ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΣΕΜΠΕΡΛΙΔΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΣΕΜΠΕΡΛΙΔΟΥ
για το "ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ"
από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Θεωρώ τον εαυτό μου λεπτομερή παρατηρητή της κοινωνίας. Όταν δω μια εξέλιξη, ένα νεωτερισμό, μια καινούρια συνθήκη, θέλω να καταπιαστώ μαζί της. Να την αναδείξω, να ρίξω με τα κείμενά μου το φακό επάνω της. “Το Κορίτσι του Καιρού” ξεκίνησε σαν μια υπόθεση. Τι θα γινόταν αν οι κεντρικοί ήρωες του μυθιστορήματος έπρεπε να ζήσουν την αντιστροφή των στερεότυπων ρόλων του άντρα και της γυναίκας;

Έχτισα με τις λέξεις μου δύο χαρακτήρες που, την ίδια μέρα, πρέπει να αντιμετωπίσουν την αλλαγή: η Στεφανία ξαναβρίσκει την παλιά της δουλειά και ο Θοδωρής χάνει τη δική του, με αποτέλεσμα να χρειάζεται να μπει  στο ρόλο αυτού που κάνει τις δουλειές του σπιτιού και φροντίζει τα δύο τους δίδυμα, σπάζοντας παλιά στερεότυπα.

Σκέφτηκα από ποια οικογένεια προήλθε καθένας τους και, σύμφωνα με το νέο τους ρόλο, τι θα αντιμετώπιζαν στην κοινωνία; Κάθε οικογένεια έχει τη δική της ιστορία. Και αλλοίμονο αν αντιγράφουμε τα λάθη της.

Έτσι έπλασα γύρω τους έναν κόσμο, έναν μικρόκοσμο της κοινωνίας. Περιλαμβάνει τον μετανιωμένο πατέρα, την ραδιούργα προϊσταμένη, την πλανεύτρα νεαρή εκπαιδευόμενη, την άτεγκτη μάνα, τα έκπληκτα παιδιά. Τον έντυσα με ίντριγκες, μνήμες, μυστικά, αδυναμίες και διλήμματα μέσα από τα οποία οι δύο ψυχές ψάχνουν τις απαντήσεις με γνώμονα την αγάπη.

Το περίεργο είναι ότι ενώ είχα προχωρήσει την πλοκή μου, συνάντησα μπροστά στα μάτια μου την ιστορία μου να γίνεται πραγματικότητα, από την ίδια τη ζωή ενός γνωστού μου, σαν να την είχα σκηνοθετήσει εγώ!

Μέσα από το βιβλίο μου, που οι αναγνώστες και οι αναγνώστριες μου λένε ότι το ρούφηξαν μέσα σε ώρες – τους είμαι ευγνώμων – θέλω να περάσω ένα θετικό μήνυμα: θα ήθελα να τους παρακινήσω να επανεξετάσουν την ευτυχία τους μέσα από τη σχέση τους με τον σύντροφό τους. Να σκεφτούν, παρακολουθώντας τα διλήμματα της Στεφανίας και του Θοδωρή, κατά πόσο οι ίδιοι παίρνουν αποφάσεις έχοντας σαν πυξίδα την αγάπη ή τον εγωισμό. Οι σχέσεις είναι πηγή έμπνευσης, χαράς και καθρέφτης μας. Το θέμα είναι να βρει καθένας τη δύναμη να μην επαναλάβει στη δική του ζωή, τα λάθη των γονιών του. Μέσα στην ιστορία μου, κάθε  αναγνώστης θα βρει κομμάτια από τον εαυτό του και θα ταυτιστεί με τα γεγονότα που περιγράφω.

Ο τίτλος του βιβλίου παραπέμπει στον καιρό. Η ηρωίδα μου εκφωνεί το μετεωρολογικό δελτίο σε ένα τηλεοπτικό κανάλι. Όπως ο καιρός είναι μεταβλητός, έτσι και οι συνθήκες της ζωής της είναι ευμετάβλητες.

Άλλωστε, και οι δικές μας, ευμετάβλητες δεν είναι;

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Μέσα σε μια θύελλα αλλαγών, υπάρχει αγάπη που μπορεί να μείνει όρθια;

Την ημέρα που η Στεφανία επαναπροσλαμβάνεται, για ένα καλοκαίρι, στην παλιά της δουλειά στην τηλεόραση ως εκφωνήτρια του καιρού, ο άντρας της ο Θοδωρής χάνει τη δική του. Τώρα οι ρόλοι αντιστρέφονται. Εκείνη φέρνει τα λεφτά στο σπίτι, ενώ εκείνος σιδερώνει, μαγειρεύει μπιφτέκια και πηγαίνει τα παιδιά στη στάση για να περάσει το σχολικό να τα πάρει.

Στο μεταξύ, η Βάλια, εκπαιδευόμενη στην εταιρεία όπου δούλευε ο Θοδωρής, έχει βάλει στο μάτι τον γοητευτικό πρώην συνάδελφό της. Την ίδια εποχή, ξαναγυρίζει, διεκδικώντας την αγάπη του γιου του, ο πατέρας του Θοδωρή, που είχε φύγει από το σπίτι, εγκαταλείποντας γυναίκα και γιο, τεσσάρων ετών τότε.

Αλλά και ο οικονομικός διευθυντής στο κανάλι όπου εργάζεται η Στεφανία θεωρεί αυτονόητο πως κάθε εργαζόμενη πρέπει να ανταποκρίνεται στις ερωτικές του διαθέσεις. Η δε προϊσταμένη της θέλει να τη βγάλει από τη μέση για να βάλει στη θέση της τη βαφτισιμιά της.

Οι πειρασμοί, οι δυσκολίες και τα μυστικά εμφανίζονται από παντού. Η αντιστροφή των ρόλων κινδυνεύει να διαλύσει τον γάμο του ζευγαριού. Πόσο ευάλωτοι είναι στις αλλαγές; Άραγε, θα επαναλάβουν τα λάθη των γονιών τους ή θα προχωρήσουν στη ζωή τους μέσα από ισχυρούς δεσμούς αγάπης;

Ένα δυνατό, συναρπαστικό μυθιστόρημα για την εύθραυστη ισορροπία των σχέσεων.

ΕΥΑ ΜΑΖΟΚΟΠΑΚΗ ΓΙΑ ΤΟ 'Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ" ΑΠΌ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ

ΕΥΑ ΜΑΖΟΚΟΠΑΚΗ
για το Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ
από τις εκδόσεις ΠΗΓΗ.














Ξεκίνησα τη συγγραφή του μυθιστορήματος μόλις γεννήθηκε στο μυαλό μου ο τίτλος του. Οι λέξεις είναι εκείνες που επηρεάζουν τη σκέψη μου και καθοδηγούν τα συναισθήματα μου. Οργή: λέξη σκληρή. Τυφλός: λέξη επώδυνη. Ποταμός: λέξη υγρή με ..ροή. Το μυθιστόρημα μου πηγάζει από την ίδια τη ροή της ζωής. Είναι γεμάτο από τα επώδυνα,τα σκληρά και τα υγρά της ψυχής. Συγκαλύπτει κι αποκαλύπτει αλήθειες και ψέματα, κρίνει και κατακρίνει πάθη και κρίματα, παράγει κι αναπαράγει συναισθήματα και σκέψεις ,οδηγεί και καθοδηγεί γεγονότα,περιγράφει την απτή εικόνα μιας κοινωνίας που άγεται και φέρεται από αγγελικές και δαιμονικές πράξεις ζωής. Και καταλήγει στο τέλος μιας διαδρομής που συναντά την κάθαρση μέσα από τη θυσία της αγάπης. Μέσα από την εξελικτική πορεία της αρχοντικής οικογένειας " Σταύρου " που κατοικεί στο πεδινό χωριό της Κρήτης παρουσιάζεται η λειτουργία και η δυσλειτουργία μιας ολόκληρης κοινωνίας και η ροή του ασπρόμαυρου πίνακα του ποταμού ..της ζωής μας. Ο τίτλος του μυθιστορήματος είναι συμβολικός. Σκοπός μου είναι ο αναγνώστης να προβληματιστεί με τις πραγματικές έννοιες και αξίες της ανθρώπινης εσωτερικότητας ,να αντικρύσει θαρρετά τους δαίμονες των επίγειων λαθών,να συγκρουστεί με την τυφλότητα των παθών και των ενοχών. Με άλλα λόγια να δηλώσω μέσα από το βιβλίο μου πως δεν φταίνε οι λέξεις και οι εικόνες για τη δημιουργία μιας κόλασης ή ενός παράδεισου, καθώς εκείνες αντανακλούν το " φαίνεσθαι " των πραγμάτων αλλά.. το " είναι " της ψυχής που κατευθύνει το " γίγνεσθαι " της ζωής μας.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Ο ποταμός του χωριού είναι Τυφλός ή η τυφλότητα ανήκει στη σφαίρα της ανθρώπινης εσωτερικότητας; Ένας οργισμένος Τυφλός ποταμός μπορεί να ξεπλύνει τα κρίματα και να οδηγήσει στην κάθαρση; Να φέρει την όραση στις απαίδευτες ψυχές και να χαρίσει το φως στις λεηλατημένες ζωές; Θεραπεύεται άραγε η τυφλότητα της ψυχής;Σε ένα μικρό χωριό της Κρήτης, κοντά στα νερά του Τυφλού ποταμού, ξεδιπλώνεται η ιστορία μιας κλειστής, συντηρητικής ανθρώπινης κοινωνίας, πλασμένης από ένα συνονθύλευμα αγγέλων και δαιμόνων επί γης. Κρίματα, ενοχές, ψέματα, πάθη, αναμεμειγμένα με πόθους, όνειρα, ελπίδες, αγάπη… Οι ανθρώπινες ύβρεις αμέτρητες, το σκοτάδι των ψυχών απύθμενο. Η νέμεση καραδοκεί και η κάθαρση πλησιάζει.

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΤΕΚΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΔΕΞΙ ΚΙΤΡΙΝΟ ΛΟΥΣΤΡΙΝΙ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΤΕΚΟΥ
για το "ΔΕΞΙ ΚΙΤΡΙΝΟ ΛΟΥΣΤΡΙΝΙ"
από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Το Δεξί κίτρινο Λουστρίνι διαδραματίζεται στην Κάλυμνο, στο Παρίσι και στον γαλλικό νότο και ξεκινά χρονολογικά από το 1934 καλύπτοντας την περίοδο μέχρι το τέλος του Β΄Π΄Π΄. Μέσα από τα παθήματα των ηρώων μου προσπάθησα να φέρω στο φως την άγνωστη σε πολλούς ιστορία μετανάστευσης ενός μεγάλου αριθμού Δωδεκανήσιων, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να εργαστούν κάτω από δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες στις αλυκές της περιοχής Καμάργκ στο Δέλτα του Ροδανού. Οι λεπτομέρειες της εγκατάστασής τους, η δύσκολη καθημερινότητα και οι προσδοκίες που τους έτρεφαν με συγκίνησαν και παρόλο που η έρευνα που απαιτήθηκε ήταν δύσκολη και μακρόχρονη μιας και δεν υπήρχε σχετική βιβλιογραφία στην Ελλάδα, ωστόσο άξιζε τον κόπο για όσα μου πρόσφερε.

Η «καρδιά» του μυθιστορήματος θα έλεγα ότι είναι η φιλία, όπως αυτή που δένει τη Θεμελίνα και τη Χριστίνα ή τη Νομική με την Σεβαστή οι οποίες γίνονται μια γροθιά στα δύσκολα, όμως θα πω την αγάπη γιατί περικλείει και τη φιλία ως συναίσθημα και κατά κάποιο τρόπο απορρέει από αυτή. Η αγάπη λοιπόν κάνει τον κόσμο να γυρίζει στο μυθιστόρημά μου κι έχει πολλές μορφές. Είναι η αγάπη του ξεριζωμένου για τον τόπο του, των σφουγγαράδων για τη θάλασσα, η αγάπη που ωθεί τους Καλύμνιους να συμπαραστέκονται ο ένας στον άλλο σαν μέλη της ίδιας οικογένειας, η αγάπη με την οποία θα έπρεπε η χώρα υποδοχής  να συμπεριφερθεί στους κατατρεγμένους νησιώτες, η αγάπη που δεν πήρε ο Ιταλός διοικητής όταν ήταν παιδί και η απουσία της τον αποκτήνωσε, η αγάπη των γονιών που έλειπε στα μικρά εβραιόπουλα τα οποία κρύβονταν σε σπίτια φιλοξενίας για να γλιτώσουν το ανηλεές κυνηγητό από τους Ναζί και τέλος η ερωτική αγάπη που γεννιέται εν καιρώ πολέμου.

Ένα ζευγάρι κίτρινα λουστρίνια, οι κύριοι πρωταγωνιστές σε αυτό το μυθιστόρημα, θα αποτελέσουν το σύμβολο για όλα όσα έχουν κάποια αξία∙ τη φιλία, την αγάπη και τον έρωτα, την ελπίδα, την ανθρωπιά και την αντίσταση στο κακό.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Κάλυμνος 1934, ιταλική κατοχή. Η Θεμελίνα και η Χριστίνα, συμμαθήτριες και αδελφικές φίλες, μοιράζονται τα πάντα: σκέψεις, όνειρα, φοβίες, τη στοργική μητέρα της Θεμελίνας, ένα ζευγάρι κίτρινα λουστρίνια, που τα φοράνε εναλλάξ, αλλά και ένα φρικιαστικό μυστικό που τις κατατρύχει.
Όταν κάποια στιγμή γίνονται μάρτυρες ενός βιασμού που καταλήγει σε φόνο, έρχονται τα πάνω κάτω στη ζωή τους, αφού δράστης είναι ο Ιταλός διοικητής του νησιού. Λίγο καιρό αργότερα η Χριστίνα εξαφανίζεται, αφήνοντας ως μοναδικό ίχνος το ένα από τα δύο αγαπημένα της κίτρινα λουστρίνια, το δεξί, ενώ η Θεμελίνα με τη μητέρα της ακολουθούν με άλλους συμπατριώτες τους τον δρόμο της μετανάστευσης.
Δεύτερη πατρίδα τους θα είναι στο εξής το Σαλέν ντε Ζιρό, στη Νότια Γαλλία, όπου οι συνθήκες εργασίας στις αλυκές είναι παραπάνω από σκληρές, ενώ όλοι οι ξένοι έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τον ρατσισμό, τα στυγνά αφεντικά και την απόλυτη φτώχεια.

Νέες φιλίες, έρωτες και μικρές ευτυχισμένες στιγμές κάνουν τον καιρό να περνά γρήγορα, ώσπου ξεσπά ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και η ζωή της Θεμελίνας αλλάζει προς το χειρότερο. Εγκλήματα, δωσίλογοι, στρατόπεδα αιχμαλωσίας, κρεματόρια, Αντίσταση και ένας έρωτας γεννημένος μέσα στις φλόγες του πολέμου ατσαλώνουν τη θέλησή της για ζωή – ωστόσο… δεν παύει να νιώθει μισή. Μέχρι που ένα κίτρινο λουστρίνι βρίσκεται έξω από την πόρτα της.
Ένα βιβλίο για την αληθινή φιλία, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία, το παράλογο της βίας και του πολέμου, τον θάνατο και τον έρωτα. Σημείο αναφοράς στην ξέγνοιαστη νιότη και την ελπίδα: ένα ζευγάρι κίτρινα λουστρίνια.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΕΡΑΝ-ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ
για το "ΕΡΑΝ-ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ"
από τις εκδόσεις  ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Μέσα απ’ τον έρωτα ο άνθρωπος αγγίζει τη μέθη της ζωής και την αγιοσύνη

(και ως σταγόνες σεμιναρίου δημιουργικής γραφής)

Αγαπητοί αναγνώστες και συνοδοιπόροι, η συγγραφή ενός κοινωνικού μυθιστορήματος με φόντο την Ιστορία, όπως το «ἐρᾶν-Βυζαντινά αμαρτήματα» που εκδόθηκε προσφάτως, είναι ένας μακροχρόνιος πόλεμος με πάμπολλες καθημερινές και πολύωρες μάχες.

Ο πολεμιστής-συγγραφέας μετατρέπεται αρχικώς σε ερευνητή των ιστορικών γεγονότων και κυρίως των απορριμμάτων της Ιστορίας ή κατ’ άλλη έκφραση της κοινωνικής Ιστορίας. Θα χαρακτήριζα την έρευνα ως μείγμα γοητευτικής και άχαρης διαδικασίας, με το βάρος να γέρνει προς το δεύτερο σκέλος. Προκειμένου ο συγγραφέας ν’ αντλήσει στοιχεία για μια εποχή που δεν υπάρχει πια, ανατρέχει σε εκατοντάδες τόμους βιβλίων, μελέτες, επιστολές, εικόνες, ζωγραφιές, χάρτες, μουσεία και σε κάθε χαραμάδα όπου κρύβεται η ελάχιστη πληροφορία∙ για τα έθιμα, τα ήθη, τις νοοτροπίες και τις συμπεριφορές, τη γνώση και την πρόσληψη για τον κόσμο, τη διασκέδαση, την ενδυμασία, την αρχιτεκτονική, τις μεταφορές, τη διοίκηση, το εμπόριο, τα φαγητά και τα ποτά, το οδικό δίκτυο, τα θρησκευτικά δόγματα, τις πόλεις και την ύπαιθρο, τα ζώα, τα φυτά, τους ηθικούς κανόνες, τους νόμους και την παραβατικότητα, τις φυλακές, τη μοναστική ζωή κ.ο.κ. Κι όσο πιο μακρινές και σκοτεινές οι εποχές, όπως ο 8^ος αιώνας του Βυζαντίου, τόσο πιο επίπονο αποδεικνύεται το έργο του. Μαθαίνει κι ο ίδιος, αυτό είναι το γοητευτικό κομμάτι, αλλά συνάμα ασχολείται με την άχαρη αποδελτίωση, δηλαδή πού ακριβώς βρήκε τη μια ή την άλλη πληροφορία ώστε να μπορεί να εντοπίσει τις ακριβείς λεπτομέρειες όταν χρειαστεί. Να σημειώσω κι ότι καταχωρεί χιλιάδες στοιχεία από τα οποία στη μυθοπλασία του θ’ αξιοποιήσει πολύ μικρό μέρος, δεδομένου ότι δε γνωρίζει εξαρχής τι θα του χρειαστεί, ενώ είναι αναγκαίο να σχηματίσει πλήρη εικόνα για την εποχή που πραγματεύεται.

Ολοκληρώνοντας το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας αρχίζουν οι πρώτοι σχεδιασμοί. Ένα πρόπλασμα μυθοπλασίας, από το οποίο στην πορεία δε θα μείνει σχεδόν τίποτε, μια δεύτερη προσέγγιση στη θεματολογία, μια και από εκεί έχει γεννηθεί το κίνητρο να γράψει το βιβλίο, και η επινόηση των κεντρικών ηρώων και των βασικών χαρακτηριστικών τους τόσο ως σωματική διάπλαση όσο και ως προς τον χαρακτήρα τους. Επίσης, το πάλεμα για το ποια θα είναι η γλώσσα του κειμένου.

Κάποια στιγμή, αφού στη δική μου περίπτωση έχει παρέλθει ένας ολόκληρος χρόνος προεργασίας με 12 έως 15 ώρες δουλειάς κάθε νύχτα, αρχίζει η αναμέτρηση με τη γραφή. Πλέον ο πόλεμος εκδηλώνεται σε όλη του την ένταση. Πώς ξεκινάω; Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Ποιους χαρακτήρες έχω ανάγκη σε κάθε σκηνή; Ποια είναι η δοσολογία περιγραφών ή άλλων πραγματολογικών στοιχείων για να μην αποβαίνουν εις βάρος της μυθοπλασίας; Πως θα ενεργήσει ο άλφα ή ο βήτα ήρωάς μου; Μπορώ να φανταστώ την εξέλιξη και μέχρι ποιο σημείο; Γεννιέται νέα θεματολογία; Και εκατοντάδες έτερα ερωτήματα εμφανίζονται σε κάθε σελίδα ή και παράγραφο.

Το κορυφαίο στοίχημα για έναν συγγραφέα είναι να θέτει συνεχώς εύστοχα ερωτήματα στον εαυτό του. Γιατί να συμβεί αυτό ή το άλλο; Συνάδει με τον χαρακτήρα του ήρωά μου η αντίδρασή του ή τον ωθώ σε λάθος δρόμο; Αν γράψω  ετούτο έρχεται κόντρα με εκείνο; Συγχρόνως να μη λησμονεί ότι και για τον ίδιο η μεγαλύτερη γοητεία της γραφής είναι να αγωνιά τι θα συμβεί παρακάτω. Τι θα γεννήσει ο λογισμός του. Γιατί αν προκατασκευάζει, θα υπολείπεται σε πάθος η γραφή του, θα του είναι βαρετό, θα πλήττει να αναπτύξει όσα ήδη γνωρίζει.

Η γραφή προχωρά, βήμα το βήμα, μέρα με την ημέρα. Ο συγγραφέας οπλίζεται με υπομονή και με πείσμα. Οφείλει να διατηρεί το ύφος, την ατμόσφαιρα, τη γλώσσα σε κάθε κεφάλαιο αλλά και στο σύνολο του κειμένου. Μέγας αγώνας αυτός. Έχει να αντιμετωπίσει τη δική του κυκλοθυμία μα και όλους τους εξωγενείς παράγοντες που επηρεάζουν την ψυχοσύνθεση του. Ένα μηχανάκι, που θα περάσει στον δρόμο μαρσάροντας, μπορεί να του καταστρέψει την ηρεμία και την ψυχική ανάταση που τόσο έχει ανάγκη για να δημιουργήσει. Πόσο μάλλον άλλα προβλήματα εντός της οικίας του ή γενικότερης μορφής.

Η πρόοδος της γραφής συνεπάγεται έντονο συγκινησιακό φορτίο για τον συγγραφέα. Είναι οδυνηρό και ψυχοφθόρο να μεταμορφώνεσαι σαν υπέρτατος ηθοποιός και μέσα σε ελάχιστο χρόνο σε διαφορετικό πρόσωπο: σε άντρα, σε γυναίκα, σε μισητό και απεχθή χαρακτήρα, σε ανθρωπιστή, σε εγκληματία, σε δογματικό, να μιλάς ως παιδί και ως γέρος, να μεταλλάσσεσαι σε φονιά και πόσα ακόμη. Να ενεργείς και να αισθάνεσαι όπως ακριβώς καθένας από τους ήρωές σου, να τους συμπονάς και να τους κατανοείς. Να μισείς, να φθονείς, να ζηλεύεις, να ερωτεύεσαι, να βιώνεις την απώλεια, να σπαράζεις και την επόμενη στιγμή να χορεύεις σε κάποιο γλέντι... Γιατί, αν δεν υποδυθεί και δεν ενδυθεί ως το μεδούλι τους ρόλους ο συγγραφέας, δε θα αποτυπωθεί μεστά, ζωντανά και με αληθοφάνεια στο κείμενο ο εκάστοτε χαρακτήρας. Εννοείται κι ότι θα υπολείπονται σε δύναμη και παραστατικότητα τα στιγμιότυπα που περιγράφονται.

Συνάμα δεν παύουν να διεξάγονται άλλες μάχες. Για παράδειγμα ένα άγριο γεγονός ή μια τραγική σκηνή, σε συνάρτηση με την έκταση που καταλαμβάνουν στο κείμενο, μπορεί να αλλοιώσουν ολόκληρο το βιβλίο. Επομένως πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή έκτασης κειμένου και περιγραφής του εκάστοτε συμβάντος. Ακόμη και μια παράταιρη προσφώνηση ενδέχεται να διασαλεύσει την αρμονία του κειμένου. Επίσης, οφείλει ο συγγραφέας να κάνει χιλιάδες συνδυαστικές σκέψεις οι οποίες αφορούν στη μυθοπλασία, στα πραγματολογικά στοιχεία και στους χαρακτήρες. Παράλληλα να καλπάζει η φαντασία του, να προσέχει την έκφραση, να επινοεί συνεχώς σκηνές και πρόσωπα ώστε να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη υπηρετώντας πάντα τον δικό του στόχο, καθώς και να έχει τις κεραίες του διαρκώς ακονισμένες. Αναφέρω τρία παραδείγματα τα οποία σχετίζονται με το «ἐρᾶν-Βυζαντινά αμαρτήματα»: Σε ένα στιγμιότυπο υπάρχουν πολλά πρόσωπα και κάποιος λαβαίνει μία εμπιστευτική επιστολή. Θα τη διάβαζε λίγο παράμερα από τους λοιπούς ή θα πήγαινε σε άλλον χώρο; Θα πήγαινε σε άλλον χώρο μια και δεν ήξεραν να διαβάζουν από μέσα τους, διάβαζαν φωναχτά. Η επιστολή με τι γράμματα θα ήταν γραμμένη και πού; Με κεφαλαία, όπως και στην Αρχαία Ελλάδα, αφού τότε τον 8^ο αιώνα ξεκινά δειλά η μικρογράμματη γραφή, και γραμμένη σε περγαμηνή, ούτε σε χαρτί ούτε στον παλιότερο πάπυρο. Ο δούλος θα μιλούσε στον αφέντη του στον ενικό  ή στον πληθυντικό; Θα μιλούσε στον ενικό μια και ο πληθυντικός ευγενείας είναι πολύ μεταγενέστερο γλωσσικό και κοινωνικό φαινόμενο.

Βεβαίως ο συγγραφέας έχει να αναμετρηθεί και με πλήθος άλλων ζητημάτων. Θα απαιτούνταν μακρόχρονο σεμινάριο να μιλήσουμε γι’ αυτά. Ενδεικτικά αναφέρω το πόσο προσαυξάνεται μέσα του το υπαρξιακό πρόβλημα, καθώς μεταφέρεται νοερά μα και συναισθηματικά σε αλλοτινές εποχές και βιώνει τη ζωή και τον θάνατο πολύ πιο έντονα από κάθε άλλον άνθρωπο. «Αποχαιρέτησαν δυσμενώς το παλιό έτος, να πάει και να μην ξανάρθει, και μπήκε ελπιδοφόρο το 768..» αναφέρεται κάπου στο «ἐρᾶν-Βυζαντινά αμαρτήματα». Αυτό ο συγγραφέας το έχει βιώσει ως ζώσα πραγματικότητα.

Αγαπητοί αναγνώστες και συνοδοιπόροι, σας ανέφερα ελάχιστα από τον πόλεμο της γραφής. Σε κάθε περίπτωση ο εν λόγω πόλεμος για τον συγγραφέα μεταβολίζεται σε μέγα έρωτα, σε μέθη της ζωής και αγιοσύνη. Κι επειδή όλα τα παραπάνω και πολύ περισσότερα έλαβαν χώρα γράφοντας το «ἐρᾶν-Βυζαντινά αμαρτήματα», σας προσκαλώ και σας προκαλώ να το διαβάσετε.

Γιάννης Καλπούζος

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα ΕΔΩ

Ἐρᾶν: να ερωτεύεσαι, να αγαπάς.
766 μ.Χ. Η Λυγινή και ο Υάκινθος σύρονται μαζί με πλειάδα μοναχών στον Ιππόδρομο, διαπομπεύονται και τους παντρεύουν με τη βία. Κρύβουν και οι δύο επτασφράγιστα μυστικά, τα οποία θα σημαδέψουν τις ζωές τους κι εν πολλοίς θα τις καθορίσουν κατά την οδύσσειά τους.
Ο Ροδανός, αγγελοπρόσωπος, ριψοκίνδυνος, θηρευτής των ηδονών, μα και με φοβερά μυστικά να τον σφιχτοδένουν, είναι συνάμα προσηλωμένος σε ό,τι θεωρεί χρέος.
Γύρω από αυτούς τους τρεις ήρωες και το μυστήριο του Ιερού Στιχαρίου, το οποίο θα μπορούσε ν’ ανατρέψει αυτοκράτορες και πολιτικές δεκαετιών, κινείται η μυθοπλασία κατά το δεύτερο μισό του 8ου αιώνα με φόντο την Εικονομαχία και την καθημερινή ζωή στην Κωνσταντινούπολη, την Αθήνα και τη Θράκη. Σε μια μοναδική εποχή, άγνωστη και μυθώδη. Τους πλαισιώνουν αρκετοί δευτεραγωνιστές, όπως ο μοχθηρός Ερμάς, ο καλλιεργημένος δούλος Κιτίν, ο Αρκάδιος που τον μεγάλωσε στο δάσος μια αρκούδα, η θεατρίνα Γοργονία, ο πατρίκιος Φωκάς με την ομάδα των Λεόντων του, ο μαύρος ευνούχος Αράν και άλλοι.
Οι πρωταγωνιστές φτάνουν στα άκρα, ερωτεύονται παράφορα, ζουν ανέμελα, δίνονται στη ζωή και τους δίνεται, ταπεινώνονται, συνθλίβονται, ανακάμπτουν, ξαναπέφτουν στον βούρκο, καταρρέουν, αφιερώνονται στον Θεό ή Τον απαρνούνται, γίνονται θύματα της εικόνας τους ή οδηγούνται στο εράν διά του οράν της ψυχής. Έχουν να αντιμετωπίσουν συκοφαντίες, πολέμους, ραδιουργίες, θανάσιμους εχθρούς, έναν έρωτα-σφαγή, εφιάλτη και όνειρο και, πάνω απ’ όλα, τον ίδιο τους τον εαυτό.

"Η ανατροπή είναι αυτή που σε ταρακουνά και σε κάνει να θυμάσαι ολόκληρο το βιβλίο."-ΕΛΕΝΗ ΓΑΛΗΝΟΥ ΑΦΟΥ!!!

1) Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου σας «Η κατάρα των Μάγιερ»; Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να το γράφετε;

Ήταν ο πανέμορφος θρύλος της χαμένης πριγκίπισσας Αναστασίας Ρομανόφ. Είναι ο διασημότερος του 20^ου αιώνα και όταν τον διάβασα μαγεύτηκα. Αυτός ο μυστηριώδης θρύλος ξεκινάει στις 17 Ιουνίου του 1918, μέρα της αυθαίρετης εκτέλεσής όλων των μελών της οικογένειας του Τσάρου από τους μπολσεβίκους στο σπίτι όπου τους κρατούσαν υπό αυστηρό περιορισμό. Τότε, διέρρευσε η πληροφορία πως δύο από τα μέλη της οικογένειας, επιβιώσαν των πυροβολισμών και διέφυγαν. Η φήμη πως η μία, ήταν η μεγάλη αρχιδούκισσα Αναστασία, που πέρασε κρυφά στην Ευρώπη, έγινε ένα από τα διασημότερα μυστήρια της εποχής. Περισσότερες από δέκα γυναίκες ισχυρίστηκαν τότε πως ήταν η χαμένη πριγκίπισσα κάτι όμως που δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ για καμία. Παίρνοντας λοιπόν αυτά τα πραγματικά στοιχεία, και την οικογενειακή αρρώστια που κουβαλούσαν οι Ρομανόφ, την αιμορροφιλία, αποφάσισα να πλέξω ένα μύθο και να αναδείξω τον θρύλο με ένα διαφορετικό τρόπο για μην αναλωθώ στα ήδη γνωστά πράγματα. Ωστόσο ο αναγνώστης μέσα απ’ το μυθιστόρημα θα πληροφορηθεί με λίγα λόγια όλη την πραγματική ιστορία που αφορά εκείνα τα γεγονότα και θα απολαύσει παράλληλα ένα ατμοσφαιρικό και ανατρεπτικό μυθιστόρημα.    

  

2) Δάσος των Στεφανιών, βόρεια της Θεσσαλονίκης πάνω από την λίμνη Βόλβη… Γιατί επιλέξατε να τοποθετήσετε το αρχοντικό των Μάγιερ κοντά στη Θεσσαλονίκη μας;;; (με την ευκαιρία της ερώτησης να καταθέσω πως από τις περιγραφές σας το αγάπησα αφού!!!)

Αρχικά έψαχνα ένα μέρος για να τοποθετήσω το αρχοντικό των Μάγιερ. Φαντάστηκα την Αναστασία να ψάχνει τόπο για το σπίτι της. Την αισθάνθηκα να το θέλει κάπου βόρεια για να θυμίζει κάπως τα δικά τους κλίματα και ταυτόχρονα απομονωμένο. Μπήκα λοιπόν στον χάρτη της Ελλάδας κι έψαχνα. Είδα πολλά. Όταν έπεσα πάνω στο Δάσος των Στεφανιών με γοήτευσε αρχικά η ονομασία του. Μπήκα στο google earth κι άρχισα βλέπω φωτογραφίες και ζωντανές εικόνες και να κάνω την διαδρομή απ’ την Θεσσαλονίκη, στην λίμνη Βόλβη και παραπάνω. Ήταν τόσο κοντά σε αυτό που ήθελα και συνάμα τόσο όμορφο! Και το αποφάσισα. Με είχε ήδη κερδίσει και γοητεύσει όλη αυτή η περιπλάνηση, που σημειωτέο, δεν έχω πάει ποτέ. Είχα βρει όμως αυτό που ήθελα και τα υπόλοιπα για το σπίτι και την διαδρομή προς αυτό, τα έπλασα με τον νου μου με βάση τις ανάγκες της ιστορίας μου. Αν δεν είχαν χρησιμοποιηθεί πολλοί αντίστοιχοι τίτλοι, ίσως να είχα ονομάσει αυτό το βιβλίο «Το σπίτι στο Δάσος των Στεφανιών». 

3) Προσωπικά από το μυθιστόρημα σας λάτρεψα τη γιαγιά Ελισσώ!!! Ποιον ήρωα ξεχωρίσατε εσείς από το βιβλίο σας;

Στην πραγματικότητα δεν τους ξεχωρίζω. Ο κάθε ήρωας έχει τα δικά του στεγανά. Περνάω μαζί του όλες τις χαρές και τις έγνοιες του. Ακόμα και με τους κακούς. Πρέπει να μπω βαθιά στην ψυχή όλων τους και να γράψω την δική τους αλήθεια. Βέβαια με τους κεντρικούς ήρωες έρχεσαι λίγο πιο κοντά γιατί περνάς περισσότερα πράγματα μαζί τους. Η Ελισσώ, ας  πούμε, που είναι η κεντρική ηρωίδα μου σε αυτό το βιβλίο, δεν είναι αναγκαστικά η αγαπημένη μου, πολλές φορές διαφωνούσα με όσα έλεγε και έκανε, όμως αυτή ήταν η Ελισσώ και εγώ έπρεπε να αποδώσω σωστά τον χαρακτήρα της. Και κάπως έτσι την αγάπησα. Είχε κι αυτή τους καημούς και τις πληγές της που της έδιναν πολλά ελαφρυντικά γιατί είναι ένας άνθρωπος που δείχνει σκληρός όμως στην πραγματικότητα τα κίνητρά της είναι από καθαρή και ατόφια αγάπη.

4) Σε όλα σας τα βιβλία  συναντάμε ανατροπές και στα περισσότερα δεν είναι μόνο μία. Πιστεύετε ότι είναι δυνατό σημείο η ανατροπή σ’ ένα μυθιστόρημα;

Ναι, ίσως το σημαντικότερο. Η ανατροπή είναι αυτή που σε ταρακουνά και σε κάνει να θυμάσαι ολόκληρο το βιβλίο. Αν μάλιστα είναι και έξυπνα δοσμένη τότε μπορεί να το απογειώσει. Γιατί μια ανατροπή δεν χτίζεται ξαφνικά και αυθαίρετα. Πρέπει να την βάζεις κάθε τόσο σε μικρές αόρατες δόσεις με τρόπο όμως που να μην το καταλαβαίνει ο αναγνώστης. Κι όταν του αποκαλύπτεται, τότε σκέφτεται και απορεί, «ναι! Πώς δεν το είχαν φανταστεί;»

5) Πιστεύετε ότι η μοίρα ή οι πράξεις των ηρώων έχουν τον πρώτο ρόλο σε όσα συμβαίνουν;

Η Μοίρα στην ζωή όλων μας έχει ένα παράξενο ρόλο πόσο μάλλον στων ηρώων ενός βιβλίου. Όμως για τους Μάγιερ κουβαλάει δύσκολα γεγονότα και πολλές θλίψεις. Κάποια πράγματα δείχνουν αναπόφευκτα γι’ αυτούς και εκεί στήνεται το μυστήριο και η δύναμη της ιστορίας και της κατάρας που τους κυνηγά. Στην ουσία όμως είναι άρρηκτα δεμένη με τις πράξεις τους.

6) Τι είναι αυτό που δυσκολεύει περισσότερο έναν συγγραφέα; Να βρει το θέμα του, να εξελίξει την ιστορία του ή να το ολοκληρώσει;

Για μένα προσωπικά, πιστεύω πως περισσότερο χρόνο και δυσκολία μου παίρνει να αποφασίσω τι θέλω να γράψω. Δεν μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι και ψάχνω διαρκώς καινούργια πράγματα. Θέματα με ενδιαφέρον που δεν έχουν καταπιαστεί πολλοί ως τώρα. Η εξέλιξη και η ολοκλήρωση είναι μια άλλη διαδικασία που δεν με δυσκολεύει πολύ. Τα γεγονότα και οι χαρακτήρες χτίζονται στο μυαλό μου σχετικά εύκολα και το τέλος είναι η λύση όλων των περιπετειών που έχεις δημιουργήσει. Κακά τα ψέματα όμως. Το τέλος κάθε βιβλίου μπορεί να σου αλλάξει την γνώμη για όλα όσα διάβασες σε ένα μυθιστόρημα. Ένα βιαστικό ή ανολοκλήρωτο τέλος μπορεί να διαλύσει τα πάντα. Για να ολοκληρωθεί σωστά μια ιστορία, πρέπει να δώσεις σαν συγγραφέας ικανοποιητικές απαντήσεις σε όλα όσα έχεις θίξει. Να δικαιώσεις του ήρωες ή να τους τιμωρήσεις ανάλογα με τα πεπραγμένα τους. Οπότε και η ολοκλήρωση ενός βιβλίου είναι πολύ σημαντική.  

7) Ο καθένας έχει στο μυαλό του μια εικόνα για τους συγγραφείς της αρεσκείας του, βασισμένη στα γραπτά τους και στις απαντήσεις των συνεντεύξεων που δίνουν. Μιλήστε μου λίγο για σας, για την καθημερινότητά σας, γι’ αυτά που αγαπάτε να  κάνετε κι αυτά με τα οποία είστε αναγκασμένη να συμβιβάζεστε. Διαφέρει πολύ η ζωή ενός συγγραφέα από αυτή των αναγνωστών του;

Στο κομμάτι της δουλειά του μπορεί να διαφέρει. Εγώ για να γράψω χρειάζομαι πλήρη απομόνωση και συνεχή δουλειά για μήνες μέχρι να ολοκληρώσω την ιστορία μου. Κάπως δηλαδή σαν αυτό που ζούμε τώρα, μια ιδιότυπη καραντίνα. Τον υπόλοιπο καιρό νομίζω πως κάνω πράγματα που κάνει ο περισσότερος κόσμος.

8) Ποια βιβλία διαβάσατε πρόσφατα (βοήθησε ίσως το #μένουμεσπίτι να διαβάσετε περισσότερα;), τα αγαπήσατε και θα μας τα προτείνατε ανεπιφύλακτα;

Η αλήθεια είναι ότι τον χειμώνα που είναι η περίοδος που γράφω δεν διαβάζω πολύ. Ωστόσο απ’ τα αγαπημένα βιβλία που διάβασα πρόσφατα είναι το «Η προσευχή της Μάντισσας» της Γιώτας Γουβέλη «Εξιλέωση» της Άννας Γαλανού, και «Μια νύχτα ακόμη» του Κώστα Κρομμύδα. Είναι κάτι σαν συνήθεια να διαβάζω αυτούς τους συναδέλφους γιατί δεν με απογοήτευσαν ποτέ.

9) Αγαπημένο σας είδος μουσικής; Ακούτε μουσική κατά τη διάρκεια της συγγραφής ή προτιμάτε την …απόλυτη ησυχία;

Ακούω πολλά είδη μουσικής ανάλογα με την ώρα και τα κέφια μου. Όμως όταν γράφω θέλω απόλυτη ησυχία. Νέκρα. Ούτε μύγα να μην πετάει. Για αυτό γράφω συνήθως τους μήνες που τα παράθυρα είναι κλειστά και πάντα απομονωμένη στο γραφείο μου.  

10) Η κατάρα των Μάγιερ κυκλοφόρησε πρόσφατα αλλά, έχοντας στο νου τη συζήτηση μας σε προηγούμενες παρουσιάσεις βιβλίων σας, θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο…

Αυτό που είχα ξεκινήσει για φέτος το έχω ήδη ολοκληρώσει. Δεν θα είναι όμως αυτό που θα έρθει σαν επόμενο βιβλίο στα χέρια σας. Ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις αυτόν τον καιρό και αν όλα πάνε καλά, τον Μάρτιο του 2021, θα βγει το επόμενο βιβλίο μου. Και βρίσκομαι ανάμεσα σε δύο. Το ένα είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, βασισμένο στην πραγματική ιστορία μιας γυναίκας που κρύβει πολλές και μεγάλες αλήθειες. Το άλλο, είναι μια ανατρεπτική θεωρία με μεταφυσικές πινελιές, δυνατό έρωτα, συγκινήσεις και πολύ αγωνία, που πιστεύω πως με όλα αυτά που ζούμε, θα έχει να πει πολλά. Θα δούμε.   

                  ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Ελένη Γαληνού γεννήθηκε στην Αθήνα, κατάγεται από τη Μυτιλήνη και σήμερα κατοικεί στα Μελίσσια. Σπούδασε στη Σχολή Βακαλό Διακοσμητική και Γραφικές Τέχνες και εργάστηκε πάνω στο αντικείμενό της για περίπου δέκα χρόνια. Αρκετά νωρίς φιλοτέχνησε δύο προσωπικές σειρές χιουμοριστικών σκίτσων που έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, την ποίηση και τη στιχουργική. Τον Μάιο του 2007 πραγματοποίησε την πρώτη ατομική έκθεση ζωγραφικής με θέμα Σύννεφα. Ακολούθησαν δύο ακόμα ομαδικές εκθέσεις στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, το 2007 και το 2008. Με τη λογοτεχνία ασχολείται αρκετά χρόνια και, επιθυμώντας να εμβαθύνει στην έννοια και την τεχνική του μυθιστορήματος, το 2007 παρακολούθησε μαθήματα δημιουργικής γραφής. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο Η Πόλη Φοβάται με το διήγημα …για ένα τσιγάρο! Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: Όταν Στέρεψε η Αντοχή (2013), Πέρα από τις Κόκκινες Γραμμές (2014), Ακόμη Θυμάμαι (2015). Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα Όσα δεν Έγιναν Λέξεις (2016) και Μυστική Διαθήκη (2018). Επικοινωνία με τη συγγραφέα: eleni8047@gmail.com facebook: Ελένη Γαληνού-Eleni Galinou Instagram: eleni.galinou

Η Ιρίνα ξέρει ότι είναι υιοθετημένη και ότι οι μοναδικές συγγενείς της, γιαγιά και θεία, ζουν αποτραβηγμένες κάπου στη βόρεια Ελλάδα. Παρά την αντίθετη άποψη της θετής της μητέρας, αποφασίζει να επισκεφθεί το σπίτι όπου γεννήθηκε και εγκατέλειψε μωρό, για να τις γνωρίσει και να τις καλέσει στον γάμο της.

Από την πρώτη κιόλας στιγμή που πατάει το πόδι της σε εκείνο το σπίτι γεννιέται μέσα της μια περίεργη αίσθηση. Ο χρόνος φαίνεται σαν να έχει σταματήσει, τόσο για το σπίτι όσο και για τους ενοίκους του, κι ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει τα πάντα. Σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπη με ανορθόδοξα γεγονότα και ακραίες καταστάσεις, καθώς μια καλά κρυμμένη αλήθεια ζητά να βγει στο φως.

Κι αυτή θα είναι μόνο η αρχή...

Σφοδροί έρωτες, προδοσίες, θάνατοι, ίντριγκες και αποκαλύψεις θα αρχίσουν να αναδύονται από το παρελθόν, ανατρέποντας όλα τα δεδομένα. Η Ιρίνα θα βρεθεί εκτεθειμένη και θα κινδυνέψει τόσο εκείνη όσο και το παιδί που μεγαλώνει μέσα της.

Θα καταφέρει, άραγε, να βγει αλώβητη απ’ όλα αυτά;
Και ποια σχέση μπορεί να έχει η προγιαγιά της Αναστασία με τους τελευταίους τσάρους του Οίκου των Ρομανόφ;

ΚΛΗΡΩΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ "Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΜΑΓΙΕΡ"-ΕΛΕΝΗ ΓΑΛΗΝΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ

ΕΧΟΥΜΕ ΚΛΗΡΩΣΗ ΑΦΟΥ!!!!

 ΚΛΗΡΩΣΗ :Τετάρτη 29/4/2020

1)Αφήστε ένα σχόλιο σας στην Σελίδα μας ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ(αναφέροντας μας το αγαπημένο σας βιβλίο της συγγραφέως) στην ανάρτηση με την κλήρωση του βιβλίου Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΜΑΓΙΕΡ της Ελένης Γαληνού από τις Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications!!!

2)Κοινοποιήστε (ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ) στον τοίχο σας, και μπείτε στην κλήρωση που θα πραγματοποιηθεί στις 29 Απριλίου!!!

3) Like στη ΣΕΛΙΔΑ μας ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ

4)Η κλήρωση είναι για τα μέλη της ομάδας μας οπότε αν δεν είστε ήδη μέλος μπορείτε να γίνετε κάνοντας αίτημα ΕΔΩ.

Κερδίστε extra συμμετοχές:

1) Κάνoντας tag τους φίλους σας στη ανάρτηση της κλήρωσης στη ΣΕΛΙΔΑ μας ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ.

2)Αν έχετε gmail ακολουθήστε-κλικ στο ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ(ακόλουθοι)- το blog μας για να ενημερώνεστε για τα νέα μας💓

3)Κάνοντας like στη σελίδα της συγγραφέως Ελένη Γαληνού - Eleni Galinou

Μπορείτε να  διεκδικήσετε ένα αντίτυπο και στο λογαριασμό μας στο Instagram ΕΔΩ!!

ΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΡΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΘΑ ΑΚΥΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ

2 τυχεροί/ες( 1 τυχερός θα προκύψει από τη σελίδα μας στο facebook και 1 τυχερός από το προφίλ μας στο instagram)που θα αναδειχθούν μέσω του προγράμματος https://www.random.org/ θα κερδίσουν από ένα αντίτυπο του βιβλίου ευγενική από τις Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications!!!!

ΠΡΟΣΟΧΗ:Ο διαγωνισμός ισχύει για κατοίκους ΕΛΛΑΔΑΣ!!

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Η Ιρίνα ξέρει ότι είναι υιοθετημένη και ότι οι μοναδικές συγγενείς της, γιαγιά και θεία, ζουν αποτραβηγμένες κάπου στη βόρεια Ελλάδα. Παρά την αντίθετη άποψη της θετής της μητέρας, αποφασίζει να επισκεφθεί το σπίτι όπου γεννήθηκε και εγκατέλειψε μωρό, για να τις γνωρίσει και να τις καλέσει στον γάμο της.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή που πατάει το πόδι της σε εκείνο το σπίτι γεννιέται μέσα της μια περίεργη αίσθηση. Ο χρόνος φαίνεται σαν να έχει σταματήσει, τόσο για το σπίτι όσο και για τους ενοίκους του, κι ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει τα πάντα. Σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπη με ανορθόδοξα γεγονότα και ακραίες καταστάσεις, καθώς μια καλά κρυμμένη αλήθεια ζητά να βγει στο φως.

Κι αυτή θα είναι μόνο η αρχή...

Σφοδροί έρωτες, προδοσίες, θάνατοι, ίντριγκες και αποκαλύψεις θα αρχίσουν να αναδύονται από το παρελθόν, ανατρέποντας όλα τα δεδομένα. Η Ιρίνα θα βρεθεί εκτεθειμένη και θα κινδυνέψει τόσο εκείνη όσο και το παιδί που μεγαλώνει μέσα της.

Θα καταφέρει, άραγε, να βγει αλώβητη απ’ όλα αυτά;
Και ποια σχέση μπορεί να έχει η προγιαγιά της Αναστασία με τους τελευταίους τσάρους του Οίκου των Ρομανόφ;

ΚΛΑΙΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΚΛΑΙΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ
για το "ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ"
από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

«Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία», σκέφτηκε η Ηλέκτρα επιτρέποντας στα πνευμόνια της να αδειάσουν από όλον εκείνο τον εγκλωβισμένο αέρα, όλο τον πόνο που κρατούσε θαμμένο μέσα της τόσα χρόνια, νιώθοντάς τον να ροκανίζει την ψυχή της, να κατακαίει τα σωθικά της. Κι εκείνη είχε παλέψει πολύ για την ελευθερία: είχε πολεμήσει, είχε ματώσει, είχε χάσει τα πάντα, ακόμα και τα ίδια της τα παιδιά, κυρίως τα ίδια της τα παιδιά. Και τώρα, για πρώτη φορά, ήταν πια ελεύθερη: από τα φαντάσματα του παρελθόντος, από φόβους, ενοχές και απωθημένα».

(Απόσπασμα από το βιβλίο ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ, Εκδόσεις Ψυχογιός)

Και γι’ αυτό ακριβώς θα ήθελα κι εγώ να σας μιλήσω σήμερα. Για την αρετή και την τόλμη που χρειάζεται η ελευθερία, ιδίως στο να επιλέγουμε αυτό που θέλουμε, στο να τολμάμε αψηφώντας τα ρίσκα και στο να είμαστε αληθινοί απέναντι στον εαυτό μας και στους άλλους. Αυτή είναι άλλωστε η φράση που στριφογυρίζει στο μυαλό μου κάθε φορά, όταν καταπιάνομαι με ένα καινούριο συγγραφικό εγχείρημα, πολύ περισσότερο δε στις ΆΛΙΚΕΣ ΣΙΩΠΕΣ και στις ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ που η φράση αυτή αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι και της ίδιας της αφήγησης. Και κάπως έτσι προσπαθώ πάντα γράφοντας να παραμένω αληθινή. Να ζω δηλαδή κι εγώ η ίδια μέσα στον κόσμο που δημιουργώ, να αντιλαμβάνομαι τους ήρωές μου σαν υπαρκτά πρόσωπα με πάθη και ανθρώπινες αδυναμίες και να συμπάσχω μαζί τους. Αυτά τα συναισθήματα και αυτή τη μαγεία θέλω να μεταδίδω και στους αναγνώστες μου. Ένα ταξίδι είναι άλλωστε το κάθε βιβλίο και ο τρόπος που θα το βιώσουμε, οι εμπειρίες που θα ζήσουμε και τα οφέλη που θα αποκομίσουμε είναι για μένα άμεσα συνυφασμένα με την περίοδο της συγγραφής και το κατά πόσο κανείς θα τολμήσει: να αποτυπώσει με την πένα του το διαφορετικό, το μοναδικό, αυτό που έχει δει να χτίζεται κομματάκι κομματάκι στον κόσμο της φαντασίας του πρώτα. Και να προσκαλέσει στη συνέχεια και τους αναγνώστες του να γίνουν μέτοχοι και συμμέτοχοι της εμπειρίας αυτής, να τους προσκαλέσει στην ουσία να γίνουν ένα: «ΜΕ την ψυχή του συγγραφέα ΑΦΟΥ».

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Ρόζα και Μαργαρίτα: δύο αδερφές, δίδυμες, σε «δίσεκτα» χρόνια. Η άρρηκτη δυάδα, που δεν έπρεπε να σπάσει ποτέ, γίνεται άθελά τους χίλια κομμάτια, πριν ακόμα προλάβουν τα κορίτσια να συνειδητοποιήσουν την ύπαρξή τους, αφού οι μνήμες τους δεν καταγράφονται στο μυαλό παρά μόνο στην ψυχή. Δυο κόρες, απόρροια ενός μεγάλου έρωτα που άνθισε δίπλα στη θάλασσα, μάτωσε στο βουνό, δοκιμάστηκε στον χρόνο και ρίζωσε εντέλει στην άλλη άκρη της Γης. Δύο ψυχές που, παρά τις αντιξοότητες, κατορθώνουν όχι απλώς να επιβιώσουν, αλλά να ανθίσουν και να εξελιχθούν, να αγαπήσουν και να ερωτευθούν, να πονέσουν και να προδοθούν, να ελπίσουν και να ονειρευτούν. Βίοι παράλληλοι και τόσο διαφορετικοί συγχρόνως, οι δύο όψεις στην ουσία του ίδιου νομίσματος, καθώς ό,τι σημαδεύει τη ζωή της μίας σωματοποιείται με κάποιον ανεξήγητο, μεταφυσικό τρόπο, σχεδόν ταυτόχρονα, από την άλλη. Στον πυρήνα της ύπαρξής τους εκείνη: η μάνα, η βασίλισσα, η Ελλάδα. Στα μύχια της ψυχής τους εκείνος: ο έρωτας, ο πόθος, ο θάνατος. Στο φόντο της ζωής τους τρεις χώρες: η Ελλάδα, η Ρουμανία, η Αμερική, και όλα εκείνα που τις σημαδεύουν στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα.
Μια ιστορία για τη δύναμη των δεσμών αίματος, τη δίψα για επιβίωση, τη διαχρονικότητα του έρωτα, την ανάγκη για «πατρίδα».

ΦΑΝΗ ΠΑΝΤΑΖΗ ΓΙΑ ΤΟ "Ο ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΦΑΝΗ ΠΑΝΤΑΖΗ
για το "Ο ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ"
από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Αγαπητοί μου φίλοι,

Τον "Κουρσάρο" δεν το εμπνεύστηκα ακριβώς, αφού πρόκειται για πραγματική ιστορία. Την ιστορία της πανέμορφης προ-προγιαγιάς μου από τη Σύρο που άκουγα συχνά από παιδί. Ήταν κυριολεκτικά απίστευτη, ένα μυθιστόρημα απ' αυτά που μόνο η ζωή μπορεί να πλάσει. Μέχρι που στο τέλος, αποφάσισα να την κάνω βιβλίο κι έτσι γράφτηκε "Ο Κουρσάρος".

Η προ-προγιαγιά μου λοιπόν ήταν γυναίκα καραβοκύρη, μια αρχόντισσα ξακουστή σ' όλο το νησί για την εξυπνάδα και την ομορφιά της. Έλεγαν γι' αυτήν ότι βρισκόταν εκατό χρόνια μπροστά από την εποχή της. Στάθηκε όμως αρκετό ένα καπρίτσιο της τύχης για να βρεθεί από τα σαλόνια της Ερμούπολης στην Πόλη, στο χαρέμι του σουλτάνου.

Ο άντρας της, όμως, οργάνωσε μια έξυπνη αλλά ριψοκίνδυνη επιχείρηση διάσωσης και η οικογένεια βρέθηκε στην λαμπερή Αλεξάνδρεια, από όπου ξεκινάει ένας καινούργιος αφηγηματικός κύκλος.

Όσο μελετούσα τα ιστορικά δεδομένα της εποχής, γύρισα πίσω στο χρόνο, έμαθα πολλά πράγματα και έκανα κι εγώ ένα εξίσου μεγάλο και γοητευτικό ταξίδι με την Ασημίνα. Περπάτησα στα καλντερίμια της Ερμούπολης, μπήκα στα εκπληκτικά αρχοντικά της αριστοκρατικής συνοικίας, πέρασα από τους περίφημους ταρσανάδες κι αφουγκράστηκα τον μουσικό απόηχο από την όπερα που είναι ακόμα και τώρα πραγματικό στολίδι της πόλης.

Μετά, τρύπωσα στο άβατο του χαρεμιού όπου η Ασημίνα πέρασε δύσκολες ώρες, παγιδευμένη στη χρυσή φυλακή της.
Κι αργότερα, μετά την απίστευτη απελευθέρωσή της, αποβιβάστηκα μαζί με όλη την οικογένεια στην μυθική Αλεξάνδρεια. Ήταν μια χρυσή εποχή για την ελληνική ομογένεια και όχι μόνο. Ευμάρεια, δεξιώσεις, γλέντια, λογοτεχνικά σαλόνια και πολιτιστικοί σύλλογοι συνθέτουν ένα κοσμοπολίτικο περιβάλλον που γίνεται το φόντο για νέους έρωτες, απαγορευμένους και μη, για αναπάντεχες συναντήσεις και καινούργιες γνωριμίες καθώς η ζωή συνεχίζεται.

Ήταν ένα ταξίδι που ήθελα να μοιραστώ με τους αναγνώστες μου και η αλήθεια είναι ότι, όσοι το διάβασαν, μιλούν γι' αυτό με τα πιο θερμά λόγια.

                                                                         ΦΑΝΗ ΠΑΝΤΑΖΗ

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Από μικρό παιδί άκουγα την ιστορία της πανέμορφης προ-προγιαγιάς μου από τη Σύρο. Ήταν κυριολεκτικά απίστευτη, ένα μυθιστόρημα απ' αυτά που μόνο η ζωή μπορεί να πλάσει. Μέχρι που, στο τέλος, αποφάσισα να την κάνω βιβλίο και είναι αυτό που κρατάτε στα χέρια σας.

Ήταν γυναίκα καραβοκύρη, μια αρχόντισσα ξακουστή σ' όλο το νησί για την εξυπνάδα και την ομορφιά της. Στάθηκε όμως αρκετό ένα καπρίτσιο της τύχης για να βρεθεί από τα σαλόνια της Ερμούπολης στο χαρέμι του σουλτάνου κι από κει στην κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια.

Ήταν ένα ταξίδι παραμυθένιο, απ' αυτά που δε βάζει ο νους του ανθρώπου.

Έτσι, μαζί με τους ήρωές μου, ταξίδεψα κι εγώ στην αρχοντική Σύρο, εκεί όπου σμίγουν αρμονικά Ανατολή και Δύση, περπάτησα στα καλντερίμια και μπήκα στα μεγαλόπρεπα νεοκλασικά που αντικρίζουν το πέλαγο.

Ύστερα πήγα στην Κωνσταντινούπολη, ρέμβασα νωχελικά στον Βόσπορο, αφέθηκα να χαθώ στα απέραντα παζάρια, μέθυσα από αρώματα, μουσικές και γεύσεις και θαύμασα ξακουστά παλάτια.

Και τέλος, βρέθηκα στη λαμπερή, κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια, στο σταυροδρόμι των πολιτισμών, κι ένιωσα την ελληνική αύρα που έφτανε ως εμένα από την αρχαιότητα.

Σ' αυτό το ταξίδι ελπίζω να παρασύρω κι εσάς...