ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΑΜΑΝΔΑΝΗ

 

ΜΑΙΡΗ ΚΟΛΟΒΟΥ-Η ΧΑΜΕΝΗ ΚΟΡΗ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

Κάθε φορά που έρχονται τα Χριστούγεννα ακούω όλο τον κόσμο να στέλνει ευχές και να παρακαλάει να πραγματοποιηθούν. Έτσι κι εγώ φέτος, αποφάσισα να στείλω τη δική μου ευχή: «Χριστέ μου δεν πρόλαβα να σε γνωρίσω. Τότε που γεννήθηκα εγώ πίστευαν σε άλλους θεούς. Όμως όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν, άκουσα κι έμαθα για σένα πάρα πολλά. Πιστεύω ότι με την γέννηση Σου φέρνεις το αληθινό φως στον κόσμο. Θα ήθελα σε παρακαλώ να φέρεις ηρεμία στην πολύπαθη πατρίδα μου. Ειρήνη και ηρεμία σε όλον τον κόσμο. Μην επιτρέψεις να μείνει κανένα παιδί νηστικό και χωρίς το δώρο της εκπαίδευσης. Γιατί μόνο τότε τα παιδιά όταν θα μεγαλώσουν θα ξέρουν τι πρέπει να κάνουν για να μας φέρουν πίσω στην πατρίδα. Ευχαριστώ» Καρυάτιδα, η κλεμμένη κόρη.

Μια ομάδα παιδιών επισκέπτεται το Μουσείο της Ακρόπολης και γνωρίζει την κλεμμένη Καρυάτιδα, τη «Χαμένη Κόρη». Είναι δυνατόν τα παιδιά να συνομιλήσουν μαζί της και ν’ ακούσουν τον κρυφό καημό της; Θα μπορέσουν οι ευαίσθητες ψυχούλες με τις παράτολμες πράξεις τους να αποκαταστήσουν τη δικαιοσύνη σύμφωνα με τα δικά τους κριτήρια;

Ένα παραμύθι που επιδιώκει να προβληματίσει γονείς και εκπαιδευτικούς και να παροτρύνει τα παιδιά να γνωρίσουν την Ιστορία μας μέσα από τα εκθέματα του Μουσείου.

 

ΕΥΗ ΔΟΥΡΓΟΥΤΗ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

Φεύγει το 2020… Μια ομολογουμένως πολύ δύσκολη χρονιά γεμάτη πρωτόγνωρες καταστάσεις και συναισθήματα…  Ίσως να ήρθε μεταξύ άλλων ως ένα μάθημα για να κάνουμε έναν απολογισμό της μέχρι τώρα ζωής μας ώστε να διορθώσουμε τα λάθη μας, να μάθουμε να εκτιμούμε τα πιο απλά πράγματα, να χαμογελάμε περισσότερο και να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή και τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας ώστε το 2021 που έρχεται να ξημερώσει καλύτερο για όλους μας! Φεύγει κι εύχομαι να μείνει μόνο σαν ένα κακό όνειρο στη μνήμη όλων μας!  Η χρονιά που έρχεται να μας επιστρέψει όλα όσα μας στέρησε ο χρόνος που φεύγει! Καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά γεμάτη υγεία, αισιοδοξία, αγάπη και χαρούμενες στιγμές! Χρόνια πολλά!

Εύη Δουργούτη

 

ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΔΙΠΛΑΡΗ-ΕΥΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΠΑΘΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

Στον καθένα από σας, θα ευχηθώ, να μην γίνει «ο Κανένας» ποτέ και για κανένα λόγο. Ακόμα κι αν τον κυνηγάει ο Κύκλωπας. Ακόμα και ο Κύκλωπας, είναι μέρος του προσωπικού μύθου του Οδυσσέα. Κάποιο σκοπό επιτελεί κι αυτός μέσα στην ιστορία. Το θέμα είναι τι ρόλο θα παίξεις ΕΣΥ… Και είναι στο χέρι σου να είσαι «Κάποιος» και όχι «Κανένας». Σε όλους εσάς λοιπόν, που παίζετε στην ιστορία σας το ρόλο που αξίζετε και όχι το ρόλο του «Κανένα», θα ευχηθώ να μην πάθετε τίποτα, παρά μόνο χαρές! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Οδυσσέας, ήρωας της ιστορίας ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΜΕΣΗ Η ΣΕΖΟΝ…,από το βιβλίο «ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΘΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ

Ευτυχώς που δεν πάθαμε τίποτα! Ευτυχώς, γιατί έχουμε τραβήξει πολλά. Έρωτες και προδοσίες, που μας οδηγούν σ’ ένα αέναο ταξίδι, χωρίς Ιθάκη. Βία σε σώμα, νου, ψυχή. Βία, που σε βία οδηγεί.

Ευτυχώς, γιατί υπάρχουν Βαλεντίνοι που δωρίζουν και δωρίζονται, και Δωροθέες που κρύβουν τους πολλούς εαυτούς τους τον έναν μέσα στον άλλον για να αποτρέψουν την άλωση.

Ευτυχώς, γιατί δεν μπόρεσαν να μας καταπιούν οι ανεχόρταγοι που κατάπιαν τον κόσμο ολόκληρο. Ούτε καν ο «EROS», που μπορεί να είναι έρως, αλλά μπορεί να είναι και μολυσματική νόσος.

Ευτυχώς, γιατί μέσα στην τρέλα αυτού του καιρού, υπάρχουν ακόμα κάποιοι που αφηγούνται παραμύθια – και «παραμυθία» σημαίνει παρηγοριά.

Ευτυχώς, γιατί εκτός από τις ιστορίες, υπάρχουν και τα ταξίδια που ξεκινάνε από την ΠΥΛΗ Ε1, αλλά καμιά φορά ξεκινάνε κι από μέσα μας. Κι όσο οι ιστορίες μάς ταξιδεύουν, θα μπορούμε να φτιάχνουμε συνεχώς καινούριες, και το ταξίδι να συνεχίζεται.

Ευτυχώς!

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΙΑΜΒΡΙΑ ΜΠΛΑΣΤΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΨΙΘΥΡΟΙ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

Το μεγάλο φινάλε πλησιάζει…

Στην πέρα γειτονιά

η παλιά Χρονιά

σε άτακτο φυγή

Υπαίθρια πομπή

Μαύρο πουλί

Πετά μακριά...

Κυλήστε μέρες

Πάρτε τις έγνοιες

Που μας καταβυθίζουν

Ανυπότακτη επιθυμία

Ένα μηδέν ισούται με το τίποτα

Βλέμμα αθόλωτο ανιχνεύει σημάδια

Χαρισματική διαίσθηση η Πίστη του ποιητή

Τι στροβίλισμα Ξέφρενης αλλαγής!

Ακούγονται ποδοβολητά

Αμαζόνα!

Η Νέα Χρονιά

Με επίγνωση γοητείας

Φαρέτρα, τόξο, βέλη

Μάχιμη και τολμηρή

Νέα Χρονιά

Δείξε μου το πρόσωπό σου

Με γοητεύει μα και με φοβίζει

Και τότε είδα τη φλόγα

Και ξεμακραίνουν οι σκιές

Πάθος, ελπίδα, αναγέννηση

Δυστυχία Ευτυχία...

Γλιστρούν σε μια οικειότητα

Λυτρωτικός Αποχωρισμός αρνητικών σκέψεων

Και η χρονιά σαν θηλυκό αποπλανά αγγέλους

Καθώς το τόξο της τεντώνει

Κι εγώ...

αναζητώντας Ευχές σκαρφάλωσα σε λέξεις...

αναζήτησα στίχους...

ψαχούλεψα τα γραπτά μου...

αναρωτήθηκα...

άκουσα μελωδίες...

μπερδεύτηκα σε λαβύρινθο ιδιόμορφο

και εκεί κάποιος μου Ψιθύρισε:

ευχήσου απλά

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΠΛΑΣΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

10.12.2020

Ψίθυροι Απελευθέρωσης… Διεγερτικοί εντυπωσιασμοί…

Ψυχήν επλήρουν. Ψυχής δε, ουδέν εστί τιμιώτερον.

Ένα βιβλίο tableauvivant… όπου θέατρο, λογοτεχνία, μουσική, εικαστικά, ποίηση, αποφθέγματα, σπαράγματα Ζωής εμφανίζονται, εναρμονίζονται και συνθέτουν ένα ενδιαφέρον σύνολο.

Ο αναγνώστης θα συγκινηθεί, θα γελάσει, θα θυμηθεί δικές του πιθανόν εμπειρίες,

θα αναρωτηθεί αν ακούει δικούς του Ψιθύρους…

Η ανάγνωση πρέπει να κατευθύνει τη δέσμη φωτός των ματιών πάνω στις λέξεις,

να αποκαλυφθούν και να ανυψωθούν ως την άχρονη, ασύνορη ύπαρξή μας.

Δεν υπάρχει τελευταία λέξη. Όλα μπορούν να ξαναρχίσουν…

Στο βιβλίο περιλαμβάνονται έργα ζωγραφικής του εικαστικού Δημήτρη Ταλαγάνη.

 

ΕΥΑ ΚΑΡΑΔΗΜΗΤΡΗ-ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΔΑΚΡΥΖΟΥΝ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

 Η Λουίζα Αμπραζή σας εύχεται να ακολουθείτε πάντα τη μαγεία του σύμπαντος που κρύβεται μέσα σας. Τα σημάδια είναι ολόγυρα μας φτάνει να μπορέσουμε να τα δούμε. Πολλές ευχές σε όλους απο μια μάγισσα που χαμογελάει.                                                                 

 Τα μάτια μου είχαν σφαλίσει τη στιγμή που είδα τον θάνατο· είχε έρθει νωρίς ο κακορίζικος, μα όχι για μένα, κι όμως εμένα θανάτωσε. Γιατί, όπως λένε, ο θάνατος είναι μια σκληρή αλήθεια και η ζωή ένα όμορφο ψέμα. Αυτό εξάλλου μου είχε αποδείξει η ζωή. Μα είχα μέλλον μπροστά μου, ήμουν μόλις είκοσι ετών. «Η ζωή έχει πάντα ανατροπές, ποτέ δεν ησυχάζει. Θα σε τσιγκλάει εκεί που δεν το περιμένεις, μα να χαμογελάς για να ξορκίσεις το κακό, να το κοροϊδεύεις, κι εκείνο μόνο ανεπαίσθητα θα σε αγγίζει», έλεγε η γιαγιά μου. Παιδί ήμουν ακόμη, αλλά δεν το λησμόνησα. Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε. Μας ξερίζωσαν απ’ τον τόπο μας, ρήμαξαν το σπιτικό, την οικογένειά μας.

Σ’ ένα απομακρυσμένο χωριό του Πηλίου η κυρα-Φιλιώ με τις δυο κόρες της, Λουίζα και Βαλεριάνα, στιγματίζονται ως μάγισσες. Η μικρή κοινωνία του χωριού δείχνει έντονα την αποστροφή της στα πρόσωπά τους. Ένας αδιάφορος πατέρας, ένας παλιός μύθος κρυμμένος χρόνια κάτω απο τη γη και η αλήθεια που κουκουλώνεται απο οικεία πρόσωπα που σιωπούν. Ένας απρόσμενος θάνατος θα φέρει την ανισορροπία στις ζωές των δύο αδελφών που θ’ αναγκαστούν να επιλέξουν διαφορετικά μονοπάτια. Η πορεία των χρόνων τις φέρνει αντιμέτωπες με μια σκληρή αλήθεια που ποτέ δεν φαντάζονταν.

Ένα ταξίδι από τα γραφικά χωριά του Πηλίου μέχρι τα Αναφιώτικα της Αθήνας. Ένα βιβλίο γι’ αυτό που ο άνθρωπος ορίζει ως τύχη, μοίρα, γραφτό ή κάρμα και πεπρωμένο.

ΕΥΗ ΠΑΤΣΕΛΗ-ΟΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

Η Ραφαέλα, η πρωταγωνίστρια του βιβλίου «Ο κύκλος της λήθης» εύχεται να αποχαιρετήσουμε το 2020 και να του δωρίσουμε τις όποιες αναστολές για μια ζωή γεμάτη ενθουσιασμό, ελπίδα, αυτογνωσία. Ας υποδεχτούμε τον νέο χρόνο με ευγνωμοσύνη και προσμονή για όλα αυτά που θα μας φέρει στο διάβα του.

Από τη μήτρα της μάνας έως το κατώφλι του θανάτου, ο άνθρωπος ορίζει την οντότητά του και πλέκει τη ζωή του πάνω στο τελάρο όπου είναι υφασμένες οι ζωές και των άλλων ανθρώπων. Ένα κουβάρι χαρακτήρων, τόπων και αναπόδραστων γεγονότων μπλέκεται, παρακολουθώντας μέσα απ’ τη σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας τη ζωή της Ραφαέλας που ψάχνει την ταυτότητά της και προσπαθεί μέσα από δύσβατα μονοπάτια να φτάσει στη λύτρωση. Ο διωγμός της οικογένειας απ’ το Αϊβαλί το ’22, η γέννησή της στη Λέσβο, τα παιδικά χρόνια στον Πειραιά. Ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος, η Κατοχή, ο Εμφύλιος. Κάθε πόλη, κάθε εμπειρία κι ένας σταθμός μοιραίος που επιφυλάσσει θύελλες και σπαραγμό. Ένας κύκλος ζωής που στροβιλίζει μέσα του τη γέννηση και τον θάνατο, την οικογένεια και την ορφάνια, τον πόλεμο και την ειρήνη, την ένωση και τη διάλυση, την αγάπη και τον χωρισμό.

 

ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΚΑΝΔΑΛΗ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ

Θα ήθελα η ζωή μας να είναι απαλλαγμένη από τοξικές σκέψεις καί πράξεις. Άς βάλουμε στην καθημερινότητά μας την ευγνωμοσύνη, την αγάπη καί την συγχώρεση. Με αγάπη Σκανδαλή Φωτεινή/ εκπαιδευτικός καί συγγραφέας

 

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗ-ΑΚΙΝΔΥΝΟΣ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

«Η ζωή τρέχει, δεν ρωτάει κι αποφασίζει τυχαία. Όσοι φοβούνται, εγκλωβίζονται. Αν δεν ξυπνήσουν έγκαιρα, έρχεται μια μέρα που ξεχνούν πως υπήρχαν, γιατί ξέχασαν να ονειρεύονται και να επιλέγουν την πορεία τους.» (Ακίνδυνος, 2019:7) Μην αφήσεις κανένα να σου πει ποιος ή ποια είσαι. Μην αφήσεις κανένα να σου πει τι οφείλεις να είσαι. Κάνε τα όνειρά σου, αυθεντικά και ακέραια από κάθε επιρροή, και φέτος περισσότερο από ποτέ, κυνήγησέ τα. Σε ένα κόσμο που αλλάζει συνεχώς, στο έτος που θα αλλάξει σύντομα, εσύ μπορείς να παραμείνεις πάντα η σημαντική ανθρώπινη σταθερά.

Χρόνια πολλά, Ακίνδυνος!

Ο "Ακίνδυνος" είναι ένας άνθρωπος εντελώς... ακίνδυνος. Στη σύγχρονη Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, τα χρέη και η ατυχία τον κυνηγούν. Λίγο πριν από τις δημοτικές εκλογές βρίσκει δουλειά με μέσον σ ένα εκλογικό γραφείο. Και κάπου εκεί τα πράγματα περιπλέκονται.... Μια μέρα πέφτει τυχαία στα χέρια του ένας φάκελος με χρήματα. Πολλά χρήματα. Ύστερα από μια σύντομη πάλη με τη συνείδησή του αποφασίζει να τα επιστρέψει στον κάτοχό τους.

Ως ανταμοιβή για την καλή του πράξη βρίσκεται μπλεγμένος σε μια σουρεαλιστική υπόθεση, με την Αστυνομία και τους δημοσιογράφους να βρίσκονται στο κατόπι του. Ο μόνος σύμμαχός του είναι η Φανή, μια νεαρή ψυχολόγος που λατρεύει να εξιχνιάζει μυστήρια. Τα ερωτήματα όμως είναι πολλά, και ο χρόνος που έχουν για ν αποδείξουν την αθωότητα του Ακίνδυνου, λίγος.

Ένα γλυκόπικρο βιβλίο που σατιρίζει την κοινωνική υποκρισία, την παρακμή του δημοσιογραφικού κόσμου και τον ξεπεσμό της πολιτικής σκηνής.

 

 

ΙΡΙΣ ΚΑΛΒΑ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! Ευτυχισμένα Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το 2021 με αισιοδοξία, πάντα χαμόγελο και πίστη στις χαρές που έρχονται. Όλα περνούν, τίποτα δεν είναι αιώνιο, έτσι κι αυτή η δύσκολη κατάσταση θα περάσει και θα  εκτιμήσουμε καλύτερα τις μικρές χαρές που στερηθήκαμε. Αλλά θυμηθείτε με, θα μας λείψει και η σημερινή άνετη απόλαυση του σπιτιού μας. Σε όλα υπάρχουν ομορφιές. Εύχομαι σε όλους και σε όλες χαρούμενα Χριστούγεννα και  το 2021 να φέρει ότι καλό επιθυμείτε και να χαρίζετε πάντα χαμόγελα και αγάπη.  

 

ΕΛΕΝΑ ΠΙΠΕΡΙΔΟΥ-ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

 

Αν γνώριζα πραγματικά τι θέλω από τον Άγιο Βασίλη θα σιωπούσα. Έχω όλα όσα χρειάζομαι. Μα για λίγη υγεία αν μου χάριζε... θα τον τρέλαινα στο παρακαλετό! Όχι πως κι αυτή μου λείπει, αλλά να, θα την αποθήκευα σε μέρος ασφαλές για να φτιάξω λιγάκι πιο γερό το 2021. Με αυτό λέω φέτος να τον ζαλίσουμε κείνον τον παππούλη με την γενειάδα, όλοι μαζί, με πίστη κι ελπίδα πως όλα θα πάνε καλά. Χρόνια πολλά σε όλον τον κόσμο! Με αγάπη Παναγιώτης

 

Αν προσπαθούσαμε μια μέρα να εξαφανίσουμε την αγάπη από τη Γη, είναι πιο πιθανό να κέρδιζε εκείνη κι όχι εμείς. Θα έμενε ριζωμένη στις καρδιές των ανθρώπων, κι αυτό είναι ένα μυστικό που γνωρίζουν καλά μόνο δύο. Η τυχαία γνωριμία τους θα γίνει η αφορμή για μια σειρά από γεγονότα που θα ανατρέψουν τις ζωές τους. Η Κατερίνα, μια γυναίκα μοναχική και καταπιεσμένη, αποφασίζει έστω κι αργά στη ζωή της να διεκδικήσει ό,τι δεν της δόθηκε ποτέ. Σ’ αυτή τη διαδρομή γίνεται συνοδοιπόρος και αιώνιος φίλος της ο Παναγιώτης, ένας νεαρός άνδρας με σύνδρομο Down. Αντιμετωπίζουν μαζί τις ιδιαιτερότητές τους και εξελίσσονται μέσα από ένα διάφανο πρίσμα αγάπης και συμπαράστασης. Θα βρουν τους ανθρώπους απέναντί τους, όμως θα ανακαλύψουν μόνοι τους τον δρόμο που θα φέρει τελικά τη λύτρωση.

Ένα μυθιστόρημα που επιχειρεί –με ευαισθησία και σεβασμό– να αναδείξει την αποδεδειγμένη ανάγκη των ανθρώπων με σύνδρομο Down για αγάπη και αποδοχή.

 

ΕΥΗ ΦΡΥΓΑΝΑ-Ο ΚΗΠΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΑΚΙΝΘΟΥΣ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ

Οι υάκινθοι που θέλησε να φυτέψει στον κήπο του αδερφού της, η αρχιφύλακας Λόρεν Γουότερστον έγιναν η αιτία να ανακαλύψει το πτώμα μιας γυναίκας που είχε εξαφανιστεί από καιρό. Οι υποψίες για τη δολοφονία πέφτουν στην οικογένειά της. Έτσι, της απαγορεύεται κάθε συμμετοχή στην υπόθεση. Τα βασικά στοιχεία από τον φάκελο του θύματος, που τηςπαρέχει κρυφά ο επιθεωρητής Πίτερ Ρέντφορντ, την οδηγούν να χτίσει τις δικές της θεωρίες για το τι συνέβη. Στην προσπάθειά της να αποδείξει την αθωότητα των αγαπημένων της προσώπων, ξεκινάει τη δική της ανεξάρτητη έρευνα, χωρίς να υπολογίζει κανέναν κίνδυνο. Νέα στοιχεία που βγαίνουν στην επιφάνεια, αλλά και η απόπειρα δολοφονίας εναντίον ενός ντετέκτιβ που συμμετέχει στην υπόθεση περιπλέκουν την κατάσταση ακόμα περισσότερο… Θα κατορθώσει η Λόρεν να εξιχνιάσει την υπόθεση, αλλά και να ξεδιαλύνει τα συναισθήματα που νιώθει για τον επιθεωρητή Ρέντφορντ;

 

ΤΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ-ΔΡΟΜΟΣ Η ΖΩΗ ΤΑΡΑΤΣΕΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

Ευχόμαστε γρήγορα να βγούμε στο δρόμο να συνεχίσουμε τις ζωές μας και να υλοποιήσουμε ό,τι όνειρα κάναμε με κλειστά μάτια ή πάνω σε ταράτσες κοιτώντας τον απέραντο ορίζοντα.

Μην ξεχνάτε να αγαπάτε τον εαυτό σας αλλά και να τον αντιμετωπίζετε. Και μη διστάζετε να επενδύετε σε μια πολύτιμη και δύσκολη αξία: Τη φιλία.

Ένα ανοικτό αμάξι, ένα ανέμελο ταξίδι με λίγους και καλούς φίλους είναι πάντα μια διέξοδος.

Καλές γιορτές με υγεία υπομονή και κατανόηση από όλους και σε όλους.

 

Βάλια, Βασίλης και Πάρης από το μυθιστόρημα «Δρόμος η ζωή ταράτσες τα όνειρά μας»

Μέχρι πού θα έφτανες για τη φιλία; Μπορείς να βάλεις τον κολλητό σου σε μια ξεσκέπαστη Mercedes Benz 250 CE του ’67 για ένα ταξίδι ζωής; Θα μπορούσες να του πραγματοποιήσεις ένα όνειρο ετών, ξεπληρώνοντας όσα έκανε εκείνος για σένα χωρίς ποτέ να ζητά αντάλλαγμα;
Βασίλης και Πάρης. Μια φιλία τόσο δυνατή, που τους κρατά πάντα μαζί, αν και ακολουθούν ξεχωριστές διαδρομές. Ο ένας μπάρμαν, ο άλλος ανώτερο στέλεχος σε επιχειρήσεις, απολαμβάνουν τις συναντήσεις τους σε ταράτσες, δώματα και μπαράκια.
Η Βάλια θα μπει στη ζωή τους, με τα δικά της προβλήματα και τη δική της δυναμική.
Ένα road trip θα ξεκινήσει για τρεις ανθρώπους με διαφορετικά «θέλω», αλλά με έναν κοινό σκοπό. Πληγωμένοι, είτε ψυχικά είτε σωματικά, θα στηρίξουν ο ένας τον άλλον για να βρουν όλοι μαζί μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους.

«Είπε πως για χρόνια αισθανόταν ολόκληρος, αλλά όταν με βρήκε, κατάλαβε πως ήταν μισός. Μη γελιόμαστε· το άλλο ήμισυ δεν χρειάζεται να είναι σύζυγος ή εραστής. Μπορεί να είναι απλώς αδελφός, συγγενής ή ένας πιστός φίλος. Μπορεί να μην είναι άνθρωπος, να είναι σκύλος, ή μια ιδέα που μας κυνηγάει για χρόνια. Αν και ως έκφραση δεν με αντιπροσωπεύει. Θεωρώ πως ούτως ή άλλως είμαστε ολόκληροι. Εγώ ήμουν λιγότερο από μισός, λειψός μετά τα πεπραγμένα των δικών μου, κι αυτός μου έδωσε πάλι σύσταση και ποσοστά. Τώρα ήρθε η ώρα να του δώσω κι εγώ κάτι από μένα».

 

ΛΙΤΣΑ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΥ-ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΤΗΣ ΘΕΜΙΔΟΣ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

«…Αφού έφερε δυο βόλτες γύρω τους, κάθισε στα πισινά της πόδια και τους κοίταξε μ εκείνο το διαπεραστικό βλέμμα της. Τα μάτια της Τουρκ αλλάζουν χρώματα: χρυσοκίτρινα, χρυσοπράσινα, πράσινα σαν τα δικά του, γκριζοπράσινα σαν της Ντιάνας… Στα πανώρια μάτια της περνούν σκηνές της ζωής του. Τότε, τώρα, αύριο… Το γουργουρητό της είναι ψυχοθεραπευτικό. Μέσα στην τόση σκοτεινιά του βλέπει ακτίνες φωτός, που εκπέμπουν τα μάτια της Τουρκ…» Αφού, Ναι, το βρήκατε: Είμαι η μαυροκαστανή γατούλα Τουρκ. Το όνομά μου σημαίνει: Ισχυρή, Δυνατή. Έκανα μια μεγάλη διαδρομή σε τρία μυθιστορήματα: Ένιωσα την ‘Πνοή’-‘Όταν χτυπά η καρδιά του πεπρωμένου’, περιπλανήθηκα ‘στο Βασίλειο της Μοίρας’ και τέλος κρατώ ‘το Μαντήλι της Θέμιδος’. Είμαι φρουρός μυστικών , με το μυστήριο και τη μαγεία , που μου αρμόζει. Ενθαρρύνω , προστατεύω και προειδοποιώ τους ήρωες, που με αγαπούν και με εμπιστεύονται. Είμαι ο ‘από μηχανής θεός’ ! Αφού Ευχαριστήσω την κυρία Άννα Πατέρα για το βήμα που μου προσφέρει, Εύχομαι με τη θετική μου αύρα: Χρόνια Πολλά, Καλότυχα, Ονειρεμένα, Ιδανικά , Δίκαια , με ή χωρίς ‘Το Μαντήλι της Θέμιδος’!

Γιατί η Θέμις έχει δεμένα τα μάτια της με μαντήλι;
Μια παιδική απορία, που ανατρέχει και ανατρέπει σύμβολα και συμβολισμούς…
Οι ήρωες εναρμονίζονται στους χτύπους της καρδιάς του πεπρωμένου…
Η Πνοή της ψυχής τους, η αύρα από τον μυστικισμό Ανατολής και Δύσης καθορίζουν το ταξίδι τους στο Βασίλειο της Μοίρας…
Σταθμοί σε τόπους, που μαγεύουν και μιλούν…
Παράξενοι άνθρωποι, διαισθήσεις, περασμένες μνήμες, που δε γνώριζαν ότι έχουν…
Πρόσωπα, παραμύθια, θρύλοι και γεγονότα από το παρελθόν ενώνονται στο παζλ του παρόντος και γράφουν Σενάρια στο θέατρο της ζωής για το μέλλον…
Όνειρα, ποίηση, έρωτας, ελπίδα…
Συναισθήματα και πάθη σε ρώσικη ρουλέτα…
Υπερβάσεις, δόξα, δίκη στη ζυγαριά και το ξίφος της Θέμιδος…
Μέχρι την κάθαρση των παθημάτων, τη λύτρωση εαυτών, τη δικαίωση με ή χωρίς το Μαντήλι της Θέμιδος…

 

ΝΑΤΑΣΑ ΠΑΥΛΙΤΣΕΒΙΤΣ-ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

 Εύχομαι φέτος τα Χριστούγεννα να έρθουν κοντά οι καρδιές μας, κι ας είναι μακριά τα σώματά μας. Να νοιαστούμε ο ένας τον άλλο, χωρίς να τον καταπιέζουμε. Να αποδεχτούμε τη διαφορετικότητα και να τη γιορτάσουμε, αντί να την κρύβουμε. Γονείς και παιδιά, ζευγάρια και φίλοι, όλοι μας να κοιτάξουμε στα μάτια του απέναντι και να δούμε τον άνθρωπο, την ουσία. Και να αγαπηθούμε. Όπως πρέπει. Χρόνια πολλά!

Δάφνη- ηρωίδα του μυθιστόρηματος "Κάπου Αλλού"

Το τοπίο τριγύρω απομακρύνεται. Η πινακίδα που μέχρι χτες φαινόταν ξεκάθαρα τώρα έχει γίνει μια ασαφής, γαλάζια κουκίδα σ’ έναν άδειο ορίζοντα.

Δυο γυναίκες σ’ ένα απομονωμένο σπίτι βρίσκονται αντιμέτωπες με μια αλλόκοτη πραγματικότητα. Την ώρα που τα προβλήματα μεταξύ τους πληθαίνουν και η σχέση τους δείχνει να αποσυντίθεται, τα δέντρα, τα χωράφια, τα σπίτια του διπλανού χωριού όλο και αποτραβιούνται. Ο κόσμος μοιάζει να συνεχίζει δίχως εκείνες, αφήνοντάς την Εύα και τη Δάφνη παγιδευμένες… κάπου αλλού.

Το μυθιστορηματικό ντεμπούτο της Νατάσας Παυλίτσεβιτς θολώνει τα όρια μεταξύ αλήθειας και ονείρου. Η καταιγιστική γραφή της μας ρίχνει στα πιο σκοτεινά νερά της λογοτεχνίας του φανταστικού και μας συμπαρασύρει με μια πλοκή χτισμένη επάνω σε ερωτικές σχέσεις, το πιο εύθραυστο υλικό στον κόσμο.

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΦΡΑΓΚΙΑΛΟΥΔΑΚΗ-ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

Γεια σας αγαπημένοι μου! Με λένε Γιώργη κι είμαι μόλις πέντε χρόνων. Γεννήθηκα και μεγάλωσα σ' ένα μικρό χωριό της Κρήτης, το Αστράκι, καιρούς δύσκολους και μακρινούς. Ταξίδεψα στο Παρίσι και στις καρδιές εκείνων που διάβασαν την ιστορία μου, γέλασαν κι έκλαψαν μαζί μου, φοβήθηκαν, αγάπησαν, συγκινήθηκαν. Οι μεγάλοι λένε πως η παιδική ηλικία είναι η μόνη πατρίδα. Εγώ που είμαι παιδί θα συμπληρώσω πως οι άνθρωποι που αγαπάμε και μας αγαπούν είναι η πιο γλυκιά πατρίδα. Για το χατίρι τους και την αγκαλιά τους να προσέχετε τον εαυτό σας. Αυτά τα Χριστούγεννα να λάμψουν στον ουρανό όλα τα αστράκια του κόσμου και να μας φέρουν υγιείς σ' ενα πιο ασφαλές και όμορφο 2021!

 

Σας φιλώ μέσα από τις σελίδες του Πορτραίτου...

Τα φθινοπωρινά απογεύματα μια παράξενη θλίψη απλώνεται στα βουλεβάρτα. Το νερό της βροχής ξεπλένει ιστορίες και πόθους και όνειρα. Από την πλατεία Μαντελέιν μέχρι τον σιδερένιο Πύργο, ακούγεται αχνά ένα μονότονο τραγούδι.

Ποτέ δεν θα θυμόταν τι έγινε ακριβώς στη συνέχεια. Αισθάνθηκε μόνο μια υπόγεια ενέργεια να την τραβάει προς τα πίσω. Την ενέργεια μιας ψυχής που φώναζε: «Κοίτα με, πάμε μια βόλτα μαζί στη βροχή, να πιούμε, να γελάσουμε, ν’ αγκαλιαστούμε… Μου λείπεις τόσο κι ας μη σε ξέρω. Ο χρόνος ποτέ δεν φτάνει για ν’ αγαπήσεις και ν’ αγαπηθείς. Ο χρόνος πάντα υπερβάλλει. Τρέχει με ασύλληπτη ταχύτητα και μένει ακίνητος στο σύμπαν. Ας υπερβάλλουμε κι εμείς. Έλα κοντά μου».

Παρίσι. Μια βόλτα στη βροχερή Βαστίλη. Ένα τυφλό τρομοκρατικό χτύπημα. Δυο άγνωστοι που το τέρας της βίας ενώνει για πάντα.

Αστράκι. Στην άλλη άκρη της Ευρώπης, σ’ ένα μικρό χωριό που δεν υπάρχει στον χάρτη της Κρήτης, η Σοφία, προσπαθώντας να ξεφύγει από τον εφιάλτη, ρίχνεται αντίστροφα στο ρέμα του χρόνου. Ανοίγει τις πόρτες της μνήμης. Με όχημα το πορτραίτο ενός άνδρα, ταξιδεύει στο παρελθόν, και στο καθρέφτισμά του αντικρίζει το μέλλον της.

Με μια συγκινητική εξιστόρηση, μέσα απ’ τα μάτια ενός παιδιού, αναβιώνει τα χρόνια της Κατοχής, της πείνας, του ξενιτεμού. Ζει τον απαγορευμένο έρωτα του Γιώργη για την Καλλιόπη και παίρνει ένα πολύτιμο μάθημα. Ο άνθρωπος είναι εν δυνάμει μετανάστης. Κανένας τόπος και κανένας πόλεμος δεν είναι ικανός να ξεριζώσει από την καρδιά του την αγάπη για ό,τι αφήνει πίσω του. Όλη του τη ζωή επιστρέφει «σπίτι». Γιατί το σπίτι είναι δέρμα. Ξύνεις σοβά και βρίσκεις φλέβες. Φωτογραφίες αγκαλιά με το καρφί στον τοίχο. Χαρές και λύπες στο μπαούλο και λόγια ανομολόγητα στη φυλακή του αίματος.

 

 

ΕΛΕΝΗ ΚΑΖΔΑΓΛΗ ΜΑΡΚΑΚΗ-ΚΑΦΕ ΡΟΥΑΓΙΑΛ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ

Αγαπητοί φίλοι

«Τα φετινά Χριστούγεννα  είναι πολύ διαφορετικά από όλα τα προηγούμενα.  Μου λείπει πολύ ο αγαπημένος μου Ούγο. Βρίσκεται στην Ιταλία όπου κατέφυγε κυνηγημένος από τους Άγγλους κατακτητές και δεν ξέρω πότε θα τον ξαναδώ.

Μόνη μου παρηγοριά  το λογοτεχνικό περιοδικό που μου έστειλαν από το Αργοστόλι με νωπή ακόμη την μυρωδιά του τυπογραφείου.  Το κρατώ λατρευτικά στα χέρια μου και το ξεφυλλίζω, ώσπου ανάμεσα στα άλλα κείμενα βρίσκω και τα δικά μου ποιήματα,  με το ψευδώνυμο ‘Διγενής Ακρίτας’   να θυμίζει τον ακριτικό χαρακτήρα της δικής μου γυναικείας απομόνωσης στην συντηρητική  κοινωνία της Κεφαλλονιάς του 19^ου αιώνα.

Τα φετινά Χριστούγεννα μπορεί να μην έχουν την γλύκα της προσμονής μιας χαρούμενης γιορτής με τα μεγάλα  τραπέζια φορτωμένα με εδέσματα, την γιορτινή μουσική και το ξεφάντωμα  παρέα με όλους τους αγαπημένους συγγενείς και φίλους. Να θυμάστε όμως ότι πάντα υπάρχει μια παρηγοριά. Πάντα υπάρχει μια σταγόνα ευτυχίας, μια αχτίδα ελπίδας  ότι όλα θα ξαναγίνουν όπως ήταν  πριν.

Σας εύχομαι καλά και ευτυχισμένα Χριστούγεννα!!!»

Φιλομήλα, τραγική ηρωίδα του ιστορικού μυθιστορήματος ‘Καφέ Ρουαγιάλ’

Εκείνη τη χρονιά μια φλογάτη βουκαμβίλια είχε σκαρφαλώσει στον τοίχο και είχε πνίξει το παλιό όμορφο αρχοντικό. Η Τζούλια είχε ακούσει πολλές φορές να λένε ότι τις χρονιές που άνθιζαν έντονα οι βουκαμβίλιες, γίνονταν συνταρακτικά γεγονότα.

Καβάλα, άνοιξη του 1967: Οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις στη χώρα, μια οικογενειακή τραγωδία και τα όνειρά της που ζητούν δικαίωση, ωθούν την Τζούλια να φύγει για το Παρίσι. Στα χέρια της παλιές επιστολές, ποιήματα, σκίτσα και ξεθωριασμένες φωτογραφίες που βρίσκονταν κρυμμένα σε σκονισμένες βιβλιοθήκες, συνθέτουν την ιστορία της οικογένειας της για πάνω από εκατό χρόνια...

Τεργέστη, αρχές του 19ου αιώνα: Στο αρχοντικό του βαρόνου Πελεγκρίνι γεννιέται η Καρλότα, καρπός της παράνομης σχέσης του με μια υπηρέτρια. Μεγαλώνοντας, γίνεται μια πανέμορφη γυναίκα που ερωτεύεται και παντρεύεται τον ιδεολόγο Πάολο ντι Ριβόλι, έναν νεαρό δημοσιογράφο με αρχοντική καταγωγή που συχνάζει στο Καφέ Ρουαγιάλ - το στέκι των επαναστατών της εποχής. Θα μπει στο στόχαστρο της αυστριακής διοίκησης και κυνηγημένοι θα φύγουν για την Κέρκυρα.

Κεφαλονιά, καλοκαίρι του 1849: Το αγεφύρωτο μίσος που χωρίζει τις δύο οικογένειες στέκεται εμπόδιο στον έρωτα της Φιλομήλας Μανίνη και του Ούγο δε Ρόσι. Ο ευγενής επαναστάτης ονειρεύεται ελευθερία και δικαιοσύνη για τους κατοίκους του νησιού του. Η εξέγερση των αγροτών, τον παρασύρει και φυγαδεύεται στην Ιταλία. Οι δρόμοι των δύο νέων χωρίζουν και ένα μεγάλο μυστικό θα μείνει για καιρό κρυμμένο.
Γυναίκες δυνατές και έξυπνες, άνδρες τυχοδιώκτες και ιδεολόγοι, παρασύρονται στη δίνη της ιστορίας. Η Τζούλια νιώθει επιτακτική την ανάγκη να μιλήσει για τις ζωές τους, να προφυλάξει τις ιστορίες τους από τη λήθη, να γίνει ο συνδετικός κρίκος δύο εποχών.
Η λαμπερή Τεργέστη των Αψβούργων, η Κεφαλονιά των εξεγέρσεων, η Κέρκυρα της φινέτσας και η Θεσσαλονίκη του μυστηρίου, πόλεις μαγικές σε εποχές συναρπαστικές. Και ο έρωτας πανταχού παρών, παθιασμένος, απελπισμένος, συναρπάζει και διαψεύδει.

 

ΓΩΓΩ ΨΑΧΟΥΛΙΑ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΞΗ

Εύχομαι ολόψυχα στους αναγνώστες και στις αναγνώστριες, αυτά τα πρωτόγνωρα, μοναχικά Χριστούγεννα να τα περάσουν με υγεία, ελπίδα και αισιοδοξία. Εύχομαι, αυτές οι γιορτές να είναι χαρούμενες, ακόμα και αν είναι άδειες οι αγκαλιές μας να είναι γεμάτες με αγάπη οι καρδιές μας. η νέα χρονιά ας μας φέρει όλα όσα επιθυμούμε και ονειρευόμαστε.

 

ΧΑΡΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ-Η ΚΛΕΨΥΔΡΑ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

Η «Κλεψύδρα» του 2020 σιγά σιγά αδειάζει! Ήταν μια χρονιά που έφερε όμορφες στιγμές αλλά και δύσκολες συγκυρίες. Όλοι μαζί, αλλά και ο καθένας ξεχωριστά, κληθήκαμε να διαχειριστούμε μία νέα πραγματικότητα και μία άβολη συνθήκη που επέβαλε η πανδημία. Φυσικά, το θέμα είναι κατά πόσο καταφέρνουμε, παρά τις πρωτόγνωρες καταστάσεις, να βλέπουμε την «Κλεψύδρα» μισοάδεια ή μισογεμάτη! Ας επιλέξουμε το δεύτερο … Άλλωστε, ο χρόνος δεν χαρίζεται! Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να τον ζήσουμε απόλυτα, αληθινά κι ελεύθερα! Χρόνια Πολλά και Καλά Χριστούγεννα!   

Χάρης Βασιλάκος

 

Με φόντο τα Αναφιώτικα, η Κλεψύδρα είναι μια ιστορία που περιστρέφεται γύρω από τον χρόνο και τη χαοτική αναζήτηση της αγάπης. Μια διεισδυτική αποτύπωση του ψυχισμού της σύγχρονης κοινωνίας· του χρηματιστηρίου, της διαφθοράς, της οικονομικής κρίσης και της ανθρώπινης απληστίας.

Τρεις κινηματογραφικές λήψεις με κεντρικό άξονα την οικογένεια Βερνάρδου, τα ένοχα μυστικά της και τα παιχνίδια της μοίρας. Τρία κάδρα ενός στιλιζαρισμένου ερωτικού δράματος με αποχρώσεις ψυχολογικού θρίλερ. Οι προβληματικοί χαρακτήρες, εγκλωβισμένοι ασφυκτικά σε κλειστοφοβικές σκέψεις και βίαια διλήμματα, ραμμένοι σ’ ένα διαρκές παιχνίδι με την υπαρξιακή αγωνία, έλκονται από αυτό που τους τρομάζει.

Μια μελαγχολική και ρετρό Πλάκα στήνει το πλαίσιο μέσα στο οποίο η κυνική πραγματικότητα θα πλέξει τον κύκλο της, μέχρι να ρίξει τους τίτλους τέλους…