμο» Ο στόχος τους, με ξετρέλαινε. Είχα στα χέρια μου μια απίστευτη αληθινή ιστορία, μια μοναδική ευκαιρία να συλλαβίσω την αγάπη, το πολυτιμότερο συναίσθημα του κόσμου. Να ταξιδέψω με την καρδιά και το νου, στο ρήμα ΑΓΑΠΩ, από το Α έως το Ω.
ΕΡΩΤΗΣΗ:2)Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;
Γιατί ο «Κοντορεβιθούλης» μου, μου μίλησε για τα αστέρα, για το πόσο ξεχωριστοί και μοναδικοί είμαστε όλοι, όπως κι εκείνα… Λαχταρούσα να ονομάσω το βιβλίο «Η γυναίκα που αγαπήθηκε πολύ». Μια από τις ηρωίδες μου η Αλεξία, μένει ορφανή. Και ξέρω και από προσωπικά βιώματα, αλλά και ως παιδαγωγός, πως ο Θεός δε μας αφήνει έτσι. Στέλνει στον δρόμο της ζωής μας, ανθρώπους μέντορες, που μας χαρίζουν την αγάπη και την ασφάλεια που τόσο έχουμε ανάγκη. Και στον δρόμο της Αλεξίας εμφανίζονται τρία αγόρια. Τη βοηθούν να αγαπήσει τον εαυτό της. Και η ζωή της μπλέκεται και με τους τρεις. Με έναν τρόπο συγκλονιστικό… Καθώς έγραφα όμως, καθώς ταξίδευα στη μαγευτική Ινδία, έπεσα πάνω στον τίτλο του βιβλίου μου. Έπεσα πάνω στ’ «Αστέρια στην άμμο».
… Το σκοτάδι ήταν βαθύ, βελουδένιο. Κι εκεί που ήμουν αναστατωμένη, ξαφνικά τα ξέχασα όλα. Γιατί μου κόπηκε στ’ αλήθεια η ανάσα. Αντίκρισα ένα θαύμα. Ανατρίχιασα ολόκληρη. Έτριψα τα μάτια μου.
Νόμιζα πως ονειρευόμουν…
Τα νερά και η άμμος έλαμπαν λες και κι όλα τ’ αστέρια του ουρανού είχαν πέσει στη γη. Το σκοτάδι τα βοηθούσε να λάμπουν ακόμα περισσότερο. Έκανα ένα δειλό βήμα, ύστερα κι άλλο ένα, πάτησα στην άμμο.
Οι πατούσες μου άγγιξαν τ’ αστέρια.
«Είναι ένα θαύμα! Είναι αστέρια στην άμμο!» ψιθύρισα με δέος.
Ναι, η ηρωίδα μου γίνεται ένα με τ’ αστέρια στην άμμο, με αυτό το φαινόμενο που συμβαίνει σε πολλές παραλίες της γης όταν δεν έχει φεγγάρι και ονομάζεται φωταύγεια.
Πώς θα μπορούσα να διαλέξω άλλον τίτλο;
ΕΡΩΤΗΣΗ:3)Πιστεύεται πως για το χαρακτήρα μας ευθύνεται το DNA μας ή διαμορφώνεται ανάλογα με τα ερεθίσματα που λαμβάνουμε από το οικογενειακό μας κυρίως περιβάλλον;
Πιστεύω πως οι εμπειρίες της παιδικής μας ηλικίας διαμορφώνουν τον χαρακτήρα μας, την προσωπικότητά μας, μας ακολουθούν σε όλη την ενήλικη ζωή μας, καθορίζουν ακόμα και τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Η καθημερινή μας ζωή είναι πλημμυρισμένη αμέτρητα συναισθήματα. Αγάπη, τρυφερότητα, καλοσύνη, οργή, μίσος, ζήλια, κακία… Με ποια συναισθήματα ακριβώς θα είναι γεμάτη η σελίδα κάθε ανθρώπου, εξαρτάται από την παιδική του ηλικία. Εξαρτάται από την οικογένειά του. Η αγάπη και η ασφάλεια που εισπράξαμε στην παιδική μας ηλικία παίζουν τεράστιο ρόλο στη μετέπειτα ζωή μας. Είμαστε όσα μας έχουν συμβεί. Δύσκολα μπορούμε να αγνοήσουμε όλα όσα μας στοιχειώνουν, να ξεφύγουμε από τα λάθη που έκαναν οι γονείς μας. Τα εξωτερικά χαρακτηριστικά μας αλλάζουν τόσο εύκολα. Ο εσωτερικός μας όμως κόσμος, όχι. Τα παιδικά μας χρόνια, οι εμπειρίες μας, όσα μας διαμόρφωσαν, βάρη ασήκωτα είναι και τα κουβαλάμε μαζί μας.
Πολλές φορές οι γονείς χρησιμοποιούν τα παιδιά τους για να λυτρωθούν. Είναι απάνθρωπο, είναι έγκλημα να μαυρίζεις την καθάρια ψυχή ενός παιδιού, να σκοτεινιάζεις την αθωότητά του. Να φορτώνεις στους ώμους του το δικό σου μίσος, τα δικά σου όνειρα που έγιναν θρύψαλα, ακόμα και τις δικές σου αυταπάτες. Οι συναισθηματικοί δεσμοί μιας οικογένειας καταστρέφονται εύκολα. Και είναι τα παιδιά που πληρώνουν τα λάθη μας, τα παιδιά που πρέπει να παλέψουν για να οικοδομήσουν και πάλι τις αξίες τους. Τα στιγματίζει το παρελθόν, οι πληγωμένες θύμησες. Τα αλλάζει. Τρέμουν το αύριο, παίρνουν βιαστικές, λανθασμένες αποφάσεις, φυλακίζουν τα συναισθήματά τους.
ΕΡΩΤΗΣΗ:4)Έχετε γράψει πάνω από 150 παιδικά βιβλία και 14 βιβλία ενηλίκων. Ποιο είναι πιο δύσκολο να γράφεις για ενήλικες ή για παιδιά;
Ό,τι είμαι, ό,τι γράφω το χρωστάω στα παιδιά. Εκείνα με έμαθαν να γράφω για τους ενήλικες, βουτώντας την πένα μου στο μελάνι της καρδιάς. Με έμαθαν να είμαι αληθινή, να χαίρομαι, να λυπάμαι, να γελάω ακόμα και να κλαίω γράφοντας. Να μη φοβάμαι να ανοιχτώ συγγραφικά. Με έμαθαν όμως να κάνω και σκανδαλιές. Να γεμίζω ανατροπές κάθε μου μυθιστόρημα, να κόβω ακόμα και την ανάσα του αναγνώστη μου.
Τα παιδιά είναι οι πιο «δύσκολοι» αναγνώστες. Κι είναι πολύ πιο δύσκολο να γράφεις για εκείνα. Γιατί είναι αθώα, γιατί ζουν μέσα στην αλήθεια. Δεν ξέρουν να προσποιούνται, όπως οι μεγάλοι. Είναι απαιτητικοί αναγνώστες όταν διαβάζουν μόνα τους, αλλά και όταν τους διαβάζει κάποιος ενήλικας. Αν το παραμύθι δεν κινήσει το ενδιαφέρον τους μέσα στα πρώτα λεπτά, χασμουριούνται, στρέφουν κάπου αλλού την προσοχή τους, ασχολούνται με κάτι άλλο. Αν όμως παρασυρθούν από τη μαγεία, τότε συμμετέχουν αυθόρμητα, εγκαταλείποντας ακόμα και τα αγαπημένα τους παιχνίδια. Συχνά, για να μην πω πάντα, όταν γράφω ένα καινούργιο παιδικό βιβλίο, το διαβάζω πρώτα στα παιδιά, ακούω τη γνώμη τους, τη σέβομαι. Είναι οι πρώτοι αυστηροί μου κριτές. Τρελαίνονται να με διορθώνουν!
Είναι υπέροχο, πολύτιμο, συναρπαστικό, να γράφω για παιδιά. Κάθε παιδικό βιβλίο μου γεννιέται μέσα από τις επιθυμίες και τα θέλω τους.
Είναι υπέροχο, πολύτιμο, συναρπαστικό, να γράφω όμως και για ενήλικες. Εύκολα γράφω τώρα πια ύστερα από πολλά χρόνια και τα δύο είδη και δεν ξεχωρίζω κάποιο περισσότερο.
ΕΡΩΤΗΣΗ:5)Θα χαρακτήριζα τα μυθιστορήματα σας κοινωνικοαισθηματικά. Έχετε σκεφτεί να δοκιμάσετε να γράψετε κάποιο άλλο είδος? Π.χ. Ιστορικό, αστυνομικό...
Γράφω κοινωνικό μυθιστόρημα. Αλλά ως παιδαγωγός δε βάζω ποτέ ταμπέλες σε τίποτα. Δεν πιστεύω σε αυτές. Τα μυθιστορήματά μου είναι πλημμυρισμένα έρωτα, έρωτα για τη ζωή. Η αγάπη έχει τον πρώτο λόγο στη ζωή μου. Η αγάπη έχει τον πρώτο λόγο στο συγγραφικό μου έργο. Εμπνέομαι από την ίδια τη ζωή, την εποχή που ζω, τις ανάγκες της, από τους ανθρώπους γύρω μου. Προσπαθώ να χαρτογραφήσω την ψυχή τους. Η ίδια η καθημερινότητά μας, είναι που με εμπνέει. Η κρίση, αυτά τα δύσκολα για όλους χρόνια. Παλεύω γράφοντας να βρω το πραγματικό νόημα της ευτυχίας και το ανακαλύπτω πολλές φορές στη χαρά της προσφοράς. Σε μια συννεφιασμένη εποχή που δύσκολα πια χαμογελάμε, αξίζει να προσφέρουμε χαμόγελα στους συνανθρώπους μας. Αποκτάει νόημα η ζωή μας έτσι.
Τα μυθιστορήματά μου είναι πλημμυρισμένα χαρές και λύπες, όπως η ίδια η ζωή, εγκλήματα, κατασκόπους, ανατροπές. Ναι, έχω σκεφτεί να γράψω κάποιο αστυνομικό μυθιστόρημα, αλλά δε θα άντεχα έναν ολόκληρο χρόνο, ίσως και παραπάνω που χρειάζομαι για να ολοκληρώσω ένα μου βιβλίο, να γράφω για πτώματα, ιατροδικαστικές έρευνες κι όλες αυτές τις ουσιώδεις λεπτομέρειες που χρειάζεται ένα αστυνομικό μυθιστόρημα… Στη ζωή όμως έχω μάθει να μη λέω «ποτέ». Και, ναι ίσως κάποια στιγμή καταπιαστώ και με το ιστορικό μυθιστόρημα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:6)Έχετε ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο;
Δεν πρόλαβα καλά καλά να ακουμπήσω στα έμπειρα χέρια των εκδόσεων Ψυχογιός τ’ «Αστέρια στη άμμο», όταν βούτηξα στο καινούργιο μυθιστόρημά μου. Γιατί οι ήρωές του με είχαν ξεκουφάνει, χτυπώντας την πόρτα της καρδιάς μου. Στόχος του νέου μου βιβλίου που θα κυκλοφορήσει πρώτα ο Θεός, του χρόνου τον Μάιο, είναι οι διαπροσωπικές σχέσεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ:7)Τι είναι αυτό που δυσκολεύει περισσότερο έναν συγγραφέα; Να βρει το θέμα του, να εξελίξει την ιστορία του ή να το ολοκληρώσει;
Ρέει η γραφή από μέσα μου. Γράφω παίζοντας και παίζω γράφοντας. Προσπαθώ να «εκτίθεμαι» στους αναγνώστες μου, να είμαι αληθινή, να κάνω πολλές ανατροπές, να καταθέτω προσωπικές εμπειρίες. Ποτέ δεν ξέρω το τέλος, παλεύω, υπηρετώντας στον στόχο μου. Γράφω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και εύχομαι να μη σταματήσω ποτέ, μέχρι την τελευταία μου ανάσα. Γιατί πραγματικά η γραφή είναι η ανάσα μου. Κι αυτή την ανάσα της ψυχής μου, τη μοιράζομαι με τους φίλους και τις φίλες αναγνώστριές μου, στην προσπάθειά μου να τους κάνω να καταλάβουν καλύτερα τον εαυτό τους και να τον αγαπήσουν… Κι αν κάτι με δυσκολεύει πολλές φορές, είναι ο τίτλος του βιβλίου.
ΕΡΩΤΗΣΗ:8)Ο καθένας έχει στο μυαλό του μια εικόνα για τους συγγραφείς της αρεσκείας του, βασισμένη στα γραπτά του και στις απαντήσεις των συνεντεύξεων που δίνουν. Μιλήστε μας λίγο για σας, για την καθημερινότητα σας, γι'αυτά που αγαπάτε να κάνετε κι αυτά με τα οποία είστε αναγκασμένη να συμβιβάζεστε. Διαφέρει πολύ η ζωή ενός συγγραφέα από αυτή των αναγνωστών του;
Είμαι μια από εσάς, κομμάτι σας. Δε διαφέρει σε τίποτα η ζωή μου από τη δική σας. Η καθημερινότητά μου είναι απλή. Δουλειές για την οικογένεια και μετά βουτιές στη γραφή. Λατρεύω τη θάλασσα, το παγωτό βανίλια, τις τηγανιτές πατάτες. Α, ναι! Ξετρελαίνομαι με τα λούτρινα ζωάκια! Λατρεύω τα ζώα και τα λουλούδια. Λατρεύω να έρχομαι καθημερινά σε επαφή με τους αναγνώστες μου. Περνάω ατελείωτες ώρες κάθε μέρα στο facebook, απαντώ προσωπικά σε κάθε φίλο μου, τους βοηθάω και με βοηθάνε.
Σε οτιδήποτε πρόβλημά τους.
Ανυπομονώ για τις κριτικές των φίλων αναγνωστών μου, γιατί ξέρω πως είναι γραμμένες με το μελάνι της καρδιάς τους.
Ένα μόνο ζήτησα από τον Θεό όταν κατάλαβα τον κόσμο γύρω μου, όταν συνειδητοποίησα πως ποτέ δε θα με αγκαλιάσει η μητέρα μου, πως ποτέ δε θα νιώσω τα φιλιά της, τη στοργή της… Ζήτησα να αγαπηθώ. Ναι, μου το έκανε αυτό το χατίρι ο Θεός, έχω αγαπηθεί κι αγαπιέμαι όπως ήθελα! Από την οικογένειά μου, πρώτα απ’ όλα, την οικογένειά μου που είναι το κουκούλι μου.. Μετά την οικογένειά μου, είναι οι αναγνώστες μου, που μου προσφέρουν καθημερινά τόση αγάπη. Απίστευτη αγάπη. Η συναισθηματική ανταπόκρισή τους είναι ένα από τα μεγαλύτερα βραβεία της ζωής μου. Με φωνάζουν «Ρένα της καρδιάς τους» και με πλημμυρίζουν με την αγάπη τους. Νιώθω ευλογημένη. Και τα ταξίδια που κάνω κοντά τους, για τις εκδηλώσεις μου, με βοηθούν να γεμίσω τις μπαταρίες της καρδιάς.
ΕΡΩΤΗΣΗ:9)Υπάρχει κάτι για το οποίο να έχετε μετανιώσει στη ζωή σας ή είστε από εκείνους που πιστεύουν ότι δεν πρέπει να μετανιώνουμε για τίποτα;
Όχι, δε μετανιώνω για τίποτα. Για όλα όσα με έκαναν ευτυχισμένη σε αυτή τη ζωή, ακόμα για τις λάθος επιλογές μου, που με πλήγωσαν πολύ. Δε μετανιώνω για όλα όσα κέρδισα ή έχασα. Γιατί με οδήγησαν στον προορισμό μου, γιατί με ωρίμασαν, με έμαθαν να ανασαίνω τη ζωή…
ΕΡΩΤΗΣΗ:10)Ποιο βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα, το αγαπήσατε και θα μας το προτείνατε ανεπιφύλακτα;
«Γινάτι, ο σοφός της λίμνης», του λατρεμένου, Γιάννη Καλπούζου. Μια συγκλονιστική ιστορία που ταξιδεύει στα αγαπημένα Γιάννενα, στην πόλη των θρύλων και της μυστηριακής γοητείας. Υπέροχες περιγραφές, δυνατοί χαρακτήρες, μοναδική συγκίνηση…
"Το ομοίωμα της φρεγάτας καιγόταν στα ανοιχτά μέσα στο σκοτάδι, χαρίζοντας μια απόκοσμη λάμψη στον ουρανό κι η θάλασσα βάφτηκε κατακόκκινη, όταν κάποιος με κόλλησε στον τοίχο, πέρασε τα δάχτυλά του μέσα στα μαλλιά μου και με φίλησε παθιασμένα. Σύγχυση ένιωσα, γλυκιά ζάλη, καίγονταν τα πάντα μέσα μου και δροσίζονταν μαζί. Και τότε η νύχτα έγινε μέρα, ο ουρανός πιτσιλίστηκε ολόκληρος, πλημμύρισε γιορτινά πυροτεχνήματα, μαγευτικά χρωματικά εφέ. Κι ο άντρας που με μάγεψε με το φιλί του ήταν άφαντος..."
"Το ομοίωμα της φρεγάτας καιγόταν στα ανοιχτά μέσα στο σκοτάδι, χαρίζοντας μια απόκοσμη λάμψη στον ουρανό κι η θάλασσα βάφτηκε κατακόκκινη, όταν κάποιος με κόλλησε στον τοίχο, πέρασε τα δάχτυλά του μέσα στα μαλλιά μου και με φίλησε παθιασμένα. Σύγχυση ένιωσα, γλυκιά ζάλη, καίγονταν τα πάντα μέσα μου και δροσίζονταν μαζί. Και τότε η νύχτα έγινε μέρα, ο ουρανός πιτσιλίστηκε ολόκληρος, πλημμύρισε γιορτινά πυροτεχνήματα, μαγευτικά χρωματικά εφέ. Κι ο άντρας που με μάγεψε με το φιλί του ήταν άφαντος..."
Ο γοητευτικός Μάξιμος, ο ευαίσθητος Ίωνας, ο δυναμικός Ανδρέας κι ανάμεσά τους, η Αλεξία. Η γυναίκα που αγαπήθηκε πολύ. Ποιος θα την κάνει δική του για πάντα; Η Αγαθονίκη και ο Ιάκωβος, άσβεστο μίσος και αμαρτίες. Γιατί είμαστε όσα μας έχουν συμβεί. Γιατί δύσκολα ξεφεύγουμε από τα λάθη που έκαναν οι γονείς μας. Μια αληθινή ιστορία ζωής, ένα μυθιστόρημα που λούζεται στο φως και φωνάζει δυνατά το όνομα της αγάπης, από το Α έως το Ω. Για να μην αφήσει τα όνειρα να κοιμηθού, για να ξυπνήσει τις ελπίδες...
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΪΡΗ γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι κόρη του Νικόλαου Ρώσση, των φερώνυμων εκδόσεων, ενώ παππούς της ήταν ο φιλόλογος και συγγραφέας Ιωάννης Θ. Ρώσσης. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολέγιο Θηλέων, τη Σχολή Νηπιαγωγών Αθηνών και το Lοndon Montessori Centre. Εργάστηκε ως νηπιαγωγός, αλλά και ως υπεύθυνη εκδόσεων. Έχει γράψει 14 βιβλία για ενηλίκους και πάνω από 150 παιδικά βιβλία. Το 2015 της απονεμήθηκε το Βραβείο Λογοτεχνίας από τον Όμιλο Γυναικών Πειραιά «Εξάλειπτρον» για το συγγραφικό της έργο, σε συνδυασμό με τη μεγάλη απήχησή του και τη διαδραστική της σχέση με τους αναγνώστες της, καθώς και το βραβείο κοινού των βιβλιοπωλείων PUBLIC, στην κατηγορία «Ο πιο ερωτικός χαρακτήρας», για το μυθιστόρημά της ΔΙΔΥΜΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ, το οποίο προβάλλεται σε τηλεοπτική σειρά. Όλα τα μυθιστορήματά της κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου