"Τολμήστε να διεκδικήσετε τα όνειρα σας"-ΣΟΦΗ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ ΑΦΟΥ!!!

1)Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου "Ο Γερμανός γιατρός"  γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;;

Το βιβλίο βασίζεται σε αληθινή ιστορία, δίχως να παύει να είναι μυθιστόρημα, καθώς μου αρέσει συχνά να αντλώ την «πρώτη ύλη» από την ίδια τη ζωή. Το εμπνεύστηκα διαβάζοντας τις επιστολές που έστελνε προς την οικογένειά του την περίοδο της Κατοχής ένας Γερμανός γιατρός, μεταφρασμένες μετά από χρόνια στα ελληνικά. Με συγκίνησαν και οι επιστολές και η προσωπική ιστορία του αντρός κι έτσι αποφάσισα να αναφερθώ στο δράμα εκείνων των ανθρώπων, που βρέθηκαν να είναι μέλη ενός σκληρού στρατού κατοχής ενάντια στις ουμανιστικές τους θεωρίες και κατάφεραν να κρατήσουν την ανθρωπιά τους και να ευεργετήσουν μέσα από την ιδιότητά τους τον κατακτημένο πληθυσμό. Το εξώφυλλο θεωρώ ότι εκφράζει την εποχή στην οποία κινείται το βιβλίο. Προσωπικά το βρίσκω εξαιρετικά ατμοσφαιρικό. Ο τίτλος είναι λιτός, περιεκτικός και προϊδεάζει τον αναγνώστη για το θέμα, που είναι και το ζητούμενο.

2)Ο αναγνώστης που θα πάρει στα χέρια του το "Γερμανό γιατρό" τι είδος μυθιστορήματος θα περιμένει να διαβάσει;

Πρωτίστως, κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για ένα κοινωνικό αντιπολεμικό μυθιστόρημα, με συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο, που είναι τρυφερό και ανθρώπινο, παρότι κινείται σε χρόνια δύσκολα, αλλά και σκληρό κάποιες φορές. Εστιάζει περισσότερο στις προσωπικές ανθρώπινες ιστορίες, οι οποίες ασφαλώς και επηρεάζονται από τις βαρβαρότητες του πολέμου.

3)Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο (Δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος) και χώρο (Νησιωτική Ελλάδα-Βερολίνο) για το μυθιστόρημα σας και πόσο διήρκησε η έρευνα;; Πρόκειται για μυθοπλασία ή κάποιοι από τους ήρωες σας ήταν υπαρκτά πρόσωπα;; Μιλήστε μας για τους κεντρικούς ήρωες....

Πράγματι, μια και το μυθιστόρημα βασίζεται σε αληθινή ιστορία, κάποιοι από τους ήρωες μου ήταν υπαρκτά πρόσωπα. Αυτό απαντά και στο ερώτημά σας, γιατί επέλεξα το συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο. Προηγουμένως, έκανα αρκετή έρευνα, μολονότι εστιάζω κυρίως στις ανθρώπινες ιστορίες και όχι τόσο στα ιστορικά γεγονότα της περιόδου. Επισκέφθηκα το νησί, στο οποίο έζησε ο Γερμανός γιατρός, η ζωή του οποίου με ενέπνευσε. Επισκέφθηκα επίσης το Βερολίνο και στα ταξίδια αυτά συγκέντρωσα το υλικό που με βοήθησε να περιγράψω την εποχή με πιστότητα, καθώς και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στον τόπο, όπου θα ζούσαν οι ήρωες μου. Φυσικά, ανάμεσα στα υπαρκτά πρόσωπα, υπάρχουν και τα πλασματικά, διαφορετικά δε θα επρόκειτο για μυθιστόρημα αλλά για βιογραφία. Εκτός από τον Κρίστιαν, τον Γερμανό γιατρό, και τη Μάρεν, την αγαπημένη του, αρκετοί είναι οι Γερμανοί ήρωες που τους πλαισιώνουν, εκ των οποίων άλλοι βρίσκονται στην Ελλάδα, μέλη επίσης του στρατού Κατοχής, και άλλοι βιώνουν τις επιπτώσεις του πολέμου από τη μακρινή Γερμανία. Ανάμεσά τους δρουν, παθιάζονται, υποφέρουν κι οι Έλληνες ήρωες μου: η Λήδα, που η σκληρότητα της κοινωνίας την έχει ζεματίσει πριν απ’ τον πόλεμο, ο Μάρκος, ο κουνιάδος της, που οι λέξεις τον δυσκολεύουν, γι’ αυτό και δεν τη διεκδικεί, όπως το επιθυμεί, ο Παππούς, που από πολλούς θεωρείται η συνείδηση του νησιού, η μικρή Αφροδίτη, η οποία έχει τη στάμπα του «μπάσταρδου», η Αθηναία Ρίτα με τον γιο της, που κουβαλούν κι αυτοί τα δικά τους τραύματα και άλλοι πολλοί. 

4)Ο κεντρικός χαρακτήρας της πλοκής, ο Γερμανός γιατρός, πάει στο νησί της μυθοπλασίας να θεραπεύσει τους Γερμανούς τραυματίες του πολέμου ή και να περιθάλψει τους άρρωστους κατακτημένους;

Πάει να περιθάλψει τους Γερμανούς τραυματίες, αλλά αυτό δε θα τον εμποδίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του δίχως κανέναν ενδοιασμό και στον κατακτημένο πληθυσμό. Για τον ουμανιστή γιατρό προέχει ο άνθρωπος χωρίς επιθετικούς προσδιορισμούς.

5)Η κατοχή της Ελλάδας από τους Γερμανούς αλλοιώνει τη συνείδηση κατακτητών και κατακτημένων; Με άλλα λόγια, ο πόλεμος μεταλλάσσει τον απλό πολίτη και στις δύο παρατάξεις;

Είναι αυτονόητο πως τον μεταλλάσσει. Όταν η ζωή των ανθρώπων υφίσταται τόσο καταλυτικές αλλαγές, τότε είναι επόμενο να επηρεάζει και τον χαρακτήρα τους. Ωστόσο, υπάρχουν και αυτοί που ανθίστανται και δεν κάνουν έκπτωση στον ανθρωπισμό τους. Είναι οι άνθρωποι  που διαθέτουν μεγαλείο ψυχής και αποτελούν τους φάρους που φωτίζουν κάθε σκοτεινή εποχή.

6)Πόσο χρόνο χρειάζεται ένας συγγραφέας για να γίνει μέλος μιας εποχής και μιας κοινωνίας που απέχει σχεδόν 80 χρόνια από το τώρα που ζει και δημιουργεί;

Καθώς πρόκειται για μια εποχή, για την οποία έχουμε διαβάσει πολλά και υπάρχουν αρχεία, φωτογραφίες, φιλμ κτλ, αυτό βοηθά εξαιρετικά. Ο χρόνος εξαρτάται από τον συγγραφέα. Καθένας έχει τον δικό του προσωπικό τρόπο να λειτουργεί.

7)Απ'οσο γνωρίζω δεν έχετε προφίλ στα social media.Να ρωτήσω γιατί;;

Έχω ένα blog, μέσω του οποίου μπορούν να έρθουν σε επαφή μαζί μου όσοι αναγνώστες το επιθυμούν, κι αυτό μου αρκεί. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης απαιτούν πολύ χρόνο και κάθομαι ήδη αρκετές ώρες μπροστά στον υπολογιστή. Δε γίνεται να διαθέσω περισσότερες, καθώς έχω ήδη κάποια προβλήματα υγείας λόγω της πολύωρης ενασχόλησής μου στον υπολογιστή.

8)Λαμβάνετε μηνύματα με απόψεις αναγνωστών; Πόσο σας επηρεάζουν οι παρατηρήσεις τους?

Λαμβάνω αρκετά μηνύματα, κυρίως μέσω της ιστοσελίδας των εκδόσεων Ψυχογιός, και ομολογώ ότι με χαροποιεί το γεγονός ότι οι αναγνώστες μπαίνουν στη διαδικασία να γράψουν την άποψή τους- θετική ή αρνητική, δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει για μένα είναι πως, έχοντας διαβάσει το βιβλίο, επιθυμούν να μου απευθύνουν δυο λόγια ευχαριστίας , να επισημάνουν όσα τους έκαναν εντύπωση ή και να μοιραστούν απλώς τη γνώμη τους για το  βιβλίο με άλλους αναγνώστες. Είμαι τυχερή, μια και τα σχόλια είναι συνήθως ευνοϊκά κι αυτό είναι μεγάλη στήριξη για έναν συγγραφέα, οπότε… συνεχίζω.   

9)Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πρόσφατα (πριν 15 μέρες περίπου), αλλά θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο; Μήπως έχετε και άλλες ανέκδοτες ιστορίες;

Έχω αρχίσει, πράγματι, να γράφω κάτι καινούργιο. Είναι σχετικά άγνωστα τα νερά στα οποία υποχρεώνομαι να «κολυμπήσω», οπότε δε γνωρίζω πότε ακριβώς θα τελειώσει κι αν το εγχείρημα θα στεφτεί με επιτυχία. Ίδωμεν.

10)Γράφετε με πρόγραμμα, κάποιες συγκεκριμένες ώρες της ημέρας ή όχι;;

Γράφω κυρίως πρωινές ώρες και μέχρι το μεσημέρι. Κάποιες φορές και το απόγευμα. Σπανίως το βράδυ. Προτιμώ να το περνώ με τον σύζυγό μου ή τους φίλους μας.

11)Ο Γερμανός γιατρός είναι το δέκατο έργο σας. Τι θα συμβουλεύατε, λόγω εμπειρίας, σε κάποιον που αγαπά τη συγγραφή και σκέφτεται να τολμήσει την έκδοση ενός δημιουργήματος του;; Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι στην Ελλάδα του σήμερα να εκδοθεί ένα βιβλίο και στη συνέχεια να βρει ανταπόκριση από το αναγνωστικό κοινό;;

Δεν ξέρω αν είμαι το κατάλληλο πρόσωπο να σας απαντήσει. Για μένα όλα ήρθαν πολύ εύκολα, αλλά ακούω ότι σε γενικές γραμμές υπάρχουν δυσκολίες. Πάντως, θα του έλεγα να τολμήσει να διεκδικήσει το όνειρό του, αφού ποτέ δεν είσαι σίγουρος τι μπορείς να καταφέρεις , αν δεν το προσπαθήσεις. Εφόσον καταφέρει να ολοκληρώσει κάποιο έργο, τότε θα τον συμβούλευα να το αφήσει παράμερα για ένα διάστημα και να το διαβάσει αργότερα σαν να επρόκειτο για βιβλίο τρίτου. Αν εξακολουθεί να τον ικανοποιεί, θα του έλεγα να απευθυνθεί πλέον σε κάποιο άτομο που εμπιστεύεται απόλυτα, το οποίο διαβάζει πολύ και το οποίο δε θα διστάσει να του πει την άποψή του σταράτα. Αν είναι επίσης θετική αυτή η γνώμη, τότε να ψάξει για εκδότη.  

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η ΣΟΦΗ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ κατάγεται από την Αλμωπία, μια μικρή επαρχία του Νομού Πέλλας. Σπούδασε νηπιαγωγός στη Θεσσαλονίκη κι εγκαταστάθηκε κατόπιν στην περιοχή καταγωγής της, όπου διαμένει μέχρι σήμερα με την οικογένειά της. Λατρεύει τη ζωγραφική και τη λογοτεχνία, και πιστεύει πως η αγάπη της για την τελευταία την οδήγησε τελικά στη συγγραφή. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν συνολικά δέκα μυθιστορήματά της.

1941. Η Ελλάδα βογκά κάτω από τη σκληρή γερμανική Κατοχή, μαζί κι οι κάτοικοι ενός μικρού νησιού του Αιγαίου: η Λήδα, μια νεαρή χήρα, εξοβελισμένη με την κόρη της από την τοπική κοινωνία· ο Παππούς, ο ηλικιωμένος που την έχει πάρει υπό την προστασία του· ο χειροδύναμος Μάρκος, που δε δειλιάζει μπροστά στον κίνδυνο, αλλά διστάζει μπροστά στις λέξεις· ο δήμαρχος, ο γιατρός, ο δικηγόρος του νησιού κι άλλοι σημαίνοντες πολίτες του. Κάποια στιγμή στη μικρή νησιωτική κοινωνία θα ενταχθούν η Αθηναία Ρίτα με τον έφηβο γιο της, στο σπίτι της οποίας σύντομα θα εγκατασταθεί και ο λοχίας Γκέοργκ Φίσερ με τη μακρινή ελληνική καταγωγή. 

Το ίδιο διάστημα, στο Βερολίνο, ο επίατρος του ναυτικού Κρίστιαν Μίλερ θα γνωρίσει τη Μάρεν, τη γυναίκα της ζωής του. Ο πόλεμος όμως σύντομα θα χωρίσει τους δύο νέους. Ο ανθρωπιστής Κρίστιαν θα βρεθεί στο ελληνικό νησί, αποφασισμένος να πολεμήσει μονάχα τους κοινούς ανθρώπινους εχθρούς, τον θάνατο και τον πόνο, με όπλο το νυστέρι του. Ο πόλεμος, ωστόσο, είναι πάντα απρόβλεπτος… Νησιωτική Ελλάδα-Βερολίνο...  

Κατακτητές και κατακτημένοι, πολιορκημένοι από τη βαρβαρότητα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Φόβοι, αγωνίες, πάθη, αμφιβολίες αλλά κι η μεγαλοσύνη του ανθρώπου, που κατορθώνει πάντα να «φωτίζει» και τις πιο σκοτεινές εποχές.