ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΚΙΡΗ ΓΙΑ ΤΟ "ΛΟΥΤΣΥ ΚΑΙ ΚΑΜΙΛ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΤΥΠΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ.

ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΚΙΡΗ

για το "ΛΟΥΤΣΥ ΚΑΙ ΚΑΜΙΛ"

από τις ΠΡΟΤΥΠΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ.

Οι αληθινές ιστορίες πάντα με γοήτευαν. Η ιστορία  της Λούτσυ και του Καμίλ που θα διαβάσετε αγαπητοί αναγνώστες, είναι μια ιστορία που απασχολούσε τη σκέψη μου όσο έγραφα τα δυο μου  πρώτα μυθιστορήματα. Η αληθινή αυτή ιστορία, με άγγιξε σαν άνθρωπο και προκάλεσε το δημοσιογραφικό μου ενδιαφέρον. Και η αλήθεια είναι πως ασχολήθηκα πρώτα δημοσιογραφικά με το θέμα, κάνοντας ένα ρεπορτάζ για την Ιωάννα. Την κόρη της Λούτσυ και του Καμίλ. Ένα παιδί θαύμα που κατάφερε να σπουδάσει στην  Αμερική με μια εξαιρετική υποτροφία την οποία κέρδισε με το σπαθί της και της άνοιξε σπουδαίους επαγγελματικούς ορίζοντες. Για τις ανάγκες του ρεπορτάζ συναντήθηκα πολλές φορές με τη Λούτσυ και οι πληροφορίες που κατέγραφα παράλληλα με τις πρωτιές της Ιωάννας ξεκίνησαν να κεντρίζουν την έμπνευση, μέχρι που ήρθε η στιγμή που πληκτρολόγησα τις πρώτες λέξεις του πρόλογου. Ποιοι λόγοι, θα έκαναν θρύλο ένα σχετικά σύγχρονο έρωτα, αναρωτιόμουν φέρνοντας συνεχώς την έκφραση "έρωτας θρύλος" στο μυαλό μου.

Σοβαρός εκείνος. Στα φοιτητικά του χρόνια κι ενώ δεν είχε κατανοήσει ακόμη γιατί η λέξη "σύνορα" είναι η πιο απαγορευμένη λέξη στην πατρίδα του, το ελεύθερο πνεύμα του Καμίλ βρήκε διέξοδο στον κόσμο της λογοτεχνίας και της ποίησης και μαγεύτηκε από την Άννα Καρένινα του Τολστόι. Μια ατίθαση μαθήτρια εκείνη και με την παιδική αφέλεια στη σκέψη και τη συμπεριφορά. Κι όμως, ο Καμίλ ερωτεύτηκε παράφορα τη Λούτσυ! Ένας έρωτας στην Αλβανία της οπισθοδρόμησης, της απαγόρευσης, της μιζέριας, που του έδωσε έμπνευση κι ένας πρώτης τάξης κίνητρο να δει τη ζωή αλλιώς, καταμεσής της πιο παράλογης απολυταρχίας της Ευρώπης.

"Ξέρετε, είχα πάει στη βιβλιοθήκη και..." είπε προσπαθώντας να δικαιολογηθεί και τα παιδιά γέλασαν, γιατί ήξεραν ότι η συμμαθήτρια τους απλά αργοπόρησε να μπει στην αίθουσα, επειδή το συνήθιζε και σκαρφίστηκε ένα ψέμα της στιγμής. Πρώτος αναγνώρισε το ψέμα στα μάτια της ο καθηγητής. Αλλά λάτρεψε και το ψέμα της ακόμη...

Προχωρώντας στο γράψιμο κατάλαβα πως στη λέξη "σύγχρονο" κρύβεται η μεγάλη μου επιθυμία να ψάξω, να διαβάσω, να ρωτήσω, να διασταυρώσω πληροφορίες. Επειδή η λέξη " σύγχρονο" δε συναντήθηκε ποτέ με το Μπιλίστ, όπου γεννήθηκε ο Καμίλ και τη Ζβέζντα όπου γεννήθηκε η Λούτσυ. Δεν τη συνάντησα πουθενά όσο και να έψαξα στοιχεία για την ιστορία μου, τα χρόνια της παντοδυναμίας του Ενβέρ Χότζα στην Αλβανία. Επειδή τα χρόνια που άνθισε αυτή η μεγάλη αγάπη, όλα ήταν μαραμένα στην πατρίδα τους κι ας ζούσαν στην καρδιά της Ευρώπης. Σε μια χώρα τόσο κοντινή και γνωστή, μα, συνάμα τόσο μακρινή και άγνωστη, όπου για τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες πρωταγωνιστούσε η έλλειψη της προσωπικής ελευθερίας.

Άρχισα λοιπόν, να ψάχνω στις αναμνήσεις της Λούτσυ που με καθήλωσαν, γιατί ίσως για πρώτη φορά γνώριζα το μέγεθος της στέρησης της ελευθερίας ενός λαού που ζει δίπλα μου.

Η οικογένεια δικαιούται, πλέον, τα τρία τέταρτα ενός ψωμιού την ημέρα και από 1 κιλό το μήνα αλεύρι -ζάχαρη- λάδι. Η Λούτσυ στήνεται στις ουρές της ντροπής από τις 3 τα χαράματα και περιμένει ακόμη και 10 ώρες για να πάρει γάλα για την Ιωάννα και το λιγοστό ψωμί που της αναλογεί. Μέχρι να φτάσει στα σημεία διανομής η ουρά φτάνει μέχρι την έξοδο της πόλης. Πολλές φορές τελείωναν οι προμήθειες πριν καλυφθούν οι ανάγκες όλων. Ο κόσμος, τότε, περίμενε να έρθει αλεύρι, να ζυμωθεί, να ψηθούν τα ψωμιά και ν'αρχίσει η διανομή των λίγων γραμμαρίων που δικαιούνταν κάθε σπιτικό.

Να αναζητώ πληροφορίες στα ημερολόγια του Καμίλ, στα βιβλία, αλλά και στις σημειώσεις του στα βιβλία των μεγάλων Ρώσων συγγραφέων, που με συγκίνησαν. Να μεταφράζω επίσημα έγγραφα που είχε φέρει η οικογένεια, τα οποία μ'έβαλαν σε ένα ιστορικό πλαίσιο, που ήθελα οπωσδήποτε να γνωρίσω και με βοήθησε σ'αυτό και ο Ούλμπερ ο καρδιακός του φίλος. Συγγραφέας κι ποιητής, που έζησε, σχεδόν τριάντα χρόνια φυλακισμένος.

 "Πάτησα σε κάθε πέτρα που είχα πατήσει. Πιάστηκα σε κάθε κλαδί που είχα στηριχτεί για να μην πέσω. Μύρισα τις μυρωδιές του βουνού, των δέντρων,  της γης, των κτιρίων. Τις μυρωδιές της σκλαβιάς, την οσμή του θανάτου. Έκλεισα τα μάτια μου στα σημεία που εκτελέστηκαν οι φίλοι μου. Πλησίασα την άκρη της χαράδρας. Εκεί που πολλοί πετάχτηκαν και άλλοι πήδηξαν όταν δεν άντεχαν τα βασανιστήρια."

Τα ποιήματά του Ούλμπερ ακόμη φέρνουν δάκρυα στα μάτια.

"Λέξεις γεμάτες ζωή δίπλα στο θάνατο. Η ποίηση ήταν η ανάσα που χρειαζόμουν για να μην πεθάνω από ασφυξία. Από τον πόνο τους, από την αρρώστια τους από το ουρλιαχτό τους που έσκιζε τη νυχτιά, ακόμη και από την τελευταία τους πνοή."

Το μυθιστόρημα που θα διαβάσετε, λοιπόν, δεν είναι απλά μια ερωτική ιστορία. Είναι μια πιο βαθιά ματιά στην άγνωστη ζωή ενός λαού, της οποίας ίσως ποτέ δεν ενδιαφερθήκαμε ή δε θελήσαμε να μάθουμε λεπτομέρειες. Αυτές οι λεπτομέρειες ήταν ο λόγος που μ'έκανε να γράψω αυτό το βιβλίο.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Ένας έρωτας θρύλος στην Κορυτσά, στα χρόνια της αποµόνωσης του Ενβέρ Χότζα.

Ο Καµίλ στα πέντε του δεν κατανοεί τι ακριβώς σηµαίνει «εχθρός του λαού». Ξέρει, όµως, ότι οι τρεις αυτές λέξεις είναι η αιτία που έµεινε ορφανός. Μεγαλώνοντας σ’ ένα δεσποτικό καθεστώς, καταγράφει σε ηµερολόγια τις σκέψεις του. Στα φοιτητικά του χρόνια, κι ενώ δεν έχει κατανοήσει ακόµη γιατί η λέξη «σύνορα» είναι η πιο απαγορευµένη λέξη στην πατρίδα του, το ελεύθερο πνεύµα του βρίσκει διέξοδο στον κόσµο της λογοτεχνίας και της ποίησης και µαγεύεται από την Άννα Καρένινα του Λέοντα Τολστόι.  Η καρδιά του, εν µέσω αθεΐας και απολυταρχίας, σκιρτά όταν το βλέµµα του διασταυρώνεται µε τα µάτια της µικρής Λούτσυ. Θα ’λεγε κανείς, πως δεν θα µπορούσαν να συναντηθούν ποτέ. Χωρίς τίποτε να τους ενώνει, και µάλλον χωρίς κανένα κοινό ενδιαφέρον, βρέθηκαν στο ίδιο σχολείο. 

Καθηγητής εκείνος, µαθήτρια εκείνη. Καρδιά και λογική παλεύουν µέσα του, σε µια άνιση µάχη µεταξύ του πρέπει και του επιθυµώ. Αφήνει τις κοινωνικές προσταγές και τα διλήµµατα για τους λιγότερο τολµηρούς και ακολουθεί την καρδιά του! Και τότε γεννιέται ένας µεγάλος έρωτας. Ένας έρωτας-θρύλος για την Κορυτσά της δεκαετίας του ’70, όπου ενώ το δηµόσιο φιλί µπορεί να µην απαγορεύεται, αλλά κατακρίνεται, ενώ ακόµα και η αναπνοή των ανθρώπων είναι ελεγχόµενη από ένα απάνθρωπο και αναχρονιστικό καθεστώς, ενώ οι οµαδικές εκτελέσεις σφίγγουν τις ψυχές, ένας καθηγητής πετά από πάνω του τον φόβο και τον συντηρητισµό, κρατά βαθιά µέσα του την πίστη, ερωτεύεται τη µαθήτριά του και την κάνει µούσα του!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Μαρία Τσακίρη γεννήθηκε στην Κατερίνη και ζει στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε σε ιδιωτική σχολή δηµοσιογραφίας και εργάστηκε ως συντάκτρια και ανταποκρίτρια σε εφηµερίδες, περιοδικά και ραδιοφωνικούς σταθµούς. Ασχολήθηκε, κυρίως, µε το αστυνοµικό και ελεύθερο ρεπορτάζ, ενώ επί δύο δεκαετίες δραστηριοποιήθηκε στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και εργάστηκε ως υπεύθυνη Γραφείου Τύπου. Είναι µέλος της ΕΣΗΕΜ-Θ. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται µε τη συγγραφή και τις συνεντεύξεις συγγραφέων στην ιστοσελίδα Vivlio-life. Είναι ευαισθητοποιηµένη σε θέµατα έµφυλης βίας, ρατσισµού και κακοποίησης ζώων. Το «Λούτσυ και Καµίλ – Ένας έρωτας θρύλος στην Κορυτσά, στα χρόνια της αποµόνωσης του Ενβέρ Χότζα» είναι το τρίτο της µυθιστόρηµα. Από τις Εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν τα βιβλία της: «Ιφιγένεια – Ο κύκλος της σιωπής», 2017. «Θλιµµένος Σεπτέµβρης», 2019.