για το "Με νοιάζει,θέλω και μπορώ" από τις εκδόσεις Ownbook.
Κάθε πράγμα σε αυτή τη ζωή κουβαλά την ιστορία του. Κάθε άνθρωπος κρύβει κι αυτός τη δική του. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα βιβλία. Η ιστορία που συνοδεύει το πρώτο μου παιδικό βιβλίο, το «Με νοιάζει, θέλω και μπορώ», έχει τις ρίζες της στα παιδικά μου χρόνια. Κι αυτό γιατί από παιδί έτρεφα ιδιαίτερη αγάπη για τα παραμύθια κι από πολύ μικρή ηλικία, μέχρι και τώρα ακόμη, τα συλλέγω με ενθουσιασμό. Μεγαλώνοντας με κέρδισε η στιχουργική, στην πορεία οι στίχοι έδωσαν τη σκυτάλη σε σκέψεις κι άπειρες σημειώσεις και τελικά βρέθηκα με ένα μυθιστόρημα στα χέρια. Το παραμύθι, ως είδος, δεν το είχα πλησιάσει, μέχρι την περίοδο που έγινα μητέρα κι όλος μου ο κόσμος γύριζε γύρω από την μικρή μου Ερμιόνη. Τότε, για χάρη ενός διαγωνισμού που υπέπεσε στην αντίληψή μου, αποφάσισα να προσπαθήσω να γράψω ένα! Κι έτσι βρέθηκα στον κόσμο του παραμυθιού, που αποδείχτηκε ένα νέο, άκρως ελκυστικό μέρος, που επισκεπτόμουν για πρώτη φορά και με γοήτευσε με έναν τρόπο απρόσμενο και βαθύ. Ξεπήδησε τότε από το πουθενά μια ιστορία και στήθηκε μόνη της μπροστά στα έκπληκτά μου μάτια. Ένα ολοκληρωμένο οικολογικό παραμύθι ανέπνεε μέσα στις σελίδες του Word κι έτσι απλά εκτυπώθηκε, μπήκε στον φάκελο και στάλθηκε στον προορισμό του. Στη συνέχεια κυριολεκτικά ξεχάστηκε, ώσπου μια μέρα χτύπησε το τηλέφωνο κι έκπληκτη πληροφορήθηκα πως κέρδισε έπαινο στον λογοτεχνικό διαγωνισμό της ΠΕΛ για το 2013. Παραβρέθηκα στην τελετή απονομής και σήμερα πια κρατώ εκείνη την ιστορία τυπωμένη σε ένα πραγματικό βιβλίο, το οποίο, οφείλω να ομολογήσω, πως θα προσθέσω στη συλλογή των παραμυθιών μου με πολλή χαρά και συγκίνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου