ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ-ΔΗΜΗΤΡΑ ΤΡΑΚΑ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΞΗ

ΔΗΜΗΤΡΑ ΤΡΑΚΑ
για το "Μέσα από τα μάτια σου" από τις εκδόσεις ΕΞΗ.















Αγαπημένοι μου αναγνώστες, έχει κλείσει σχεδόν ένας χρόνος, από τότε που κυκλοφόρησε το τρίτο μου βιβλίο με τίτλο ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ, στο οποίο έδωσαν μορφή οι εκδόσεις Έξη. Μέσα σε αυτόν τον χρόνο συνέβησαν πολλά. Αυτό που παρέμεινε όμως σταθερό και δεν έχει αλλάξει στο παραμικρό είναι η αποδοχή και η αγάπη των αναγνωστών προς το βιβλίο μου. Και γι'αυτό, αισθάνομαι πως δεν πρέπει ποτέ να πάψω να τους ευχαριστώ, όσο γραφική κι αν κινδυνέψω να γίνω. Ο λόγος όμως που κάθομαι να γράψω αυτό το γράμμα είναι ένας και μοναδικός και πιστέψτε με, αυτό το γράμμα προσωπικά θα το διαβάσω πολλές φορές στο μέλλον διότι θα μου θυμίζει πάντα γιατί αποφάσισα να γράψω αυτό το βιβλίο. Η απόφαση λοιπόν, ήρθε όταν εξ' αιτίας μιας τυχαίας συνάντησης στο δρόμο και μιας φράσης που άκουσα λίγες ώρες έπειτα από εκείνη τη συνάντηση, όπως θα διαβάσετε στον πρόλογο του βιβλίου, κάθισα και σκέφτηκα πως τίποτα δεν πρέπει να θεωρούμε δεδομένο στη ζωή μας! Τι εννοώ με αυτό; Μεγαλωμένη σε μια οικογένεια και σε ένα περιβάλλον, που η αγάπη, τα πρόσωπα και κάθε υλικό αγαθό θεωρούνταν πάντα δεδομένα και υπάρχουν σε αφθονία, δε χρειάστηκε να στερηθώ τίποτα. Έλα όμως, που με το πέρασμα των χρόνων και όπως ήταν φυσικό, κάποια στιγμή άρχισα να χάνω αγαπημένα πρόσωπα από κοντά μου δια παντός. Για εμένα αυτές οι απώλειες ως συναίσθημα, εκφράστηκαν ως απουσία μιας εκ των αισθήσεων μου κάθε φορά. Και τότε ήταν που εκείνη η συνάντηση κι εκείνα τα λόγια, μου θύμισαν πως κάνεις και τίποτα δεν είναι δεδομένο. Πώς όμως καταφέρνει να επιβιώσει κάποιος όταν δεν θεωρεί δεδομένη μία από τις αισθήσεις του; Το ερώτημα αυτό έφερε την απόφαση της αναζήτησης μιας απάντησης που ήρθε μόνον όταν ολοκληρώθηκε το βιβλίο μου. Μια-δυο κουβέντες σε φίλους και γνωστούς και η ανακοίνωση της απόφασης να ξεκινήσω μια έρευνα που τότε δεν είχα ιδέα ότι θα διαρκέσει τρία περίπου χρόνια, έγινε πολύ γρήγορα πράξη. Το πρώτο πρόσωπο που με πήρε από το χέρι και μου άνοιξε την πρώτη πόρτα ήταν το κλειδί για να ανοίγουν από εκεί κι έπειτα η μία πόρτα μετά την άλλη και η ιστορία της Ελπίδας και των υπολοίπων ηρώων γράφτηκε σαν από μόνη της. Αυτό που περήφανα θέλω να δηλώσω σε όποιον διαβάσει το ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ, είναι ότι μπορεί η ιστορία να είναι προϊόν μυθοπλασίας, αλλά όλα τα στοιχεία που αφορούν τις ζωές των ηρώων, δηλαδή τον τρόπο ζωής κι εκπαίδευσης, τα μέρη όπου κινούνται και ταξιδεύουν, ακόμα και οι αναγκαστικές αποφάσεις για την πορεία τους, είναι όλα πέρα για πέρα αληθινά!!! Και ξέρετε αγαπητοί μου αναγνώστες γιατί το έκανα αυτό; Διότι πριν ακόμα γράψω την πρώτη λέξη, ένα πράγμα μου τόνισαν οι ειδικοί επί του θέματος. Μην γράψεις ποτέ ψέματα για ένα τέτοιο θέμα! Και όσο περνούσε ο καιρός κι εγώ γνώριζα όλο και περισσότερα πρόσωπα με προβλήματα όρασης και βίωμα μαζί τους μια άγνωστη ως τότε καθημερινότητα και ο θαυμασμός μου μεγάλωνε μέρα με τη μέρα προς αυτούς, θεώρησα πως θα ήταν ιεροσυλία να γράψω το παραμικρό ψέμα γι' αυτούς τους αληθινούς ήρωες ζωής! Σήμερα, που το διάβασα κι εγώ ως αναγνώστρια αυτό το βιβλίο μου, κάτι που έκανα πρώτη φορά για ένα δικό μου έργο, αισθάνθηκα δύο πράγματα και τα εξομολογουμαι τώρα ενώπιον σας. Πρώτον, ντρέπομαι που θεωρούσα τα πάντα δεδομένα και δεύτερον και κυριότερο, αισθάνομαι απέραντο θαυμασμό για την Ελπίδα και για τους υπόλοιπους ήρωες της ιστορίας μου, που δεν είναι είναι άλλοι από εκείνους τους άγνωστους που με προσπερνούν καθημερινά και καταφέρνουν να ζουν σ' έναν κόσμο που έφτιαξαν για να μπορέσουν να επιβιώσουν αξιοπρεπώς και συνεπώς, άθελά τους γίνονται παραδείγματα προς μίμηση για όλους μας!!! Εύχομαι αγαπημένοι μου αναγνώστες ν' απολαύσετε τούτο το ταξίδι και ν' ανακαλύψετε κι εσείς, όπως συνέβη και με εμένα, ότι το σκοτάδι και το φως κρύβονται μόνο μέσα μας... Με εκτίμηση, σεβασμό κι ένα τεράστιο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Δήμητρα Τράκα"

Γεννήθηκα μέσα από το θάνατο, τυφλή, σε έναν κόσμο απάνθρωπο. Στερήθηκα το μητρικό άγγιγμα και το μόνο που γνώρισα από τη μητέρα μου ήταν μια φωτογραφία που δεν είδα ποτέ. Μεγάλωνα μέσα στο σκοτάδι, ανάμεσα σε ανθρώπους που ζούσαν στο φως. Υπήρξαν στιγμές που ένιωσα ανήμπορη. Ήρθα αντιμέτωπη με το μίσος, την περιθωριοποίηση και τον οίκτο. Έχασα τον εαυτό μου και κατηγόρησα όλους εκείνους που με βοήθησαν να περπατήσω στα σκοτάδια μου. Έπρεπε να παλέψω με τα εμπόδια που ορθώνονταν μπροστά μου για να σταθώ στα πόδια μου και να γνωρίσω τι σημαίνει ζωή.

Ώσπου ήρθες εσύ και στάθηκες πλάι μου. Με κράτησες από το χέρι και με έκανες να νιώσω τι θα πει ευτυχία, με βοήθησες να ονειρεύομαι το Αύριο. Και τις στιγμές ακόμα που η χαρά μου έγινε λύπη, ήσουν εκεί για να μου σκουπίσεις τα δάκρυα και να μοιραστείς μαζί μου τις πληγές...

Η συγκλονιστική ιστορία της Ελπίδας, μιας γυναίκας που βίωσε το σκοτάδι στις ψυχές των ανθρώπων. Που δεν μπόρεσε να δει το πρόσωπο εκείνου που αγάπησε... Εκείνου που μέσα από τα δικά του μάτια τής χάρισε τον κόσμο όλο.