ΒΙΚΥ ΜΩΡΑΓΙΑΝΝΗ ΓΙΑ ΤΟ "ΑΡΩΜΑ ΛΟΥΙΖΑΣ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ

 ΒΙΚΥ ΜΩΡΑΓΙΑΝΝΗ

για το "ΑΡΩΜΑ ΛΟΥΙΖΑΣ"

από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.

Η συνταγή αυτού του βιβλίου περιέχει τρία μυστικά συστατικά:

Το πρώτο είναι η ανάγκη μου να διαχειριστώ τον πόνο για την απώλεια και δεν εννοώ τόσο τη σωματική. Εννοώ την απώλεια του νου, το γυάλινο βλέμμα του ανθρώπου που πάσχει από Αλτσχάιμερ, που κοιτάζει χωρίς να βλέπει, που ρωτάει χωρίς να θυμάται την απάντηση, που είναι εδώ αλλά κανείς δεν ξέρει αν έχει σημασία τελικά, αφού την επόμενη στιγμή θα το έχει ήδη ξεχάσει. Και όλοι αυτοί που μένουν πίσω, όλοι αυτοί που τον αγαπούν ακόμα, όλοι εκείνοι που θυμούνται ακόμα, πρέπει να θάψουν όσα νιώθουν και όσα θυμούνται, πρέπει να θάψουν το πριν, μόνο και μόνο για να μη νιώθουν μοναξιά στο μαζί και στο τώρα. Πρέπει να προσποιηθούν ότι αποτελούν κομμάτι μιας νέας ένωσης που ξεκίνησε πριν από λίγα λεπτά και θα τελειώσει ύστερα από λίγα ακόμη. Και πάλι από την αρχή.

Το δεύτερο συστατικό είναι η διαχείριση του θανάτου μέσω του χιούμορ, με έναν όχι και τόσο αυτονόητο τρόπο δηλαδή. Χωρίς το χιούμορ, εγώ προσωπικά θα ήμουν χαμένη. Όσοι διαβάζουν έστω και λίγα από αυτά που γράφω, θα το έχουν καταλάβει πια.

Και το τρίτο και σημαντικότερο ίσως συστατικό, που είναι κοινό σε όλα μου τα βιβλία μέχρι στιγμής είναι η ιδέα της γυναικείας ενδυνάμωσης. Προσπαθώ να βοηθήσω τις ηρωίδες μου να ξυπνήσουν, να βγουν από το τέλμα, να βρουν τι είναι αυτό που θέλουν πραγματικά και ταυτόχρονα να κατανοήσουν ποιοι είναι οι τρόποι για να το αποκτήσουν. Απλώς ο τρόπος που διάλεξα αυτή τη φορά να το κάνω είναι λίγο…μεταφυσικός!

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Τα πάντα στη ζωή της Λουίζας μοιάζουν να καταρρέουν. Στα είκοσι επτά της, η δουλειά της στο Λονδίνο δεν έχει καμιά προοπτική, η προσωπική της ζωή βρίσκεται σε τέλμα, ενώ οι σχέσεις με την οικογένειά της είναι δύσκολες και ψυχρές. Η λατρεμένη της γιαγιά, εκείνη που τη μεγάλωσε, εκείνη που της έδειξε κάθε ομορφιά σε αυτό τον κόσμο, χτυπημένη τα τελευταία χρόνια από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, δεν την αναγνωρίζει πια.

Όλα όσα ονειρεύτηκε κάποτε μοιάζουν εντελώς ανέφικτα… Απογοητευμένη και έχοντας αποδεχτεί την κατάσταση, καταλήγει να ζει μέσα στην απραξία και την απάθεια, παρατηρώντας τη ζωή της σαν απλός θεατής.

Μέχρι που η είδηση του θανάτου της γιαγιάς της θα τη βγάλει από τον λήθαργο και θα δώσει το έναυσμα για ένα ντόμινο απίστευτων γεγονότων που θα φέρουν στη ζωή της τα πάνω κάτω. Θα επιστρέψει εσπευσμένα στην Αθήνα μετά από πολύ καιρό και θα ανοίξει την πόρτα σ’ έναν κόσμο όπου το γέλιο και το δάκρυ, η αλήθεια και η γλυκιά ψευδαίσθηση θα μπλεχτούν με τον πιο υπέροχο, παράδοξο τρόπο. Μπορεί ένα χαμένο ημερολόγιο από το παρελθόν να τη βοηθήσει να βρει τον δρόμο της; Και τι ρόλο θα παίξει στην αναζήτηση αυτή ένας γοητευτικός ντετέκτιβ;

Ένα αισιόδοξο μυθιστόρημα για την αγάπη και την απώλεια που προσεγγίζει με χιούμορ τις αναποδιές της ζωής. Μια συγκινητική ιστορία για όσα έχουμε και δεν το γνωρίζουμε, για όσα θα θέλαμε και δεν μπορούμε να έχουμε και για όσα μπορούμε να πετύχουμε και δεν το ξέρουμε.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Βίκυ Μωραγιάννη γεννήθηκε το 1981. Μεγάλωσε στην Αθήνα και έχει ζήσει στο εξωτερικό, διαμένοντας στο Παρίσι και στην Κωνσταντινούπολη.
Σπούδασε Γαλλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ιστορία Λογοτεχνίας και Θεάτρου στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι με ειδίκευση στη Λογοτεχνία και το Θέατρο του 18ου αιώνα. Έχει πάθος με το διάβασμα, το θέατρο, τον κινηματογράφο και τη μαγειρική. Έχει διδάξει γαλλικά και αγγλικά για περισσότερα από 15 χρόνια, έχει ασχοληθεί με μεταφράσεις ιστοσελίδων, με το διαδικτυακό μάρκετινγκ, αλλά και με την ανάλυση και προώθηση κινηματογραφικού περιεχομένου.

Το 2016 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο Η Αλίκη στη Χώρα των Μεγάλων, από τις εκδόσεις iWrite, μια συλλογή αυτοτελών ιστοριών προερχόμενων από το ομότιτλο blog που διατηρεί από το 2012, ενώ το 2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της με τίτλο Παρίσι στον Κύβο από τις εκδόσεις BELL. Τον Ιανουάριο του 2021, βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών για το διήγημα «Βεραμάν».

Τα τελευταία χρόνια ζει στο Χαλάνδρι με τον σύζυγο και τα δύο παιδιά της.