ΜΑΡΙΑ ΠΡΙΝΑΡΗ ΚΑΡΚΑΒΑΤΣΑΚΗ-ΑΝΤΕΤΙ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

Η Ανέζα από το βιβλίο «Αντέτι» εύχεται:

 

Α  γάπη

Ν  οιάξιμο

Τ   ύχη

Ε  υημερία

Τ   όλμη

Ι  δανικό   2021!

 

Η Ανέζα αν κάπου ζει σήμερα, σίγουρα εύχεται ό,τι κι εγώ. Υγεία πάνω απ’ όλα! Να τελειώσει γρήγορα ο εφιάλτης που βιώνουμε, να βρούμε την κανονικότητα στη ζωή μας, να πάψουν να πεθαίνουν οι άνθρωποι και να φοβούνται όσο ζουν. Να ξαναβρούμε το χαμόγελό μας, ν’ αγκαλιαστούμε όπως παλιά. Κι αν μας αφήσει κάτι φεύγοντας αυτή η πανδημία, αυτό να είναι  μόνο ένα μάθημα. «Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Να ζούμε την κάθε στιγμή. Να ξεχάσουμε ό, τι μας πλήγωσε και να συγχωρήσουμε όσους μας απογοήτευσαν και μας πίκραναν.» Ως τότε όμως να προσέχουμε, να μένουμε σπίτι και να διαβάζουμε πολλά βιβλία!

Καλή χρονιά, χρόνια πολλά! 

«Η Αφροδίτη χαμογέλασε πικρά. Βλαστήμησε τις αντεκδικήσεις, το αντέτι, τους γραπτούς νόμους –που μερικές φορές αποδεικνύονται ανίσχυροι για να διορθώσουν καταστάσεις– και τους άγραφους που τους υποκαθιστούσαν. Τους “μεσίτες” που αναλάμβαναν να τους εφαρμόσουν και τους “σασμούς” που έσαζαν κάποια πράγματα μα χαλούσαν άλλα».

Μια ιστορία που ξεκινά πριν από έναν αιώνα στην Κρήτη και καταλήγει στην Αθήνα του σήμερα ακολουθώντας τις ζωές των ανθρώπων τριών γενεών. Ζωές που η πορεία τους καθορίστηκε από το «αντέτι» και την πίστη τους στο εθιμικό δίκαιο. Στον τόπο του γενναίου αλλά και του παραλόγου κάποιες φορές, όπου ο άντρας πιστεύει πως την εκδίκηση πρέπει να την παίρνει ο ίδιος με τη χέρα του, ο σασμός σάζει και σώζει καταστάσεις εμποδίζοντάς τες να εξελιχθούν σε βεντέτα. Αν και ο σασμός είναι η ιδανική λύση, το τίμημα που καλούνται να πληρώσουν οι ήρωες της ιστορίας, ο Σήφης, η Κατερίνα, η Αφροδίτη, ο Αντρέας, ο Απόστολος, η Ρηνιώ, ο Μανούσος και η Ανέζα, είναι ο εκτοπισμός, η θυσία της αγάπης, ο συμβιβασμός. Οι ιστορίες τους συναρπαστικές και γεμάτες ανατροπές. Οι ζωές τους που σημαδεύονται από διάφορα κοινωνικά αλλά και ιστορικά γεγονότα, άλλοτε μας προκαλούν θυμό κι άλλοτε μας παρασέρνουν να γίνουμε ένα μαζί τους και να μοιραστούμε τα συναισθήματά τους.

«Είναι όλα αυτά που έχεις καταχωνιάσει μέσα σου, αυτά που ενώ έχεις δίκιο αναγκάζεσαι να ζητάς συγγνώμη, είναι αυτές οι κραυγές που ουρλιάζουν μέσα σου, αυτά είναι που γίνονται θεριά και κατασπαράζουν την ύπαρξή σου».