Η Ανθή είναι η πρωταγωνίστρια του νέου μου βιβλίου από τις εκδόσεις Σαββάλας "Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες". Μια γυναίκα σύγχρονη, καθημερινή, κοντά στα πενήντα, μάνα και σύζυγος, με τη φθορά του χρόνου να έχει αφήσει εμφανή σημάδια στην όψη της και την οικονομική κρίση να ματαιώνει τα όνειρά της, να της δημιουργεί βάσιμες ανασφάλειες, να μεγεθύνει τα προβλήματα του γάμου της. Μια γυναίκα που τολμά να έρθει σε ρήξη με την ηθική της, με τις κοινωνικές επιταγές, τις συμβάσεις και τους φόβους της, ακόμη και με τον ίδιο τον θάνατο, προκειμένου να υπερασπιστεί την αγάπη της για τον κατά εικοσιδύο χρόνια μικρότερό της Στέφανο που εισβάλλει απροσδόκητα στη ζωή της. Εκείνη, λοιπόν, θα σας ευχηθεί -δικαιωματικά- για αυτά τα Χριστούγεννα και το νέο έτος που έρχεται: "Να ονειρεύεστε, να ονειρεύεστε και να διεκδικείτε τα όνειρά σας. Τίποτα δεν πρόκειται να σας χαριστεί, αν δε ματώσετε τις παλάμες σας, αν δεν πονέσετε τα πέλματά σας, αν δε γεμίσετε εκδορές τα γόνατα και τους αγκώνες σας, αναρριχόμενοι τις κορυφές των στόχων σας. Είτε πρόκειται για κάποια αγάπη, είτε για οποιονδήποτε άλλο στόχο, μην σκύψετε ποτέ το κεφάλι. Οι μεγάλες αγάπες φαίνονται σε αυτές τις αναμετρήσεις με τον εαυτό μας -αν υποχωρήσουμε εύκολα ίσως πρέπει να αναρωτηθούμε για το πραγματικό τους μέγεθος. Αυτή τη χρονιά να βάλετε ακόμη περισσότερους στόχους, στόχους ουσιαστικούς που θα προέρχονται από συναισθήματα καθαρά και ανόθευτα. Έτσι, δε θα χρειαστεί ποτέ να αναρωτηθείτε. Γιατί θα είστε πάντα νικητές".
Ανθή ηρωίδα του βιβλίου ''Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες'' του κ.Χάρη Μαύρου που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Σαββάλας | Savalas Publishers!!!
Βράδυ Δευτέρας. Ο ένας απέναντι στον άλλον, παγωμένες εκφράσεις, τη στιγμή που η κρύα κάννη ενός όπλου ανάμεσά τους προκαλεί αμφιβολίες αν η Τρίτη θα ξημερώσει και για τους δύο.
Κάποτε, τα λιγοστά βράδια που έμεναν μαζί ξημέρωναν αλλιώς. Τα κορμιά τους μπλέκονταν μεταξύ τους και οι καυτές ανάσες τους μύρωναν τον έρωτά τους. Δεν υπήρχε καμιά θέση για πόνο και αμφιβολία. Η αγκαλιά τους ήταν ο πιο ασφαλής τόπος του κόσμου.
Εκείνη μια γυναίκα παντρεμένη, με δύο παιδιά, λίγο πριν τα πενήντα της χρόνια. Ένας γάμος χωρίς το χάδι του έρωτα πια, παρά μόνο με συμβιβασμούς και τεράστια οικονομικά προβλήματα, που την είχαν οδηγήσει στο όριο της φτώχειας.
Εκείνος μόλις είκοσι πέντε, άνεργος, αναγκασμένος να ζει με τη μικρή –παράξενη– αδελφή του και έναν πατέρα που γνωρίζει καλά πώς να τους δυναστεύει, μέσω της οικονομικής του κυριαρχίας.
Ένας ύμνος στην παράφορη καρμική αγάπη, στην αγάπη που αγγίζει το όριο της παράνοιας, στην αγάπη που φτάνει ένα βήμα πριν τον θάνατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου