Βιβλιο

Βιβλιο
ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ!!! και η αγάπη μου αυτή με ώθησε στη δημιουργία αυτού του ιστολογίου όπου θα μοιράζομαι την αγάπη μου αυτή παρουσιάζοντας σας τις απόψεις μου για τα βιβλία που με ταξιδεύουν καθώς και προτάσεις ,νέες κυκλοφορίες καθιερωμένων και πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων καθώς και βιβλιοπαρουσιάσεις στην πόλη μου Θεσσαλονίκη ΑΦΟΥ !!!

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016

ΜΑΡΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ-ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ

Η ζωή, είναι μια βόλτα γεμάτη περιπέτειες και έντονες συγκινήσεις, αρκεί να τολμά κανείς να τη ζει! Γι’ αυτό, σας εύχομαι ολόψυχα αυτή τη χρονιά, να κάνετε όλα εκείνα που τόσο λαχταράτε, ν’ αφήσετε στην άκρη τον όποιο ενδοιασμό, να πάρετε το ρίσκο και να ζήσετε κάθε στιγμή και κάθε λεπτό στο έπακρο!

Δανάη Ρουμελιώτη, ηρωίδα του βιβλίου «Μια Βόλτα στον Παράδεισο» της κ.Μαρίας Στεφάνου που κυκλοφορεί από τον Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη - Livani Publishing Organization!!!

Στην προσπάθειά της να ορθοποδήσει και να ξεπεράσει το φιάσκο του γάμου της, απογοητευμένη η Ζωή καταφεύγει στη Σαντορίνη. Εκεί γνωρίζει την Άννα, ιδιοκτήτρια πανσιόν, που της προσφέρει δουλειά, και τη Μαργαρίτα, ξαδέλφη της Άννας. Στο νησί την ακολουθούν και οι δύο αγαπημένες της φίλες, η Δανάη και η Βίκυ.
Η μοίρα όμως έχει ένα παράξενο σχέδιο.
Στο μαγευτικό σκηνικό της Σαντορίνης οι πέντε κοπέλες θα μπλέξουν τις ζωές τους, θα βρεθούν αντιμέτωπες με μυστικά και ψέματα, με μίση και πάθη που θα έρθουν στην επιφάνεια και θα γνωρίσουν τον έρωτα εκεί που δεν το περιμένουν. Θα κλάψουν, θα πονέσουν, θα γελάσουν, θα θυμηθούν και, προπάντων, θα αναζητήσουν η καθεμιά το δικό της προσωπικό παράδεισο.
«Έφτασαν τελικά στο πολυπόθητο σημείο, εκεί που ο ήλιος σε λίγο θα τους αποχαιρετούσε.
Ακούμπησαν στο πεζούλι και περίμεναν.
Η Άννα κράτησε την ανάσα της παρατηρώντας το πιο φωτεινό αστέρι του στερεώματος να βυθίζεται σταδιακά ολοένα και περισσότερο μέσα στο νερό. Ο ουρανός άρχισε να αλλάζει χρώματα. Ήταν κόκκινος στην αρχή, έπειτα ακολούθησαν αποχρώσεις του ροζ και του μοβ, ντύνοντας με ένα γοητευτικό μανδύα τη στεριά και, τέλος, τη θάλασσα. Απέμεινε μόνο μια μικρή γραμμή, μονάχα μια ιδέα φωτός, που χάθηκε κι αυτή, την κατάπιε ο χρόνος, η ίδια η φύση, για να κυριαρχήσει το γαλάζιο που βάθαινε καθώς τα δευτερόλεπτα περνούσαν».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου