ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ
Έντεκα ιστορίες, εμπνευσμένες όλες από ημέρες και νύχτες δύσκολες, σκοτεινές και μοναχικές. Ιστορίες για τον έρωτα και την αγάπη, τη νοσταλγία και την απώλεια, για τους θανάτους που βιώνεις στη ζωή και για τις φορές που βρέθηκες ένα βήμα πιο κοντά στην τρέλα.
Κάποιες πηγάζουν από γνωριμίες με αλλόκοτους ανθρώπους, άλλες είναι βαθιά εξομολογητικές και μερικές υπαγορευμένες εξ ολοκλήρου από τη φωνή που μιλάει μέσα στο κεφάλι κάθε ανθρώπου. Όπως και να έχει, σας κοιτάζουν κατάματα δίχως να επιχειρούν να σας αποδείξουν κάτι· θέλουν μονάχα να σας διηγηθούν μια ιστορία, ψιθυρίζοντάς σας πως υπάρχει και αυτή η εκδοχή της.
Έντεκα ιστορίες, εμπνευσμένες όλες από ημέρες και νύχτες δύσκολες, σκοτεινές και μοναχικές. Ιστορίες για τον έρωτα και την αγάπη, τη νοσταλγία και την απώλεια, για τους θανάτους που βιώνεις στη ζωή και για τις φορές που βρέθηκες ένα βήμα πιο κοντά στην τρέλα.
Κάποιες πηγάζουν από γνωριμίες με αλλόκοτους ανθρώπους, άλλες είναι βαθιά εξομολογητικές και μερικές υπαγορευμένες εξ ολοκλήρου από τη φωνή που μιλάει μέσα στο κεφάλι κάθε ανθρώπου. Όπως και να έχει, σας κοιτάζουν κατάματα δίχως να επιχειρούν να σας αποδείξουν κάτι· θέλουν μονάχα να σας διηγηθούν μια ιστορία, ψιθυρίζοντάς σας πως υπάρχει και αυτή η εκδοχή της.
Η άποψη μου ΑΦΟΥ!!!
(γράφει η Βασιλική Τσούνη)
Έντεκα ιστορίες μοναδικές βγαλμένες από την καθημερινότητα της ζωής. Που θυμίζουν την μοναξιά, τον έρωτα, την απώλεια και τον θάνατο.
11 ιστορίες που ακροβατούν ανάμεσα στην μέρα και στη νύχτα, στο φως και στο σκοτάδι, στις δυσκολίες και στις αναποδιές που μας φέρνει η ζωή.
Εντεκα ιστορίες που θα αναπολήσετε την εφηβεία σας, σε μέρη της ψυχής σας που ίσως είχαν πέσει για κάποιο λόγο σε χειμερία νάρκη. Θα γνωρίσετε αλλόκοτους ανθρώπους που η μόνη διαφορά με τους υπόλοιπους είναι η "ομορφιά" της ψυχής τους.
Έντεκα ιστορίες που θα σας οδηγήσουν στην τρέλα...εκεί που κάποτε όλοι μας έχουμε οδηγηθεί.
Ένα βιβλίο γεμάτο εκπλήξεις που θα τις αποκομίσετε μονάχα όταν το διαβάσετε.
Ένα μικρό και αγαπημένο απόσπασμα του βιβλίου
" Γελώ δυνατά για να σπάνε τα άσχημα, ρισκάρω για τ' απίθανα, ζω τις στιγμές πριν αυτές τελειώσουν. Ψελλίζω σαν μισότρελος και διαπιστώνω ιδρωμένος μέσα στο λιοπύρι της ασφάλτου πως με το φιλοσοφείν θα χάσω πράσινα φανάρια μα θα προλάβω και κάμποσα. Με το φιλοσοφείν, ίσως - λέω ίσως αλλά μάλλον είναι σίγουρο πως ναι - κάποτε ξαναβρώ και τη ζωή μου."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου