ΝΙΚΟΛΙΑ ΠΑΝΙΔΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ ΜΙΑΣ ΑΝΑΜΝΗΣΗΣ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΞΗ

 ΝΙΚΟΛΙΑ ΠΑΝΙΔΟΥ

για το "ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ ΜΙΑΣ ΑΝΑΜΝΗΣΗΣ"

από τις εκδόσεις ΕΞΗ.

Ερωφίλη : Μετά από όλα αυτά, τι λες, άξιζε τον κόπο;

Ορέστης : Άξιζε για εμάς.

Ερωφίλη :Πάλι εμάς βάζεις μπροστά. Μήπως εμείς τελικά ήμασταν το πρόβλημα;

Ορέστης : Εμείς μάλλον, αγάπη μου, γίναμε η αφορμή.

 

Αυτός θα μπορούσε να ήταν ένας διάλογος ανάμεσα στους πρωταγωνιστές μου, αν κάθονταν δίπλα μας σε κάποιο μαγαζί και έπιναν καφέ κι εμείς κρυφακούγαμε.  Γιατί για μένα, αυτοί οι ήρωες ήταν η παρέα μου για περισσότερο από έναν χρόνο. Ένιωθα πως κάθε μέρα συναντιόμασταν και με άφηναν να παρακολουθώ τη ζωή τους.

Όλες οι στιγμές τους, είχαν πλέξει ένα μοναδικό υφαντό, που κάλυπτε τη ζωή τους. Μέχρι τη στιγμή που κάποιος αποφάσισε να το τραβήξει απότομα. Η Ερωφίλη και ο Ορέστης, πέρασαν σχεδόν είκοσι  χρόνια, πνιγμένοι μέσα στους εαυτούς τους. Τους άξιζε να μάθουν την αλήθεια. Κυρίως για να νιώσουν ελεύθεροι. Έτσι αποφάσισε ο ενορχηστρωτής του παιχνιδιού. Χρειάστηκαν μονάχα τρεις μέρες. Τρεις μέρες, με αντάλλαγμα είκοσι χρόνια. Τρεις μέρες για να βρουν την αλήθεια.

Μέσα στην ίδια ιστορία, βρίσκονται κι άλλοι χαρακτήρες. Αυτοί που δίνουν την ανθρώπινη υπόσταση στους ήρωες. Αυτοί που τους θυμίζουν ποιοι πραγματικά είναι. Αυτοί, που γίνονται στήριγμα και ελπίδα. Είναι οι φίλοι που έχουμε στο πλευρό μας και ξέρουμε πως δεν είμαστε μόνοι.

 Αν τους έβρισκες τώρα στο δρόμο σου και σε κερνούσαν έναν καφέ, δεν θα σου έλεγαν ποτέ την ιστορία τους. Ήταν όλη η ιστορία, ένα τόσο δικό τους κομμάτι, που κανείς άλλος εκτός από τους άμεσα εμπλεκόμενους, δεν έπρεπε να το μάθει. Γι αυτούς είχε σημασία μονάχα πως έφτασαν στο τέλος.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

 

«Προσπάθησα να ξεφύγω από το παρελθόν που με κρατούσε δέσμια των αναμνήσεων. Άλλωστε, μόνο πόνο μου προκαλούσαν. Ήθελα να ξεχάσω όσα βίωσα εκείνη τη μέρα. Ήθελα να ξεχάσω όσους ήμασταν εκεί. Ακόμα και τον Ορέστη, τον άντρα που αγάπησα με όλο μου το είναι, αλλά έπρεπε να απαρνηθώ, γιατί η αγκαλιά του έγινε θηλιά που με έπνιγε. Όσο κι αν προσπάθησε να νιώσω ασφαλής, εγώ ήμουν μετέωρη ανάμεσα σε μια αλήθεια και ένα ψέμα που κόστισε τη ζωή αθώων ανθρώπων».

Είκοσι χρόνια μετά, ο Ορέστης και η Ερωφίλη βρίσκονται ξανά εκεί που άρχισαν όλα, εκεί που πίστευαν ότι δεν θα γύριζαν ποτέ, ακολουθώντας τα σημάδια. Σελίδες από ένα ημερολόγιο, ημερομηνίες, ονόματα, μέρη που μόνο εκείνοι ήξεραν, φωτογραφίες που δεν γνώριζαν ποτέ πως είχαν τραβηχτεί. Θολές αναμνήσεις μέσα στο χρόνο. Αναζητώντας την αλήθεια, προσπαθούν να βρουν τον εαυτό τους ξανά. Και τότε είναι η στιγμή να συνειδητοποιήσουν πως ο ένας υπάρχει μόνο μέσα από τη ζωή του άλλου, πως ποτέ δεν ξέχασαν… και η φλόγα που σιγόκαιγε τόσα χρόνια μέσα τους, γίνεται φωτιά, παρασέρνοντας τα πάντα στο πέρασμά της.

Άλλωστε, αυτό ήταν και το σχέδιο του μυστηριώδους αποστολέα. Να αποκαταστήσει την αδικία. Να αποκαταστήσει την αλήθεια. Να ελευθερώσει τον έρωτα και τις καρδιές τους.

Εκδίκηση ή συγχώρεση; Τύψεις ή εξιλέωση; Το τελευταίο σημείωμα θα είναι η απάντηση σε όλα τους τα ερωτήματα. Η τελική απόφαση, όμως, θα είναι δική τους…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Από μικρή κατάλαβα πως ο καλύτερος τρόπος να εκφράζομαι είναι μέσα από τις λέξεις. Γι’ αυτό και στα δεκαοκτώ μου εξέδωσα την πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο «Θρόισμα Φίλων».
Η οικογένειά μου και οι φίλοι μου είναι οι άνθρωποι που μου αρέσει να μοιράζομαι το χρόνο μου μαζί τους και που με συντροφεύουν στα ταξίδια που τόσο πολύ αγαπώ να κάνω. Και εγώ με τη σειρά μου προσπαθώ να φτιάχνω ιστορίες που να ταξιδεύουν το νου.