Βιβλιο

Βιβλιο
ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ!!! και η αγάπη μου αυτή με ώθησε στη δημιουργία αυτού του ιστολογίου όπου θα μοιράζομαι την αγάπη μου αυτή παρουσιάζοντας σας τις απόψεις μου για τα βιβλία που με ταξιδεύουν καθώς και προτάσεις ,νέες κυκλοφορίες καθιερωμένων και πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων καθώς και βιβλιοπαρουσιάσεις στην πόλη μου Θεσσαλονίκη ΑΦΟΥ !!!

Πέμπτη 30 Μαΐου 2019

ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ-ΙΡΙΣ ΚΑΛΒΑ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

ΙΡΙΣ ΚΑΛΒΑ
για το "ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ"
από τις εκδόσεις BELL.













ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ            
Σκοπός μου πάντα, όταν γράφω ένα βιβλίο, είναι να ταξιδέψω όσο πιο ζωντανά μπορώ τον αναγνώστη και να απολαύσει το ταξίδι. Όσο αφορά τα θέματα που επιλέγω, ο συγγραφέας είναι ένα σφουγγάρι, απορροφά με ευαισθησία ότι συμβαίνει γύρω του, τα επεξεργάζεται και αυτό που τον συγκινεί περισσότερο, για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά, το δραματοποιεί και το μεταφέρει στο χαρτί.
Αυτή τη φορά, το ερέθισμα ήταν μία πραγματική ιστορία που με άγγιξε βαθιά. Με συγκλόνισε το γεγονός ότι οι άνθρωποι στην πλειοψηφία τους θέλουν, λατρεύουν, να εξουσιάζουν τις ζωές των άλλων. Με διάφορες ιδιότητες.
ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ, ο εξουσιαστής, ή μάλλον οι εξουσιαστές, είναι δύο. Ο αδελφός και ο σύζυγος. Ο Μιχάλης και ο Μάχτος. Και εξουσιαζόμενη η αδελφή του πρώτου και σύζυγος του δεύτερου, η Θεανώ. Που γίνεται ακούσια και με τη βία, όργανο εκδίκησης στα χέρια τους, για διαφορετικούς λόγους.
Και μέχρι εδώ θα μου πείτε… συνηθισμένο, ειδικά παλαιότερα, χωρίς να σημαίνει ότι δεν γίνεται – ευτυχώς σε πολύ μικρότερη κλίμακα – ακόμα και  σήμερα.
Η διαφορά στο βιβλίο μου, έγκειται στο γεγονός ότι η Θεανώ δεν υποτάσσεται.
Ο αδελφός της την χρησιμοποιεί αδιαφορώντας πλήρως για τα συναισθήματα της, για να τιμωρήσει κάποιον που μισεί, καταστρέφοντας τελείως την ζωή της. Το ίδιο κάνει και ο σύζυγος. Όμως η ηρωίδα μου όπως είπαμε, δεν είναι μία υποταγμένη φύση. Αυτό την κάνει ξεχωριστή. Είναι μία γυναίκα με δυνατή προσωπικότητα. Και μπορεί στην αρχή να αποδέχεται την κατάσταση, γιατί δεν έχει εναλλακτική, όμως γρήγορα επαναστατεί και ορκίζεται να πάρει εκδίκηση. Και το πετυχαίνει.
Επειδή βασίζεται σε αληθινή ιστορία, δεν θα κρίνω, ούτε θα πάρω θέση στο αν και κατά πόσο οι επιλογές της ήταν σωστές ή λανθασμένες. Θα σταθώ μόνο στο γεγονός, γιατί αυτό μου κέντρισε το ενδιαφέρον να γράψω για αυτή την ιστορία, ότι τολμάει να μην σκύψει το κεφάλι με όποιο κόστος, να μην συμβιβαστεί αδιαμαρτύρητα με τη μοίρα της, στο ότι παραμένει περήφανο και ανυπότακτο πνεύμα, ως το τέλος.
Καταστρέφει και καταστρέφεται. Γιατί όπως και στην τραγωδία, στο τέλος επέρχεται η ‘’κάθαρση’’. Όμως οι πράξεις της πυροδοτούν ένα ποτάμι εξελίξεων που πληρώνουν οι επόμενες γενιές! Ένα πυρακτωμένο ποτάμι που φτάνει ως τις μέρες μας, παγιδεύοντας στο διάβα του ακόμα και τις ζωές των σημερινών ηρώων, του Ορέστη και της Σέβης, σε έναν απελπισμένο, απαγορευμένο και αδιέξοδο έρωτα.
«ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ» γεννήθηκε γιατί με μάγεψε η περηφάνεια και η δύναμη αυτής της γυναίκας και με γοήτευσε ο δυνατός απαγορευμένος έρωτας των τελευταίων – παγιδευμένων στον ιστό του μίσους και των τρομερών μυστικών- απογόνων.
 Εύχομαι να σας  ταξιδέψει όμορφα, να σας κερδίσει και να το αγαπήσετε.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ


1949
Σ' ένα μικρό νησί του Αιγαίου γίνεται ο γάμος της Σεβαστής, της μοναχοκόρης του καπετάν Μιχάλη του Ζηραίου –του μεγάλου άρχοντα του νησιού. Όμως λίγο πριν ευλογήσει ο παπάς, ακούγεται ένας πυροβολισμός και όλοι τρέχουν ανάστατοι στο δωμάτιο του καπετάνιου. Τον βρίσκουν πεσμένο πάνω στο γραφείο του, μέσα σε μια λίμνη αίματος. Μπροστά του ένα μωρό που κλαίει, φασκιωμένο σε δικό του πουκάμισο. 

Το ποτάμι της λάβας του έρωτα και της εκδίκησης μόλις ξεκίνησε. Ένα πυρακτωμένο ποτάμι που κατακαίει στο διάβα του και καταστρέφει έρωτες και ζωές, μέχρι σήμερα.

2006

Στην Αθήνα, η Σέβη, τελευταία απόγονος της καταραμένης γενιάς, παγιδευμένη στο παλιό άσβεστο μίσος και αιχμάλωτη των θανάσιμων μυστικών της οικογένειάς της, λαμβάνει ένα γράμμα από το νησί της καταγωγής της. Είναι από την προγιαγιά της, τη Θεανώ. Στα ογδόντα της πια, την καλεί κοντά της.
Εκείνη που πάντα τη μισούσε, που πάντα την πλήγωνε, για κάποιο λόγο θέλει να τη δει. 
Η Σέβη θυμάται το παρελθόν. Και τον Ορέστη… Θα αντέξει να γυρίσει πίσω; Όχι, λέει η λογική της. Ναι, φωνάζει η ψυχή της. Κι αν γυρίσει στο νησί; Θα μπορέσει να σταματήσει τη λάβα ή θα καεί κι εκείνη;

Τετάρτη 29 Μαΐου 2019

ΦΙΡΝΤΑΟΥΣ-ΝΑΟΥΑΛ ΑΛ ΣΑΑΝΤΑΟΥΙ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΩΜΑ



Άρωμα Μελάνης και Φιρντάους της Ναουάλ Αλ Σααντάουι!!!

«Δεν είμαι πόρνη, αλλά ο πατέρας μου, ο θείος μου, ο άντρας μου, με εκπαίδευσαν να είμαι πόρνη… Ποτέ δεν ένιωσα ανέντιμη γυναίκα. Ήξερα πως το επάγγελμα μου το είχαν φτιάξει οι άντρες. Αυτοί που κυριαρχούν σε αυτόν τον κόσμο και στον άλλο… Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, οι άντρες το είχαν επιβάλλει».


Με αυτά τα λόγια ξεκινάει την αφήγηση της η Φριντάους – εκφράζοντας την υποταγή της γυναίκας αλλά και την απελευθέρωση της από την πατριαρχική οικογένεια. Πρωτοκυκλοφόρησε το 1975, στο Λίβανο, γιατί στην πατρίδα της Σααντάουι, στην Αίγυπτο, αρνήθηκαν να εκδώσουν ένα τόσο τολμηρό μυθιστόρημα από μια γυναίκα, φεμινίστρια,  και ακτιβίστρια. Γεννημένη στις 27 Οκτωβρίου του 1931 σε ένα μικρό χωριό της Αιγύπτου, το Kafr Tahla, το ξυράφι που ακρωτηρίασε τα γεννητικά της όργανα στα έξι της χρόνια μετέτρεψε τον πόνο σε οργή.
«Αν είσαι δίκαιος, γιατί δεν έπλασες τη μητέρα και τον πατέρα μου ίσους;» ρωτούσε στο πρώτο κείμενο που έγραψε στα επτά της, ένα γράμμα προς τον Θεό. Δεν πήρε ποτέ απάντηση και αποφάσισε να επαναστατήσει.

Στα δέκα της, όταν της έφεραν τον πρώτο επίδοξο γαμπρό, έχυσε καυτό τσάι πάνω του κι όποιους μετέπειτα της έφερναν έβρισκε τρόπο να τους κάνει να φεύγουν ενοχλημένοι από τον ατίθασο χαρακτήρα της. Αντί για παιδί–νύφη, έγινε γιατρός και ψυχίατρος.
Πρόεδρος της Αραβικής Ενωσης Αλληλεγγύης των Γυναικών και συνιδρύτρια της Αραβικής Ενωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η πολυβραβευμένη διανοούμενη δικάστηκε για αποκήρυξη του Ισλάμ, αθωώθηκε και ποτέ δεν δίστασε να βρεθεί στην πρώτη γραμμή της μάχης, όπως το 2011 όταν παρά τα 80 της χρόνια βρέθηκε στην πλατεία Ταχρίρ, στην αποκαλούμενη «αραβική άνοιξη» της Αιγύπτου, πλάι στις γυναίκες που πρωταγωνίστησαν σε αυτήν. Γυναίκες που πάλευαν και παλεύουν για οικουμενικά δικαιώματα, έλεγε στο Newsweek αρνούμενη πως η καταπίεση είναι θέμα που περιορίζεται στις αραβικές χώρες.
Σαν τη Φιρντάους, που πεθαίνει ελεύθερη, αρνούμενη να ζητήσει χάρη για τη ζωή της από το ανδροκρατικό σύστημα που εκμεταλλεύτηκε το σώμα της και ολόκληρη την ύπαρξή της, η Σααντάουι δεν μασά τα λόγια της, ούτε στρογγυλεύει τις γωνίες. Δεν φοβάται ούτε τους πολλούς εχθρούς της ούτε τον θάνατο. Δεν χαϊδεύει τις γυναίκες:

«Κανείς δεν θα μας δώσει τα δικαιώματά μας, εμείς πρέπει να οργανωθούμε και να πολεμήσουμε», επιμένει. Και εξακολουθεί να ονειρεύεται: «Από παιδί πάντα είχα ένα όνειρο, ένα τρελό, αλλά πολύ απλό όνειρο: να αλλάξω τον κόσμο», έλεγε πέρσι παρουσιάζοντας στο Λονδίνο την αυτοβιογραφία της «Η Κόρη της Ισιδας. Το όνειρο είναι ακόμη ζωντανό».


Από τις πρώτες κιόλας σελίδες παρακολουθούμε την Φιραντάους από τα παιδικά της χρόνια μέχρι την παραμονή του θανάτου της, όταν αποφασίζει να αφηγηθεί την ιστορία της σε μια ψυχίατρο, λίγο πριν την εκτέλεση της. Γκρεμίζονται ψευδαισθήσεις που η ωμή γραφή της Σααντάουι, παρουσιάζει την άσχημη πραγματικότητα και την σκληρή κακοποίηση που υπέστησαν και συνεχίζουν να υπόκεινται αμέτρητες γυναικείες ψυχές σε όλο τον κόσμο. Η Ελευθερία χάνεται και επικρατεί μονάχα ο φόβος, η αδιαφορία, η απαξίωση και ο σωματικός όσο και ο ψυχικός πόνος.

Ένα βιβλίο, γροθιά στο στομάχι για όλα εκείνα που ακόμα και τώρα, οι πόλεις, τα ευρωπαϊκά κράτη και οι απλοί πολίτες αρνιούνται να διατυμπανίσουν. Να τα βροντοφωνάξουν και να καταδικάσουν το άδικο αλλά τα επιβραβεύουν γιατί πάντα, μα πάντα πίσω από όλα αυτά κάτι κρύβεται… αφήνοντας τους ανθρώπους απροστάτευτους και μόνους να παλεύουν για τα δικαιώματα τους, που τους ανήκουν από την πρώτη μέρα της γέννησης τους.

Φιρντάους -  Ναουάλ Αλ Σααντάουι που μόλις κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Δώμα. Ένα βιβλίο μοναδικό, με σκληρές εικόνες που είναι άκρως πραγματικές… το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να το διαβάσουμε και να ανοίξουμε τα μάτια μας. Να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα και να υψώσουμε έστω και αργά την φωνή μας σε όλους εκείνους που παράνομα προσπαθούν να μας κλέψουν όσα είναι δικά μας.

Βασιλική Τσούνη – Συγγραφέας.

«Άσε με να μιλήσω και μη με διακόψεις. Δεν έχω χρόνο να σ’ ακούσω, στις έξι το απόγεμα θα έρθουν να με πάρουν. Αύριο το πρωί δε θα υπάρχω. Δε θά ’μαι σε κανένα γνωστό μέρος. Το ταξίδι αυτό, σ’ έναν τόπο που κανείς πάνω σε τούτη τη γη δεν τον γνωρίζει ―ταξίδι που δεν το έχουν κάνει ούτε βασιλιάδες, ούτε πρίγκιπες, ούτε κυβερνήτες, ούτε αστυνομικοί―, με γεμίζει περηφάνια. Πάντα αναζητούσα κάτι να με κάνει περήφανη, κάτι για να νιώσω πως είμαι ανώτερη, ανώτερη κυρίως απ’ τους βασιλιάδες, τους πρίγκιπες, τους κυβερνήτες. Έπαιρνα στα χέρια μου μια εφημερίδα, έβλεπα τις φωτογραφίες τους κι έφτυνα τα πρόσωπά τους. Τό ’ξερα ότι δεν έφτυνα παρά μόνο την εφημερίδα, που τη χρειαζόμουν για να στρώσω τα ντουλάπια της κουζίνας. Όμως το έκανα, κι ύστερα άφηνα το φτύμα εκεί που ήταν, να στεγνώσει».

Η γυναίκα αυτή είναι αληθινή, με σάρκα και οστά, ένα αδάμαστο γυναικείο πνεύμα εγκλωβισμένο στον κόσμο των αντρών. Αναζητώντας την ελευθερία και το σεβασμό, η Φιρντάους προσπαθεί να δραπετεύσει απ’ τη ζωή που της έχει επιβληθεί. Δούλα ως παιδί, δούλα ως σύζυγος, δούλα ως υπάλληλος, δούλα ως πόρνη, ελεύθερη μονάχα ως δολοφόνος.

Το βράδυ πριν την εκτέλεσή της, η Φιρντάους αφηγείται την ιστορία της, σ’ ένα από τα πιο κλασικά και πολυμεταφρασμένα κείμενα της φεμινιστικής γραμματείας. Δεν είναι τα βάσανα της Φιρντάους που κάνουν την ιστορία της μια διαχρονική γυναικεία υπόθεση. Είναι η απλότητα του μηνύματός της: πως στον κόσμο της πατριαρχίας, καμιά γυναίκα δεν είναι ελεύθερη.

«Πολύ πριν το κίνημα #MeToo, υπήρξε η Φιρντάους».
Brittle Paper

«Σαράντα χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του, το βιβλίο αυτό παραμένει το ίδιο φρέσκο, δυνατό κι απαραίτητο».
Τhe Guardian

                                                         Βασιλική Τσούνη – Συγγραφέας.
Βρείτε τη Βασιλική Τσούνη στο f/b ΕΔΩ





ΑΝΤΑΥΓΕΙΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΝΤΟΥΚΙ ΤΩΝ ΚΡΥΜΜΕΝΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ-ΕΛΕΝΑ ΤΖΑΒΑΡΑ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ

Χάρηκα ιδιαίτερα με την πρωτοβουλία της κυρίας Πατέρα να παρουσιάσει μέσα από την ενδιαφέρουσα σελίδα της τα λογοτεχνικά έργα των συγγραφέων. Με αυτό τον τρόπο έρχονται πολύ κοντά οι συγγραφείς με τους αναγνώστες!
Το διάβασμα και η συγγραφή μου κρατούν συντροφιά τον ελεύθερο χρόνο μου και με αποσπούν από τη φθορά της καθημερινότητας. Το πρώτο μου βιβλίο «Ανταύγειες μέσα από την ομίχλη», των εκδόσεων ΠΗΓΗ, είναι βιωματική ιστορία που την ενσαρκώνει η Έλλη. Τα  αναπάντεχα γεγονότα, τα άλυτα προβλήματα και οι ανατροπές που βιώνει σε όλα τα στάδια της ζωής της, την οδηγούν σε μία επώδυνη και δύσβατη διαδρομή. Ωστόσο δεν παραιτείται από τους στόχους της, όσες συμπληγάδες κι αν περάσει, όσες απώλειες κι αν υποστεί. Είναι ένα βιβλίο δίδαγμα, πώς μία γυναίκα εντελώς μόνη παρ’  όλες τις δυσκολίες που συναντά, καταφέρνει  να πάρει το τιμόνι της ζωής στα χέρια της και να φθάσει αλώβητη εκεί ακριβώς που θέλει.
Με γνώμονα την αγάπη των αναγνωστών και τα θετικά τους σχόλια για το πρώτο βιβλίο, οι πηγές έμπνευσης αυξήθηκαν και με οδήγησαν στα μονοπάτια του επόμενου συγγραφικού μου έργου. «Το σεντούκι των κρυμμένων μυστικών» εμπνεύστηκα ύστερα από το υπέροχο ταξίδι μου στην Ορεινή Ναυπακτία. Η ιστορία είναι φανταστική με πολλές δόσεις αλήθειας. Εκτός από τον έρωτα, που δεν λείπει από τα περισσότερα βιβλία, περιλαμβάνει δράση, μυστήριο, δολοπλοκία, και πολλές ανατροπές. Ο μύθος συμπλήρωσε τα κενά, ενώ η φαντασία δημιούργησε τους χαρακτήρες και κάλυψε τα υπόλοιπα.  Απρόβλεπτα γεγονότα, συγκλονιστικές εξελίξεις και ανιδιοτελής αγάπη, διεγείρουν την επιθυμία του αναγνώστη να ταξιδέψει στα όμορφα χωριά της Ορεινής Ναυπακτίας και του Καρπενησίου με τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, και να ζήσει μαζί τους ανεπανάληπτες στιγμές. Η Ελευθερία που είναι το τελευταίο παιδί της φτωχικής οικογένειας του Αντώνη και της Ερμιόνης Ρούσου, δεν έζησε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια. Η μητέρα της μετά την ξαφνική και άδικη απώλεια του συντρόφου της και με τις ατέλειωτες οικονομικές δυσκολίες που συναντά με πέντε ανήλικα παιδιά, οδηγείται σε αδιέξοδο. Αναγκάζεται με πόνο ψυχής να αποχωριστεί το μόλις ενός έτους στερνοπούλι της και να το δώσει για υιοθεσία στον μεγαλύτερο αδελφό της και στην ιδιόρρυθμη νύφη της. Η Ελευθερία, στερημένη από τη μητρική αγκαλιά, βασανισμένη από τη ζηλόφθονη «θεία», κακοποιημένη στο σώμα και την ψυχή, μεγαλώνει με πολλά ψυχολογικά τραύματα. Παρ΄ όλα αυτά, αγωνίζεται με πάθος και τόλμη να κλείσει τις βαθιές πληγές της και να προχωρήσει παρακάτω τη ζωή της. Με πυξίδα τον δυνατό χαρακτήρα που αποκτά και με το πείσμα που την διακατέχει, δεν παραιτείται. Συνεχίζει ακάθεκτη τον δρόμο της...  Ο πόνος είναι βαθύς και θέλει μία γαλήνια σκέψη, ένα καταφύγιο για να καταλαγιάσει. Η μοιραία συνάντηση με τον σαραντάρη επιχειρηματία Σωκράτη Σερέτη, είναι καθοριστική. Ο δυνατός έρωτας που αναπτύσσεται ανάμεσά τους παρακάμπτει τη διαφορά ηλικίας και φέρνει λάμψη στη σκοτεινή ψυχή της. Τον αγαπάει πολύ σαν άνδρα και νοιώθει απέραντη ευτυχία κοντά του. Ωστόσο τον αισθάνεται και σαν πατέρα, αφού δεν πρόλαβε να ζήσει την πατρική στοργή. Μετά από μερικά χρόνια ένα σεντούκι και μία επιστολή που αποκαλύπτονται με έναν περίεργο τρόπο θα φέρουν ανατροπές, μυστήριο και αγωνία σε όλους τους ήρωες της ιστορίας. Θα καταφέρει η Ελευθερία να ξεκλειδώσει το σεντούκι και να αρπάξει την ευκαιρία για ένα καλύτερο αύριο, δίχως κακούς οιωνούς και λάθη; Αυτό θα το ανακαλύψουν οι αναγνώστες και θα βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.

Ευχαριστώ πολύ, που μου δώσατε την ευκαιρία να γράψω λίγα λόγια για τα βιβλία μου, καθώς επίσης και τον εκδοτικό οίκο ΠΗΓΗ που με έφερε σε επικοινωνία μαζί σας. Εύχομαι πάντα επιτυχίες στο έργο σας!
Με εκτίμηση
ΕΛΕΝΑ ΤΖΑΒΑΡΑ

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ
Hταν μόλις δώδεκα χρονών η Έλλη, όταν όλος της ο κόσμος ανατράπηκε… Ο αγώνας για τη ζωή και την επιβίωση την έκανε δυνατή και αποφασιστική. Άντεξε αρρώστιες, ορφάνια και μοναξιά…

Ο έρωτας χτύπησε την πόρτα της νωρίς και την πίκρανε βαθιά με ένα γάμο αταίριαστο και με μια βασανιστική πληγή στην καρδιά για τα παιδιά της…
Η γιαγιά Μυρίνα, ο Άκης, η κυρία Μάγια, ο Τάκης, η Μαρίνα, η Eρατώ και τόσοι άλλοι… βρέθηκαν κοντά της και έπλεξαν το νήμα της ζωής της!
Η μοιραία συνάντηση με τον Αλέκο έφερε τον μεγάλο έρωτα, αλλά και τον ατέλειωτο πόνο, τους απρόβλεπτους χωρισμούς, τα άλυτα προβλήματα, τα αναπάντητα ερωτήματα… Τη σημάδεψε!
Η Έλλη αγάπησε και αγαπήθηκε. Έζησε, όμως, ευτυχισμένη ή δυστυχισμένη; Σίγουρα, πορεύτηκε μέσα σε ομίχλη με την ελπίδα μιας ανταύγειας χαράς!



Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Η Ελευθερία συναντά για πρώτη φορά την οικογένειά της στον γάμο της αδελφής της. Στερημένη από τη μητρική αγκαλιά, βασανισμένη από τη θετή της μητέρα, κακοποιημένη στο σώμα και την ψυχή, πρέπει να συγχωρέσει για να προχωρήσει… Μπορεί; Η γνωριμία της με τον επιχειρηματία Σωκράτη Σερέτη, κάτω από περίεργες συνθήκες, θα της χαρίσει τον πρώτο δυνατό έρωτα και την ψυχική της ισορροπία. Ανατροπές, πάθη, δολοπλοκίες υφαίνουν το νήμα της μοίρας στη ζωή της Ερμιόνης, του Αριστείδη, της Αρετής και του παπα-Μάρκου, ενώ η αγάπη, η καλοσύνη και η φιλία της Ελισάβετ, του Παναγιώτη και της Μαγδαληνής τούς λυτρώνουν την καρδιά! Μια αναπάντεχη επιστολή κι ένα σεντούκι θα αποκαλύψουν μετά από χρόνια τα κρυμμένα μυστικά των ηρώων… Ανάμεσα στα χωριά της Ναυπακτίας, το Καρπενήσι και την Αθήνα, ξετυλίγεται μια ιστορία αγάπης, πόνου, μυστηρίου, ελπίδας και προσμονής για ένα καλύτερο αύριο…

Τρίτη 28 Μαΐου 2019

ΟΥΜΠΟΥΝΤΟΥ-ΜΑΝΘΟΣ ΣΚΑΡΓΙΩΤΗΣ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ

ΜΑΝΘΟΣ ΣΚΑΡΓΙΩΤΗΣ
για το "ΟΥΜΠΟΥΝΤΟΥ"
από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ.











Το ερέθισμα να γράψω το Ουμπούντου το έδωσαν οι εικόνες μεταναστών στις θάλασσες και στις στεριές της Ευρώπης (ναυάγια, συρματοπλέγματα, παιδικά βλέμματα), καθώς και οι κραυγές των ντόπιων εναντίον των «ξένων», την ώρα μάλιστα που (οι ντόπιοι) τους εκμεταλλεύονταν.
Το πρωτεύον πρόσωπο της ιστορίας είναι ο Δονάτος Λένης, γιος Ελλήνων μεταναστών στη Νότια Αφρική, ο οποίος έρχεται στην Ελλάδα το 1976, μετά τον ξεσηκωμό των Μαύρων στο Σοβέτο. Εδώ κληρονομεί κτήμα όπου, στα χρόνια της κρίσης, απασχολεί μετανάστες από τη Σομαλία και το Μπανγκλαντές. Σ’ αυτό το κτήμα και στην ευρύτερη περιοχή εξελίσσεται η βασική υπόθεση, η οποία όμως συνυφαίνεται με την ιστορία του Δημήτρη Τσαφέντα, του Έλληνα μιγά που το 1966 σκότωσε μέσα στο κοινοβούλιο της Ν. Αφρικής τον πρωθυπουργό Φερβούρντ, εμπνευστή του απαρτχάιντ.
Άλλα δρώντα πρόσωπα του μυθιστορήματος είναι: ο σατραπικός επιστάτης του κτήματος, η αποφασιστική γυναίκα του Δονάτου, η εύστροφη Σομαλή μετανάστρια Μιλέιν που συνδέεται ερωτικά με τον γιο του κτηματία, ένας τραπεζίτης με τη γυναίκα του, δυο κακοποιοί-δραπέτες φυλακών, ένας αλλόκοτος ποιητής, μια ευάλωτη γυναίκα απολυμένου ο οποίος εξαιτίας της ανεργίας έχει καταντήσει αλκοολικός, μια όμορφη κοπέλα –θύμα του πατρικού αυταρχισμού– της οποίας η κατάρα βαραίνει το κτήμα. Ένα ακόμη πρόσωπο είναι ο μουσουργός Γιοχάνες –ετεροθαλής αδελφός του Δονάτου– ο οποίος, κατά τον χρόνο της ιστορίας, συνθέτει λαϊκή όπερα με θέμα τη ζωή του Τσαφέντα. Με την όπερα ο Γιοχάνες φιλοδοξεί να ενοποιήσει τις διάφορες εποχές (παρελθόν-παρόν) και τους διάφορους τόπους του κόσμου, ώστε να δείξει ότι ο άνθρωπος, ως προς την καλοσύνη και την κακία, είναι ίδιος ανά τους αιώνες όπου κι αν ζει.
Τα συναισθήματά μου, από τις πρώτες σελίδες μέχρι το τέλος, ήταν άλλοτε συγκρουόμενα, άλλοτε εναλλασσόμενα (χαρά, λύπη, θυμός, έκπληξη, αγωνία, αισιοδοξία, συμπάθεια, αποτροπιασμός), ανάλογα με την κατάσταση και τη συμπεριφορά των προσώπων. Καθώς οι ήρωες γρήγορα αυτονομήθηκαν, παρακολουθούσα με αδιάπτωτο ενδιαφέρον την πορεία τους, ενώ με κατείχε η περιέργεια για το πού θα φτάσουν. Η δράση τους, οι κινήσεις τους, οι πράξεις τους ήταν όλα τόσο ξεχωριστά και μη αναμενόμενα που αντάμειψαν και τον κόπο μου να τα περιγράψω και την ψυχική ένταση κατά τη διάρκεια της συγγραφής.
Ύστερα, ήρθε η έκδοση του μυθιστορήματος, που έγινε από τη Διόπτρα με μεράκι, αγάπη και φαντασία. Το εκτυπωτικό αποτέλεσμα είναι έξοχο αισθητικά και δένει αρμονικά με το περιεχόμενο του βιβλίου. Εδώ θέλω να ευχαριστήσω τα παιδιά του εκδοτικού οίκου που αγκάλιασαν το βιβλίο, καθώς και την επιμελήτρια Ανθή Ροδοπούλου για τη δημιουργική συνεργασία μας.
Πιστεύω πως μια συνθετική ανάγνωση του έργου θα κάνει τον αναγνώστη, κλείνοντας το βιβλίο, να πει αυτό που υποδηλώνει ο τίτλος: «Δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι, αν έστω και ένας από εμάς είναι λυπημένος». Κι αν πει αυτό, τότε και ο συγγραφέας θα νιώσει ότι ο κόπος του έπιασε τόπο.            
 Μάνθος Σκαργιώτης

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα ΕΔΩ

Ουμπούντου: Είμαι, επειδή είμαστε

Ο Δονάτος Λένης μεγάλωσε στην ελληνική κοινότητα της Νότιας Αφρικής τα χρόνια του απαρτχάιντ. Όταν ενηλικιώθηκε, επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου ένας συγγενής του βιαζόταν να του κληροδοτήσει ένα αγρόκτημα. Ο Δονάτος, ανυποψίαστος, ξεκινάει να φτιάχνει την τύχη του δουλεύοντας το κτήμα, χωρίς να γνωρίζει ότι η γη του έχει πάνω της την κατάρα μιας όμορφης γυναίκας.

Σήμερα, μερικές δεκαετίες μετά, ο Δονάτος έχει γίνει ευυπόληπτο μέλος της τοπικής κοινωνίας και απασχολεί στην αγροτική του επιχείρηση μετανάστες από τη Σομαλία και το Μπανγκλαντές. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν χαρτιά και δουλεύουν σε κακές συνθήκες, αλλά ο Δονάτος προσπαθεί να τους φέρεται με κάποια ανθρωπιά.

Μια δυσοίωνη ανακάλυψη στο χώμα ξυπνάει ένστικτα και αδιόρατους φόβους, ενώ δίπλα στο κτήμα μέσα σε τριβόλια και λιθάρια γεννιέται ένας έρωτας, ανάμεσα σ’ έναν δικό μας και μια «ξένη». Το τέλος της αγροτικής σεζόν σημαδεύει η απαγωγή ενός βρέφους στη διπλανή πόλη και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποιον θα διαλέξει, τελικά, η κατάρα της όμορφης γυναίκας. Γιατί ο κύκλος πρέπει να κλείσει…

Γεγονότα σημερινά και παλιά, δικά μας και ξένα, συνυφαίνονται σε μια συναρπαστική ιστορία με φόντο μια πολυπολιτισμική Ελλάδα, που άλλες φορές δεν έχει μνήμη και άλλες φορές δεν ξεχνάει.

Κάποτε ένας κοινωνικός ανθρωπολόγος βρέθηκε σε χωριό της Αφρικής. Κατά τη διάρκεια των ερευνών του για τη συμπεριφορά των ανθρώπων της περιοχής, πρότεινε σε μια ομάδα παιδιών το ακόλουθο παιχνίδι. Έβαλε κάτω από ένα δέντρο ένα καλάθι γεμάτο με φρέσκα και λαχταριστά φρούτα. Όποιο παιδί, σε αγώνα δρόμου, θα έφτανε πρώτο στο καλάθι θα κέρδιζε όλα τα φρούτα. Μόλις έδωσε το σύνθημα να ξεκινήσει ο αγώνας, τα παιδιά κρατήθηκαν από τα χέρια και πήγαν στο τέρμα ενωμένα. Ξαφνιασμένος ο ανθρωπολόγος τα ρώτησε γιατί παραβίασαν τους όρους του παιχνιδιού. Εκείνα απάντησαν: «Ουμπούντου». Δηλαδή, «υπάρχω, γιατί υπάρχουμε». Αλλιώς, «δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι, αν έστω κι ένας από εμάς είναι λυπημένος».

Κυριακή 26 Μαΐου 2019

ΜΑΡΙΝΑ ΚΛΩΝΑΡΗ
για το "ΕΞΟΡΙΣΤΗ ΘΕΑ"
από τις εκδόσεις ΠΗΓΗ.







Πάντοτε μου κέντριζαν το ενδιαφέρον οι θρύλοι, η μαγεία και οι παραδόσεις των λαών. Στα πλαίσια μιας ερασιτεχνικής σύγκρισης μυθολογίας γεννήθηκε και η κεντρική ιδέα για να γράψω την Εξόριστη Θεά. Όλα ξεκίνησαν με το εξής ερώτημα: Πώς αλλάζει μια θεότητα στην αντίληψη των πιστών της ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας στην οποία ζουν αυτοί και ποια ιδιαίτερα γνωρίσματα της αποδίδουν ανάλογα με το περιβάλλον τους.
   Πηγή έμπνευσης αποτέλεσε η μυθολογία των χωρών της Μεσοποταμίας καθώς και η δική μας, η ελληνική μυθολογία. Διαβάζοντας τη μυθολογία των Σουμέριων συνάντησα τη θεά Ινάννα, τη θεά του έρωτα και της γονιμότητας, η οποία ήταν κάτι αντίστοιχο με τις δικές μας θεές την Αφροδίτη, τη Δήμητρα και την κόρη της, την Περσεφόνη. Σε αντίθεση όμως με τις δικές μας θεές, η Ινάννα είναι μια πιο σκοτεινή, φιλόδοξη, εκδικητική και ιδιαίτερα κτητική θεά. Κάπως έτσι άρχισε να σχηματίζεται ο χαρακτήρας της Αννάνυας, της δικής μου Εξόριστης Θεάς. Η Ινάννα των Σουμέριων εμφανίζεται επίσης και στο περίφημο έπος του Γκιλγκαμές. Διαβάζοντας αυτό το κείμενο θαύμασα τη δύναμη και την αποφασιστικότητα του θρυλικού εκείνου βασιλιά, και ήταν αυτά τα δύο στοιχεία που ήθελα να μεταφέρω και στον δικό μου ήρωα, τον πρίγκιπα Αρές.
   Η ιστορία ξεκινά με την κόντρα δύο αδερφών για το θρόνο της πόλης τους. Ο μικρότερος πρίγκιπας Αρές θα πρέπει να φέρει εις πέρας μία αποστολή που θα του αναθέσει ο μεγαλύτερος αδερφός του και νόμιμος διάδοχος του θρόνου, προκειμένου να του τον παραχωρήσει. Η αποστολή αυτή είναι να βρει και να φέρει πίσω στην πόλη τους την ημίθεη Ιέρεια Αννάνυα που ζούσε πριν από πεντακόσια χρόνια στον παλιό ναό της πόλης τους, μέχρι τη στιγμή που ένας άλλος θεός ήρθε, πήρε τη θέση της κι εκείνη έφυγε κυνηγημένη.
   Κι έτσι ξεκινάει το ταξίδι του Αρές για να βρει αυτή τη μυστηριώδη γυναίκα της οποίας την ύπαρξη μέχρι πρότινος αγνοούσε και ο ίδιος. Καθώς προχωράει, ανακαλύπτει μαζί με τον αναγνώστη τα ίχνη παλαιότερων δοξασιών γύρω από εκείνη. Το ταξίδι του θα μπορούσε να παρομοιαστεί και με ένα ταξίδι στο χρόνο και στην εξέλιξη των ανθρώπινων κοινωνιών. Από τη γεωργία, στην εκμετάλλευση των ζώων
και στο εμπόριο, μέχρι την εκμετάλλευση των μετάλλων. Αλλά και από μία απλούστερη μορφή οργάνωσης και διακυβέρνησης, στη δημιουργία ενός καθεστώτος όπου εμφανίζονται οι απαρχές της δημοκρατίας όπως διαμορφώθηκε αυτή σαν καθεστώς στην αρχαία Αθήνα.
   Ο βασικός ήρωας λοιπόν, ο πρίγκιπας Αρές, ψάχνει να βρει τη θέση της Αννάνυας σε κάθε μία από αυτές τις κοινωνίες. Η Αννάνυα σκοινοβατεί μεταξύ κυριολεξίας και μεταφοράς, μεταξύ πραγματικότητας και θρύλων, σε όλη την έκταση του βιβλίου. Είναι η Αφέντρα του νερού, η Κυρά των Φιδιών, αυτή που τα βλέπει όλα, η Μητέρα Γη, είναι η Γυμνή Θεά. Ο Αρές θα συνδέσει όλους τους θρύλους και θα την αναγνωρίσει σε κάθε ένα από αυτούς, θα πιστέψει σ’ εκείνη προκειμένου να τη βρει. Πώς μπορείς άλλωστε να βρεις μια Θεά στης οποίας την ύπαρξη δεν πιστεύεις;
   Από τη μεριά μου τώρα εγώ, ως συγγραφέας, προσπάθησα να φτιάξω μια ιστορία με διαφορετικά επίπεδα. Στο πρώτο επίπεδο να βρίσκεται, φυσικά, η περιπέτεια του Αρές, τα ταξίδια του από πόλη σε πόλη στον επάνω κόσμο, αλλά και το πέρασμά του από τον κάτω κόσμο στα πλαίσια της αναζήτησής του για αυτή τη γυναίκα, η συνάντησή του με άλλους θεούς και η ανάμιξή του στις κόντρες και στις διαμάχες μεταξύ τους, η συνάντησή του με άλλα μυθικά πλάσματα, οι φιλικές του σχέσεις με ανθρώπους που θα βρεθούν στην πορεία του και θα τον βοηθήσουν, αλλά και οι διάφορες ερωτικές του περιπτύξεις με μοιραίες γυναίκες που θα βρεθούν στο δρόμο του. Όλα όσα σκαρφίζεται προκειμένου να πετύχει το στόχο του.
   Ήθελα όμως να υπάρχει και ένα δεύτερο επίπεδο που θα δώσει τροφή για σκέψη θέτοντας ερωτήματα όπως:
   Από πού πηγάζει η πίστη μας σε κάποιο θεό; Ποια ανάγκη οδηγεί τους ανθρώπους να πιστεύουν από την αρχή των χρόνων;
   Πόση δύναμη μπορούν να ασκήσουν οι θεοί στην καθημερινότητά μας; Ή μήπως είμαστε εμείς αυτοί από τους οποίους πηγάζει η δύναμή τους;

   Πώς μεταδίδεται η πίστη για κάποιο θεό από μέρος σε μέρος και ποιοι λόγοι συντρέχουν στη διάδοση των θρησκειών;
Ποια είναι η θέση των ανθρώπων σε όλα όσα γίνονται όσον αφορά στην εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας, σε συνάρτηση όμως πάντοτε με την πίστη τους σε κάποιο θεό;   
   Άλλωστε, όπως λέει και η Αννάνυα, όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Τα πράγματα γίνονται για να γίνουν κι άλλα στη συνέχεια. Και όλα συμβαίνουν σε μια σειρά και είναι δεμένα μεταξύ τους σαν τους κρίκους μιας αλυσίδας. 
   Όλα τα βιβλία προσφέρουν ένα ταξίδι. Αυτό είναι το ταξίδι του Αρές στην αναζήτηση μιας Εξόριστης Θεάς και σας προσκαλεί για συνοδοιπόρους. Αν σας ευχαριστεί η περιπέτεια, αλλά και η εσωτερική αναζήτηση τότε είναι ένα ταξίδι που θα πρότεινα να κάνετε.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ
«Το νερό πηγάζει, κυλάει, ανεβαίνει, πλημμυρίζει, υποχωρεί και την τυλίγει, της δίνει δύναμη, την κάνει Θεά, λατρευτή και μισητή, ζωοδόχο και τιμωρό. Το νερό βρίσκεται παντού, όπως κι εκείνη που κυλάει μαζί του. Προσαρμόζεται σε κάθε πέρασμα, ταξιδεύει μακριά, αλλάζει μορφή αλλά εξακολουθεί να υπάρχει… Και το όνομα αυτής;»
Όταν ο νεότερος πρίγκιπας Αρές, παρακινούμενος από τον ετοιμοθάνατο πατέρα του, προκαλεί τον μεγαλύτερο αδερφό του για το θρόνο της Ιμούρ, εκείνος, προκειμένου να του τον παραχωρήσει, του αναθέτει ως αποστολή να βρει και να φέρει πίσω στην πόλη τους την ημίθεη Ιέρεια που ζούσε στον Αρχαίο Ναό της Ιμούρ πριν από πεντακόσια χρόνια.
Έτσι, κυνηγημένος από τους εχθρούς του, ξεκινάει την αναζήτηση της μυστηριώδους αυτής γυναίκας, ακολουθώντας βήμα προς βήμα το ταξίδι μιας εξόριστης Θεάς, ψάχνοντας τα ίχνη της, ερευνώντας παλιότερες δοξασίες, ξεχασμένες ή και αλλαγμένες στο πέρασμα των χρόνων. Στην αναζήτησή του αυτή θα περιπλανηθεί σε διαφορετικές πόλεις στον επάνω αλλά και στον κάτω κόσμο, όπου θα ξυπνήσει τρομερά μυθικά τέρατα και θα τα βάλει με πεισματάρηδες Θεούς.
«Πώς είναι δυνατό να βρεις μια Θεά στην οποία δεν πιστεύεις;»

Πέμπτη 23 Μαΐου 2019

ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ-ΝΑΓΙΑ ΔΑΛΑΚΟΥΡΑ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

ΝΑΓΙΑ ΔΑΛΑΚΟΥΡΑ
για το "ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ"
από τις εκδόσεις ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ.











Αγαπώ την Ιστορία και τα ταξίδια από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Για μένα, δεν υπάρχει τίποτα συναρπαστικότερο από το να προσπαθείς να προσδώσεις μυρωδιές και εικόνες σε ένα παρελθόν που ξέρεις ότι δεν θα ζήσεις ποτέ. Δεν υπάρχει τίποτε συναρπαστικότερο στον κόσμο από την περιπλάνηση.
Σε μια μοναχική περιπλάνηση που με ώθησε στα άκρα, σε ένα ταξίδι στην Αργεντινή και την Ουρουγουάη που έκανα με ένα σακίδιο στον ώμο τρύπωσε μέσα μου η ιστορία της Ρόζας και του Λουίς. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια ώσπου να ελευθερωθεί. Ωρίμαζε μέσα μου αργά, ενώ παράλληλα ερευνούσα την πλούσια εθνογραφία εκείνου του τόπου: Ο κόσμος του Μπουένος Άιρες των αρχών του 20ού αι. Ο κόσμος του περιθωρίου, ο οποίος αγωνίζεται να επιβιώσει στο μεγαλύτερο λιμάνι του νότου του κόσμου. Υπόκοσμος. Μετανάστες με θλιμμένες ιστορίες. Γυναίκες χαμένες σε φτηνά πορνεία. Ο άστατος ήχος του τάνγκο. Οι θρύλοι της Πάμπα. Οι παγετώνες του τέλους του κόσμου. Η μαγική γη της Αργεντινής. Ελευθερία.
Σε έναν κόσμο μαγείας, θρύλων, παραδόσεων και δεισιδαιμονιών συναντάει κανείς έναν μικρόκοσμο ανθρώπων με ξεχωριστές ιστορίες. Μετανάστες, ντόπιοι, Εβραίοι, Ευρωπαίοι, Ιθαγενείς των Άνδεων και της Γης του Πυρός, Άραβες, Έλληνες και πολλές ακόμη εθνικότητες αποτελούν συναρπαστικούς χαρακτήρες του πολυπολιτισμικού μυθιστορηματικού ψηφιδωτού. Χαρακτήρες με έντονες ζωές, άλλοτε πικάντικες και άλλοτε επαναστατικές, μα όλες τους ιδιαίτερες.
Μια ιστορία για ταξίδια και με άξονα τον έρωτα που αποτελεί ζωογόνο δύναμη για επιλογές και πράξεις. Ένα μυθιστόρημα αφιερωμένο στους μετανάστες και τους επαναστάτες που είναι πάνω από όλα μαχητές.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ


Μπουένος Άιρες, 1912.
Η Ρόζα φτάνει στο μεγάλο πόρτο της Νότιας Αμερικής έχοντας επάνω της ακόμα το άρωμα της Σικελίας. Μια μετανάστρια ανάμεσα σε χιλιάδες, που ονειρεύεται μονάχα να στεριώσει, μα αγνοεί ότι η ευτυχία βιάζεται να πετάξει μακριά.
Ο Λουίς, νταής του ισπανικού γκέτο, με ρίζες ανδαλουσιανές, ζει στον υπόκοσμο του λιμανιού και δεν ονειρεύεται ποτέ. Ξέρει ότι εκείνο το λιμάνι θα έχει στέμμα του πάντα τη θλίψη.
Από τη γη της Αίτνας έως τη Γη του Πυρός οι δυο θα βυθιστούν σε ένα περιπετειώδες ταξίδι προσπαθώντας να χορέψουν έξω από τη σκιά τους. Με φόντο τον κόσμο των θρύλων και των ιθαγενών, όπου ο έρωτας και η μαγεία ορίζουν τη μοίρα των ανθρώπων, θα αγωνιστούν σκληρά για ένα κομμάτι ευτυχίας.

Δευτέρα 20 Μαΐου 2019

ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥΣ-ΜΑΙΡΗ ΣΑΜΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ IWRITE


ΜΑΙΡΗ ΣΑΜΟΥ
για το "ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥΣ"
από εκδόσεις iWrite!











Από παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου να «ντύνει» με λέξεις σε μια κόλλα χαρτί οποιαδήποτε κατάσταση αφορούσε τη ζωή μου. Τα συναισθήματα μου φάνταζαν πιο έντονα και πιο αληθινά βλέποντάς τα γραμμένα στα μπλοκ μου παρά έχοντάς τα απλά ως μια ανάμνηση στο μυαλό μου. Αυτή μου η ανάγκη να εκφράζομαι με αυτόν τον τρόπο συνεχίστηκε με αμείωτο ρυθμό. Το πρώτο μου συγγραφικό εγχείρημα δεν θα μπορούσε να αφορά τίποτε άλλο από την αγάπη και τη θέληση. Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία αγάπης που εμπνεύστηκα σε ένα ταξίδι μου στην Ιταλία όταν ξεφυλλίζοντας κάποια vintage έντυπα το βλέμμα μου αιχμαλώτισαν εικόνες δυνατές, βγαλμένες από έναν μύθο.
Το Παραμύθι για μεγάλους δεν είναι μια ακόμη ιστορία μεγάλης αγάπης μα στην ουσία ένα κείμενο του οποίου οι λέξεις είναι τόσο δυνατές ώστε να περάσουν μηνύματα για το πώς τελικά ενώ η μοίρα προαποφασίζει για εμάς, οι ίδιοι με γνώμονα πάντοτε την θέληση και την ψυχή, φτάνουμε να αλλάξουμε τα «γραμμένα». H επιλογή των δύο ηρώων της ιστορίας μου δεν είναι τυχαία ως προς την ιδιότητα και τη μορφή τους. Θέλοντας να αποτυπώσω την ελεύθερη βούληση, αψηφώντας εμπόδια για να κατακτήσουν αυτό που βαθιά επιθυμούν, την αγάπη, επέλεξα μορφές που συναντάμε συνήθως σε μύθους. Και οι δυο αποπνέουν συναισθήματα ανθρώπινα όπως φόβος, επιθυμία, τόλμη και θάρρος προσδίδοντας έτσι στην ιστορία το ανθρώπινο- ρεαλιστικό στοιχείο.
Αυτό που επιθυμώ για τον αναγνώστη διαβάζοντάς το είναι να κάνει ένα απίστευτο ταξίδι από την πρώτη μέχρι και την τελευταία του σελίδα. Ο συνδυασμός της εκπληκτικής εικονογράφησης με την δύναμη που φέρουν οι λέξεις του κειμένου είναι βέβαιο πως θα συναρπάσουν αλλά και θα μαγέψουν τον αναγνώστη – όπως εξάλλου οφείλει να κάνει ένα όμορφο παραμύθι!
Τα συναισθήματα που βίωσα κατά την γραφή του βιβλίου ήταν η γαλήνη κι η ηρεμία της ψυχής μου πράγμα που επιθυμώ να βιώσει επίσης ο αναγνώστης. Το Παραμύθι για μεγάλους είναι μια αληθινή ιστορία αγάπης για να νοσταλγήσουν οι μεγάλοι μα και να αναγνώσουν κάτι όμορφο και διδακτικό ακόμη και στους μικρούς. Εξάλλου μια αληθινή ιστορία αγάπης δεν έχει κάτι να κρύψει.. λάμπει από μόνη της και αγγίζει ψυχές!



Το αγαπημένο μου απόσπασμα από το Παραμύθι για μεγάλους είναι το εξής:
«Οι ήρωες της δικής μας ιστορίας, προερχόμενοι από τον δικό τους μύθο, έγραψαν το δικό τους παραμύθι. Το τέλος το έδωσαν οι ίδιοι. Μπορεί η μοίρα να τους ένωσε, μα δεν άφησαν το τέλος στα χέρια της. Παραβλέποντας τους νόμους της φύσης, τα «θέλω» των γύρω τους κι οτιδήποτε άλλο στεκόταν εμπόδιο. Το συναίσθημα και η καρδιά μίλησαν. Η φλόγα στα μάτια διέταξε και το μυαλό ενήργησε. Εξάλλου, είπαμε... οι άνθρωποι μπροστά στο μεγαλείο ενός έρωτα θα πρέπει να υποκλίνονται κι όχι να στέκονται εμπόδιο.»

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ
«… οι άνθρωποι μπροστά στο μεγαλείο ενός αληθινού έρωτα οφείλουν να υποκλίνονται κι όχι να στέκονται εμπόδιο»

Παραμύθι για μεγάλους; Ναι σίγουρα υπάρχει κι είναι εξίσου όμορφο και διδακτικό όσο τα παραμύθια που όλοι μας διαβάζαμε μικροί. Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία αγάπης που διαδραματίζεται στη γειτονική μας Ιταλία. Οι ήρωες της ιστορίας συναντώνται έπειτα από ένα απρόσμενο παιχνίδι της μοίρας κι όλα στη ζωή τους αλλάζουν από εκεί κι έπειτα. Μύθοι, αλήθειες, ομορφιά, χαρά μα και θλίψη γεμίζουν τις σελίδες αυτού του παραμυθιού. Όλα εκείνα που γεμίζουν τις σελίδες της ζωής μας.

Σάββατο 18 Μαΐου 2019

ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΡΟΦΗ-ΕΛΕΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ SILK

ΕΛΕΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
για το "ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΡΟΦΗ"
από τις εκδόσεις SILK.













Μου αρέσει τόσο να γράφω ιστορίες που να ταξιδεύω στον κόσμο, να γνωρίζω νέους τόπους, ποικίλες κουλτούρες και αυτά να τα μεταφέρω στον αναγνώστη μου... Κάπως έτσι, μία φίλη μου πρότεινε να γράψω για έναν Ισπανό και αμέσως -χωρίς να ξέρω το γιατί- τον φαντάστηκα ως οδηγό στη Formula 1. Πρωταθλητής, εγωιστής, παθιασμένος και... κακομαθημένος. Από αυτούς που έχουν στόχο και πρόγραμμα αλλά ξέρουν και πώς να ξεφεύγουν όταν υπάρχει η σωστή αφορμή.Πολλά σημάδια, πολλοί φόβοι για έναν άνδρα που ρισκάρει τη ζωή του σε τέσσερις τροχούς. Και ο μεγαλύτερος φόβος, αυτός να αφεθεί και να δοθεί...
Από την άλλη πλευρά, έρχεται η ηρωίδα μου, μία κοπέλα πληγωμένη, με μία βαριά απώλεια πάνω της που την έχει στιγματίσει. Δυναμική, με έντονη προσωπικότητα και εξίσου πονεμένη και εσωστρεφής. Με αρκετά μυστικά και δύσκολο παρελθόν. Και οι δυο είναι εκρηκτικές προσωπικότητες και μαθαίνουν στην πορεία να μοιράζονται σκέψεις, συναισθήματα και ζωές. Είναι μία ιστορία με έντονες εικόνες αλλά και με ακόμη πιο έντονα συναισθήματα. Μία εμβάθυνση στις ψυχές των ανθρώπων όπου κρύβονται πόνοι, φόβοι, αγωνίες, αλήθειες. Ταξιδεύουμε στην Ισπανία αλλά και σε πολλές άλλες χώρες, αλλά το πιο μαγικό είναι το ταξίδι μέσα από τα μάτια των δύο κεντρικών ηρώων, εκεί όπου ξετυλίγονται τα ανθρώπινα συναισθήματα σε όλο τους το μεγαλείο. Η δύναμη της αγάπης, της φιλίας, η αξία της οικογένειας... Ο έρωτας νικά το ψέμα και το μίσος, νικά τον θάνατο και δίνει ζωή... Είναι μία ιστορία που αγάπησα δυνατά και με συγκίνησε έντονα. Ερωτεύτηκα τους ήρωές μου και παρασύρθηκα μαζί τους. Ελπίζω όλο αυτό το έντονο συναίσθημα που βίωσα όταν το έγραφα να το αισθανθεί και ο κάθε ένας αναγνώστης, να μιλήσει μέσα του και να παρασυρθεί μαζί μας...




Ο παγκόσμιος πρωταθλητής της Formula 1, Χουάν Γκαμπριέλ Μορένο έχει μάθει να ζει στον ίλιγγο της ταχύτητας και του πάθους. Αυτό που δεν έχει συνηθίσει είναι η απόρριψη. Όταν η μηχανολόγος Αυγή Κάρμεν Πέρεθ μπαίνει στη ζωή του, δέχεται για πρώτη φορά καίριο πλήγμα στον ανδρικό του εγωισμό. Η όμορφη μηχανολόγος αρνείται να υποταχθεί στη γοητεία του Ισπανού πιλότου αυτοκινήτων ταχύτητας κι αυτός θέτει νέο στόχο, την κατάκτηση της καρδιάς της. Ενώ για εκείνον είναι ένα προσωπικό στοίχημα για εκείνη το να ερωτευθεί ένα γόη οδηγό μονοθέσιων είναι εφιάλτης. Κι ενώ παλεύει να καταπολεμήσει την έλξη της προς τον ακαταμάχητο Χουάν, η μοίρα έχει τα δικά της σχέδια γι’ αυτούς. Τη στιγμή που παρασύρονται στη δίνη τους πάθους τους, γίνονται έρμαια αόρατων εχθρών που στήνουν γύρω τους αριστοτεχνικά το σχέδιο της εκδίκησης. Μυστικά από το παρελθόν, πάθη, φόβοι και φιλοδοξίες μετατρέπουν το όνειρο σε εφιάλτη. Οι δύο εραστές χάνουν όσα αγάπησαν και ονειρεύτηκαν και γίνονται αντίπαλοι σε έναν αγώνα που το γενικό πρόσταγμα το έχει ο έρωτας. Η λύση θα δοθεί στην τελευταία στροφή…

Παρασκευή 17 Μαΐου 2019

Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΣΙΑΦΗ ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΔΙΑΒΑΖΕΙ "ΣΥΝΑΞΑΡΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ" ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ ΑΦΟΥ!!!


ΣΥΝΑΞΑΡΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ
ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ

Στα Συναξάρια της μικρής πατρίδας, παρακολουθούμε την πορεία των ηρώων που γνωρίσαμε στα δύο προηγούμενα βιβλία της τριλογίας, να συνεχίζουν να παλεύουν για την ελευθερία με ακόμα μεγαλύτερο πάθος στην σκλαβωμένη Μακεδονία, που βρισκόταν υπό τον Τουρκικό ζυγό αλλά και τις βλέψεις μιας μεγαλύτερης Βουλγαρίας.
Παρουσιάζετε ο ενεργός ρόλος των ανδρών, γυναικών, ακόμη και παιδιών. Όλοι οι ήρωες ανεξαρτήτως ηλικίας, βιοτικού αλλά και μορφωτικού επιπέδου, ενώνονται για τον ίδιο σκοπό, για να δουν την δική τους Γη, την Μακεδονία ελεύθερη. Τα παιδιά τους να μπορούν να μιλάνε την γλώσσα τον προγόνων τους.
Ένας πόλεμος δεν κερδίζεται μόνο με τα όπλα και την μάχη, αλλά και με τα γράμματα. Προσπαθούν να σβήσουν κάθε Ελληνικό στοιχείο, όμως δασκάλες όπως η Αρετή, με κίνδυνο την ίδια τους την ζωή, διδάσκουν με πάθος ώστε να μάθουν γράμματα σε κάθε παιδί και να μεταλαμπαδεύσουν την Ελληνική ιστορία.
Δύσκολος ο ρόλος τους, μιας και όχι μόνο έχουν ελάχιστα βιβλία, αλλά πρέπει να παλέψουν με τον εχθρό. Έναν εχθρό ύπουλο, που χτυπά ανεξέλεγκτα, χωρίς να δείξει έλεος. Αναγκάζονται από δασκάλες να μεταμορφωθούν σε πολεμιστές, κρατώντας οι ίδιες όπλα στα χέρια τους, κάτω από αντίξοες συνθήκες, μέσα στην βροχή, στο χιόνι, στα βουνά, μέσα σε βούρκους, ώστε να υπερασπιστούν τους μαθητές τους, το σχολείο τους, αλλά και τους ανθρώπους του χωριού που πλέον ήταν όλοι τους μια οικογένεια.
Ποτέ δεν θα ακουστεί παράπονο από τα χείλη τους, κάθε φορά που τους ζητούν την βοήθεια για να σωθούν ανθρώπινες ζωές, βρίσκονται εκεί, χωρίς να σκεφτούν ούτε μία φορά την ίδια τους την ζωή.
Πολλές δασκάλες σκοτώθηκαν, κάηκαν ζωντανές, τις διαμέλισαν, τις έγδαραν για να σπείρουν τον φόβο, μόνο που δεν κατάλαβαν πως αυτό ήταν που πείσμωνε τις υπόλοιπες και τις έκαναν πιο δυνατές και πιο αποφασισμένες. Έστω και μία λέξη Ελληνική να μάθαιναν στα παιδιά, ήταν μεγάλη ικανοποίηση για εκείνες.
Μέσα σε έναν πόλεμο, τα παιδιά πληρώνουν το μεγαλύτερο κόστος. Οι φτερούγες αντί να ανοίγουν για να πετάξουν μακριά, τσακίζουν μέρα με την μέρα και η πείνα καθώς και οι αρρώστιες τα εξαφανίζουν. Πολλές φορές χάνουν την ζωή τους μόνο και μόνο επειδή είναι παιδιά της Μακεδονικής Γης. Κάποια βρέθηκαν κρεμασμένα, μαχαιρωμένα, κάποια κοριτσάκια βιασμένα μπροστά στα μάτια των μητέρων τους. Τι να εξηγήσει μια δασκάλα σε αυτές τις αθώες ψυχές που κρέμονται από τα χείλη τους, αφού κάποια από αυτά, ως μητέρες τους τις βλέπουν μιας και είχαν μείνει ορφανά. Ανοίγουν την αγκαλιά και προσφέρουν την αγάπη απλόχερα και αβίαστα σε αυτές τις μικρές απροστάτευτες ψυχές.  Γίνονται από δασκάλες, μητέρες.
Συναντάμε γυναίκες εθελόντριες, που θυσιάζουν την προσωπική τους ζωή και μπαίνουν ενεργά στη μάχη. Έχασαν πατέρα, αδερφούς, συζύγους αλλά εκείνες αποφάσισαν πως έπρεπε να δοθεί ένα τέλος.
Γυναίκες όπως η Φωτεινή, η άλλη ηρωΐδα,  που ξεριζώθηκε από την πόλη που γεννήθηκε, μεγάλωσε και αγάπησε, βρέθηκε στην Θεσσαλονίκη ψυχικά διαμελισμένη, έχοντας ήδη μία μεγάλη απώλεια, τον αδερφό της.
Η απώλεια αυτή στιγμάτισε την καρδιά της και ήταν η αφορμή να παίρνει κάθε μέρα δύναμη και κουράγιο για να δώσει την δική της μάχη. Μια μάχη που εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για την ίδια. Πόσα κρυφά δρομολόγια έπρεπε να εκτελέσει με την ιδιότητα της νοσοκόμας, ώστε να μεταφέρει απόρρητα έγγραφα του προξενείου σε θέσεις κλειδιά; Δεν τα μετρούσε πλέον.

Πόσες φορές η ίδια κινδύνευσε, βρέθηκε να παλεύει για την ζωή της, να βρίσκεται στα πρόθυρα του Θανάτου, αλλά και πάλι μόλις ανακτά τις δυνάμεις της να βρίσκεται στο πλευρό όσων την είχαν ανάγκη. Να περιθάλπει και να ανακουφίζει τον πόνο των άλλων, να βρίσκεται πάντα δίπλα τους, ξεχνώντας την δική της κούραση. Να βρίσκεται μακριά από τους αγαπημένους της και να αγωνιά κάθε στιγμή για εκείνους, αλλά μπροστά στον ιερό σκοπό, όλα έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα.
Ο Λευτέρης και ο Μάνος, Μακεδόνας ο πρώτος και Κρητικός ο δεύτερος. Από διαφορετικές πατρίδες, διαφορετικές νοοτροπίες, διαφορετική ντοπιολαλιά και όμως άνδρες σαν και αυτούς ενώθηκαν. Τους ένωσαν οι απώλειες που βίωσαν, αλλά και ο κοινός τους σκοπός, μια ελεύθερη πατρίδα, ενωμένη με την υπόλοιπη Ελλάδα. Αυτό ήταν το μεγάλο τους όνειρο.
Αδυσώπητος και άγριος ο αγώνας, η γη μάτωνε κάθε μέρα, αλλά εκείνοι πολέμησαν με τα λιγοστά τους όπλα και εφόδια, τσακισμένοι από την πείνα και την κακουχία, με νέα τραύματα κάθε φορά μετά από κάθε μάχη, με νέες απώλειες. Υπήρχαν πολλοί που πίστευαν πως αυτοί οι άνδρες θα τα εγκατέλειπαν γρήγορα, μιας και η βοήθεια από την Ελλάδα καθυστερούσε, αλλά εκείνοι πολεμούσαν με την ψυχή τους, για τον ιερό τους σκοπό.
Το όνειρο και την ελπίδα, που κάποιες φορές πήγαινε να σβήσει βρισκόταν συχνά κάποιος να την αναπτερώσει, όπως ο Παύλος Μελάς, ο καπετάν Άγρας, ο Γερμανός Καραβαγγέλης, αλλά και οι απλοί χωρικοί που τους βοηθούσαν με κάθε μέσο.
Δεν τα παράτησαν ποτέ τους και χάρη σε όλους εκείνους, που η καρδιά τους χτυπούσε Ελληνικά η ελπίδα δυνάμωνε. Μία μάχη, που ίσως φαινόταν άνιση στα μάτια κάποιων, λάθεψαν  και δεν υπολόγισαν πως η δύναμη ψυχής μπορεί να κάνει τα αδύνατα δυνατά.
Με τα Συναξάρια της μικρής Πατρίδας, όπως είπα και στην αρχή ολοκληρώνεται η τριλογία  του Μακεδονικού Αγώνα του κ. Παπαθεοδώρου. Για εμένα ήταν μία από τις εξαιρετικές τριλογίες που έχω διαβάσει. Η πένα του κ. Παπαθεοδώρου με ταξίδεψε πίσω στο χρόνο, έζησα τις καταστάσεις που περιέγραφε με τρόπο μαγικό. Παντρεύει με μαεστρία τα ιστορικά και μυθοπλαστικά πρόσωπα και το αποτέλεσμα είναι ένα μοναδικό συγγραφικό έργο. Αποκόμισα πολλές πληροφορίες που αγνοούσα για τον Μακεδονικό αγώνα,  που δεν είχα καν διδαχτεί ούτε στα σχολικά μου χρόνια. Περπάτησα μαζί με τους ήρωες στα δύσβατα μονοπάτια, ανέβηκα βουνά, έζησα μαζί τους την κάθε στιγμή έντασης. Αγωνιούσα για το τι θα συμβεί, ένιωσα θλίψη και οργή να με κυριεύει, αλλά πάνω απ’ όλα ένιωσα ευγνωμοσύνη  και περηφάνια για όλους εκείνους που αντιστάθηκαν και πάλεψαν για την ελευθερία.
 Μια ιστορία της Ελλάδας, που δεν πρέπει να ξεχνάμε και η νέα γενιά πρέπει μαθαίνει! Η Ιστορία του Μακεδονικού Αγώνα.
 «….Ο μόνος τάφος των νεκρών, είναι οι καρδιές των ζωντανών….» αναφέρει στο βιβλίο ο κ. Παπαθεοδώρου και θα συμφωνήσω απόλυτα. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε όσους πολέμησαν, όσους θυσιάστηκαν, για να βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή ελεύθεροι! 

«Άραγε θα ξεχάσουμε ποτέ; Θα γιατρευτούμε απ’ τις πληγές;» 

«Παρακαλώ να μην ξεχάσω. Τούτος ο αγώνας από τον νου και την καρδιά μου να μη σβηστεί. Τόσες θυσίες, τόσες αδικοχαμένες ψυχές, ούτε μια να μη λησμονηθεί…» 

Πήρε το βλέμμα της από πάνω του και κοίταξε με μάτια βουρκωμένα τη Θεσσαλονίκη που έσβηνε αργά στην πρωινή ομίχλη. 

«Έχεις δίκιο…» ψιθύρισε στο τέλος. «Ο μόνος τάφος των νεκρών είναι οι καρδιές των ζωντανών…» 

Ο Μήλιος, η Ανθή, η μικρούλα Βάσιλκα, λιανοκέρια της σκλάβας Μακεδονίας. Μια χούφτα χρόνια μόνο η ζωή τους, στεριωμένα σε φωτιά και πόλεμο. 

Η Αρετή και η Φωτεινή, γυναίκες της μικρής πατρίδας, ταγμένες σε αγώνα αντρειωμένο για το γένος και τη λευτεριά. Θέριεψαν οι ψυχές τους κι έκλαψαν συνάμα. Για το παιδί που έχασε τόσο άδικα η μία. Για τον άντρα που αγάπησε παράφορα και σκότωσε με τα ίδια της τα χέρια η άλλη. 

Σιμά τους ο Παύλος Μελάς, ο Τέλλος Άγρας, ο καπετάν Κώττας, ο καπετάν Γαρέφης. Κείνοι που θυσιάστηκαν κι αναπαύτηκαν αιώνια στα σπλάχνα της μακεδονικής γης, αντάμα με χιλιάδες άλλους άνδρες και γυναίκες του λαού μας. 

Συναξάρια της μικρής πατρίδας. 
Μαρτύρων και ηρώων αίμα. 
Αυτή είναι η ιστορία τους.

Μετά τις ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ και τα ΛΙΑΝΟΚΕΡΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ, ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου ολοκληρώνει την πολύκροτη σειρά του «Μακεδονικού Αγώνα» με το τρίτο μυθιστόρημα, ΣΥΝΑΞΑΡΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ. Μια σειρά-έπος για τη Μακεδονία, που τη χαρακτηρίζει η ιστορική ακρίβεια και η συνταρακτική πλοκή.


Δείτε τη σελίδα της συγγραφέως ΕΔΩ