Βιβλιο

Βιβλιο
ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ!!! και η αγάπη μου αυτή με ώθησε στη δημιουργία αυτού του ιστολογίου όπου θα μοιράζομαι την αγάπη μου αυτή παρουσιάζοντας σας τις απόψεις μου για τα βιβλία που με ταξιδεύουν καθώς και προτάσεις ,νέες κυκλοφορίες καθιερωμένων και πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων καθώς και βιβλιοπαρουσιάσεις στην πόλη μου Θεσσαλονίκη ΑΦΟΥ !!!

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ-Γνωρίστε τη συγγραφέα του κ.ΘΕΟΔΩΡΑ ΤΖΟΚΑ μέσω της συνέντευξης της στο blog μας ΑΦΟΥ!!!

Ένα βιβλίο για την Ελλάδα του σήμερα,της κρίσης,της φτώχειας,της ανέχειας,της μιζέριας.... Η κ.Τζόκα θίγει,μεταξύ άλλων, μέσω του μυθιστορήματος της το σοβαρό μεταναστευτικό θέμα που αντιμετωπίζει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια.Λόγος μεστός,με μικρές παραγράφους που δεν κουράζουν και απόψεις που συμμερίζομαι απόλυτα!!!Δολοπλοκίες,εκμετάλλευση,φιλίες,λυκοφιλίες,έρωτας,πάθη,αγάπη αλλά και μίσος μεταξύ των ηρώων που δεν γνωρίζουν/εξαρτώνται από καταγωγή,θρησκεία,......Πράξεις και στάσεις για να κρίνουμε και να κατακρίνουμε και ένα ανατρεπτικό φινάλε που ομολογουμένως δεν το περιμένα.Καλοτάξιδο !!!

ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Χαλέπι. Η Νάντια Μουρεντίν εγκλωβίζεται στα χαλάσματα του σπιτιού της.
Μια βόμβα έχει εκραγεί στη γειτονιά.
Δίπλα της η μάνα της νεκρή.
Φεύγουν για το άγνωστο, για την ελπίδα.
Η βάρκα τους βυθίζεται.
Η Νάντια σώζεται από έναν κάτοικο του νησιού, τον νεαρό δικηγόρο Στέφανο Αναστασιάδη.
Όμως η πραγματική της οδύσσεια μόλις έχει αρχίσει.
Στην προσπάθειά της για επιβίωση εμπιστεύεται αγνώστους και βρίσκεται κλεισμένη με τη βία σε οίκο ανοχής.
Η απόγνωση, η αδικία, η απελπισία την πνίγουν, ώσπου στη ζωή της εμφανίζεται ο Βύρωνας Βενέτης, που σώζει τη Νάντια από το μαρτύριο της ζωής της.
Ή μήπως όχι;

Μια ανατρεπτική ιστορία πάθους και μίσους, προδοσίας και εκδίκησης.
Σε μια στιγμή συμβαίνουν τα πάντα.
Ζωή και Θάνατος. Θάνατος και Ζωή.



Ποια όμως είναι η κ.Θεοδώρα Τζόκα;;;Ας την γνωρίσουμε μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!

                                                    ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

H Θεοδώρα Τζόκα γεννήθηκε στην Ελλάδα. Σε ηλικία μόλις δύο ετών μετανάστευσε στη Βοστόνη των ΗΠΑ με την οικογένειά της. Στην Ελλάδα επαναπατρίστηκε σε ηλικία δεκαοκτώ χρονών.
Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο ΑΠΘ. Εργάστηκε για πολλά χρόνια ως καθηγήτρια Αγγλικών στη δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Ασχολήθηκε εκτεταμένα με μεταφράσεις, κυρίως στον χώρο της Παιδικής Λογοτεχνίας.
Άρθρα, ποιήματα και διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε πολλά Free Press έντυπα της χώρας, καθώς και στο διαδίκτυο.
Το πρώτο της μυθιστόρημα, Το Παρελθόν Φυγείν Αδύνατον, κυκλοφόρησε το 2013 από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές.
Ακολούθησε Το Βιβλίο της Ευδοκίας από τις Eκδόσεις Λιβάνη το 2015.


ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη επαφή σας με το βιβλίο. Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε; 

Οι πρώτες μου επαφές με το βιβλίο ήρθαν, απ’ όσο θυμάμαι, μέσα από το δημοτικό σχολείο μου. Στην Αμερική, όπου μεγάλωσα και πήγα σχολείο, το βιβλίο γενικότερα κατείχε σημαντική θέση. Ο αμερικάνικος λαός είναι ένας λαός που διαβάζει πολύ. Από νωρίς στα σχολεία καλλιεργείται η αγάπη προς αυτό. Θυμάμαι πως κάθε μήνα στο δημοτικό σχολείο αλλά και στο γυμνάσιο και λύκειο ήμασταν υποχρεωμένοι να επιλέξουμε ένα εξωσχολικό λογοτεχνικό βιβλίο από λίστες που μας έδιναν οι δάσκαλοί μας, να το διαβάσουμε και στη συνέχεια να γράψουμε μια εκτεταμένη βιβλιοαναφορά βάση συγκεκριμένου σχεδιαγράμματος, περίπου δέκα σελίδων, την οποία και παρουσιάζαμε μπροστά στα παιδιά της τάξης. Η Βοστόνη είναι μια πανεπιστημιούπολη με άπειρα βιβλιοπωλεία και πολλές υπέροχες βιβλιοθήκες επίσης. Από μικρή, από τη στιγμή που έμαθα να διαβάζω, πού μ’ έχανες πού μ’ έβρισκες, ήμουν στη βιβλιοθήκη της γειτονιάς ή στην Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βοστώνης, από τις ομορφότερες που έχω δει. Εκεί, ανάμεσα στα αμέτρητα ράφια από βιβλία και την υπέροχη μυρουδιά τους ήμουν πανευτυχής. Ήταν το καταφύγιο μου, ο  παράδεισος μου. 
Από τα πρώτα βιβλία που κάναμε στο δημοτικό σχολείο ήταν το Johnny Τremaine της Έσθερ Φορμπς και το The Prince and the Pauper του Μαρκ Τουέιν. Στην εφηβεία τα αγαπημένα μου βιβλία ήταν Η Ιστορία της Χέλεν Κέλλερ και Το Ημερολόγιο της Ανν Φρανκ καθώς και οι περιπέτειες της μικρής ντετέκτιβ Νάνσυ Ντρου. Ακολούθησαν άπειρα άλλα φυσικά. Κάθε στιγμή του ελεύθερου χρόνου μου με έβρισκε με ένα βιβλίο στο χέρι, στο μετρό, στα διαλείμματα του σχολείου, παντού. 


ΕΡΩΤΗΣΗ:2)Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;

Όχι, δεν μπορώ να το πω αυτό. Εκτός από το αισθηματικό ή ρομαντικό βιβλίο, όλα τα είδη μού αρέσουν αρκεί να είναι καλογραμμένα με δυνατή πλοκή, πειστικούς χαρακτήρες αλλά και θέματα ενδιαφέροντα, κυρίως κοινωνικά, παρμένα μέσα από τις δυσκολίες και τις αντιξοότητές της ζωής. Μια αδυναμία, ίσως, να έχω στα κοινωνικά κα ιστορικά μυθιστορήματα, όπως και στο ψυχολογικό θρίλερ. Αποφεύγω τα βιβλία με ισχυρό διδακτικό ή ηθικοπλαστικό χαρακτήρα. Όποια μηνύματα θέλει να περάσει ο συγγραφέας πρέπει να το κάνει με τρόπο έμμεσο, μέσα από την ιστορία που διηγείται και τους χαρακτήρες που σκιαγραφεί, κι όχι άμεσα και απροκάλυπτα με δηλώσεις τύπου ηθικού κηρύγματος. Αυτό με ενοχλεί αφάνταστα. Προτιμώ θέματα που έχουν να κάνουν με τη σκληρή και πολλές φορές άσχημη πλευρά της ζωής, με ρεαλιστικές καταστάσεις, και χαρακτήρες δυνατούς, ανατρεπτικούς, επαναστατικούς με κοινωνική και πολιτική συνείδηση. Μου αρέσει η δυνατή, λιτή και ρωμαλέα γραφή.  

ΕΡΩΤΗΣΗ:3)Θα μπορούσατε να μου πείτε μερικούς από τους αγαπημένους σας συγγραφείς ή σας ...βάζω δύσκολα; 

Δε νομίζω ότι έχω αγαπημένους συγγραφείς αλλά απλά συγγραφείς που μου αρέσει η γραφή τους, ο ευρηματικός τρόπος που αφηγούνται την ιστορία τους και η επιλογή των θεμάτων τους. Θα αναφερθώ σε μερικούς μονάχα, ενδεικτικά, γιατί η λίστα είναι τεράστια. Από τους κλασικούς στην Αγγλική και Αμερικάνικη λογοτεχνία είναι ο Μαρκ Τουέιν, ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ, ο Φ. Σ. Φιτζέραλντ, ο Χένρι Τζέιμς, ο Χένρι Μίλερ, ο Ουίλιαμ Φόκνερ, ο Ντ. Χ. Λώρενς, ο Τζέιμς Τζόις και εννοείται πολλοί άλλοι. Από τους νεότερους, μου αρέσουν ο Τζον Φάουλς, η Μάργκαρετ Άτγουντ, η Ντόρις Λέσινγκ, η Ιζαμπέλ Αλιέντε, ο Γκάμπριελ Μαρκέζ, ο Ουμπέρτο Έκο. Από τον χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας ξεχωρίζω τον Καραγάτση, τον Καζαντζάκη, τον Παπαδιαμάντη, τον Βιζυηνό κι από τους νεότερους τον Κώστα Ταχτσή, τον Αντώνη Σαμαράκη, τη Λιλί Ζωγράφου, τη Διδώ Σωτηρίου, τον Κώστα Μουρσελά, τη Μάρω Δούκα και άλλους φυσικά.

ΕΡΩΤΗΣΗ:4)Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε;

Δε νομίζω να υπήρχε έναυσμα. Ήταν κάτι που υπήρχε μέσα μου από μικρή ηλικία, ένα πράγμα σαν ένστικτό ή επιτακτική ανάγκη, κάτι που πίεζε αφόρητα να βγει παραέξω…  να αποκτήσει φωνή, σχήμα και μορφή, να βγάλει τις πρώτες άναρθρες κραυγές του πριν εξελιχθεί και γίνει εναργής λόγος. 

ΕΡΩΤΗΣΗ:5)Η δύναμη της στιγμής είναι το 3ο σας μυθιστόρημα. Πείτε μας δύο λόγια και για τα άλλα δύο έργα σας. 

Το πρώτο μου βιβλίο Το Παρελθόν Φυγείν Αδύνατον είναι σχεδόν αυτοβιογραφικό. Αφηγείται τα πρώτα μου χρόνια στην Ελλάδα, στα χρόνια της χούντας, τα φοιτητικά μου χρόνια και μια καταδικασμένη αγάπη με έναν αλλοεθνή και αλλόθρησκο φοιτητή της Αρχαιολογίας. Το δεύτερο βιβλίο μου Το Βιβλίο της Ευδοκίας είναι η ιστορία μιας νεαρής κοπέλας που στα χρόνια της κατοχής ερωτεύεται έναν Ιταλό στρατιώτη γεγονός  που θα σταθεί μοιραίο για τη ζωή της αλλά και για τη ζωή πολλών άλλων ανθρώπων που θα βρεθούν στο διάβα της.    

ΕΡΩΤΗΣΗ:6)Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από τα έργα σας και γιατί;

Κανέναν. Είναι όλα παιδιά μου και όλα τα αγαπώ και τα πονώ το ίδιο

ΕΡΩΤΗΣΗ:7)Έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο?

Ναι, αλλά με πολύ αργούς ρυθμούς. Δεν ξέρω πότε θα το τελειώσω. Αυτή τη φορά διάλεξα να γράψω ένα ψυχολογικό θρίλερ μυστηρίου. Δύσκολο είδος και με παιδεύει αρκετά θα έλεγα. 

ΕΡΩΤΗΣΗ:8)Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα; 

Συνήθως διαβάζω πολλά ταυτόχρονα. Αυτό το διάστημα διαβάζω μόνο δύο:  το Η Ψίχα Εκείνου του Καλοκαιριού του Ισίδωρου Ζουργού και το Η Γυναίκα σου η Αλήτισσα της Λιλί Ζωγράφου.


ΕΡΩΤΗΣΗ:9)Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που σας εκφράζει, το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία. Ίσως είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά....

Η αγαπημένη μου φράση είναι «Ζήσε ελεύθερα και άσε τους άλλους να ζήσουν ελεύθερα». Τα τραγούδια είναι πολλά. Ένα από αυτά είναι το Τhe Sound of Silence του Σάιμον και Αρτ Γκαρφάνκελ . Και οι ταινίες είναι πολλές . Όλες του  Γούντι  Άλλεν και το Sacco &  Vanzetti, μια ταινία που με είχε συνταράξει και που θα μου μείνει αξέχαστη όσα χρόνια και να περάσουν. Από ελληνικές ταινίες ξεχωρίζω την Κάλπικη Λίρα και Τα Κόκκινα Φανάρια. Μάλιστα όταν έγραφα το τελευταίο μου βιβλίο Η Δύναμη της Στιγμής είχα κατά νου τη δεύτερη. 





1 σχόλιο:

  1. Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε να μιλήσω για τα βιβλία μου και για το βιβλίο γενικότερα. Σας εύχομαι ολόψυχα καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το 2017 με υγεία, αγάπη και προκοπή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή