ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΣΟΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟ "ΕΡΜΙΝΑ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ

 ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΣΟΥΝΗ

για το "ΕΡΜΙΝΑ"

από τις εκδόσεις ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ.

Λίγα λόγια από την καρδιά βγαλμένα….

 

Για την συγγραφή του βιβλίου, εκτός από τις εκτεταμένες έρευνες μου, ήρθα αντιμέτωπη με την καταστροφή, αμέτρητων αθώων ψυχών, που βρέθηκαν μπροστά στον όλεθρο του πολέμου, που οι Ναζιστικές αρχές, όλα εκείνα τα τερατώδες μυαλά, είχαν έναν απώτερο σκοπό, να τους αφανίσουν για την “Μεγάλη τους Ιδέα”.

             Πέρασα από πολλές τρικυμίες, διαβάζοντας όλα εκείνα που εντόπισα στα κιτάπια της ιστορίας και έβαλα σκοπό, μέσα από την ζωή, της κεντρικής μου ηρωίδας, να αποδώσω την δική μου πλευρά για την εξόντωση και όχι μόνο, εκείνων που έχασαν την γη κάτω από τα πόδια τους, όταν εισέβαλλαν τα γερμανικά στρατεύματα σε όλη την Ελλάδα.

            Η καρδιά μου σφίχτηκε, πόνεσα και έκλαψα για εκείνους και δεν σας κρύβω, πως έφτασα στο δικό μου τέλμα παίρνοντας την απόφαση να σταματήσω την συγγραφή του βιβλίου. Δεν χωρούσε το μυαλό μου, όλα αυτά τα δεινά  που μαζί τους, ζούσα κι εγώ. Έχοντας όμως κοντά μου, τους ανθρώπους, τους δικούς μου ανθρώπους που πίστεψαν στην δύναμη της ψυχής μου, βρήκα το κουράγιο να συνεχίσω αυτό που μόλις είχα αρχίσει.

            Διάβηκα τα σοκάκια του γκέτο, παρέμεινα ώρες και εγώ στην σειρά, περιμένοντας κάποιον δερματοστίκτη, να μου χαράξει στο μπράτσο του χεριού, εκείνο το καταραμένο νούμερο. Πέρασα την πύλη του στρατοπέδου και σαν διάβασα την επιγραφή – “Arbeit macht frei - Η εργασία απελευθερώνει”, αναρίγησε το κορμί μου. Μπήκα στην αυλή του Άουσβιτς και ένιωσα να περιτριγυρίζομαι από ένοπλους Γερμανούς αξιωματικούς, οι οποίοι τραβούσαν με τις φωτογραφικές τους μηχανές, τις κατακρεουργημένες ψυχές και τις δημοσίευαν στις τότε εφημερίδες με την εξής λεζάντα – “Ένα δείγμα της καταραμένης φυλής”.

            Η καρδιά μου, συνέχισε να ματώνει για όλα αυτά τα αποτρόπαια εγκλήματα που κάποια διεστραμμένα μυαλά, έβαλαν σε ισχύ. Δεν θα σταθώ σε αυτό, αφού διαβάζοντας το, θα μπείτε έστω και για λίγο στην δική μου θέση. Αυτό που θέλω να ευχηθώ ολόψυχα είναι να μην αντικρίσουμε ποτέ ξανά αυτόν τον όλεθρο. Να μην  ακούσουμε ξανά, μητέρες να ουρλιάζουν για τα χαμένα τους παιδιά και να μην αποτυπωθεί ποτέ ξανά η βία, το μίσος και η εκδίκηση σε κανενός το σώμα.

            Μπορεί οι ήρωες μου, να πήραν σάρκα και οστά μέσα από την μυθοπλασία μου, μπορεί η Ερμίνα να μην υπήρξε ποτέ ως πραγματικό πρόσωπο, αλλά υπήρξαν όλοι εκείνοι, που χάθηκαν πίσω από τα ηλεκτροφόρα σύρματα των στρατοπέδων.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Από όταν γεννήθηκε, η ζωή της μόνο εύκολη δεν ήταν. Βρέθηκε στα Γιάννενα, όμως εκεί η μοίρα της επιφύλασσε να ζήσει τον αγοραίο έρωτα. Κι εκεί που πίστευε πως βρήκε τον έρωτα και τη λύτρωση στα χέρια του Γερμανού κατακτητή της καρδιάς της, βρέθηκε να διαπομπεύεται για προδοσία. Η Θεσσαλονίκη ακόμη ένας προορισμός αλλά όχι ο τελευταίος, γιατί βρέθηκε να ταξιδεύει σε ένα βαγόνι, με προορισμό το Άουσβιτς, ως πόρνη πόλεμου. Η ζωή της γεμάτη πέτρες ασήκωτες, που κούρασαν την ψυχή της. Μια ζωή που διψούσε μόνο για αγάπη. Όλα τελείωσαν, έτσι σκεφτόταν. Όμως, η ζωή της χρωστούσε και μάλιστα, πολλά. Θα καταφέρει να βγει νικήτρια και να ανακαλύψει μια λάμψη φωτός; «Κουράστηκα να με κυνηγά πάντα το παρελθόν και να χάνω το μέλλον. Όσοι πέθαναν, πέθαναν. Όσοι έζησαν, έζησαν. Τώρα ήρθε η ώρα να παλέψουν. Και ξέρετε γιατί; Για όλες εκείνες τις Ερμίνες, που κατάφεραν να αγγίξουν για λίγο τον ουρανό και μετά, χάθηκαν. Για εκείνες, που ανθρώπου χέρι δεν έχει το δικαίωμα να τις αγγίζει, για εκείνες που πάλεψαν για ένα καλύτερο αύριο, γεμάτο όνειρα και για εκείνες που κατάφεραν και έσωσαν κάτι από την ψυχή τους, που την είχαν καταπλακώσει οι πέτρες της μοίρας».

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκα στα Γιάννενα μια ηλιόλουστη μέρα το 1982. Σπούδασα Γεωπονία στη Λάρισα και στη συνέχεια, εγκαταστάθηκα στην πόλη καταγωγής μου. Τις πρώτες μου συγγραφικές απόπειρες τις έκανα σε μικρή ηλικία, γράφοντας παραμύθια και ποιήματα. Λατρεύω το διάβασμα, το γράψιμο, τα ζώα, τη μουσική και στις ελεύθερες ώρες  μου θα με βρείτε να «ονειροπολώ» στα σοκάκια της Παλιάς Πόλης. Σήμερα ζω και εργάζομαι στα Γιάννενα, περιτριγυρισμένη από χιλιάδες βιβλία, που είναι και η μεγάλη μου αγάπη. ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Μοναχικές Αλκυόνες, Δεκέμβριος 2015, εκδόσεις Πηγή. Οι Νύμφες της Εροιβιάς, Μάρτιος 2017, εκδόσεις Μάτι, 3η έκδοση. Το άρωμα του Μιγκέ, Δεκέμβριος 2018, εκδόσεις Μάτι.