ΛΙΤΣΑ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΤΗΣ ΘΕΜΙΔΟΣ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΚΥΣΤΗΣ

 ΛΙΤΣΑ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΥ 

για το "ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΤΗΣ ΘΕΜΙΔΟΣ"

από τις εκδόσεις ΕΛΚΥΣΤΗΣ.

«Το Μαντήλι της Θέμιδος», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ‘Ελκυστής’ αποτελεί οιονεί τριλογία με τα δύο προηγούμενα μυθιστορήματά μου «Πνοή» - ‘Όταν χτυπά η καρδιά του πεπρωμένου’ και «Στο Βασίλειο της Μοίρας». Όμως Καθένα είναι αυτοτελές και αυθύπαρκτο. Η ιδέα της δικαιοσύνης προβάλλει στη ζωή και τη δράση των ηρώων. Το παρελθόν ιχνογραφεί τη δική του έλξη ωθώντας τους ήρωες να ψάξουν και να ενώσουν στο παρόν κομμάτια του παζλ δίνοντας απαντήσεις σε ερωτηματικά, ανεξήγητα συναισθήματα και παράξενες μνήμες. Οριοθετείται ένα περίγραμμα του ύψιστου καλλιτεχνικού είδους, που είναι η αρχαία τραγωδία. Δοκιμάζονται αισθήματα, αντοχές, ανοχές, δυνατότητες μέχρι την κάθαρση και την λύτρωση. Η Ντιάνα με τον Αλέξανδρο ένα σύγχρονο ζευγάρι με τα δίδυμα παιδιά του τον Δήμο και την Κλαίρη αγωνίζεται να συνδυάσει αρμονικά τους δύσκολους ρόλους εργαζόμενων και γονέων. Όταν προβάλλει η εσωτερική αναζήτηση , η προσέγγιση του «γνώθι σαυτόν», αντιμετωπίζουν το δίλημμα της συμβατικής ζωής ή της υπέρβασης. Ο Δήμος , ο πατριάρχης της οικογένειας ένας νεωτεριστής παραδοσιακός , που εξακολουθεί να διδάσκει να διδάσκεται. Η Λουΐζα , αδελφή της Ντιάνας , αποφασίζει να ζήσει το όνειρό της και να ρισκάρει, ταράζοντας τα λιμνάζοντα νερά της καθημερινότητας. Η Μάγια, η Γκιουλσούν, ο μυστηριώδης Ιωάννης – Χρυσόστομος, ο Πάρης, ο Φωκάς, η Μιράντα έρχονται να συνδέσουν και να συνδεθούν σε απρόσμενες και απροσδόκητες καταστάσεις. Όλοι αγωνίζονται και ακροβατούν ανάμεσα στο φυσικό και το μεταφυσικό, στα λάθη και στα πάθη , στους πόθους και τα πιστεύω τους. Στο πλαίσιο της μυθοπλασίας η ανατροπή και το απρόοπτο έχουν την καταλυτική τους συμβολή στην πορεία για την αναζήτηση της αλήθειας. Όλα αυτά μέσα από βαθειά ενδοσκόπηση, δίκη, ταξίδια σε τόπους, όπως οι Αλησμόνητες Πατρίδες, που μοιάζουν οικείοι και μαγεύουν με γεγονότα , ιστορία και θρύλους. Το νήμα της ιστορίας ξετυλίγεται από την εύλογη ερώτηση της μικρής Κλαίρης: «Γιατί η Θέμις έχει δεμένα τα μάτια της με μαντήλι;» Το συγκεκριμένο μυθιστόρημά μου το εμπνεύστηκα από το ομώνυμο σύμβολο, όπως αποκαλύπτει και ο τίτλος. Ως λειτουργός της Θέμιδος με γοητεύουν και με προβληματίζουν τα σύμβολα και οι συμβολισμοί, που της αποδίδονται. Τι σημαίνει το Μαντήλι της Θέμιδος; Ποια η κυριολεκτική και αλληγορική ερμηνεία του; Το δίκιο παραμένει ακατάλυτο στις μέρες μας, παρά τα όσα υφίσταται; Απαντήσεις δίνονται στη στάση και τις αποφάσεις των ηρώων, προκαλώντας τους αναγνώστες να βάλουν και τη δική τους σφραγίδα. Πιστεύω ότι οι αναγνώστες αυτού του βιβλίου θα δικαιωθούν για την επιλογή τους, γιατί σίγουρα στην πλοκή και τα πρόσωπα των ηρώων θα αναγνωρίσουν πτυχές του περιβάλλοντος και της προσωπικότητάς τους και θα ανατρέξουν σε αξίες και ιδανικά . Κατά τη γραφή είχα έντονα τα συναισθήματα της χαράς του δημιουργού, του πόνου και του κόπου στη σμίλευση των χαρακτήρων , της συναισθηματικής φόρτισης στην κορύφωση της δράσης, αλλά και της αποφόρτισης, της απελευθέρωσης και της εκτόνωσης οδεύοντας στο τέλος. Κι ένα απόσπασμα από το βιβλίο: «…- Θέλεις Δήμο μου να βρέξει; -Ναι, έχω σκάσει , της απαντά εκείνος. Φουσκώνει τα παιδικά ροδοκόκκινα μαγουλάκια του και ξεφυσά αμέσως δυνατά. -Ουφ, κάνει παραστατικά…….. Ατάραχη η Κλαίρη συνεχίζει απευθυνόμενη στον δίδυμο αδελφό της: -Δεν έχεις παρά ν’ απλώσεις τα χέρια σου και να πεις την επιθυμία σου στο… Σύμπαν. Κι εκείνο θα στην πραγματοποιήσει. -Πως δηλαδή; -Να, έτσι… Στέκεται προς τη Δύση. Τα άσπρα σύννεφα πυκνώνουν. Απλώνει τα χέρια της ικετευτικά, σαν να προσεύχεται. Μισοκλείνει τα μάτια της και παρακαλεί: -Θέλω να βρέξει… Θέλω να βρέξει… Ο Δήμος πάει δίπλα στην αδελφή του και μιμείται τις κινήσεις και τη στάση της: -Θέλω να βρέξει, θέλω να βρέξει! Απίστευτο θέαμα. Τα δύο εννιάχρονα δίδυμα με την καταπληκτική εξωτερική ομοιότητα συγχρονίζονται σε πανομοιότυπες κινήσεις και φωνητική χορωδία. Οι γονείς τους τα καμαρώνουν. Σε λίγο ξέσπασε μια δυνατή καλοκαιρινή μπόρα εκείνο το απομεσήμερο της 31ης Ιουλίου. ………. Τα παιδιά έχουν άλλο κώδικα επικοινωνίας. Βλέπουν πιο καθαρά από τους μεγάλους, που συνήθως μένουν με τις παρωπίδες τους…» Ευχαριστώ θερμά Λίτσα Καποπούλου

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Γιατί η Θέμις έχει δεμένα τα μάτια της με μαντήλι;
Μια παιδική απορία, που ανατρέχει και ανατρέπει σύμβολα και συμβολισμούς…
Οι ήρωες εναρμονίζονται στους χτύπους της καρδιάς του πεπρωμένου…
Η Πνοή της ψυχής τους, η αύρα από τον μυστικισμό Ανατολής και Δύσης καθορίζουν το ταξίδι τους στο Βασίλειο της Μοίρας…
Σταθμοί σε τόπους, που μαγεύουν και μιλούν…
Παράξενοι άνθρωποι, διαισθήσεις, περασμένες μνήμες, που δε γνώριζαν ότι έχουν…
Πρόσωπα, παραμύθια, θρύλοι και γεγονότα από το παρελθόν ενώνονται στο παζλ του παρόντος και γράφουν Σενάρια στο θέατρο της ζωής για το μέλλον…
Όνειρα, ποίηση, έρωτας, ελπίδα…
Συναισθήματα και πάθη σε ρώσικη ρουλέτα…
Υπερβάσεις, δόξα, δίκη στη ζυγαριά και το ξίφος της Θέμιδος…
Μέχρι την κάθαρση των παθημάτων, τη λύτρωση εαυτών, τη δικαίωση με ή χωρίς το Μαντήλι της Θέμιδος…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Λίτσα (Σταυρούλα) Καποπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Α’ Εξατάξιο Γυμνάσιο Θηλέων Βόλου. Πτυχιούχος Νομικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α. και Δημοσιογραφίας. Υπηρέτησε την Θέμιδα ως Δικηγόρος και Δικαστική Λειτουργός. Αντιπρόεδρος Σ.Φ.Ο.Π. και Ταμίας Κ.Ε.Λ.Δ. Έργα της: 2013: «Πνοή» - ‘Όταν χτυπά η καρδιά του πεπρωμένου’, Μυθιστόρημα, εκδόσεις «Δίαυλος». 2015: «Στο Βασίλειο της Μοίρας», Μυθιστόρημα, εκδόσεις «Ανάτυπο» με μουσικό cd ‘Λουλούδι της Ανατολής’ των Νικόλα Αδέσποτου και Δημήτρη Μήλα. 2018: «Σενάρια στο θέατρο της ζωής», Διηγήματα - Θεατρικά, εκδόσεις «Ανάτυπο», με qr code τραγούδια με σύνθεση, ενορχήστρωση, ερμηνεία Βασίλη Παπακώστα και στίχους δικούς της. 2018: Συμμετείχε με αποσπάσματα έργων της στον 1ο Τόμο Ανθολογίου του Κ.ΕΛ.Δ. «Ποιητική Αδεία», εκδόσεις «Ανάτυπο». 2019: «Κοντά στον Ήλιο», Παραμύθι, εκδόσεις «Πνοή», εικονογράφηση Άννας Τσιλιγκίρογλου-Φαχαντίδου, με qr code το τραγούδι «Φεγγαροαστρούλης» σε μουσική, ενορχήστρωση, ερμηνεία Βασίλη Παπακώστα και στίχους δικούς της. Έλαβε Αριστείο Συλλόγου Λόγου, Μουσικής, Τέχνης «Λίνος». 2020: «ΟνειΡεύματα», Μυθιστόρημα, εκδόσεις «Ελκυστής», που έγραψε με τον Βασίλη Παπακώστα, με qr code τραγούδια με σύνθεση, ενορχήστρωση, ερμηνεία Βασίλη Παπακώστα, Αλέξανδρου Παπακώστα, Ηλία Παπακώστα και στίχους δικούς της και του Δημήτρη Καπόπουλου.