Βιβλιο

Βιβλιο
ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ!!! και η αγάπη μου αυτή με ώθησε στη δημιουργία αυτού του ιστολογίου όπου θα μοιράζομαι την αγάπη μου αυτή παρουσιάζοντας σας τις απόψεις μου για τα βιβλία που με ταξιδεύουν καθώς και προτάσεις ,νέες κυκλοφορίες καθιερωμένων και πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων καθώς και βιβλιοπαρουσιάσεις στην πόλη μου Θεσσαλονίκη ΑΦΟΥ !!!

Παρασκευή 29 Μαΐου 2020

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΜΑΓΙΕΡ-ΕΛΕΝΗ ΓΑΛΗΝΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ


ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ και ΜΕ αρέσουν τα μυθιστορήματα της κ.Γαληνού γιατί αυτό που τα χαρακτηρίζει είναι το στοιχείο της ανατροπής που με κρατά σε εγρήγορση καθ'όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης!!!
Στο νέο της μυθιστόρημα "Η κατάρα των Μάγιερ"  βασίζεται στον θρύλο της χαμένης πριγκίπισσας Αναστασίας Ρομανώφ,πλέκει με αριστοτεχνικό τρόπο τον μύθο και χρησιμοποιώντας εύστοχες πινελιές μεταφυσικού μας χαρίζει ένα ατμοσφαιρικό και ανατρεπτικό μυθιστόρημα.
Η Ιρίνα είναι υιοθετημένη και αποφασίζει, παρ'όλες τις αντιρρήσεις της θετής της μητέρας, να επισκεφτεί τη γιαγιά και τη θεία της οι οποίες ζουν αποτραβηγμένες σ'ένα αρχοντικό βόρεια της Θεσσαλονίκης, για να τις γνωρίσει και να της καλέσει στο γάμο της.Κατά την παραμονή της εκεί θα αντιμετωπίσει συμπεριφορές που θα την παραξενέψουν,θα έρθει αντιμέτωπη με πολλές εκπλήξεις και κρυμμένα μυστικά που όταν θα αρχίσουν να αποκαλύπτονται θα φέρουν ανατροπές αλλά και τον κίνδυνο στη ζωή της.Λυπάμαι που δεν μπορώ να πω περισσότερα για την πλοκή του βιβλίου μια και όπως προανέφερα οι ανατροπές είναι συνεχόμενες και φοβάμαι πως θα παρασυρθώ και θα προδώσω στοιχεία που δεν πρέπει.Νομίζω όμως πως μπορώ να αναφέρω πως μαγεύτηκα από τον εκρηκτικό  έρωτα της Ελισσώς με τον Ιβάν,με κέρδισε ο αθόρυβος αλλά δυνατός έρωτας του Δάνη,κέρδισε το θαυμασμό μου ο χαρακτήρας της Αναστασίας,με συγκίνησε η αφοσίωση της Αννέζως και της κόρης της Μάρθας στη οικογένεια της γιαγιάς Ελισσώς. Δεν μπορώ να μην αναφέρω πως  μαγεύτηκα από τις περιγραφές του αρχοντικού των Μάγιερ στο Δάσος των Στεφανιών(βόρεια από τη Θεσσαλονίκη,πάνω από τη λίμνη Βόλβη) και εκφράζω την επιθυμία μου να ...μετακομίσω εκεί ΑΦΟΥ!!!
Θα μου επιτρέψετε να παραθέσω ένα από τα πολλά αγαπημένα μου απόσπασμα:
"...Έτσι όμως όπως είχε στοιχειώσει πια η ζωή της,φοβόταν ακόμα και τον ίσκιο της.
Ένας ατελείωτος αγώνας δρόμου είχαν καταντήσει η έγνοια και το άγχος.Ένα βουβό πήγαινε έλα από νύχτα σε νύχτα δίχως σταματημό.Οι άσκημες σκέψεις γεννούσαν μαύρα φτερά,σαν τα αρπακτικά,και πετούσαν από πάνω της.Έρχονταν κι έφευγαν δίχως σταματημό και χωρίς να τη ρωτούν.Τούτο το σπίτι,χρόνια τώρα,είχε τα δικά του φαντάσματα κι εκείνη τους κρατούσε συντροφιά,λες και ήταν η μόνη επιλογή της.Το παρελθόν έσκυβε πάντα βαρύ από πάνω της και την καταδυνάστευε.
Η σιωπή για εκείνα τα ανείπωτα θλιβερά γεγονότα ήταν που βαστούσε τις ισορροπίες μέσα σε τούτο το σπίτι. ..... Η κατάρα ήταν η πιο βαριά σκιά και δεν θα  έφευγε ποτέ από πάνω τους.Το ήξεραν όλοι,μα περισσότερο η Ελισσώ. Της είχε στερήσει τόσα πολλά!... "(σελ.37)

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Η Ιρίνα ξέρει ότι είναι υιοθετημένη και ότι οι μοναδικές συγγενείς της, γιαγιά και θεία, ζουν αποτραβηγμένες κάπου στη βόρεια Ελλάδα. Παρά την αντίθετη άποψη της θετής της μητέρας, αποφασίζει να επισκεφθεί το σπίτι όπου γεννήθηκε και εγκατέλειψε μωρό, για να τις γνωρίσει και να τις καλέσει στον γάμο της.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή που πατάει το πόδι της σε εκείνο το σπίτι γεννιέται μέσα της μια περίεργη αίσθηση. Ο χρόνος φαίνεται σαν να έχει σταματήσει, τόσο για το σπίτι όσο και για τους ενοίκους του, κι ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει τα πάντα. Σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπη με ανορθόδοξα γεγονότα και ακραίες καταστάσεις, καθώς μια καλά κρυμμένη αλήθεια ζητά να βγει στο φως.

Κι αυτή θα είναι μόνο η αρχή...

Σφοδροί έρωτες, προδοσίες, θάνατοι, ίντριγκες και αποκαλύψεις θα αρχίσουν να αναδύονται από το παρελθόν, ανατρέποντας όλα τα δεδομένα. Η Ιρίνα θα βρεθεί εκτεθειμένη και θα κινδυνέψει τόσο εκείνη όσο και το παιδί που μεγαλώνει μέσα της.

Θα καταφέρει, άραγε, να βγει αλώβητη απ’ όλα αυτά;
Και ποια σχέση μπορεί να έχει η προγιαγιά της Αναστασία με τους τελευταίους τσάρους του Οίκου των Ρομανόφ;


Πέμπτη 28 Μαΐου 2020

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΜΤΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΕΞΗΜΕΡΩΣΗ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΜΤΣΙΟΣ
για το ''ΕΞΗΜΕΡΩΣΗ"
από τις εκδόσεις BELL.













Το τελευταίο μου βιβλίο ονομάζεται «Εξημέρωση» και περιέχει μπόλικα ΑΦΟΥ καθώς διαδραματίζεται σχεδόν εξολοκλήρου στη Θεσσαλονίκη.
Η ιστορία ακροβατεί ανάμεσα στο αστυνομικό και την περιπέτεια. Ο βασικός πρωταγωνιστής της, ο Λούκα Κοντρέτι, επιστρέφει εσπευσμένα από τη μία πατρίδα του στην άλλη, από τη Ρώμη στη Θεσσαλονίκη δηλαδή, για να καλύψει την απουσία ενός φίλου του ο οποίος είναι ιδιωτικός ερευνητής. 
Η αποστολή που πρέπει να αναλάβει για λογαριασμό του φίλου του είναι εύκολη. Χρειάζεται να κρύψει απλώς μια νεαρή πόρνη από τα αφεντικά της για λίγες ημέρες. Όσο για το ποσό της πληρωμής, είναι τελείως δυσανάλογο σε σχέση με τον βαθμό δυσκολίας της αποστολής. Οι περισσότεροι άνθρωποι στη θέση του Λούκα θα έμεναν σε ένα ασφαλές μέρος απολαμβάνοντας μια πραγματικά ξεκούραστη δουλειά.
Εκείνος όμως είναι εκ φύσεως διαφορετικός. Αρχίζει τις ερωτήσεις στη νεαρή, έχοντας κατά νου να τη βοηθήσει σε πιο μόνιμη βάση. Και τότε οι σκληρές αλήθειες αρχίζουν και εμφανίζονται μία προς μία. Ανακαλύπτει ότι η ζωή της νεαρής είναι σκέτος εφιάλτης. Η κακοποίηση καθημερινή. Όσο για τον τακτικότερο πελάτη της… εκείνος είναι το κακό προσωποποιημένο. Εκτός του ότι οι σεξουαλικές ορέξεις του είναι αρρωστημένες, έχει κατά νου και ένα σχέδιο που θα γεμίσει τις τσέπες του με χρυσό, αλλά παράλληλα θα αφήσει πίσω του έναν τεράστιο βωμό νεκρών σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Ακούγοντάς τα όλα αυτά, ο Λούκα θα ξεχάσει την εύκολη αμοιβή και θα δοκιμάσει να τα βάλει με όλους, την ώρα μάλιστα που ένας παράξενος άντρας θα βρεθεί στο κατόπι του, ενώ η αστυνομία θα είναι ταυτόχρονα σύμμαχος και εχθρός του. 
Αυτή είναι λίγο πολύ η πλοκή της Εξημέρωσης. Και καθώς πλέον έχει αρκετούς μήνες που βρίσκεται στα ράφια, μπορώ να πω με μεγάλη μου χαρά ότι μια σεβαστή μερίδα αναγνωστριών υποσημείωσε ότι το ζήτημα της γυναικείας κακοποίησης έγινε ο κρυφός πρωταγωνιστής του βιβλίου. Κάτι τέτοιο δεν το είχα θέσει ως αυτοσκοπό, οπότε αυτή η αβίαστη παρουσία του συγκεκριμένου ζητήματος στις σελίδες μου ήταν και για μένα μια ευχάριστη έκπληξη.
Εύχομαι ολόψυχα σε όσους επιλέξουν να διαβάσουν την «Εξημέρωση» να βρουν το δικό τους μήνυμα μέσα στις σελίδες της. Δεν υπάρχει ομορφότερο πράγμα από αυτό!
Σας ευχαριστώ πολύ!


Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα ΕΔΩ

Πρέπει να σώσει εκείνη, τον εαυτό του και... τη χώρα. Οι Ευγενείς Αγριοι επιστρέφουν.

Ο Λούκα επιστρέφει εσπευσμένα στη Θεσσαλονίκη για να καλύψει την απουσία του Τζορτζ, του ιδιωτικού ερευνητή που γνώρισε ένα χρόνο νωρίτερα. Η αποστολή που δέχεται να αναλάβει φαντάζει εύκολη. Πρέπει απλώς να κρατήσει κρυμμένη μια νεαρή πόρνη για πέντε μέρες από τα αφεντικά της.
Σύντομα θα διαπιστώσει ότι τίποτα δεν είναι όπως νομίζει. Οι άνθρωποι που είχαν υπό τον έλεγχό τους την κοπέλα είναι αδίστακτοι εγκληματίες και προσπαθούν να την πάρουν πίσω με κάθε τρόπο, ενώ ένας από τους πελάτες της έχει σκοπό να εξαπολύσει ένα μεγάλο κακό που θα πλήξει ανεπανόρθωτα τη χώρα.
Την ίδια ώρα, κάποιος παρακολουθεί τον Λούκα. Ακολουθεί τα ίχνη του και ετοιμάζεται να πάρει εκδίκηση. Είναι ένα φάντασμα από το παρελθόν, που μοναδικό του στόχο έχει να τον σκοτώσει.
Ο Λούκα δεν έχει επιλογή. Πρέπει να τα βάλει με όλους. Και πρέπει να βιαστεί. Γιατί ο χρόνος δεν είναι με το μέρος του...

Μετά το "Σκοτεινό πέπλο", ο Γιώργος Δάμτσιος επιστρέφει με το δεύτερο βιβλίο της σειράς Ευγενείς Αγριοι. Το "Εξημέρωση" είναι μια καταιγιστική αστυνομική περιπέτεια που διαβάζεται με κομμένη την ανάσα.

Τετάρτη 27 Μαΐου 2020

ΣΤΑΘΗΣ ΒΛΑΧΑΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΟΜΠΡΕΛΕΣ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

ΣΤΑΘΗΣ ΒΛΑΧΑΚΟΣ
για το "ΟΜΠΡΕΛΕΣ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ"
από τις εκδόσεις ΠΝΟΗ.












Η συγγραφή βιβλίων είναι ένα θείο δώρο, που σου δίνει την ευκαιρία να ανακαλύψεις πρώτα τον εαυτό σου, να συμφιλιωθείς μαζί του, να τον ερευνήσεις σε πολλούς τομείς και στο τέλος να βρεις το θάρρος να εκτεθείς στο αναγνωστικό κοινό.
Όταν πρωτοσυστήνεσαι  έχεις πολλές πιθανότητες να εκληφθείς στην καλύτερη των περιπτώσεων, σαν ένας ερασιτέχνης που θέλει να δοκιμάσει τις αντοχές του αλλά και του κοινού, σε ένα ελιτίστικο χόμπι, όπως είναι αυτό του συγγραφέα.
Αν καταφέρεις την αποδοχή του έργου σου, από το μεγαλύτερο μέρος των αναγνωστών, αλλά και από την αυστηρή πέννα των κριτικών, τότε ανοίγονται τα φτερά σου και πετάς μακριά στον θαυμαστό κόσμο του βιβλίου.
Η συγγραφή απευθύνεται ή σε παιδιά ή σε ενήλικες, με τις ίδιες ακριβώς δυσκολίες, στο να καταφέρεις να βρεις τον σωστό κώδικα επικοινωνίας. Ποιο είναι το πιο δύσκολο, δεν το ξέρω. Εγώ προσπάθησα και στα δύο πεδία. Τουλάχιστον το διασκέδασα.
Ένα άλλο πρόβλημα που καλείσαι να αντιμετωπίσεις είναι η θεματολογία των βιβλίων σου. Δίχως να σκεφτώ ούτε στιγμή, αποφάσισα να ακολουθήσω την έμπνευση μου κάθε φορά που έπρεπε να την αποτυπώσω σε σελίδες.
Έτσι ακολουθώντας το θέμα μου, για το επόμενο βιβλίο, μπλέχτηκα στις δίνες του Αστυνομικού Μυθιστορήματος, διαβάζοντας Άγκαθα Κριστι, Ζορζ Σιμενόν, Μορίς Λεμπλάν, Ρόμπερτ Βαν Γκούλικ και την Έλις Πίτερς, σχεδόν υπό την εποπτεία της Ντόροθυ Σώγιερς και του Τζ.Κ. Τσέστερτον. Όλοι αυτοί οι συγγραφείς με βοήθησαν να απεγκλωβιστώ από τους διανοητικούς γρίφους και να βγάλω την υπόθεση στον σκοτεινό δρόμο, εκεί που το έγκλημα έχει ζωτική αφορμή και αιτία, όπως είχε σχολιάσει στην παρουσίαση του βιβλίου μου ο Πέτρος Τατσόπουλος. Γοητεύτηκα λοιπόν από το «νουάρ».
Το ντεκόρ και ο τόπος που διαδραματίζεται με δαιδαλώδεις ρυθμούς η πλοκή, είναι κάπου στην Βοστόνη όπως σχολίασε ο έτερος συμπαρουσιαστής του βιβλίου μου Νίκος Ζωγράφος που ορθά σχολίασε, πως διαβάζοντας το βιβλίο η βροχή και το μουντό τοπίο έχει έντονα Ιρλανδικό στοιχείο ανάμεσα στα σοκάκια της Βοστόνης, αλλά και ρομαντισμό και χαρακτηριστικές πινελιές των οινοθηκών της Βαστίλης στο μελαγχολικό Παρίσι.
Είναι ένα παιχνίδι για δυνατούς λύτες, τα τοπωνύμια και τα ονόματα των ηρώων μου. Αλήθεια, ούτε και εγώ ξέρω να σας απαντήσω, που ακριβώς διαδραματίζονται οι Ομπρέλες. Ο επιθεωρητής Τζόναθαν Σπάλτον ποτέ δεν μου αποκάλυψε την καταγωγή του, γυρίζοντας ανερυθρίαστα την πλάτη, στον δημιουργό του.
Σε κάποια σελίδα του βιβλίου, έγραψα…. πως ο βοηθός μου, μου θύμιζε τον επιθεωρητή Ριντέλφ στην ταινία «Το πτώμα είχε κίτρινο χρώμα». Τι επιτυχία κι αυτό  
το φιλμ! Μια σαχλαμάρα ήταν, αλλά αν έχεις άστρο, ότι και να κάνεις, σου βγαίνει. Αναρωτιόμουν αν θα είχαμε κι εμείς το δικό μας άστρο.
Η απήχηση στο αναγνωστικό κοινό θα δείξει την ακίδα της πυξίδας μου προς το σωστό δρόμο και κάνοντας χωνί τα χέρια μου, θα φωνάξω δυνατά την ρήση του Σμούελ Γιόζεφ Άγκνον
«Αν ένα βιβλίο δεν αξίζει να διαβαστεί δύο φορές, τότε δεν χρειάζεται να το διαβάσει κανείς ούτε μια»
Εγκάρδια,
Στάθης Βλαχάκος

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα ΕΔΩ 

H βροχή που έπεφτε δυνατή, συνοδευόμενη από ισχυρό άνεμο, είχε ως αποτέλεσμα να κρύψει τα στοιχεία που χρειαζόταν ο επιθεωρητής Tζόναθαν Σπάλτον για να αποκαλύψει την ταυτότητα του δολοφόνου. Σαν να πήρε κάποιος μια τεράστια γομολάστιχα και να έσβησε τα πάντα. Το μόνο που διευκόλυνε κάπως την έρευνά του, ήταν πως οι δολοφονίες είχαν κοινά χαρακτηριστικά και διαπράχθηκαν όλες στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο. Εκτός της έλλειψης στοιχείων, ο επιθεωρητής έπρεπε ν’ αντιμετωπίσει την κοινή γνώμη, τον κυβερνήτη που ήθελε να ανεβάσει τη δημοτικότητά του, τον νομάρχη που συνέλεγε επιτυχίες για να τις χρησιμοποιήσει στις επικείμενες εκλογές, και τον δήμαρχο. Ένας ολόκληρος μηχανισμός που δεν μπορούσε να λειτουργήσει αν ο Σπάλτον δεν έδενε τον δολοφόνο χειροπόδαρα, για να μπορεί να τον περιφέρει στην πόλη –συνοδεία της άρχουσας τάξης πάντοτε– σαν ατραξιόν περιοδεύοντος θιάσου.
Πάντοτε η λεπτομέρεια είναι αυτή που ανοίγει την κερκόπορτα και σπρώχνει τον δολοφόνο στο λάθος. Και ο Σπάλτον είχε όσφρηση λαγωνικού και την απαιτούμενη τύχη. Γιατί η τύχη είναι αυτή που καθορίζει τις τύχες μας.

Τρίτη 26 Μαΐου 2020

ΝΑΤΑΣΑ ΠΑΥΛΙΤΣΕΒΙΤΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL.

ΝΑΤΑΣΑ ΠΑΥΛΙΤΣΕΒΙΤΣ
για το "ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ"
από τις εκδόσεις BELL.












"Πέρασαν κιόλας 4 μήνες που το "Κάπου Αλλού" έφτασε στα ράφια των βιβλιοπωλείων! Δύο φορές μου κάνατε την τιμή και το βγάλατε στα Top 10 sellers του εκδοτικού Bell. Όσο για τις κριτικές στο Goodreads, κρατάνε το μυθιστόρημα ψηλά, αυτή τη στιγμή στο 4,51 στα 5! Ούτε που το φανταζόμουν όταν έγραφα το προσχέδιο ότι θα δεχτεί ένας τόσο καταξιωμένος εκδοτικός να το αναλάβει, ειδικά μια ιστορία Παράξενου, που έχει και ρεαλισμό και υπερφυσικό στοιχείο. Πόσο μάλλον που έχει να κάνει με την ερωτική σχέση δυο γυναικών, η μία σε αναπηρικό αμαξίδιο. Κι όμως, η Bell έκανε το βήμα, κι ευτυχώς οι αναγνώστες έχουν δείξει ήδη μεγάλο ενδιαφέρον. Εν μέσω καραντίνας έπαιρνα συνεχώς μηνύματα για κόσμο που το αγόρασε, το διάβασε μέσα σε 1 μέρα και το ευχαριστήθηκε. Τα πιο συγκινητικά μηνύματα ήταν αυτά που έλεγαν ότι 1η φορά διάβαζαν για τέτοιους χαρακτήρες κι ότι το βιβλίο ευαισθητοποιεί τον αναγνώστη δείχνοντας το πόσο ίδιοι τελικά είμαστε όλοι. Μακάρι να είναι έτσι, εγώ βέβαια έχω σαν πρωταρχικό σκοπό να σας πω μια διαφορετική ιστορία, να σας πάω "Κάπου Αλλού"! Υπάρχουν πολλές ανατροπές και δε θέλω να κάνω Spoilers, οπότε παραθέτω ένα κομμάτι από την αρχή του βιβλίου. Είναι κάποιες σκέψεις που κάνει η βασική χαρακτήρας, Εύα: "Το σχέδιο ήταν να περάσουμε όλη την άδειά μου στο εξοχικό, να χαλαρώσουμε και να ξεκουραστούμε. Να ξεχάσουμε ότι είναι η πρώτη χρονιά στα 5 μας χρόνια μαζί που τα οικονομικά έγιναν αντικείμενο καθημερινής γκρίνιας, ότι τα επιτραπέζια που παίζαμε κάποτε μαζί πιάσανε σκόνη στα ράφια τους, ότι τα αστεία μεταξύ μας έγιναν από ανάλαφρο χιούμορ πικρός σαρκασμός. Και μετά, φυσικά, να γυρίσουμε στο διαμέρισμα στη Θεσσαλονίκη. Τα σχέδια αλλάζουν, όμως. Έτσι δε γίνεται πάντα; Κάνεις σχέδια και μετά σε προλαβαίνει η ζωή"
Καλή ανάγνωση λοιπόν κι ευχαριστώ πολύ το υπέροχο blog για το βήμα. Το εκτιμώ πολύ, αφού!"


Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Το τοπίο τριγύρω απομακρύνεται. Η πινακίδα που μέχρι χτες φαινόταν ξεκάθαρα τώρα έχει γίνει μια ασαφής, γαλάζια κουκίδα σ’ έναν άδειο ορίζοντα.

Δυο γυναίκες σ’ ένα απομονωμένο σπίτι βρίσκονται αντιμέτωπες με μια αλλόκοτη πραγματικότητα. Την ώρα που τα προβλήματα μεταξύ τους πληθαίνουν και η σχέση τους δείχνει να αποσυντίθεται, τα δέντρα, τα χωράφια, τα σπίτια του διπλανού χωριού όλο και αποτραβιούνται. Ο κόσμος μοιάζει να συνεχίζει δίχως εκείνες, αφήνοντάς την Εύα και τη Δάφνη παγιδευμένες… κάπου αλλού.

Το μυθιστορηματικό ντεμπούτο της Νατάσας Παυλίτσεβιτς θολώνει τα όρια μεταξύ αλήθειας και ονείρου. Η καταιγιστική γραφή της μας ρίχνει στα πιο σκοτεινά νερά της λογοτεχνίας του φανταστικού και μας συμπαρασύρει με μια πλοκή χτισμένη επάνω σε ερωτικές σχέσεις, το πιο εύθραυστο υλικό στον κόσμο.

Δευτέρα 25 Μαΐου 2020

Η ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΣΑΟΥΙΝ-ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΜΑΝΓΓΕΛ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL



" Η νύχτα του Σάουιν" ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα που συνδυάζει με μαεστρία το ρεαλιστικό με το μεταφυσικό στοιχείο,την πραγματικότητα με τη φαντασία!!
Η συγγραφέας με μαεστρία μας ταξιδεύει στο χώρο(από την Αθήνα,μέχρι τη Βόρεια Αγγλία και στη Σκωτία)και τον χρόνο (από το 2016-17 στο 2002-03 και ξανά μπρος-πίσω) και μας κρατά δέσμιους από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα!! ίσως και περισσότερο μια και ακολουθεί η συνέχεια του το Καχαραμπού.

Στέφη και Κίμωνας οι δύο πρωταγωνιστές του βιβλίου,δύο άνθρωποι τελείως αντίθετοι:
Ο Κίμωνας (παιδί μεσοαστικής οικογένειας)χάνει νωρίς τον πατέρα του,το πρότυπο του,αγωνίζεται να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα :να σπουδάσει με υποτροφία σκηνοθεσία.Σοβαρός,μετρημένος,ισορροπημένος,μεγαλωμένος με πολλή αγάπη και μαθημένος στα δύσκολα,παλεύει και πραγματοποιεί το όνειρο του.
Η Στεφανία ή Στέφη κόρη διάσημου μεγαλοδικηγόρου μεγαλωμένη στα πλούτη από έναν συντηρητικό πατέρα που προσπαθεί να τη βάλει σε καλούπια και να της επιβάλει τη ζωή την  οποία ο ίδιος έχει σχεδιάσει για εκείνη. Ένα ευαίσθητο πλάσμα που δέχθηκε πολλή αγάπη μόνο από την ιδιόρρυθμη (όπως τη χαρακτηρίζει ο πατέρας της)γιαγιά της,την οποία όμως έχασε νωρίς.Ένα πληγωμένο πλάσμα,η οποία όμως στην πορεία θα γίνει σκληρή,άπιαστη και θα κρύβει τις ευαισθησίες της πίσω από την τέχνη της, την ζωγραφική.
Θα γνωριστούν τυχαία και θα τους "ενώσει" ο Σίμος (γιος ευκατάστατης οικογένειας-συμμαθητής και κολλητός του Κίμωνα)με τον οποίο η Στεφανία θα γίνει ζευγάρι με τις ευλογίες του πατέρα της.
Και γύρω τους αρκετοί ακόμα ήρωες με αγαπημένο μου τον γέρο Άνγκους,Σκωτζέζο πρώην ψαρά,ο οποίος διατηρεί ένα χάνι στο ψαροχώρι όπου καταφεύγει κάποια στιγμή η Στεφανία.
Κομβικό σημείο στην εξέλιξη της ιστορίας η 3η Οκτωβρίου 2002,η νύχτα του Σάουιν ,η ιερή γιορτή των Κελτών κατά την οποία η Στέφη σ'ένα φοιτητικό πάρτι θα γνωρίσει έναν μυστηριώδη άντρα,τον Δράκο ο οποίος θα την οδηγήσει σε σκοτεινά-περίεργα μέρη και μοναδικές-ξεχωριστές στιγμές!
Θα ζήσει μια μοναδική εμπειρία που θα της αλλάξει την πορεία της ζωής της,τα πιστεύω της,τα συναισθήματα της....
Νομίζω όμως,ότι ανέφερα αρκετά για την πλοκή της ιστορίας,κάπου εδώ θα σταματήσω γιατί παρασύρομαι και θα αναλύσω όλο το βιβλίο...

Θα σας προτείνω όμως ανεπιφύλακτα να τ'ανακαλύψετε μόνοι σας!!!Διαβάζοντας το βιβλίο της κ.Μάνγγελ πιστεύω θα απολαύσετε  το ταξίδι αυτό με τους πρωταγωνιστές του,θα ζήσετε μαζί τους τη Νύχτα του Σάουιν,θα μπείτε στη διαδικασία να κρίνετε τις σκέψεις,τα αισθήματα τους.Θα ανακαλύψετε ίσως,πως έχετε κοινά στοιχεία,κοινές σκέψεις,εμπειρίες με κάποιους από αυτούς και ίσως συμφωνήσετε όπως και εγώ με τον γερό-Άνγκους πως "Η αγάπη είναι το μεγαλύτερο φάρμακο σαν το έχεις και το χειρότερο φαρμάκι σαν σου λείπει."
Πιστεύω πως θα σας παρασύρει με την ξεχωριστή "κινηματογραφική" γραφή της και θα έχετε την αίσθηση πως περπατάτε στους διαδρόμους,το υπόγειο,τους κοιτώνες του Πανεπιστημίου,στα σκοτεινά μπαρ,τους πύργους,την γκαλερί,με λίγα λόγια ότι επισκέπτεται η Στέφη,ότι βιώνετε μαζί της ότι βιώνει ή ότι το παρακολουθείτε αθέατοι από πολύ κοντά ή στην μεγάλη οθόνη!!
Θα αναρωτηθείτε τι απ'όλα αυτά συμβαίνουν στην πραγματικότητα ή στη φαντασία της....
Ανακαλύψτε το!!!
Συγχαρητήρια Φραντζέσκα!!!

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Πόσο καλά γνωρίζεις τον πιο δικό σου άνθρωπο;

"Νόμιζα ότι την ήξερα...
Δεν ήξερα τίποτα.
Ούτε εκείνη, ούτε τη φυλακή της".

Από την Αθήνα μέχρι τη Βόρεια Αγγλία και τη Σκωτία, ο Κίμων, ένας ανερχόμενος σκηνοθέτης, αναζητά την καλύτερή του φίλη, μια τυχοδιώκτρια ζωγράφο που εξαφανίστηκε έπειτα από την πρώτη της ατομική έκθεση με τίτλο Η Νύχτα του Σάουιν.
Μέσα από ένα περιπετειώδες ταξίδι σε διαφορετικούς χρονοτόπους, ο Κίμων καλείται να λύσει τα σκοτεινά μυστήρια της ταυτότητας και του παρελθόντος της: Ποια ήταν στην πραγματικότητα η Στέφη; Γιατί έφυγε; Τι σχέση είχε η έκθεση με την εξαφάνισή της και τι σημαίνει η Νύχτα του Σάουιν;

Πρωτίστως η διαδρομή εκείνης κι έπειτα του Κίμωνα, καθώς βρίσκεται στα χνάρια της, είναι μια περιπλάνηση σ έναν χαοτικό λαβύρινθο, όπου ο έρωτας παίρνει τη μορφή κατάρας και η λογική της τρέλας. Με φόντο μια αρχαία κέλτικη γιορτή, τη Νύχτα των Νεκρών, ένα μυστηριώδη άγνωστο άντρα κι ένα κλεμμένο οικόσημο, ο Κίμων και η Στέφη παρασύρονται στην "άλλη πλευρά" και έρχονται αντιμέτωποι με την πιο άγρια αποκάλυψη...

Η "Νύχτα του Σάουιν" είναι ένα μυθιστόρημα μυστηρίου, μια σαγηνευτική ιστορία για την αγάπη, τη φιλία, τη μοίρα και το άγνωστο που κρύβει ο καθένας μας μέσα του.

Παρασκευή 22 Μαΐου 2020

ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ-ΚΛΑΙΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ


ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ,ΜΕ αρέσει η γραφή της κ.Θεοδώρου ΑΦΟΥ,την ακολουθώ-διαβάζω
μετά το εξαιρετικό Αποικία της λήθης της ΑΦΟΥ και έχοντας διαβάσει-αγαπήσει τις Άλικες σιωπές , αγωνιούσα να δω τι απέγιναν οι δίδυμες Ρόζα και Μαργαρίτα που τόσο βίαια χωρίστηκαν!!
Ρόζα και Μαργαρίτα οι πρωταγωνίστριες του βιβλίου,δίδυμες αδερφές που χωρίστηκαν στον καιρό του εμφυλίου πολέμου!!Καρπός μίας μεγάλης αγάπης, θα βρεθούν η Ρόζα στην παιδόπολη της Αγίας Ειρήνης της Θεσσαλονίκης(μία από τις πολλές που ιδρύθηκαν από τη Βασίλισσα Φρειδερίκη ανά την Ελλάδα)και μετά στην Αστόρια της Νέας Υόρκης όπου θα υιοθετηθεί από ένα ζευγάρι Ελλήνων,η δε Μαργαρίτα στην Παιδόπολη της Σιναίας της Ρουμανίας και μετά στο Βουκουρέστι όπου θα υιοθετηθεί από μία δασκάλα μπαλέτου που ποτέ δεν είχε σκεφθεί να αναλάβει την ευθύνη ενός ξένου παιδιού.Θα υιοθετηθούν και οι δύο με όχι και τόσο νόμιμο τρόπο(όπως και πολλά άλλα παιδιά!!!).

Δύο  ζωές που αρχίζουμε να παρακολουθούμε στα 1948 όταν τα κορίτσια θα βρεθούν στις παιδόπολεις, μέχρι το 1991 που θα συναντηθούν και θα ενωθούν!!!Η συγγραφέας με έξυπνο τρόπο μας αφηγείται παράλληλα τις ζωές τους,μας ταξιδεύει σε Ελλάδα,Ρουμανία και Αμερική,παντρεύει με μαεστρία το ιστορικό με το μυθιστορηματικό στοιχείο,βάζοντας εύστοχες πινελιές μεταφυσικού και μας χαρίζει ένα ιστορικό μυθιστόρημα που παρά το πλήθος των ιστορικό-κοινωνικών στοιχείων της εποχής που καλύπτει χρονικά, δεν κουράζει καθόλου.Ταυτόχρονα σκιαγραφεί με μοναδικό τρόπο τις δύο ηρωίδες της  καθώς και τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές του βιβλίου της,προκαλεί ποικίλα συναισθήματα στον αναγνώστη,και τον βάζει στη διαδικασία να κρίνει τη ζωή τους,τις αποφάσεις,τις πράξεις,τα συναισθήματα τους.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά για το πως εγώ έκρινα όσα διάβασα αλλά με το φόβο μήπως προδώσω την πλοκή δεν θα το κάνω, αλλά  θα σας προτρέψω να  διαβάσετε το βιβλίο μια και θεωρώ πως αξίζει να "γνωρίσετε" τη Ρόζα,την Μαργαρίτα και τους υπόλοιπους ήρωες.Ίσως τα όνειρα τους (η Μαργαρίτα να γίνει μπαλαρίνα και η Ρόζα ηθοποιός)σας θυμίσουν δικά σας όνειρα,ίσως θυμώσετε όπως και εγώ με λάθος επιλογές ή αποφάσεις τους (και ποιος δεν παίρνει λάθος αποφάσεις;;;),ίσως χαρείτε όταν δείτε ότι έχουν την ευκαιρία να διορθώσουν λάθη ή να λυπηθείτε αν δεν το κάνουν,ίσως θαυμάσετε κι εσείς τις προσπάθειες του Δημήτρη να βρει τα κορίτσια του (που δεν σταματούσαν ,ακόμα κι όταν οι απαντήσεις δεν ήταν ενθαρρυντικές),ίσως "ζηλέψετε"-θαυμάσετε την σχέση της Ρόζας με τον αδερφικό της φίλο Κωστή  και την πράξη της Μορίν,ίσως σας φοβίσουν κι εσάς τα στριγκόι(ίσως πάλι όχι,μπορεί να φόβισαν μόνο εμένα μια και δεν  τα πάω καλά με τα ...μεταφυσικά😀,το παραδέχομαι),ίσως κατανοήσετε τις πράξεις του Τομ  είτε τον συμπαθήσετε,είτε όχι,ίσως.......μάλλον πρέπει να σταματήσω γιατί κάνω αυτό που φοβάμαι:λέω περισσότερα απ'ότι θα έπρεπε!!Μία τελευταία φράση:αγάπησα το Οι κόρες της βασίλισσας,νομίζω θα το αγαπήσετε κι εσείς διαβάζοντας το,αξίζει ΑΦΟΥ!!!

Λίγα λόγια για το βιβλίο


Ρόζα και Μαργαρίτα: δύο αδερφές, δίδυμες, σε «δίσεκτα» χρόνια. Η άρρηκτη δυάδα, που δεν έπρεπε να σπάσει ποτέ, γίνεται άθελά τους χίλια κομμάτια, πριν ακόμα προλάβουν τα κορίτσια να συνειδητοποιήσουν την ύπαρξή τους, αφού οι μνήμες τους δεν καταγράφονται στο μυαλό παρά μόνο στην ψυχή. Δυο κόρες, απόρροια ενός μεγάλου έρωτα που άνθισε δίπλα στη θάλασσα, μάτωσε στο βουνό, δοκιμάστηκε στον χρόνο και ρίζωσε εντέλει στην άλλη άκρη της Γης. Δύο ψυχές που, παρά τις αντιξοότητες, κατορθώνουν όχι απλώς να επιβιώσουν, αλλά να ανθίσουν και να εξελιχθούν, να αγαπήσουν και να ερωτευθούν, να πονέσουν και να προδοθούν, να ελπίσουν και να ονειρευτούν. Βίοι παράλληλοι και τόσο διαφορετικοί συγχρόνως, οι δύο όψεις στην ουσία του ίδιου νομίσματος, καθώς ό,τι σημαδεύει τη ζωή της μίας σωματοποιείται με κάποιον ανεξήγητο, μεταφυσικό τρόπο, σχεδόν ταυτόχρονα, από την άλλη. Στον πυρήνα της ύπαρξής τους εκείνη: η μάνα, η βασίλισσα, η Ελλάδα. Στα μύχια της ψυχής τους εκείνος: ο έρωτας, ο πόθος, ο θάνατος. Στο φόντο της ζωής τους τρεις χώρες: η Ελλάδα, η Ρουμανία, η Αμερική, και όλα εκείνα που τις σημαδεύουν στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα.


Μια ιστορία για τη δύναμη των δεσμών αίματος, τη δίψα για επιβίωση, τη διαχρονικότητα του έρωτα, την ανάγκη για «πατρίδα».

Κυριακή 17 Μαΐου 2020

Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΣΙΑΦΗ ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΤΟ "Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ" ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΤΣΟΥΠΗ ΑΦΟΥ!!


Την φωνή του άκουσε πρώτα και μετά τον αντίκρυσε. Δεν μπορούσε να μιλήσει αλλά η εικόνα του την συντρόφευε όλες εκείνες τις στιγμές που βρισκόταν στην εντατική. Το χέρι του έσφιξε, για να του δώσει να καταλάβει πως τον άκουγε και εκείνο το πρώτο άγγιγμα ήταν και το μοιραίο.
Χωρίς καμιά ανάμνηση από το παρελθόν η Δάφνη, προσπαθεί να θυμηθεί πρόσωπα που κάποτε αγαπούσε. Προσπαθεί να βρει την παλιά της ζωή, παλεύοντας με το κενό μνήμης. Ο άνδρας της βρισκόταν δίπλα της από την πρώτη στιγμή και περίμενε την ώρα που θα ερχόταν και πάλι. Κανείς άλλος, ακόμη και οι γονείς της τις φαινόταν ξένοι, όσο περίεργο και αν ακουγόταν.
Ο Βασίλης της είπε πως ήταν ο άνδρας της και θα την πήγαινε σπίτι τους. Αν και γνώριζε πως όλο αυτό ήταν λάθος, πως ίσως και να του στοίχιζε την καριέρα του, της είπε ψέματα. Έσωσε την ζωή της Δανάης στο χειρουργείο του μετά από το τροχαίο της, ενώ στο ίδιο ατύχημα έχασε την ζωή της η πρώην γυναίκα του και μητέρα της κόρης του. Όσο και αν προσπάθησε η αδερφή του να τον κάνει να αλλάξει γνώμη, εκείνος ήθελε να πάρει εκδίκηση.
Πήρε την Δανάη σπίτι του και παρίστανε τον άνδρα της. Η συγκατοίκηση τους δεν ήταν εύκολη και για τους δυο. Εκείνη ήταν σαν μωρό, έπρεπε να τα μάθει όλα από την αρχή και πάνω απ’ όλα να ανακαλύψει γιατί την απέφευγε ο Βασίλης. Ένα περίεργο τηλέφωνο την έκανε να νιώθει ενοχές, πιστεύοντας πως ίσως να υπήρχε ένα άλλο πρόσωπο στην παλιά της ζωή, όπου της δημιούργησε προβλήματα στον γάμο της.
Τι θα συμβεί όταν όλα αποκαλυφθούν; Η Δάφνη θα έρθει αντιμέτωπη με τους εφιάλτες του παρελθόντος, όμως ο Βασίλης τι θα απογίνει; Η έλξη που θα νιώσουν μεταξύ τους και ο έρωτας που ξύπνησε μέσα τους, θα τους βοηθήσει να ξεπεράσουν τα εμπόδια; Όλα μπαίνουν στην σωστή σειρά και συμπληρώνεται το παζλ στο μυαλό της Δάφνης. Ένα παιδί, ένα μωρό, το ατύχημα, και η παγίδα.  Ο Βασίλης όμως και η Δάφνη θα καταφέρουν να συγχωρήσουν και να προχωρήσουν ή όλα θα γκρεμιστούν μέσα σε μια στιγμή;
"Η τελευταία λέξη είναι της μοίρας"...με μάγεψε. Παρασύρθηκα σε μία δίνη συναισθημάτων, όπου εγκλωβίζεσαι μέσα στις σελίδες και δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου. Αγωνιάς για τους ήρωες και συμπάσχεις μαζί τους. Αποζητάς την λύτρωση, την εκδίκηση, την συγχώρεση και την γαλήνη. Ταξιδεύεις  ευχάριστα δημιουργώντας σου πολλές εικόνες. Αγάπησα την Δανάη και τον Βασίλη και ευχήθηκα πολλές φορές να έχουν ένα αίσιο τέλος. Θα έχουν;


Καμιά φορά δεν φτάνει μια ζωή για να δεις την αλήθεια και φτάνει μια στιγμή.
Όταν η Δανάη ξύπνησε από το κώμα, το πρώτο πρόσωπο που αντίκρισε ήταν του Βασίλη. Της συστήθηκε ως άντρας της πέρα από γιατρός της, και παρ’ όλο το απόλυτο κενό της, ήταν ο μόνος που την έκανε να νιώθει καλά. Αμνησία. Μετά το ατύχημα που είχε με το αυτοκίνητο, η μνήμη της έσβησε το παρελθόν της και τώρα έπρεπε να ζήσει από την αρχή. Μέχρι να θυμηθεί…
Η Δανάη προσπαθεί να χαράξει το δρόμο της προς ένα αύριο που ξημερώνει αβέβαιο, όταν ξαφνικά τα όνειρά της αρχίζει να στοιχειώνει ένας άλλος άντρας. Η μορφή του και τα χάδια του της ξυπνούν ανάμεικτα συναισθήματα, αλλά αρνείται να θυμηθεί, καθώς φοβάται ότι στο παρελθόν είχε προδώσει τον Βασίλη. Ώσπου μια μέρα ένα τηλεφώνημα πυροδοτεί τη μνήμη της και όλη η αλήθεια της ζωής της ξεπροβάλλει αναπάντεχα μπροστά της τσακίζοντάς της κάθε ελπίδα για ευτυχία…
Μια ιστορία αγάπης που παλεύει μέσα από το απόλυτο κενό να χαράξει μια νέα πορεία. Δυο άνθρωποι που δεν φοβήθηκαν τις αλλαγές της ζωής, δεν συμβιβάστηκαν με μία ψεύτικη ευτυχία και έβαλαν σκοπό της ζωής τους να βρουν την αλήθεια που τους ένωνε.

Παρασκευή 15 Μαΐου 2020

ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "Η ΠΕΝΘΕΡΑ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ


ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ
για το "Η ΠΕΝΘΕΡΑ"
από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.













Το νέο μου βιβλίο, «Η Πενθερά» που κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες από τις Εκδόσεις Ψυχογιός, έχει μέσα του πολύ ΜΕ και πολύ ΑΦΟΥ. Η μία από τις δύο οικογένειες που πρωταγωνιστούν σε αυτό, είναι Σαλονικιώτικη αφού…
Ας ξεκινήσουμε όμως από την αρχή. Εν αρχή, είναι η Πενθερά. Λέξη αρχαιοελληνική. Ίσως και να προέρχεται από τη σύνθεση των όρων «πένθος» και έρως» και να σημαίνει «τον θάνατο του έρωτα». «Πενθερά: ο θάνατος του έρωτα! Τόσους έρωτες έχει πενθήσει η ανθρωπότητα εξαιτίας μιας πεθεράς και άλλους τόσους θρηνεί και θα θρηνήσει, εις τους αιώνας των αιώνων…», παρατηρεί μια εκ των ηρωίδων μου.
Είναι άραγε έτσι; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα του βιβλίου, που επιχειρεί να ρίξει φως σε ένα διαχρονικό στερεότυπο της Ελληνικής κοινωνίας: τελικά υπάρχουν πεθερές-αράχνες που παγιδεύουν στον ιστό τους νύφες και γαμπρούς ή πρόκειται για ένα άλλοθι των ζευγαριών που δεν καταφέρνουν να κατακτήσουν το «για πάντα»;
Δύο πεθερές, μία Πόντια και μια Μανιάτισσα, που κάποιοι τις θέλουν νεκρές. 
Δύο νύφες, που εύχονται να είχαν ορφανούς συζύγους.
Δύο γιοι, που συνθλίβονται στις συμπληγάδες της μητρικής αγάπης και του έρωτα.
Και μια δημοσιογράφος που γίνεται φυγάς για να αποδείξει την αθωότητά της.
Η αγωνιώδης αναζήτηση της αλήθειας, ξεκινάει από την Καλαμαριά. Εκεί όπου η Πόντια πεθερά, Μόσχω Τερκενλεκίδου, δέχεται μια σφαίρα στην πλάτη ενώ βρίσκεται στον χώρο του Παλαιού Κυβερνείου στο Καραμπουρνάκι. Μια καλοκάγαθη γυναίκα η Μόσχω, από εκείνες που θυσιάζουν όλη τους τη ζωή για τα παιδιά τους, κι όταν αυτά ενηλικιώνονται θεωρούν δεδομένη την ανταπόδοση της θυσίας. Από τη στιγμή που μένει χήρα, μετακομίζει στο σπίτι του μοναχογιού της και ζει κάτω από την ίδια στέγη με τη νύφη της, τη Θεσσαλονικιά καλλονή Ήρα Τερκενλεκίδου.
« Ένα βράδυ που κάναμε έρωτα με τον Ηρακλή, στα μουγκά, όπως πάντα από τότε που μας κουβαλήθηκε στο σπίτι η πεθερά μου, ξαφνικά ακούσαμε χτύπους στην πόρτα μας κι αμέσως μετά τη φωνή της ξεψυχισμένη.
 “Εβάρυνεν το κιφάλι μ’, πουλί μ’. Μάλλον εσέβεν απάν’ ατ’ ο ήλες. Έχετε στον νου σας το παιδί τη νύχτα”, ψέλλισε σαν να ήταν ετοιμοθάνατη, μιλώντας ποντιακά για να μου σπάσει τα νεύρα και μετά κλειδώθηκε στο δωμάτιό της, αφήνοντας πίσω της συντρίμμια. Έναν κουβά με παγωμένο νερό να είχε πετάξει πάνω στον Ηρακλή μου, μικρότερη ζημιά θα του είχε προκαλέσει, εάν με καταλαβαίνεις τι εννοώ… Το άλλο πρωί, βέβαια, ήταν περδίκι, ροδαλή, ροδαλή, σαν μπουρεκάκι
», θα εξομολογηθεί η Ήρα στη δημοσιογράφο.
Επόμενος σταθμός της έρευνας, είναι η Μάνη. Εκεί, σε ένα πυργόσπιτο στην κορυφή του Οίτυλου, ζει η δεύτερη πεθερά που δέχεται δολοφονική επίθεση από αγνώστους.  Γυναίκα σκληρή, ζυμωμένη με την αγριάδα της παλιάς Μάνης η Αγορίτσα Πιερρόγιαννη, η απόφαση του γιου της να παντρευτεί με μια γιατρό αφοσιωμένη στο λειτούργημα της, γκρέμισε μονομιάς τα όνειρα που είχε για εκείνον.
«Τίλογα φτάσαμε από εκείνο ντο ευλογημένο σημείο που η Μάνη δεν άγγιζε μύγα σντο σπαθί τς, σήμερα να παίρνουσιν οι γιοι μας γουρούνες στο σακί, χωρίς να ξέρουν αν οι μήτρες τς θα καρποφορήσουσιν, μήτε ντο ξέρω, μήτε ντο κατάλαβα ποτέ μου…», θα πει κατάμουτρα στη νύφη της, όταν εκείνη θα ζητήσει από τον άντρα της να αναβάλλουν για αργότερα την τεκνοποίηση.

Οικογενειακές συνωμοσίες, άγραφοι νόμοι και αγδίκιωτα αισθήματα που έρχονται σελίδα τη σελίδα στην επιφάνεια, αποκαλύπτοντας πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Κανείς δεν είναι αυτός που δηλώνει. Αυτή είναι «Η Πενθερά» μου.
Σας ευχαριστώ!

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

«Τι διαφορά έχει η πενθερά από την πεθερά»;
«Καμία!»
«Τότε προς τι αυτό το παραπανίσιο νι;»
«Δεν ξέρω. Κατά μία εκδοχή, η λέξη προέρχεται από τη σύνθεση των όρων πένθος και έρως και υποδηλώνει τον θάνατο του έρωτα».
«Μεγαλειώδες! Πενθερά: ο θάνατος του έρωτα!»

Δύο ηλικιωμένες γυναίκες δέχονται δολοφονική επίθεση την ίδια μέρα και ώρα, σε δύο διαφορετικές πόλεις της Ελλάδας. Άγνωστες μεταξύ τους, τις ενώνει ένα αόρατο νήμα: είναι πεθερές που αντιπαθούν τις νύφες τους.
Η Αγορίτσα, μια σκληρή Μανιάτισσα από το Οίτυλο, βλέπει τα όνειρά της να γκρεμίζονται όταν ο γιος της, ο δικηγόρος Σαράντος Πιερόγιαννης, παντρεύεται με μια χειρουργό, αφοσιωμένη στην καριέρα της.
Η Μόσχω, μια καλοκάγαθη Πόντια από την Καλαμαριά, ζει κάτω από την ίδια στέγη με τον μοναχογιό της, τον οδηγό νταλίκας Ηρακλή Τερκενλεκίδη, και την καλλονή σύζυγό του.

Δύο πεθερές, που κάποιοι τις θέλουν νεκρές. Δύο νύφες, που εύχονται να είχαν ορφανούς συζύγους. Δύο γιοι, που συνθλίβονται στις συμπληγάδες της μητρικής αγάπης και του έρωτα. Οικογενειακές συνωμοσίες και μιαρά μυστικά. Άγραφοι νόμοι κι αγδίκιωτα αισθήματα. Κι ένας γρίφος-φωτιά: η πεθερά σκότωσε τον έρωτα ή ο έρωτας την πεθερά;

Ένα κοινωνικό-αστυνομικό μυθιστόρημα που επιχειρεί να ρίξει φως σε ένα διαχρονικό στερεότυπο της ελληνικής κοινωνίας: υπάρχουν πεθερές-αράχνες ή πρόκειται για ένα άλλοθι των ζευγαριών που δεν καταφέρνουν να κατακτήσουν το «για πάντα»;

Τρίτη 12 Μαΐου 2020

ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΚΟΥΡΤΖΗ ΓΙΑ ΤΟ "Η ΕΡΩΜΕΝΗ ΤΩΝ ΦΑΡΩΝ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΚΟΥΡΤΖΗ
για το "Η ΕΡΩΜΕΝΗ ΤΩΝ ΦΑΡΩΝ"
από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

















«Πάσχα πριν κάποιες μέρες στην Ελλάδα.Γιόρταζε και η ηρωίδα μου. Αναστασία. Νατάσα έμεινε γνωστή αλλά βαφτισμένη Αναστασία από την φαροφύλακα που την υιοθέτησε όταν εκείνη από μια τραγική στροφή της μοίρας, κυριολεκτικά αναστήθηκε μέσα από την μήτρα της ετοιμοθάνατης μητέρας της.
Περίεργη ηρωίδα η Νατάσα και πολύ αγαπημένη μου. Από τις ηρωίδες που θέλω πολύ σε όλους να συστήσω.
Μια ηρωίδα, που στην απρόσμενη συνθήκη ότι βιώνουμε όλοι τους τελευταίους μήνες θα είχε πολλά να μας πει.
Μια κοπέλα που για δεκαέξι χρόνια , μέχρι την εφηβεία της, έζησε ένα είδος εγκλεισμού σαν αυτόν που ζούμε στο παρόν.
Απομονωμένη σε ένα φάρο, κάπου κοντά στα χρόνια της Κατοχής, με μόνη παρέα έναν γέρο φαροφύλακα, την θάλασσα, τα μακρινά πλοία και τα αστέρια. Μαθημένη να απολαμβάνει τα απλά και λίγα της ζωής, να εξελίσσεται μέσα από τα ταξίδια του μυαλού της και την φαντασία της. Έτοιμη να βγει στον κόσμο μόλις οι συνθήκες θα της το επέτρεπαν, αλλά και υπομονετική με τις καταστάσεις που την περιόριζαν.
Ναι, θα είχε πολλά να μας πει η Νατάσα. Αν και νομίζω πως μέσα από την ιστορία της, πιο επίκαιρη από ποτέ κατά την γνώμη μου, μας δίνει πλούσια τροφή για σκέψη και ταξίδια σαν αυτά που μας έχουν λείψει.. μας παίρνει από το χέρι και μας επιστρέφει στον πυρήνα μας, αυτόν τον πυρήνα που μας κρατάει προστατευμένους και μας μαθαίνει να αγαπάμε το σπίτι μας, οποίο και αν είναι αυτό.
Και ταυτόχρονα μας πετάει ψηλά στον ουρανό, να δούμε τα αστέρια με την ματιά της και μας εξηγεί πως όση απομόνωση και να βιώσει κάποιος, οι πληγές που δημιουργούνται από αυτό, πάντα βρίσκουν τρόπο να κλείσουν..
Μέσα από την καρδιά μου, σε αυτήν την συγκυρία του τώρα, την αγάπησα ξανά την Νατάσα. Για μια ακόμη φορά, όπως κάνουν όλοι οι ήρωες βιβλίων, ήταν εκεί όταν την χρειαζόμουνα.
Εύχομαι και σε εσάς!»
Με αγάπη
Πηνελόπη Κουρτζή

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Έχω μείνει γνωστή στην ιστορία ως η «ερωμένη των φάρων».
Γεννήθηκα σε έναν φάρο και όλη μου τη ζωή δεν έχω κοιμηθεί ποτέ δίχως να με συνοδεύει ο ήχος της θάλασσας. Έχω γίνει βασίλισσα σε κάποιους από αυτούς, δούλα σε άλλους και γοργόνα στους μακρινούς. Έχω κρυφτεί σε αμπάρια, έπιασα τουφέκι και έχω μια αποκρουστική ουλή, η οποία σκίζει το δεξί μου μάγουλο. Γέννησα ένα παιδί, που όμως δεν αγκάλιασα ποτέ. Είδα ναυάγια και κολύμπησα σε μέρη όπου δεν έχει καταφέρει να φτάσει άνθρωπος. Μίσησα και μισήθηκα, πόθησα και με αγάπησαν. Έχω μαγέψει πειρατές και έχω τρέξει γυμνή στα βράχια. Έχω αντικρίσει θησαυρούς αμύθητους, που ούτε καν φαντάζεστε ότι υπάρχουν.
Έχω γυρίσει όλους τους επανδρωμένους φάρους που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Και κάποιους που δεν υπάρχουν πια και σώζονται μόνο τα ερείπια τους.
Κάθε φορά που έφτανα σε κάποιον από αυτούς, με περίμεναν με ανυπομονησία, γιατί ενώ η θάλασσα έφερνε συχνά στους φαροφύλακες φόβο, δεινά και δυσκολίες, εγώ τους έφερνα πάντα τον έρωτα.
Ναι. Έχω μείνει γνωστή ως η «ερωμένη των φάρων», αν και στην πραγματικότητα ήμουν απλώς μια σφοδρά και χωρίς ελπίδα ερωτευμένη γυναίκα.



Τρίτη 5 Μαΐου 2020

ΝΙΚΟΣ ΜΗΤΟΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΑΠΟ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ

ΝΙΚΟΣ ΜΗΤΟΥΣΗΣ
για το "ΑΠΟ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ"
από τις εκδόσεις ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ.














Τι είναι το μυθιστόρημα «Από την μνήμη στην καρδιά»; Τι θέλει να πει; Κρύβει κάποιο μήνυμα; Εξαρτάται λοιπόν από το ποιος θα το διαβάσει…

Την ιδέα την «έκλεψα» από μια φίλη μου, που μετά από χρόνια θα συναντούσε τον πρώτο της αγαπημένο κι ένοιωθε ακόμα πιο αμήχανη τώρα παρά τότε.

Προσωπικά βρίσκω πολλές, πάρα πολλές, ομορφιές μέσα στην καθημερινότητα και μου αρέσει να τις παρατηρώ, να τις φωτίζω από διαφορετικές γωνίες, να τις αναδεικνύω.

Έτσι και σ' αυτή την περίπτωση, της Μηλιάς, αποφάσισα να την δω από πιο κοντά, να την τροποποιήσω και να τη παρουσιάσω σε πιο πολύ κόσμο. Πιστεύω ότι υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που κάποια στιγμή ερωτεύτηκαν και μετά χώρισαν αλλά δεν έπαψαν ποτέ να συγκρίνουν ό,τι ακολούθησε με το πρώτο τους αίσθημα.

Όπως πιστεύω ότι υπάρχουν πάρα πολλές γυναίκες που κατάφεραν και στάθηκαν στα πόδια τους παρά τις αντιξοότητες που συνάντησαν. Θα βρείτε τέτοιους χαρακτήρες μέσα στην ιστορία μου, γυναίκες που αξίζουν θαυμασμό και μόνο.

Η Μηλίτσα λοιπόν, ένα άτυχο από την αρχή της ζωής του κορίτσι, άγουρο ακόμα γνωρίζει τον έρωτα σε όλο του το μεγαλείο. Επαναστατεί, παρατά το σχολείο γίνεται μητέρα χωρίς να έχει γίνει ακόμα γυναίκα. Ο γάμος βιαστικός και βουτηγμένος στο πάθος γρήγορα αποδεικνύεται ότι δεν ήταν αυτό που ποθούσε και περίμενε.

…Και φεύγει. Φεύγει και διασχίζει μια Ελλάδα της δεκαετίας του 70 που όλο αλλάζει, παλεύει για να ζήσει και να μεγαλώσει την κόρη της. Γύρω της συμβαίνουν πράγματα που επηρεάζουν τους πάντες αλλά η ίδια δεν τους δίνει και πολλή σημασία. Ξυπνάει μέσα της το θηλυκό και αποφασίζει να ακολουθήσει την καρδιά της για μια ακόμη φορά.

Έρχεται στην Αθήνα του 80, εκλογές, σοσιαλιστική κυβέρνηση, η Λιάνα πια, πιασμένη σε ένα πολιτικό γαϊτανάκι που όλο και μπερδεύεται μέχρι που δεν μπορεί άλλο κι εκεί κάνει και πάλι το μεγάλο βήμα, αρχίζει από την αρχή.

Μέχρι που της συμβαίνει κάτι και βγαίνουν στην επιφάνεια όλα όσα επιμελώς είχε κρυμμένα μέσα της. Ένα ένα τα ερωτηματικά την ακολουθούνε, θυμάται, εξηγεί, προσπαθεί να εξηγήσει, επανεκτιμά, μπερδεύεται και εκνευρίζεται, παίρνει την απόφαση μπαίνει στο τρένο για να διασχίσει την μεγαλύτερη απόσταση που υπάρχει, από την μνήμη στην καρδιά.

Από τις αναμνήσεις στο συναίσθημα, από την εικόνα στο βίωμα, από την λήθη στο παρόν, κι όλα αυτά δεν είναι εύκολα, χρειάζονται χρόνο, χρειάζονται τόλμη…

Το ταξίδι αρχίζει, συνεπιβάτες της Μηλιάς όλοι εμείς, παρακαλώ επιβιβαστείτε…

Νίκος Μητούσης


Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Η Μηλίτσα, ένα όνειρο με μπλε ποδιά και μαλλιά χρυσαφένια. Ένα χαμόγελο σαν το ουράνιο τόξο. Μια μεγάλη καρδιά σαν τα μυστικά αραξοβόλια. Ένα θρόισμα φθινοπωριάτικο στο πίσω σοκάκι με τα δέντρα που φυλλορροούσαν. Ένα τραγούδι που ακουγόταν από ένα παράθυρο ανοιχτό. Η Μηλίτσα, γεμάτη νιάτα και ιδέες, η Μηλιά που περίμενε να πάρει τη σκυτάλη, να βγει ορθόπλωρη στη ζωή, η Λιάνα που ταξίδευε με τις άλλες δύο σαν αποσκευές στη θύμησή της… Μια γυναίκα μόνη ταξιδεύει με το τρένο μια βροχερή νύχτα. Ένα ταξίδι απρόσμενο. Μια απόφαση χωρίς σκέψη. Μια διαδρομή ανάμεσα στο τότε και το τώρα, χωρίς διακριτές γραμμές, χωρίς συνοχή, χωρίς σειρά. Ένα τρένο να τρέχει μπροστά και μια γυναίκα να ταξιδεύει προς τα πίσω, να γίνεται κορίτσι, γυναίκα, μάνα, ερωμένη, να τα ζει όλα ξανά από την αρχή. Πού θέλει να πάει; Πού θέλει να φτάσει; Η μεγαλύτερη απόσταση που έχει να διανύσει είναι από τη μνήμη στην καρδιά... Θα ’χει τη δύναμη να παλέψει με τα κύματα που της υψώνει το παρελθόν; Αυτή η πάλη με τα κύματα, το έργο της ζωής της. Κύματα και βράχια κοφτερά και ύφαλοι ύπουλοι κι αέρηδες μανιασμένοι, κι αυτή σκαρί που δεν αλλάζει ρότα, πλησίστια να πλέει κατάντικρυ στον κυκλώνα. Ήταν, λοιπόν, η Μηλίτσα, ζωγραφιά που ξέβαψε; Όχι. Υπόσχεση που ξεχάστηκε; Και πάλι όχι. Μια διαδρομή στον χρόνο, μια ανάπαυλα, μια ανάσα και πάλι συνέχεια. Αυτό ήταν η Μηλιά, μια κίνηση αέναη, μια αύρα, ένας καπνός από τσιγάρο…