Ευχές για την αγαπημένη ομάδα «Με αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ»
«Είμαι η Θάλεια, η ηρωίδα του βιβλίου «Όσα δεν τόλμησα να ονειρευτώ», μου ζήτησαν να δώσω τις ευχές μου για τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, ο Φίλιππος, δηλαδή, μου πέταξε το μπαλάκι και πιθανολογώ πως μου κάνει τεστ δοκιμασίας για το κλίμα των γιορτών..»
«Θάλεια, κορίτσι μου, σταμάτα να το μουρμουράς το ποιηματάκι! Σβήνεις, γράφεις, σβήνεις, γράφεις τις λέξεις εδώ και μισή ώρα! Τεστ δοκιμασίας, μπαλάκια, καυτές πατάτες! Κουραμπιέδες, λουκουμάδες, μέλι, κανέλα! Πότε θα μου φτιάξεις, αλήθεια;»
«Φίλιππε! Προσπαθώ να συγκεντρωθώ! Δεν με λυπάσαι; Έχω άγχος! Οι μισές αναγνώστριες με έχουν λατρέψει και οι άλλες μισές ούτε να με βλέπουν μπροστά τους. Και αυτή η δημιουργός άφαντη! Στέλνει ένα e-mail και μετά σε αφήνει να κολυμπάς στα βαθιά μέσα στον ψόφο.. τρέμει η καρδούλα μου!»
«Να τις πούμε μαζί τις ευχές;»
«Να στο ξαναδιαβάσω; Λέει ρητά πως εύχεται ένας ήρωας βιβλίου, ο αγαπημένος, άντε τώρα βγάλε και διάλεξε. Μήπως να τις γράψεις εσύ τις ευχές, που τα λες και πιο ωραία;»
«Τέλεια, θέμα ανοίξαμε από το πουθενά, με δυο ευχές και την ανασφάλεια του σπίρτου μου να αναδύεται σε όλο της το μεγαλείο! Τι είναι τα Χριστούγεννα για σένα, Θάλεια;»
«Πολλά πράγματα, το ξέρεις πως είναι πολλά. Νόμιζα πως ήταν ένα ασπρόμαυρο πράγμα, με τύλιγε συνήθως η μοναξιά, μου προκαλούσαν θλίψη»
«Αυτό όταν ήσουν μόνη, όλα αυτά που ήσουν τέλος πάντων. Πολλοί άνθρωποι βιώνουν τα παραπάνω, δεν ήσουν η μόνη, δεν αποτελούσες την εξαίρεση. Για να μην ψυχοπλακωθούμε και μας πάρουν με τους κουραμπιέδες τα μέλη της ομάδας! Τι κάνει την διαφορά;»
«Οι άνθρωποι, η ουσία των σχέσεων! Οι αγαπημένοι σου άνθρωποι, οι δικοί σου, το γέλιο τους, η αγκαλιά τους, η συντροφιά τους, το χάδι τους.. Παρένθεση, ο Αργύρης πάλι θα νομίζει πως αναφέρομαι στα αμαρτωλά! Αναφέρομαι όμως στην αγάπη, οι γιορτές είναι αυτό ακριβώς, κρύβουν στον πυρήνα τους αυτό το συναίσθημα..»
«Αγάπη προς τους ανθρώπους γύρω μας και αγάπη προς τον εαυτό μας. Πίστη στο καλό, στην μαγεία που έχουμε όλοι μέσα μας, στο παιδί που παραμένει μέσα μας παιδί και επιμένει να ονειρεύεται, σπίρτο!»
«Πάλι θα ρωτάνε αν υπάρχουν τέτοιοι άντρες, γι’ αυτό το ανέθεσε σε εμένα η κυρία-δημιουργός, θα ξεμπέρδευα πιο συνοπτικά! Να σημειώσω και τα αυτάρεσκα χαμόγελα;»
«Να σημειώσεις πως είσαι εκείνος ο άνθρωπος που βίωσε τόση μοναξιά και ενώ αγαπούσε με όλη της την καρδιά, δεν πίστευε πως μπορεί να αγαπηθεί! Βάλε αστερίσκο εκεί που γράφεις κάτι για την πίστη! Οι γιορτές είναι ένα μήνυμα αγάπης, είναι ότι πιο συνοπτικό μπορώ να σκεφτώ! Να πάμε στη Μάρθα, να φτιάξετε εκείνους τους ωραίους λουκουμάδες της θείας Ευτυχίας; Τι ρωτάω; Φέρνω μπουφάν και φύγαμε! Καλή Χρονιά! Υγεία! Αγάπη!»
«Στιγμές χαράς! Ανθρωπιά! Φίλιππε! Περίμενε, βρε Φίλιππε! Να πατήσω αποστολή, να βάλω παπούτσια! Να τους πάρουμε ένα τηλέφωνο… πάλι μουρμουράω.. να πάρει η ευχή τους καλικάντζαρους!»
Θάλεια και Φίλιππος ήρωες του βιβλίου '' Όσα δεν τόλμησα να ονειρευτώ'' της κ.Θεώνης Μπριλή που κυκλοφορεί από τις Εκδοσεις ΕΞΗ!!!
Η Θάλεια από πολύ μικρή έμαθε ότι ο δρόμος της ζωής δεν είναι
στρωμένος με ροδοπέταλα, ότι ο έρωτας είναι ένας έρωτας προδότης και ότι εκεί έξω δεν υπάρχουν ιππότες των παραμυθιών. Μέχρι τη στιγμή που γνώρισε τον Φίλιππο. Έναν άντρα που νιώθεις τη δύναμη της γοητείας του. Έναν άντρα που ξέρει τι θέλει στη ζωή του και της δηλώνει απερίφραστα πως θα τη διεκδικήσει σαν γυναίκα και πως θα γίνει ο πρίγκιπας του παραμυθιού της.
Το πρόσωπο της ζωής, όμως, είναι πιο σκληρό από το παραμύθι τους. Το παρελθόν της Θάλειας επιστρέφει και τους καταδιώκει. Aποκαλύψεις, πλεκτάνες, αναπάντεχες καταστάσεις και πρόσωπα στέκονται εμπόδιο στο δρόμο τους. Ο Φίλιππος δεν παραιτείται, η Θάλεια είναι η γυναίκα της ζωής του και θα κάνει τα πάντα γι’ αυτήν…
Γιατί μπορεί να μην υπάρχουν πραγματικοί ιππότες, αλλά οι άντρες που σου δίνουν απλόχερα όσα δεν τόλμησες να ονειρευτείς, είναι αυτοί που θα κάνουν τη ζωή σου να μοιάζει παραμύθι…
«Είμαι η Θάλεια, η ηρωίδα του βιβλίου «Όσα δεν τόλμησα να ονειρευτώ», μου ζήτησαν να δώσω τις ευχές μου για τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, ο Φίλιππος, δηλαδή, μου πέταξε το μπαλάκι και πιθανολογώ πως μου κάνει τεστ δοκιμασίας για το κλίμα των γιορτών..»
«Θάλεια, κορίτσι μου, σταμάτα να το μουρμουράς το ποιηματάκι! Σβήνεις, γράφεις, σβήνεις, γράφεις τις λέξεις εδώ και μισή ώρα! Τεστ δοκιμασίας, μπαλάκια, καυτές πατάτες! Κουραμπιέδες, λουκουμάδες, μέλι, κανέλα! Πότε θα μου φτιάξεις, αλήθεια;»
«Φίλιππε! Προσπαθώ να συγκεντρωθώ! Δεν με λυπάσαι; Έχω άγχος! Οι μισές αναγνώστριες με έχουν λατρέψει και οι άλλες μισές ούτε να με βλέπουν μπροστά τους. Και αυτή η δημιουργός άφαντη! Στέλνει ένα e-mail και μετά σε αφήνει να κολυμπάς στα βαθιά μέσα στον ψόφο.. τρέμει η καρδούλα μου!»
«Να τις πούμε μαζί τις ευχές;»
«Να στο ξαναδιαβάσω; Λέει ρητά πως εύχεται ένας ήρωας βιβλίου, ο αγαπημένος, άντε τώρα βγάλε και διάλεξε. Μήπως να τις γράψεις εσύ τις ευχές, που τα λες και πιο ωραία;»
«Τέλεια, θέμα ανοίξαμε από το πουθενά, με δυο ευχές και την ανασφάλεια του σπίρτου μου να αναδύεται σε όλο της το μεγαλείο! Τι είναι τα Χριστούγεννα για σένα, Θάλεια;»
«Πολλά πράγματα, το ξέρεις πως είναι πολλά. Νόμιζα πως ήταν ένα ασπρόμαυρο πράγμα, με τύλιγε συνήθως η μοναξιά, μου προκαλούσαν θλίψη»
«Αυτό όταν ήσουν μόνη, όλα αυτά που ήσουν τέλος πάντων. Πολλοί άνθρωποι βιώνουν τα παραπάνω, δεν ήσουν η μόνη, δεν αποτελούσες την εξαίρεση. Για να μην ψυχοπλακωθούμε και μας πάρουν με τους κουραμπιέδες τα μέλη της ομάδας! Τι κάνει την διαφορά;»
«Οι άνθρωποι, η ουσία των σχέσεων! Οι αγαπημένοι σου άνθρωποι, οι δικοί σου, το γέλιο τους, η αγκαλιά τους, η συντροφιά τους, το χάδι τους.. Παρένθεση, ο Αργύρης πάλι θα νομίζει πως αναφέρομαι στα αμαρτωλά! Αναφέρομαι όμως στην αγάπη, οι γιορτές είναι αυτό ακριβώς, κρύβουν στον πυρήνα τους αυτό το συναίσθημα..»
«Αγάπη προς τους ανθρώπους γύρω μας και αγάπη προς τον εαυτό μας. Πίστη στο καλό, στην μαγεία που έχουμε όλοι μέσα μας, στο παιδί που παραμένει μέσα μας παιδί και επιμένει να ονειρεύεται, σπίρτο!»
«Πάλι θα ρωτάνε αν υπάρχουν τέτοιοι άντρες, γι’ αυτό το ανέθεσε σε εμένα η κυρία-δημιουργός, θα ξεμπέρδευα πιο συνοπτικά! Να σημειώσω και τα αυτάρεσκα χαμόγελα;»
«Να σημειώσεις πως είσαι εκείνος ο άνθρωπος που βίωσε τόση μοναξιά και ενώ αγαπούσε με όλη της την καρδιά, δεν πίστευε πως μπορεί να αγαπηθεί! Βάλε αστερίσκο εκεί που γράφεις κάτι για την πίστη! Οι γιορτές είναι ένα μήνυμα αγάπης, είναι ότι πιο συνοπτικό μπορώ να σκεφτώ! Να πάμε στη Μάρθα, να φτιάξετε εκείνους τους ωραίους λουκουμάδες της θείας Ευτυχίας; Τι ρωτάω; Φέρνω μπουφάν και φύγαμε! Καλή Χρονιά! Υγεία! Αγάπη!»
«Στιγμές χαράς! Ανθρωπιά! Φίλιππε! Περίμενε, βρε Φίλιππε! Να πατήσω αποστολή, να βάλω παπούτσια! Να τους πάρουμε ένα τηλέφωνο… πάλι μουρμουράω.. να πάρει η ευχή τους καλικάντζαρους!»
Θάλεια και Φίλιππος ήρωες του βιβλίου '' Όσα δεν τόλμησα να ονειρευτώ'' της κ.Θεώνης Μπριλή που κυκλοφορεί από τις Εκδοσεις ΕΞΗ!!!
Η Θάλεια από πολύ μικρή έμαθε ότι ο δρόμος της ζωής δεν είναι
στρωμένος με ροδοπέταλα, ότι ο έρωτας είναι ένας έρωτας προδότης και ότι εκεί έξω δεν υπάρχουν ιππότες των παραμυθιών. Μέχρι τη στιγμή που γνώρισε τον Φίλιππο. Έναν άντρα που νιώθεις τη δύναμη της γοητείας του. Έναν άντρα που ξέρει τι θέλει στη ζωή του και της δηλώνει απερίφραστα πως θα τη διεκδικήσει σαν γυναίκα και πως θα γίνει ο πρίγκιπας του παραμυθιού της.
Το πρόσωπο της ζωής, όμως, είναι πιο σκληρό από το παραμύθι τους. Το παρελθόν της Θάλειας επιστρέφει και τους καταδιώκει. Aποκαλύψεις, πλεκτάνες, αναπάντεχες καταστάσεις και πρόσωπα στέκονται εμπόδιο στο δρόμο τους. Ο Φίλιππος δεν παραιτείται, η Θάλεια είναι η γυναίκα της ζωής του και θα κάνει τα πάντα γι’ αυτήν…
Γιατί μπορεί να μην υπάρχουν πραγματικοί ιππότες, αλλά οι άντρες που σου δίνουν απλόχερα όσα δεν τόλμησες να ονειρευτείς, είναι αυτοί που θα κάνουν τη ζωή σου να μοιάζει παραμύθι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου